#kosmici

Król jest tylko jeden.

...się tu kręcą ;]

taki mały żarcik ;p

Temat ten poruszył mnie 12 lat temu, wtedy bardzo iteresowałem się takimi rzeczami, teraz chciałem zobaczyć, czy coś w sprawię się ruszyło, jedye co to wiele stron z informacjami na ten temat znikło, a znaleźć można tylko, że planowana jest nowa wyprawa, tylko pod auspicjami chińskich mediów.

Do rzeczy...

Dropa także Dropowie, Drok-pa, Dzopa, Dzopowie (chiński: 杜立巴) to nazwa pochodzącej ponoć z kosmosu rasy karłowatych obcych, którzy wylądowali niedaleko granicy chińsko-tybetańskiej około 12000 lat temu. Brak jakichkolwiek potwierdzonych dowodów, że takie istoty istniały i że miało miejsce takie lądowanie.

Odkrycie

Wedle tego, co twierdził Chi Pu Tei (chiński: 齊福泰), profesor archeologii na Uniwersytecie Pekińskim, w roku 1938 on i jego studenci wyruszyli na ekspedycję, mającą na celu zbadanie jaskiń w paśmie Bajan Kara Ula w Himalajach, niedaleko chińskiej prowincji Qinghai. Jaskinie wydawały się łączyć i tworzyć system tuneli i podziemnych magazynów. Mówi się, że ściany miały przekrój prostokątny i pokryte były czymś w rodzaju szkliwa, jakby były wycięte w górze przy pomocy wysokiej temperatury.

Badacze znaleźli ustawione w rzędy groby, w których spoczywały niewielkie, mające 138 cm wzrostu, szkielety. Szkielety posiadały nienormalnie wielkie głowy oraz małe, chude i kruche kości. Któryś z członków ekipy badawczej zasugerował, że mogą to być pozostałości nieznanego gatunku goryla górskiego. Ponoć profesor Chi Pu Tei odpowiedział: Czy ktoś kiedyś widział, żeby małpy grzebały swych zmarłych w grobach?

Na grobach nie było żadnych napisów; zamiast tego w jaskini znaleziono setki dysków o średnicy 30 cm - znanych jako Dyski Dropów - z których każdy posiadał pośrodku 20-milimetrowe otwory. Ponoć każdy z dysków posiadał inskrypcje w postaci dwóch spiralnych rowków, biegnących od krawędzi do otworu w centrum dysku, co przypominało nieco Dysk z Fajstos. Dyski oznakowano wraz z innymi znaleziskami odkrytymi przez ekspedycję i złożono na 20 lat w magazynach Uniwersytetu Pekińskiego. Przez cały ten czas próby odcyfrowania zapisu nie odniosły rezultatu.





Kiedy około roku 1958 dyski dokładnie przebadał Dr Tsum Um Nui z Pekinu, stwierdził on, że każdy rowek składał się w gruncie rzeczy z serii malusieńkich hieroglifów o nieznanym kształcie i pochodzeniu. Rządki hieroglifów były tak maleńkie, że aby je wyraźnie zobaczyć, potrzeba było szkła powiększającego. Wiele z hieroglifów zniszczyła erozja. Kiedy Dr Tsum odszyfrował symbole, okazało się, że opowiadają one historię o katastrofie statku kosmicznego Dropów i o tym, że większość rozbitków została zabita przez miejscowych mieszkańców.

Wedle profesora Tsum Um Nui, jedna z linijek hieroglifów mówi o tym, że "Dzopowie zlecieli z chmur w swym pojeździe. Dziesięć razy przed wschodem słońca nasi mężczyźni, kobiety i dzieci skrywali się w jaskiniach. Kiedy w końcu zrozumieli język migowy Dropów, zdali sobie sprawę, że przybysze mają pokojowe intencje…" W innym miejscu mowa jest o "żalu" plemienia Ham, że statek obcych rozbił się w tak odległym i niedostępnym pasmie górskim, iż nie było możliwości zbudowania nowego, który umożliwiłby Dropom powrót na własną planetę.



