Zjawisko, które można było jednocześnie zobaczyć i poczuć jak pod jego wpływem drży sama czasoprzestrzeń. Przedstawiamy odkrycie zderzenia gwiazd neutronowych, które zelektryzowało cały naukowy świat. Po raz pierwszy obserwowano fale grawitacyjne i elektromagnetyczne (światło) z tego samego źródła.
Kilonowa (ang. kilonova) – zjawisko astronomiczne polegające na zderzeniu dwóch gwiazd zdegenerowanych (np. gwiazd neutronowych) lub gwiazdy neutronowej i czarnej dziury, które jest najprawdopodobniej odpowiedzialne za bardzo krótkie rozbłyski gamma. W wybuchach typu kilonowa wytwarzane są bardzo duże ilości ciężkich metali w ramach procesu .
Nazwa zjawiska pochodzi od połączenia dwóch słów kilo (tysiąc) i nowa i oznacza, że typowa kilonowa wybucha z mocą tysięcy zwykłych nowych klasycznych.
Zderzenia tego typu obiektów były badane między innymi przez polskiego astronoma Bohdana Paczyńskiego, który wraz z Li-Xin Li opracował pierwsze teoretyczne modele takich zderzeń.
Pierwszym odkrytym tego typu zjawiskiem jest prawdopodobnie rozbłysk gamma GRB 130603B.
Gwiazda neutronowa
Pulsar w Mgławicy Kraba
Gwiazda zdegenerowana powstała w wyniku ewolucji gwiazd o dużych masach (~ 8–10 mas Słońca). Powstają podczas wybuchu supernowej (supernowe typu II lub Ib) lub kolapsu białego karła (supernowa typu Ia) w układach podwójnych. Materia składająca się na gwiazdy neutronowe jest niezwykle gęsta, przy średnicy ~25 km gwiazdy tego typu mają masę ~2 mas Słońca. Łyżeczka materii neutronowej ma masę ok. 6 miliardów ton.
Kilonowa (ang. kilonova) – zjawisko astronomiczne polegające na zderzeniu dwóch gwiazd zdegenerowanych (np. gwiazd neutronowych) lub gwiazdy neutronowej i czarnej dziury, które jest najprawdopodobniej odpowiedzialne za bardzo krótkie rozbłyski gamma. W wybuchach typu kilonowa wytwarzane są bardzo duże ilości ciężkich metali w ramach procesu .
Nazwa zjawiska pochodzi od połączenia dwóch słów kilo (tysiąc) i nowa i oznacza, że typowa kilonowa wybucha z mocą tysięcy zwykłych nowych klasycznych.
Zderzenia tego typu obiektów były badane między innymi przez polskiego astronoma Bohdana Paczyńskiego, który wraz z Li-Xin Li opracował pierwsze teoretyczne modele takich zderzeń.
Pierwszym odkrytym tego typu zjawiskiem jest prawdopodobnie rozbłysk gamma GRB 130603B.
Gwiazda neutronowa
Pulsar w Mgławicy Kraba
Gwiazda zdegenerowana powstała w wyniku ewolucji gwiazd o dużych masach (~ 8–10 mas Słońca). Powstają podczas wybuchu supernowej (supernowe typu II lub Ib) lub kolapsu białego karła (supernowa typu Ia) w układach podwójnych. Materia składająca się na gwiazdy neutronowe jest niezwykle gęsta, przy średnicy ~25 km gwiazdy tego typu mają masę ~2 mas Słońca. Łyżeczka materii neutronowej ma masę ok. 6 miliardów ton.