Choć czasem sztuka ma na celu podkreślenie jej oderwanie od rzeczywistości, Hiperrealizm jest zaprzeczeniem tej drogi. Hiperrealizm, zwany też superrealizmem lub fotorealizmem to kierunek w malarstwie XX wieku, którego celem jest przedstawianie rzeczywistości z jak największą precyzją. Obrazy i rzeźby, stworzone przez hiperrealistów nie będą różnć się od obrazu o wysokiej rozdzielczości, co sprawia, że trudno uwierzyć, iż zostały one stworzony przy użyciu takich narzędzi jak regularne ołówki, pióra, długopisy czy farby.

Obrazy hiperrealistyczne są zazwyczaj od 10 do 20 razy większa od oryginalnego źródła odniesienia (np fotografii), ale pomimo to zachowują bardzo wysoką rozdzielczość, kolor, precyzji i szczegółowości. Wiele obrazów wykonuje się przy użyciu aerografu, używając akryli, farb olejnych lub kombinacji obu.

Malarze fotorealistyczni, korzystając z założeń pop-artu, gloryfikują nieprzekłamaną rzeczywistość. Tematami malarskimi stają się wystawy sklepowe, samochody lub ich fragmenty, zdjęcia paszportowe itp. Wielu artystów rzutuje z pomocą epidiaskopu wykonane przez siebie fotografie na płótno, i maluje stricte według wyświetlanego zdjęcia. Do tego typu celów niezbędne jest absolutne mistrzostwo techniczne, choć z drugiej strony hiperrealiści byli oskarżani o wykonywanie "mechanicznej pracy" i odtwórczość.

Rysunek ołówkiem - Diego Fazio





Akryle - Jason de Graaf









Rysunek długopisem BIC - Juan Francisco Casas



Olej - Pedro Campos



Oleje - Robin Eley





Rysunki ołówkiem - Franco Clun





Oleje- Steve Mills







Rysunki ołówkiem - Paul Lung









Oleje - Roberto Bernardi





Rysunek długopisem kulkowym - Samuel Silva



Oleje - Gregory Thielker







Rysunki ołówkiem - Paul Cadden







Olej - Omar Ortiz





Rysunek węglem - Daisy