Ponoć raport Dra Tsuma ukazał się w profesjonalnym żurnalu w roku 1962 i podobno został tak wyśmiany przez środowisko naukowe, że Doktor sam postanowił wyemigrować do Japonii, gdzie zmarł. Pekińska Akademia Prehistorii już nigdy więcej nie pozwoliła mu wydawać żadnych publikacji ani opowiadać o swych znaleziskach.

"Tsum Um Nui" nie jest prawdziwym chińskim nazwiskiem i sugerowano, że postać ta jest albo fikcyjna, albo że w istocie był on Japończykiem, którego nazwisko odczytywano zgodnie z zasadami wymowy chińskiej.

Dalsze prace badawcze

W roku 1965 Profesor Chi Pu Tei oraz jego czterech kolegów otrzymali w końcu pozwolenie na opublikowanie historii. Wydali ją pod tytułem "Zapis rowkowy dotyczący statków powietrznych, które, wedle zapisów na dyskach, wylądowały na ziemi 12000 lat temu".

Zapisy - 716 dysków ze spiralnymi rowkami - odkryte później w tych samych jaskiniach opowiadają o kosmicznym próbniku, wysłanym przez mieszkańców innej planety. Po wylądowaniu w górach Bajan Kara Ula, mówią ponoć teksty, pokojowe intencje obcych przybyszy zbiły z tropu członków plemienia Ham, mieszkańców sąsiednich jaskiń, którzy polowali na przybyszów z kosmosu, zabijając ich.

Istnieje możliwość, iż domniemane Dyski Dropów są w istocie dyskami Bi, przedmiotami wykonanymi ludzką ręką. W całych Chinach odnaleziono tysiące takich dysków, szczególnie w prowincjach południowo-wschodnich. Średnica dysków Bi waha się od kilku centymetrów do ponad metra i zazwyczaj są one wykonane z jadeitu lub nefrytu z z niewielkim, centralnie położonym, okrągłym lub kwadratowym otworem, podobnie jak domniemane Dyski Dropów. Większość dysków Bi datuje się na okres neolitu (ok. 3000 lat p.n.e.), lecz znajdowano je jeszcze w grobowcach dynastii Shang. Dyski Bi z okresów późniejszych, po dynastii Shang, są zazwyczaj bardziej ozdobne, a ich powierzchnię pokrywają ornamenty w kształcie smoków, węży, a czasem ryb, i wykorzystywano je do ceremonii rytualnych. Większość neolitycznych dysków Bi odnaleziono w grobowcach i umieszczone były pod głową lub pod stopami zmarłego. Istnieje teoria, wedle której miało to pomagać duchowi zmarłego. Na żadnym z dysków Bi nie znaleziono żadnego pisma czy spiralnych rowków, jak to opisuje historia Dropów, przytaczana przez autorów takich, jak Hartwig Hausdorf.

Dyski Dropów mają ponoć 30 centymetrów średnicy. Jednakże jedna czarno-biała fotografia, co do której Hausdorf i inni autorzy twierdzą, iż przedstawia ona Dysk Dropów, wyraźnie pokazuje, że dysk spoczywa na siedzeniu fotela, ma kilkadziesiąt centymetrów średnicy i żadnych oznaczeń. [NOTA OD TŁUMACZA - w istocie Hausdorf i inni badacze kilkakrotnie podkreślali, iż fotografia ta przedstawia najprawdopodobniej model Dysku Dropów].



Rosyjskie badania

Rosyjscy naukowcy poprosili o obejrzenie dysków i kilka z nich wysłano do Moskwy w celu dalszego zbadania. Odskrobano z talerzy przyklejone do nich grudki skalne i poddano je chemicznej analizie.

