Sławomir złapał zająca

Zarypane z FB, mam nadzieję, że ten Pan nie będzie miał mi za złe.

Nie spinajcie dupki, ja mam wyjebane w ten rząd, tak czy inaczej każdy umrze i wyląduje w tym samym miejscu, nie interesuje mnie to zbytnio, ale ten Pan dobrze prawi.

Nie wiem, nawet jak mam to opisać....

Sławomir Mrożek "Ja głupi Słowianin"

Jako Polacy, ostatni Słowianie zachodni, musimy przypomnieć sobie o pochodzeniu etnicznym – inaczej nie przetrwamy jako Naród, jako państwo, czy też dowolnie rozumiany byt polityczno-społeczno-państwowy.

Cena jaką zapłaciliśmy za przyjęcie chrześcijaństwa zachodniego było stopniowe wygaszanie łączności ze słowiańszczyzną, która do dzisiaj wydaje się Polakom czymś gorszym, biedniejszym, głupszym, swojskim, wiejskim i byle jakim – niż idealizowany wzorzec miejsko-wysoko-dworskiej kultury zachodniej, która wyrosła wprost z gruzów Imperium Rzymskiego, przejmując jego wzorce w tym w szczególności prawo – jako element programujący rozwój przez pola percepcji pojedynczych odbiorców kultury i percepcji zbiorowej.

Co jest szczególnie charakterystyczne dla naszej państwowości i kształtowania się tożsamości narodowej, to wygaszanie łączności ze słowiańszczyzną trwało ciągle i trwa do dzisiaj. Nie należy go jednak rozumieć dosłownie, jako przerwanie związków z wielkimi słowiańskimi plemionami wschodu. To jedynie jeden z aspektów tego procesu, jak najbardziej istotny, ale nie dominujący, albowiem najgorsze było to czego dokonał Kościół dominujący – czyli wyrugowania pierwiastka słowiańskiego z naszej wewnętrznej i ogólnokulturowej percepcji. Sami siebie nie postrzegamy jako Słowian, widzimy się jako Polacy, Chrześcijanie, Katolicy, Europejczycy, członkowie wspólnot regionalnych, czy też nawet grupy zawodowe – jednakże historycznie uwarunkowany pierwiastek słowiańskości został wyrugowany.

Nieco inaczej przybrała wymiar misja Kościoła Wschodniego, który z Bizancjum przyniósł Dobrą Nowinę wielkim narodom Świętej Wszechrusi, oczywiście wynikało to z siły władzy książęcej, jednakże proszę pamiętać że zawsze wychowawcami młodych władców byli duchowni – ci na wschodnie, mieli tyle rozumu w głowie, żeby przez wieki pielęgnować pierwiastek słowiański, jako element uprawnienia Jedynowładztwa, my mieliśmy mniej szczęścia. Jest przez to oczywistym, że to co z nami zrobiono to swojego rodzaju eksperyment, albowiem różnice mentalne i kulturowe pomiędzy nami a zachodem – nadal są kolosalne i to nie jest prawda, że wynikają one z dziedzictwa komunizmu.

Triumf sarmatyzmu był swojego rodzaju kompromisem, pomiędzy tym co jeszcze tkwiło w Narodzie (Święte Gaje były jeszcze na prowincjach za Jagiellonów, którzy pomimo całej swojej potęgi i bogactwa – bo to głównie przekupstwo, czyli „fundowanie” umożliwiało chrystianizację, nie byli w stanie w pełni wytępić resztek pogaństwa), a chrześcijaństwem. Mieliśmy zatem obyczaj wykształcony przez Polaków, dla Polaków i w Polsce, w której osoby narodowości polskiej były w mniejszości, a większa część szlachty – elity społecznej, w której dokonywały się zmiany, chciała przejść na Protestantyzm, albowiem miała dość kłamstwa, złodziejstwa i zacofania Kościoła dominującego.

Niestety się nie udało, wyszło jak wyszło – nawet w wyniku klęsk narodowych i konfrontacji z rządzoną przez Niemców – wielką Rosją, w zupełności odwróciliśmy się od słowiańskiego pochodzenia, traktując Słowian jako chłopów – tych gorszych, potem był już Mickiewicz i „Moskale”, kibitki, tylko gorzej. Nie da się po okresie romantyzmu w kulturze polskiej mówić o jakimkolwiek oglądaniu się na słowiańskie pochodzenie.

Sytuacja nieco się zmieniła podczas zaborów, jednakże odrodzenie świadomości pochodzenia etnicznego nastąpiło najmocniej w najsilniej germanizowanym zaborze pruskim, właśnie w kontrze do żywiołu niemieckiego – oficjalnie lansowanego przez tamtejsze wzorce państwowe. W kluczowym dla kształtowania się sceny politycznej odrodzenia narodowego zaborze rosyjskim – niestety, Słowianin oznaczało Rosjanin.

