- Obywatelu kapralu, muszę wyjechać służbowo i nie będę mógł przeprowadzić cotygodniowej pogadanki z żołnierzami. W tym tygodniu wy ją poprowadzicie. Przygotowałem wam tu wszystko, czytajcie powoli i jak zostanie wam czas na pytania, to odpowiedzcie na to co potraficie. Pytania, na które nie potraficie odpowiedzieć zapiszcie sobie, dajcie jakąś odpowiedz wymijającą i ja odpowiem na nie za tydzień.
Po powrocie wzywa kapitan do siebie kaprala i prosi o zdanie mu relacji z przebiegu pogadanki.
- Obywatelu kapitanie, zgodnie z rozkazem wszystko przeczytałem!
- Były pytania?
- Było jedno!
- Jakie?
- Czy to prawda, że Ziemia się kreci!
- No i odpowiedzieliście?
- Zgodnie z rozkazem dałem odpowiedź wymijającą!
- Jaką?
- Odpierdol się!

Coś dla małych sado-naukowców.

Powstało kilka teorii wyjaśniających pochodzenie ziemskiego Księżyca. Najwcześniejsze przypuszczenia zakładały, że oderwał się on od skorupy ziemskiej wskutek sił odśrodkowych, pozostawiając bliznę w postaci ogromnego zagłębienia (którym miał być Ocean Spokojny). Jednak ta koncepcja „rozszczepieniowa” wymagała zbyt dużej początkowej energii obrotu, toteż pojawiła się hipoteza zakładająca, że Księżyc powstał niezależnie od Ziemi i został przez nią tylko przechwycony. Również ona nie zdobyła uznania w świecie nauki, ponieważ warunki wymagane do spełnienia jej założeń (na przykład gruba warstwa atmosfery, zdolna rozproszyć energię Księżyca) były niemożliwe do spełnienia. Teoria "koformacji" zakładała natomiast, że Ziemia i Księżyc powstały równocześnie z tego samego dysku akrecyjnego. Według jej twórców, Księżyc uformował się z materiału otaczającego proto-Ziemię w taki sam sposób, jak planety z pierwotnego dysku wokółsłonecznego. Nie wyjaśnia ona jednak obecności na Księżycu żelaza w postaci metalicznej. Również żadna z tych hipotez nie wyjaśnia wysokiej wartości momentu pędu układu Ziemia-Księżyc.

Obecnie najpopularniejszą teorią tłumaczącą powstanie ziemskiego satelity jest teoria wielkiego zderzenia. Zakłada ona, że zderzenie proto-Ziemi z ciałem wielkości Marsa wyzwoliłoby ilość energii wystarczającą do wyrzucenia dostatecznej ilości materii na orbitę okołoziemską; z materii tej następnie miał uformować się Księżyc. Nierozstrzygnięte zagadnienia tej teorii dotyczą przede wszystkim ustalenia względnych rozmiarów Ziemi i ciała, z którym nastąpiła kolizja, a także tego, jaka ilość materiału pochodzącego z Ziemi i owego ciała utworzyła Księżyc. Według obecnych danych, ziemski satelita powstał 4,527 ± 0,01 miliarda lat temu, to jest około 30-50 milionów lat po uformowaniu się Układu Słonecznego.

Czyżby?

Księżyc z każdym rokiem oddala się od ziemi o 4 cm rocznie, 1 metr co 25 lat. Wykonajmy proste obliczenie pomijając początkową siłę pędu księżyca w momencie katastrofy, tak jakby jej nie było, jakby oderwał się od niej z taką samą prędkością z jaką oddala się teraz...

Księżyc znajduję się aktualnie ok 384 403 km od ziemi.

1000 m x 25 lat = 1 km na 25000 lat

384403km x 25000L = 9610075000L = 9.6 mld lat temu

Niektóre źródła podają 2 cm, uwzględnijmy ten fakt i teraz podzielmy to na pół, ile nam wyjdzie? 4,8 mld lat!