Ku zdumieniu naukowców, dyski zawierały duże ilości kobaltu oraz innych substancji metalicznych. Kiedy umieszczono je na specjalnych wirujących stołach - wedle słów Dra Wiaczesława Zajcewa, który opisał eksperymenty w radzieckim czasopiśmie "Sputnik" - wibrowały one albo "brzęczały" w niezwykłym rytmie, jak gdyby przebiegał przez nie prąd elektryczny. Albo, wedle słów jednego z naukowców, "jak gdyby tworzyły część jakiegoś obwodu elektrycznego". Najwyraźniej musiały być niegdyś poddane niezwykle silnym napięciom oraz wystawione na ekstremalne fluktuacje temperatur.

"Przypominają starożytne twarde dyski i obracają się zupełnie jak twarde dyski komputerów, które znamy obecnie. Być może gdybyśmy potrafili odczytać owe prastare twarde dyski, uzyskalibyśmy więcej odpowiedzi."

Zdjęcia Wegerera

W roku 1974 Ernst Wegerer, Austriacki inżynier, sfotografował dwa dyski, które odpowiadały opisom legendarnych talerzy. Zwiedzał z przewodnikiem Muzeum Banpo w Xi'an, kiedy w jednej z gablot zauważył kamienne dyski. Twierdzi, że w środku każdego dysku znajdował się otwór oraz jakieś hieroglify, tworzące częściowo zatarty spiralny rowek.

Wegerer poprosił kierownictwo Muzeum Banpo o większą ilość informacji na temat tych artefaktów. Kierowniczka nie wiedziała nic o historii owych kamieni, choć potrafiła opowiedzieć historię każdego z innych eksponatów, wykonanych z gliny. Wiedziała tylko, że owe dyski były nieznaczącymi "obiektami kultu".

Wegererowi pozwolono wziąć jeden z dysków w dłoń. Oszacował ich wagę na 1 kg, a średnicę na 30 cm. Na jego zdjęciach nie widać hieroglificznego zapisu, albowiem częściowo się skruszył, a ponadto flesz z aparatu fotograficznego zatarł szczegóły, takie jak spiralne rowki.

Kilka dni po wizycie Wegerera kierowniczkę odwołano ze stanowiska bez podania przyczyny. Zniknęła ona, podobnie jak dwa kamienne dyski, wedle słów Profesora Wanga Zhijuna, dyrektora Muzeum Banpo w roku 1994.

Dowody

W latach, które nastąpiły po odkryciu pierwszego dysku, archeologom i antropologom udało się dowiedzieć więcej na temat odległego górskiego pasma Bajan Kara Ula. Duża część z owych informacji posłużyła do potwierdzenia historii, zapisanej na dyskach.

Legendy, które najwyraźniej przetrwały w tym rejonie mówią o małych, mizernych ludziach o żółtych twarzach, którzy "nadeszli z chmur dawno, dawno temu". Ludzie ci mieli wielkie, bulwiaste głowy oraz słabe, chude ciała i byli tak brzydcy i odrażający, że wszyscy od nich stronili. "Ludzie na szybkich koniach" polowali na brzydkie karły. Co dziwne, opisy "najeźdźców" pasowały ponoć do opisu szkieletów, znalezionych w jaskiniach przez Profesora Chi Pu Tei’a.

trolling marsjan

Jak napisać scenariusz

20 stycznia 1996 r. - ta data wielkimi zgłoskami zapisała się już w historii ufologii. Tego dnia w jednym z brazylijskich miast doszło do przedziwnych zdarzeń - najpierw katastrofie uległ tajemniczy obiekt, a potem na ulicach pojawiły się istoty, jakich świat wcześniej nie widział. O sprawie informowały największe media, a wydarzenia tamtych dni pamiętają tysiące świadków. Władza i wojsko zrobiły jednak wszystko, by ukręcić sprawie łeb.

