- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 20:05
Prawy porządek chrześcijańskiego miłosierdzia nie zabrania prawowitej miłości Ojczyzny, ani nacjonalizmu; przeciwnie, kontroluje on go, uświęca i ożywia. Pius XI – „Caritate Christi Compulsi”
My, nacjonaliści polscy, skupieni w szeregach Narodowego Odrodzenia Polski, pragniemy swą pracą przyczynić się do rozwoju wspólnoty narodowej Polaków. Nasze działania opierać będziemy na wynikających z nauki Kościoła katolickiego zasadach, które niniejszym przedstawiamy:
1. Świadome życie każdego człowieka winno być podporządkowane realizacji celów, ułożonych według ich wartości, w systemie wzajemnych powiązań i zależności, z uświadomionym sobie celem absolutnym.
2. Celem absolutnym – tak w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym – może być tylko BÓG. Jest On bowiem wartością trwałą, niezależną od biegu dziejów. Jest źródłem norm i praw kształtujących życie jednostki i wspólnoty.
3. CZŁOWIEK, stworzony na podobieństwo Boga, wyposażony został przez Niego w nienaruszalne – równe dla wszystkich – prawo naturalne. Z prawa naturalnego wynikają cztery podstawowe prawa człowieka:
a/ prawo do życia – pojętego jako życie biologiczne oraz jako realizacja praw pozostałych;
b/ prawo do wolności – czyli do czynienia tego, co nie jest sprzeczne z prawem naturalnym;
c/ prawo do założenia rodziny – która jest dla osiągnięcia pełni życia koniecznością;
d/ prawo do własności – czyli do posiadania całkowitej własności i rozporządzania środkami produkcji;
prawo to może być ograniczone jedynie dobrowolnym zrzeczeniem się prawa indywidualnego.
4. Człowiek jest istotą społeczną, to znaczy, iż niemożliwym jest jego rozwój poza wspólnotą ludzi.
5. Wspólnota nie jest sumą jednostek, lecz całością, w której człowiek realizując swój cel absolutny korzysta i wzbogaca swe życie o osiągnięcia innych ludzi.
6. Żyjąc we wspólnocie człowiek ma obowiązek przestrzegania praw innych ludzi.
7. Wspólnota istnieje więc zarówno dla wzbogacania życia jednostek, jak i dla ochrony jej praw i egzekwowania jej obowiązków.
8. Wspólnotą najwyższego typu – wspólnotą naturalną – jest NARÓD.
9. Naród jest dobrowolnym, opartym na więzi psychicznej i moralnej związkiem ludzi posiadających – wynikające ze wspólnych przodków i historycznej tradycji – poczucie odrębności kulturowej i chęć jej zachowania oraz rozwoju.
10. Naród – jako wspólnota naturalna – posiada określone prawa:
a/ prawo zachowania własnego języka i kultury;
b/ prawo kontroli wychowania narodu – dla zachowania i rozwijania wartości naród określających;
c/ prawo do przynależnego z tradycji i historii terytorium narodowego;
d/ prawo do powoływania struktur mu podległych.
11. Wśród struktur powołanych wolą narodu, strukturą wyższego rzędu, jest PAŃSTWO.
12. W kompetencjach państwa leży zapewnienie realizacji praw człowieka i narodu, wynikających z prawa naturalnego.
13. Narzędziem działania państwa jest prawo, które nie może być sprzeczne z prawem naturalnym.
14. Naród kontroluje działalność państwa poprzez powołane przez siebie ZGROMADZENIE NARODOWE.
15. Zgromadzenie Narodowe winno gwarantować reprezentację polityczną narodu przez dwuizbowy system reprezentacji:
a/ izbę polityczną;
b/ izbę korporacyjną – ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów terytorialnych i gospodarczych.
16. Rolę koordynatora Zgromadzenia Narodowego winna sprawować, wybrana przez Naród, Głowa Państwa.
źródło: nop.org.pl
My, nacjonaliści polscy, skupieni w szeregach Narodowego Odrodzenia Polski, pragniemy swą pracą przyczynić się do rozwoju wspólnoty narodowej Polaków. Nasze działania opierać będziemy na wynikających z nauki Kościoła katolickiego zasadach, które niniejszym przedstawiamy:
1. Świadome życie każdego człowieka winno być podporządkowane realizacji celów, ułożonych według ich wartości, w systemie wzajemnych powiązań i zależności, z uświadomionym sobie celem absolutnym.
2. Celem absolutnym – tak w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym – może być tylko BÓG. Jest On bowiem wartością trwałą, niezależną od biegu dziejów. Jest źródłem norm i praw kształtujących życie jednostki i wspólnoty.
3. CZŁOWIEK, stworzony na podobieństwo Boga, wyposażony został przez Niego w nienaruszalne – równe dla wszystkich – prawo naturalne. Z prawa naturalnego wynikają cztery podstawowe prawa człowieka:
a/ prawo do życia – pojętego jako życie biologiczne oraz jako realizacja praw pozostałych;
b/ prawo do wolności – czyli do czynienia tego, co nie jest sprzeczne z prawem naturalnym;
c/ prawo do założenia rodziny – która jest dla osiągnięcia pełni życia koniecznością;
d/ prawo do własności – czyli do posiadania całkowitej własności i rozporządzania środkami produkcji;
prawo to może być ograniczone jedynie dobrowolnym zrzeczeniem się prawa indywidualnego.
4. Człowiek jest istotą społeczną, to znaczy, iż niemożliwym jest jego rozwój poza wspólnotą ludzi.
5. Wspólnota nie jest sumą jednostek, lecz całością, w której człowiek realizując swój cel absolutny korzysta i wzbogaca swe życie o osiągnięcia innych ludzi.
6. Żyjąc we wspólnocie człowiek ma obowiązek przestrzegania praw innych ludzi.
7. Wspólnota istnieje więc zarówno dla wzbogacania życia jednostek, jak i dla ochrony jej praw i egzekwowania jej obowiązków.
8. Wspólnotą najwyższego typu – wspólnotą naturalną – jest NARÓD.
9. Naród jest dobrowolnym, opartym na więzi psychicznej i moralnej związkiem ludzi posiadających – wynikające ze wspólnych przodków i historycznej tradycji – poczucie odrębności kulturowej i chęć jej zachowania oraz rozwoju.
10. Naród – jako wspólnota naturalna – posiada określone prawa:
a/ prawo zachowania własnego języka i kultury;
b/ prawo kontroli wychowania narodu – dla zachowania i rozwijania wartości naród określających;
c/ prawo do przynależnego z tradycji i historii terytorium narodowego;
d/ prawo do powoływania struktur mu podległych.
11. Wśród struktur powołanych wolą narodu, strukturą wyższego rzędu, jest PAŃSTWO.
12. W kompetencjach państwa leży zapewnienie realizacji praw człowieka i narodu, wynikających z prawa naturalnego.
13. Narzędziem działania państwa jest prawo, które nie może być sprzeczne z prawem naturalnym.
14. Naród kontroluje działalność państwa poprzez powołane przez siebie ZGROMADZENIE NARODOWE.
15. Zgromadzenie Narodowe winno gwarantować reprezentację polityczną narodu przez dwuizbowy system reprezentacji:
a/ izbę polityczną;
b/ izbę korporacyjną – ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów terytorialnych i gospodarczych.
16. Rolę koordynatora Zgromadzenia Narodowego winna sprawować, wybrana przez Naród, Głowa Państwa.
źródło: nop.org.pl
1
