#maorysi

Haka - tradycyjny taniec wojenny Maorysów. Hake można spotkać szczególnie na terenach wysp na Oceanie Spokojnym.
Krajem przywódczym tego rytualnego tańca jest Nowa Zelandia i wyżej wymieniony lud Maorysów.
Tutaj prezentuję wam ówczesnego Maorysańczyka
Wygląda groźnie co nie ?
Ale wróćmy do Haki. Najbardziej popularnym rodzajem haki jest Haka wojenna.

Cytat:

Hakę "wojenną" wykonuje się często w "rozkracznym" przysiadzie, na lekko ugiętych nogach. Pozycja taka eksponuje napięte mięśnie nóg oraz strefę genitalną, co jest zamierzone, niektóre gesty rąk jeszcze to akcentują. Grupa wykrzykuje sylabizując proste teksty, linia melodyczna jest bardzo uboga. Uczestnicy wykonują różne elementy choreograficzne: klaszczą rytmicznie "ręka w rękę", "ręka w udo" lub "ręka w tors", robią "srogie" miny: nadnaturalne wytrzeszczanie oczu, prezentowanie języka (w skrajnych przypadkach niektórzy potrafią zasłonić nim całą brodę), nadymanie policzków i dmuchanie, syczenie przez zęby, przyklękanie na jedno kolano, uderzanie stopami i dłońmi o ziemię, energiczne potrząsanie dłońmi. Wzrok wszystkich utkwiony jest w przeciwników

Ten rodzaj Haki jest znany już od setek lat. Historyczne ryciny wskazują, że używano broni. Przed kolonizacją używano zazwyczaj maczug ( taiaha) oraz różnego typu oszczepy. Później do ekwipunku doszły muszkiety widoczne za zdjęciu poniżej


Słowa wypowiadane podczas Haki przetłumaczone na język polski

Cytat:

Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Tam stoi kudłaty człowiek,
który może spowodować wschód słońca
Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
Słońce wzeszło!
Hī!

Dzisiaj Haka jest uważana jako dziedzictwo kulturowe w Nowej Zelandii i jest uczona w szkołach.
Hake można zobaczyć także na meczach nowo-zelandzkiej drużyny rugby.
Robi wrażenie nieprawdaż ?

Orzeł Haasta - Najcięższy znany orzeł, jaki kiedykolwiek występował na Ziemi. Charakteryzował się potężnymi szponami, wąską czaszką i stosunkowo krótkimi skrzydłami, co sugeruje, że był to ptak leśny.


Ptak-ludożerca był częstym bohaterem opowiadań krążących wśród rdzennej ludności Nowej Zelandii. Teraz po wnikliwych analizach dokonanych przez naukowców pojawiła się hipoteza, że czarnym charakterem przedstawianym w legendach Maorysów był orzeł Haasta, znany też jako Te Hoikoi.

Orzeł Haasta po raz pierwszy został sklasyfikowany przez Juliusa von Haasta w latach 70-tych XIX w. Opisywano go jako potężnego czarno-białego drapieżcę. Na początku podejrzewano, że Te Hoikoi żywił się jedynie padliną. Wszystko ze względu na cechy fizjonomiczne, które upodabniały go do sępa. Jednak dzięki najnowszym badaniom przeprowadzonym niedawno przez naukowców z Canterbury Museum w Christchurch oraz University of New South Wales z Australii udało się wykazać, że ptak posiadał miednicę wystarczająco silną do tego, by podczas ataku odbywającego się z prędkością 80 kilometrów na godzinę, zadać ofierze śmiertelny cios.

Pozostałe cechy orła Haasta były równie imponujące. Drapieżnik posiadał skrzydła, których rozpiętość mogła wynosić nawet 3 metry, a jego waga dochodziła do 18 kilogramów. Naukowcy zauważają, że jest to masa dwukrotnie większa niż największych z obecnie żyjących orłów. Ponadto szpony tego ptaka były równie duże jak pazury tygrysa.



Specjaliści są niemal pewni, że powyższe właściwości pozwalały tym orłom przeprowadzać mordercze ataki na ludzi. "Z pewnością był zdolny do tego, by zanurkować i porwać dziecko." - stwierdził Paul Scofield z Canterbury Museum. "Za pomocą swoich szponów mogły nie tylko uderzać, ale po ich zamknięciu także unieść ofiarę dzięki tak wytrzymałym elementom jak miednica.

Orły Haasta najczęściej polowały na potężne ptaki moa - nieloty, których waga wynosiła nawet 250 kg, a wzrost sięgał 2,5 metra.






Gatunek wymarł około roku 1400, choć niektórzy twierdzą, że widywano go również w XIX wieku.
Współcześnie najbliższym krewnym orła Haasta jest orzełek włochaty (Hieraaetus pennatus), z którym miał wspólnego przodka około milion lat temu, a nie, jak wcześniej sądzono, orzeł australijski (Aquila audax).