W obliczeniach nie brano pod uwagę zderzenia z innym ciałem i siły początkowej rozwarcia ciał, wniosek? W ziemię nic nie uderzyło, księżyc powstał w tym samym czasie co ziemia! Tylko jak? Wygląda to tak jakby zostało zaprojektowane...

- Patrząc przez pryzmat zwykłego ziemianina czapa księżyca idealnie pokrywa się co do centymetra ze słońcem, dziwny i wielce zagadkowy zbieg okoliczności.

- Zgodnie z obowiązującymi prawami Księżyca nie powinno go tam być, ponieważ kiedy planeta posiada satelity, są one znacznie od niej mniejsze, w stosunku do ziemi powinien mieć ok. 50-500 km, a nie 3476 km.

- Księżyc jest ciągle zwrócony w stronę Ziemi tą samą stroną. Powód; Księżyc obraca się wokół własnej osi . Ruch obrotowy ma ten sam okres co ruch obiegowy wokół Ziemi, to jest 27 322 dni. Jest to jedyny tak przypadek w naszym układzie słonecznym.

- Księżyc ma zbyt idealną orbitę, by mogła być naturalna, żadna planeta nie ma tak idealnie ułożonego księżyca z perfekcyjnym kursem i prędkością.

Krewetki z rodziny Alpheidae używają do polowania głośnego dźwięku swoich szczypiec. Przy uderzeniu powstaje bąbel z ciśnieniem, który zabija przepływającą w pobliżu rybę. Przy jego pęknięciu wyzwolona zostaje temperatura równa tej na powierzchni słońca.

Język Angielski wymagany na poziomie podstawowym.

Natura potrafi zdziałać takie cuda, o których nie śniło się ludzkim uczonym. Dowodzi tego historia, którą za chwilę przedstawię.

Ostatnio na świecie dzieje się wiele. Także u nas w kraju. Jednak, na całe szczęście, uniknęliśmy jak dotąd jednej niszczycielskiej katastrofy – huraganu. Jednak klimat się zmienia, a wraz z nim w rejony dotychczas pod tym względem spokojne, nadchodzą katastrofy, można powiedzieć, tropikalne.

Gwatemalę, Honduras i Salwador „odwiedził” ostatnio szalejący huragan Agatha. Co najmniej 110 osób zginęło, a kolejne kilkadziesiąt uznano za zaginione. Kilkaset tysięcy ludzi ewakuowano, jeszcze inni zmuszeni zostali do zamieszkania w schroniskach tymczasowych.

Na tym się jednak nie skończyło. W trakcie huraganu w centrum miasta powstał kilkudziesięciometrowy lej, pochłaniając podobno cały, trzypiętrowy budynek oraz lwią część skrzyżowania.
Dziura ma blisko 30 metrów szerokości i 70 metrów głębokości.
Podobno był też naoczny świadek jej powstania, który stwierdził, że chwilę przed powstaniem otworu poczuł eksplozję, gleba uniosła się lekko, po czym z impetem opadła w dół.

W 2007 roku, w tym samym mieście, jednak w innym miejscu, powstała podobna dziura, która w kilka chwil pochłonęła ciężarówkę i kilka domów. Wtedy rząd stwierdził, że zawiniła uszkodzona kanalizacja, która wypłukała wielkie masy ziemi. Mieszkańcy skarżyli się, że słyszeli na miesiąc przed katastrofą dziwne odgłosy oraz czuli podziemne drgania.

Oczywiście w związku z tamtą katastrofą nasuwa się masa pytań, które po dziś dzień pozostały bez odpowiedzi.
Na przykład to, dlaczego obie dziury są idealnie proste, jakby „wycięte”? Woda wypłukała, tak? Znalazłem zabawną koncepcję na pewnym forum, która idealnie pasuje do tej sytuacji: ktoś wyjaśnił tajemnicę kręgów w zbożu helikopterem… latającym śmigłem do dołu.
Przyznacie też, że leje wyglądają, jakby zostały wywiercone od dołu czymś ogromnym, prawda?
Wątpliwości nasuwa się wiele, wiele więcej, ale zamiast zamęczać Was moimi domysłami – zachęcam, byście sami się nad tym zastanowili patrząc na zdjęcia.