W Polsce międzywojennej nie starczyło czasu na jakiekolwiek myślenie o korzeniach sprzed prawie 900 lat, natomiast PRL jako narzucony nie miał nigdy rządu serc ani dusz, nie był w stanie spowodować przemian, nawet w opozycji do chrześcijaństwa – co było w różnych okresach państwowości ludowej silniej lub bardzo silnie promowane. Niestety uznawane przez Polaków za nieautentyczne – wszelkie działania zostały odrzucone.

Trudno jest wykonywać bilans 1000-lecia, jednakże trzeba po prostu uczciwie przyjrzeć się systemowi, w którym dzisiaj funkcjonujemy i nawet po powierzchownym zastanowieniu się nad sprawami ogólnymi – definiującymi poczucie tożsamości narodowej – bardzo łatwo zauważyć, że czegoś brakuje. To jest właśnie pamięć o naszym pochodzeniu etnicznym. Proszę zwrócić uwagę, że nawet nasi sąsiedzi Niemcy, po odrzuceniu kłamstwa i zła jakim była ideologia faszystowska – nie sprzeciwili się jednak własnemu pochodzeniu – uznają się „państwowo” za potomków Germanów, którzy pokonali legiony rzymskie w Bitwie w lesie Teutoburskim w 9 r. n.e.! Tego nikt w Niemczech nie neguje, nie ma tam takiej potrzeby – Niemcy są dumni ze swojej przeszłości! No oczywiście z pominięciem epizodu, uwiedzenia przez „tego nieszczęsnego Austriaka”…

Nie chodzi tutaj o to, żebyśmy odrzucili chrześcijaństwo i wyprowadzili z Muzeum Archeologiczne w Krakowie oryginalnego Światowida (ze Zbrucza) jako prawdziwego Boga (właściwie to Świętowita). Warto się jednak zastanowić nad tym – kim jesteśmy, skąd idziemy i ku czemu zmierzamy jako wspólnota. Przy czym uwaga – wszelkim propagatorom idei czystej rasowo polskości należy postawić tamę, po prostu ich wyśmiewając, albowiem już od czasów Potopu i Wojny Północnej powszechnie wiadomo, że nasz „bukiet genetyczny” jest pełen różnych kwiatków. Zresztą 1000 lat „niemieckiego pługa” i zachodnio-europejskiego mieszczaństwa też zrobiło swoje. Dlatego nie miejmy złudzeń – genealogię mamy bardzo bogatą!

Jeżeli jest ktoś, kto potrafi udowodnić swoje pochodzenie wprost od nieskalanych, żadnym nalotem Wojów z drużyny książęcej Mieszka I-szego, to prosimy o zgłoszenie się na adres redakcji…
__________________

Polski kompozytor Sławomir Zubrzycki zrekonstruował instrument zaprojektowany 500 lat temu przez...Leonardo da Vinci.


Nietypowy instrument nazywa się Viola organista i z wyglądu przypomina fortepian. Posiada podobny kształt i klawisze. Na tym jednak kończą się główne podobieństwa. Struny (zawiera ich 61) nie są uderzane przez młoteczki, lecz koła-smyczki. Instrument posiada również specjalny pedał do napędzania.



Sławomir Zubrzycki rekonstruował przedmiot przez trzy lata począwszy od 2009 roku. Projekt odnalazł w „Codice Atlantico” - zbiorze notatek Leonardo da Vinci z lat 1489-92. Kluczowym problemem był brak całościowego, dokładnego projektu i kompozytor musiał także improwizować. Ostatecznie udało mu się jednak zbudować instrument klawiszowo-smyczkowy.

To nie jest jednak pierwsza rekonstrukcja. Około stu lat po przelaniu przez Leonardo da Vinci idei na papier, Hans Heyden – niemiecki lutnik, zbudował podobne urządzenie. Niestety jego rekonstrukcja nie wzbudziła popularności i przez wiele wieków nikt nie zdecydował się kolejne próby realizacji projektu. Tym razem Viola organista ma dużo większe szanse zaistnieć w świecie muzyku. 18 października 2013 roku polski kompozytor zagrał pierwszy recital na Viola organista w trakcie Międzynarodowego Festiwalu Pianistycznego Królewskiego Miasta Kraków. Kolejny koncert odbył 21 października się w kościele św. apostołów Piotra i Pawła w Krakowie w ramach Festiwalu Conrada.



Źródło

Nie ma co opisywać, polecam obejrzeć ( w końcu sadistic został wymieniony wśród tych 'najbardziej oddziałujący' forów w internecie).
Swoją drogą kolejna świetna wypowiedź P.Berkowicza. Myślę, że za jakiś czas będzie topowym politykiem razem z P.Bosakiem.

"Suprem pancz kurwa!"



(Filmik jest mojego autorstwa)

Wyczyny chłopaka który przez 6 lat ćwiczy breakdance.