Broń-legenda, której chyba nie trzeba przedstawiać.
Broń zaprojektowana przez Johna Browninga w 1900 roku, w 1911 roku wszedł do wyposażenia armia USA (gdzie była używana aż do roku 1985, kiedy to konstrukcja ta została zastąpiona przez berettę 92.). Była używana w obu wojnach światowych oraz w wojnie w Wietnamie, a w niektórych armiach służy po dziś dzień. Konstrukcja ta wywodziła się z Colt 1905, który również został zaprojektowany przez Johna Browninga.
W roku 1926 została opracowana nowa wersja (M1911A1), która od swojej poprzedniczki różniła się tylną częścią rękojeści oraz spustem, który został przystosowany dla osób o krótszych palcach.
Broń korzystała z naboju .45 ACP (11,43 mm), który zapewniał naprawdę dużą moc obalającą (w porównaniu z nabojami 9mm, siła pocisku potrafiła być nawet dwa razy większa.). Magazynek był w stanie pomieścić 7 pocisków, lecz istniała możliwość wprowadzenia dodatkowego naboju do komory zamkowej, co dawało łącznie 8 pestek.
Zapotrzebowanie na broń krótką o kalibrze 0,45 cala wzięło się z powodu zbyt małej mocy obalającej rewolwerów kalibru 0.38. Problem ten ujawnił się podczas kampanii filipińskiej, gdzie w walce przeciwko potężnie zbudowanym tubylcom (m.i. z plemienia Moro.) rewolwery zwyczajnie się nie sprawdzały.
Budowa i zasada działania Colta M1911. Muzyki nie chciało się mi usuwać - jeżeli się nie podoba to należy ją wyłączyć/wyrzucić monitor przez okno/zastrzelić się/zastrzelić paru ciapatych (niepotrzebne skreślić).
Z bronią tą jest związanych parę ciekawych historii, takich jak np.: pojmanie przez Kaprala Alvina Yorka 132 niemieckich żołnierzy, czy też próba pojmania przez Japończyków, Amerykańskiego generała Alexandra Vandergrifta. (Jeżeli chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat to piszcie - postaram się wrzucić w komentarzu.)
Dane techniczne:
Długość: 216 mm
Długość lufy: 127 mm
Masa niezaładowanego: 1.1 kg
Masa załadowanego: 1.36 kg
Nabój: 45 ACP (11.43 mm)
Magazynek: 7 nabojów
Prędkość początkowa pocisku: 260 m/s
Broń zaprojektowana przez Johna Browninga w 1900 roku, w 1911 roku wszedł do wyposażenia armia USA (gdzie była używana aż do roku 1985, kiedy to konstrukcja ta została zastąpiona przez berettę 92.). Była używana w obu wojnach światowych oraz w wojnie w Wietnamie, a w niektórych armiach służy po dziś dzień. Konstrukcja ta wywodziła się z Colt 1905, który również został zaprojektowany przez Johna Browninga.
W roku 1926 została opracowana nowa wersja (M1911A1), która od swojej poprzedniczki różniła się tylną częścią rękojeści oraz spustem, który został przystosowany dla osób o krótszych palcach.
Broń korzystała z naboju .45 ACP (11,43 mm), który zapewniał naprawdę dużą moc obalającą (w porównaniu z nabojami 9mm, siła pocisku potrafiła być nawet dwa razy większa.). Magazynek był w stanie pomieścić 7 pocisków, lecz istniała możliwość wprowadzenia dodatkowego naboju do komory zamkowej, co dawało łącznie 8 pestek.
Zapotrzebowanie na broń krótką o kalibrze 0,45 cala wzięło się z powodu zbyt małej mocy obalającej rewolwerów kalibru 0.38. Problem ten ujawnił się podczas kampanii filipińskiej, gdzie w walce przeciwko potężnie zbudowanym tubylcom (m.i. z plemienia Moro.) rewolwery zwyczajnie się nie sprawdzały.
Budowa i zasada działania Colta M1911. Muzyki nie chciało się mi usuwać - jeżeli się nie podoba to należy ją wyłączyć/wyrzucić monitor przez okno/zastrzelić się/zastrzelić paru ciapatych (niepotrzebne skreślić).
Z bronią tą jest związanych parę ciekawych historii, takich jak np.: pojmanie przez Kaprala Alvina Yorka 132 niemieckich żołnierzy, czy też próba pojmania przez Japończyków, Amerykańskiego generała Alexandra Vandergrifta. (Jeżeli chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat to piszcie - postaram się wrzucić w komentarzu.)
Dane techniczne:
Długość: 216 mm
Długość lufy: 127 mm
Masa niezaładowanego: 1.1 kg
Masa załadowanego: 1.36 kg
Nabój: 45 ACP (11.43 mm)
Magazynek: 7 nabojów
Prędkość początkowa pocisku: 260 m/s