Na deser trzy ciekawostki: również w 2007 roku, lecz w Brazylii, podczas prac budowlanych, pojawił się lej w ziemi o średnicy 80 metrów, a głębokości – 30 metrów. Władze zrzuciły winę na ulewne deszcze i zdementowały plotki o nieumyślnej detonacji.

Niejaki Tomasz Nabłonek, Polak, znalazł na swoim polu otwór o głębokości 3 metrów i podobnej średnicy. Wyglądał, jakby coś z dużą siłą uderzyło prosto w glebę albo od wewnątrz wciągnęło ziemię. Jego brzegi także były równe, „przycięte”.

W Rosji również odnotowano przypadek „zapadnięcia” się ziemi. Tamtejsi badacze dokładnie sprawdzili otwór, ba, nawet zeszli na dół! Ekspertyzy doniosły, że otwór – jakżeby inaczej – ma idealnie równe ściany, jakby w glebę uderzyła jakaś niewyobrażalna energia oraz to, że mają kilkadziesiąt metrów głębokości.


Źródło : bezczelnie skopiowane z nieznane.pl/dziury-w-ziemi,480.html

Ostrzeżenie! Marsjanie atakują Ziemię!
Wszyscy mężczyźni z dużymi kutasami i kobiety z dużymi cyckami zostaną porwani!
Ty się nie masz czym martwić, ja piszę tylko żeby się pożegnać.

W serii obrazów o nazwie Atlas, artysta dokonał integracji postaci ludzkich i zwierzęcych z mapami fizycznymi świata, nadając miejscami polityczne, miejscami mitologiczne znaczenie. Seria urzeka kolorystyką, jaką zastosował artysta, starając się zachować barwy zbliżone do barw atlasów fizycznych.




reszta w komentarzach

skok życia

Zanim kamyczek doleci do dna mija ok. 30 sekund.
Chuj wie co to za bunkry.


Jeśli było to sorry. Ciężko znaleźć coś normalnego, jeśli się szuka tagów "głęboka dziura"

W czasach kiedy Amerykanie szykowali się do lotu na księżyc, do NASA zgłosił się pewien Indianin i zapytał, czy jeśli na księżycu spotkają jakąś cywilizację, mogliby im przekazać wiadomość od Indian. Ludzie z NASA się zgodzili, Indianin podał im małą karteczkę, na której zapisane było kilka słów w nieznanym, archaicznym indiańskim dialekcie. Na pytanie, jak brzmi wiadomość, Indianin nie odpowiedział. Ludzie z NASA chodzili po indiańskich osiedlach i prosili ludzi, by przetłumaczyli tajemniczą wiadomość. Tamci jednak tylko się uśmiechali i odmawiali odpowiedzi. W końcu na jednym z mniej znanych uniwersytetów znaleźli antropologa, który znał większość indiańskich dialektów. Przeczytał wiadomość i również zaczął się śmiać:
- Co tu jest napisane? - pyta człowiek z NASA.
- "Uważajcie! Ci skurwiele przyszli zabrać wasze ziemie!"

Film ukazuje historię odkryć asteroid w naszym układzie.



Kolory oznaczają obiekty:
biały - nowo odkryte
zielony - poza orbitą naszej planety
czerwony - przecinające orbitę Ziemi

Zwróćcie uwagę na rok i licznik w lewym dolnym rogu i co się dzieje od 1998r.

W 2009r. dzięki sondzie WISE widzimy dwa dodatkowe źródła odkrywanych asteroid

Ciekawostka: rozdzielczość filmu oryginalnego to 4096x4096

P.S. Niezły syf mamy w tym naszym idealnym wszechświecie