#agbola

Taka mała ciekawostka. Być może wielu z Was sobie nie zdaje sprawy obrażając murzynów, żydów itd. Dlaczego uważacie ich za zagrożenie dla Polski ? Boicie się żydów, bo skolonizują Polskę ? Dzięki temu, że mają łeb do interesów to stworzyli wiele miejsc pracy, a na polskim rynku jest wiele takich firm, których produkty sobie chwalicie, czy o tym wiecie czy nie. Ponad to są oni częścią naszej historii czy komuś to się podoba czy nie. Jeżeli każdy z Was uważa się Polakiem czystej krwi to niech trochę poszpera i odtworzy swoje drzewo genealogiczne... Mogą być niespodzianki









Ewa Hołuszko

Ewa Maria Hołuszko (ur. jako Marek Cyryl Hołuszko 8 lipca 1950 w Białymstoku) – polska fizyk, działaczka opozycyjna w okresie PRL, badaczka mniejszości narodowych, działaczka na rzecz osób transpłciowych.

Studiowała fizykę na Uniwersytecie Warszawskim i Politechnice Warszawskiej. Po studiach wykładała na Politechnice Radomskiej, a następnie pracowała jako meteorolog w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Od 1980 była działaczką "Solidarności". W opozycji działała pod pseudonimem "Hardy". Była członkiem zarządu Regionu Mazowsze i przewodniczącą regionalnej Komisji Interwencyjnej. Delegatka na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność" we wrześniu 1981, zasiadała w komisji uchwał i wniosków. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywała się. Kierowała podziemnym Międzyzakładowym Komitetem Koordynacyjnym, w którym odpowiadała za druk i kolportaż podziemnej prasy (m.in. "Tygodnika Mazowsze" i "Woli"). W latach 1982–1983 więziona.

W latach 90. zaangażowała się w badania nad mniejszościami narodowymi w Polsce. W 2000 przeszła operacyjną korekcję płci. Działa w Stowarzyszeniu Wolnego Słowa. W 2001 odznaczona odznaką Zasłużony Działacz Kultury. 13 grudnia 2006 prezydent Lech Kaczyński odznaczył ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W wyborach w 1997 kandydowała do Sejmu z listy Unii Pracy. Od 1998 była członkiem Unii Wolności. Obecnie jest członkinią Partii Demokratycznej.

Jest pierwowzorem bohaterki sztuki Julii Holewińskiej Ciała obce[6], nagrodzonej w 2010 Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną. W 2011 nakręcono o niej film dokumentalny pt. Ciągle wierzę (reż. Magdalena Mosiewicz).