Czy w przyszłości, bliższej lub dalszej, grozi nam inwazja obcych? Zdaniem wielu badaczy zjawiska UFO, takowa miała już miejsce. Miało do niej dojść w 1996 r., w Brazylii. Brzmi to niewiarygodnie, ale właśnie wtedy na ulicach jednego z miast pojawiły się tajemnicze istoty, które pochodziły ze statku, który rozbił się na przedmieściach. O sprawie informowały prestiżowe amerykańskie gazety i największe media w Brazylii. Dziś tamta sprawa określana jest mianem incydentu w Varginhi. Wielu ufologów uważa zdarzenie za jeden z najbardziej przekonujących dowodów na to, że UFO w przeszłości nawiedzało Ziemię. Jeśli dla kogoś wydarzenia z Roswell były mało wiarygodne, powinien przyjrzeć się faktom, które 16 lat temu miały miejsce w środkowowschodniej części Brazylii.

Dzień, który zmienił wszystko

Wielu Brazylijczyków pamięta tamte dni do dziś. Preludium tego, co wydarzyło się 20 stycznia 1996 r. w Brazylii miało miejsce tydzień wcześniej. Właśnie wtedy jednostka NORAD (działające w Stanach Zjednoczonych Dowództwo Obrony Północnoamerykańskiej Przestrzeni Powietrznej i Kosmicznej) poinformowało stronę brazylijską o tajemniczym obiekcie, który unosił się nad zachodnią półkulą, by ostatecznie wejść w brazylijską przestrzeń powietrzną. Na reakcję Brazylii nie trzeba było długo czekać. W stan pogotowia postawione zostały natychmiast najważniejsze służby w kraju oraz wojsko.

Niedługo potem mieszkańcy różnych brazylijskich miast zaczęli zgłaszać tajemnicze obserwacje. Świadkowie z różnych, odległych od siebie miejsc informowali o dziwnych obiektach, które pojawiły się nad ich miejscowościami. 20 stycznia 1996 r. zagadkowy wehikuł pojawił się też nad miejscowością Varginha w brazylijskim stanie Minas Gerais. Rezydenci tego przemysłowego ośrodka twierdzili, że miał kształt łodzi podwodnej i unosił się zaledwie 6 metrów nad ziemią. Świadkowie relacjonowali, że wyglądał tak, jakby był zepsuty. Nazajutrz stało się coś niebywałego. Na ulicach Varginhi pojawiły się dziwne istoty. Mieszkańcy, którzy poczuli się jak bohaterowie filmu science-fiction, poinformowali odpowiednie służby. Na miejscu natychmiast pojawiło się także wojsko. Żołnierze podczas interwencji bez problemu ujęli dwóch osobników, a jednego zastrzelili. Zgodnie z istniejącymi relacjami, jeden z przedstawicieli tajemniczego gatunku został odwieziony do szpitala.

Placówka medyczna, do jakiej trafił poszkodowany "obcy" natychmiast otrzymała specjalny nadzór wojska. Domniemywano, że indywiduum, które przywieziono do szpitala, cierpiało z powodu złamań, do jakich doszło w czasie katastrofy jego statku. W czasie, gdy na sali operacyjnej trwał zabieg, w czasie którego składano osobnikowi złamaną szyjkę kości udowej, klinika została wyłączona z normalnego funkcjonowania. Zwykli ludzie zostali pozbawieni możliwości przedostania się do szpitala, a jedyne wejście, jakie pozostało otwarte, zostało szczelnie zabezpieczone przez funkcjonariuszy.

Dokładną relację z przebiegu zdarzeń w szpitalu zaprezentował potem jeden z chirurgów, który prowadził zabieg. Jak twierdził lekarz, obcy, którego poddano operacji, miał ok. 1,5 metra wzrostu, poruszał się na dwóch kończynach i posiadał brązową karnację. Nie można też było nie zwrócić uwagi na jego wielkie, czerwone oczy. Medyk wyznał też, że prowadzone były próby nawiązania komunikacji z istotą, ale wszystkie zakończyły się fiaskiem. Ale na sali operacyjnej wydarzyło się wtedy coś jeszcze. Chirurg wyznał, że kiedy tajemnicza istota wpatrywała się w niego, on poczuł dziwny ból w głowie. Powiedział, że czuł się tak, jakby ktoś nagle zaczął uderzać w jego głowę młotkiem. Wtedy w jego umyśle zostały zaszczepione dziwne myśli - wyglądało to tak, jakby obcy przekazał mu informację. W jego głowie pojawiły się nagle koncepcje dotyczące osiągnięć, które stały się udziałem cywilizacji obcych. Lekarz ujawnił także, że osobnik przesłał mu wiadomość na temat wielkiego i niespełnionego potencjału, jakim dysponują ludzie.

