Materiał w pewnym sensie dokumentalny, ale też sądzę, że bardzo uświadamiający i pokazujący, wiele interesujących faktów z życia prostych ludzi.
Lud Hadza to plemię zamieszkujące Tanzanię, wokół jeziora Eyasi. Tylko niewielka grupa kultywuje dawny styl życia z przed wieków, ok 400 osób.
Znani są ze swojego nietypowego mlaszcząc, klikanego sposobu mówienia. Więcej informacji np. tutaj. .


Tutaj widzimy, jak dżentelmen zajada specjał znany również w naszym kraju, a mianowicie flaczki.
Oczywiście jest to wersja bardziej ekologiczna i bez zatruwania planety CO2. Aczkolwiek, na jednym z filmów widziałem jak walił niezłe bąki, po tym żarciu, więc tak do końca nie można być pewnym.

ukryta treść

Tutaj można zaobserwować jak panowie spożywają śniadanie. Jak widać w naturalnych warunkach panuje pełna harmonia i brak agresji, jaką obserwujemy u osobników sprowadzonych wbrew swojej woli do cywilizowanych krajów. Odpowiednia budowa anatomiczna sprawdza się doskonale podczas wspólnego dzielenia się posiłkiem.

Tak, tak. nawet takie grupy ludzi doceniają uroki alkoholu. Nie ma to jak strzelić sobie małe piwko po jedzeniu. Jak widać, nowoczesność i awangardowe naczynia też nie są obce szanownym myśliwym.

Jak wiadomo, w każdym miejscu gdzie obrabia się żywność należy zachować podstawowe zasady higieny. Dzięki tradycyjnym sposobom postępowania z pożywieniem, plemię może spać spokojnie i spożywać posiłki bez strachu o ewentualne efekty uboczne.

Jak każda kultura dbająca o swoje potomstwo, tak i Hadzabe są troskliwymi rodzicami.

Na YT mamy cały kanał poświęcony polowaniom, gotowaniu, spożywaniu itp. czynnościom. Walory edukacyjne, są niewątpliwie wysokie. Można też porównać sobie, jak bardzo zmieniła się sztuka kulinarna przez lata.

Indiana Jones i dwóch jego studentów podczas wyprawy do zaginionego w afrykańskiej puszczy miasta, wpadli w ręce dzikiego plemienia. Uwięziono ich w chacie, przed którą postawiono uzbrojonych w straszliwe dzidy wielkich Murzynów z kośćmi w nosach. Wczesnym rankiem do chaty wszedł kacyk z kilkoma ludźmi:
- Musimy poddać was próbie odwagi - powiedział i kazał wyprowadzić jednego ze studentów.
Dzicy wrzucili studenta do bajora w którym aż roiło się od krokodyli. Boże, jak ten chłopak walczył. Po dwóch godzinach porozrywał paszcze wszystkim gadom i wylazł na brzeg przy aplauzie przyglądających się temu wszystkiemu czarnoskórych. Gdy wydawało się, że chłopak wywalczył sobie wolność, dzicy rzucili się na niego i rozerwali go na strzępy, po czym każdy zjadł surowy kawałek mięsa pochodzącego z nieszczęśnika.
- Ej, co tu jest grane? – zapytał jednego z pilnujących Indiana Jones – przecież ten chłopak wykazał się wspaniałą odwagą i siłą. Czego żeście go, kurwa, zeżarli?
- Nasza wiara mówi, że gdy zje się człowieka to przejmuje się jego cechy. – odpowiedział strażnik – Ten był dzielny i silny więc ci którzy go skonsumowali też będą silni i dzielni.
Drugi ze studentów zapłakał:
- Nie martw się, coś wymyślę – pocieszył go Indi.
Rankiem następnego dnia do chaty znowu wkroczył kacyk ze swoją świtą. To co zobaczyli wprawiło wszystkich dzikusów w osłupienie. O ścianę opierał się wypięty student z opuszczonymi do kolan spodniami a słynny archeolog rżnął go w dupala z błogim wyrazem twarzy. Gdy skończył obaj popatrzyli na swoich prześladowców i jednocześnie z uśmiechem powiedzieli:
- Smacznego.