Opowieść lekarza ze szpitala w Varginhi brzmi jak powiastka z taniego filmu science-fiction. Samego chirurga można by zaś uznać za człowieka obłąkanego, gdyby nie fakt, że większość podanych przez niego informacji pokrywa się z relacjami tysięcy świadków, którzy do dziś mieszkają w tej brazylijskiej miejscowości. Mało tego, informacje o incydencie w Varginhi przeniknęły do największych światowych mediów. O sprawie pisał poczytny dziennik "The Wall Street Journal". Informacje o dziwnych istotach, które pojawiły się na ulicach południowoamerykańskiego państwa podała też telewizja Globo - największy nadawca w Brazylii.

Do dziś rozpamiętywany jest też przypadek oficera Marco Chereza, który podobno dotknął tajemniczej istoty w czasie, gdy ta znajdowała się w szpitalu. Mężczyzna kilka tygodni później zmarł w nie do końca jasnych okolicznościach. Jego akt zgonu został utajniony, ale kopia protokołu sekcji zwłok dostała się w ręce badaczy. Z dokumentu wynikało, że Cherez zmarł w wyniku kontaktu z substancją toksyczną i choroby, której objawy przypominały infekcję spowodowaną przez wirus Ebola.

Władze zaprzeczają

Do dziś wiele osób zastanawia się, dlaczego kilka dni po tamtych wydarzeniach w Brazylii pojawiły się amerykańskie samoloty wojskowe (można je było zobaczyć m.in. w porcie lotniczym w Sao Paulo) oraz przedstawiciele amerykańskiej armii i NASA. Z niektórych dokumentów, do których dotarli potem badacze wynika, że w tamtym czasie Stany Zjednoczone i Brazylia podpisały umowę, na mocy której wszystkie pochodzące z kosmosu obiekty, które zostały odnalezione na terytorium Brazylii, mają być przekazywane stronie amerykańskiej. Czy to zbieg okoliczności, że takie porozumienie zostało zawarte akurat wtedy? Większość osób mocno w to powątpiewa.

Jak nietrudno zgadnąć, wszystkim rewelacjom, które w 1996 wstrząsnęły społecznością Varginhi, wciąż usilnie zaprzeczają władze. Ich głos przeciwstawiany jest przedstawicielom różnych miejscowych społeczności, którzy do dziś nie potrafią zapomnieć o tym, co wydarzyło się szesnaście lat temu na ich ulicach.

W sprawę zaangażowali się też naukowcy. W 2002 r. na rynku wydawniczym pojawiła się książka "UFOs over Brazil" napisana przez amerykańskiego eksperta dr. Rogera Leira, która przybliża wydarzenia, prezentuje relacje świadków i przedstawia rozmaite hipotezy, które pojawiły się w sprawie.

Źródło: UFO!

-Co o tym myślicie? Czy to może być prawda? Całe miasto chyba nie może kłamać, prawda?

-Najbardziej ciekawi mnie ten motyw z telepatycznym wysyłaniem wiadomości, gdyby to odpowiednio rozegrać, zapewne mogli by przekazać nam jakieś interesujące informacje.

Luntek to mnie nie zdziwil pedal jak pedal ale co to jest to grube z futrem na głowie głos ma jakby w nocy przesiadywało u niego stado murzynow.

Kogo kręcą takie tematy?

Czas na reklame