464
📌
Wojna na Ukrainie
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 22:27
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 22:27
📌
Konflikt izrealsko-arabski
- ostatnia aktualizacja:
34 minuty temu
- ostatnia aktualizacja:
34 minuty temu
Zrzutka na serwery i rozwój serwisu
Witaj użytkowniku sadistic.pl,Od czasu naszej pierwszej zrzutki minęło już ponad 7 miesięcy i środki, które na niej pozyskaliśmy wykorzystaliśmy na wymianę i utrzymanie serwerów. Niestety sytaucja związana z niewystarczającą ilością reklam do pokrycia kosztów działania serwisu nie uległa poprawie i w tej chwili możemy się utrzymać przy życiu wyłącznie z wpłat użytkowników.
Zachęcamy zatem do wparcia nas w postaci zrzutki - jednorazowo lub cyklicznie. Zarejestrowani użytkownicy strony mogą również wsprzeć nas kupując usługę Premium (więcej informacji).
Wesprzyj serwis poprzez Zrzutkę już wpłaciłem / nie jestem zainteresowany
Piękne maszyny ale niestety odstają od reszty naszego lotnictwa i to nawet bardzo :/
Mały fragment z życia ex pilota Fulcrama, w ch. długie ale pasjonaci będą czytać w napięciu:
Bohater tej ustawki to Witold "Toyo" Sokół, były pilot Miga 29 ze słynnej "Warszawskiej" eskadry z Mińska Maz.
Mały fragment z życia ex pilota Fulcrama, w ch. długie ale pasjonaci będą czytać w napięciu:
Cytat:
Mały fragment z życia myśliwca, nie przypadkowo pisane w pierwszej osobie, oceńcie sami, czy jest to latanie "wkoło lotniska". OK, to były ćwiczenia, ael jak ich nie ma to smi robimy "ustawki" pod walki.
Miłej lektury.
Cholerny ranek i ten cholerny wrzeszczący budzik. No cóż, nie ma rady, prysznic, bez golenia - jest wojna. Za oknem znowu piękna pogoda, oby tylko nie odwołali misji na zachodzie, zapowiadali tam front burzowy. Jeżeli odwołają to nam zostanie przechwytywanie suk.
Godzina jazdy autobusem do bazy i o 0700 czasu lokalnego jesteśmy na massbriefie. Dowiaduję się, że przyszedł ATM ze zmianami do naszych zadań i misja na którą mam lecieć otrzymała status „on station” zamiast „on alert”, oznacza to patrol w wyznaczonej strefie dyżurowania o określonej godzinie, a nie dyżur na lotnisku i oczekiwanie na poderwanie. Lubię alarmy, ten bieg do samolotu, uproszczone procedury uruchomienia, lekki pośpiech by wyrobić się w czasie 15 minut, zazwyczaj jest to 10. Technicy suchoi patrzą z lekkim zdziwieniem co się dzieje na stoisku i dlaczego samoloty, które jeszcze przed chwilą stały uśpione zaczynają kołować do pasa, ale oni tego nigdy nie zrozumieją. Piloci suk tak samo nie mogą pojąć jak można polecieć w drugi koniec Polski bez przygotowania mapy, albo startować nie wiedząc jaki jest cel. Na tym polega różnica pomiędzy nimi, a nami.
Czyli dzisiaj bez biegu, spokojnie o 0900Z (zulu) w strefie EA06 Commbat Air Patrol.
Śniadanko jak zwykle smakuje, tym bardziej, że podane przez przesympatyczną panią Agatkę, jest ona swego rodzaju miną, na którą można nieopatrznie wdepnąć, panienka niezamężna, no cóż wojna wzmaga pokusy. Ale nie po to tam jesteśmy, przynajmniej nie rano.
Od zakamuflowanego w centrum operacji powietrznych „szpiega” dowiadujemy się, że celem będą F-16, chwila radości i lekka konsternacja: nas dwóch, a ich ma byś sześciu, w zasadzie rozkład sil właściwy, nie będzie problemów ze znalezieniem jakiegoś celu w powietrzu.
Po śniadaniu szybkie przygotowanie, całe szczęście nie jestem liderem tej misji i planowanie spada na mojego prowadzącego, a że chłopak niesamowicie skrupulatny opracowuje wszystko w najdrobniejszych detalach, trochę mi go szkoda, bo i tak zrealizujemy wg planu tylko dolot, zajęcie miejsca w strefie i wyjście w kierunku celu, a dalej co życie pokaże, nie da się tego przewidzieć. Dlatego jesteśmy w miarę zgrani by reagować adekwatnie do zaistniałej sytuacji.
Na stoisku stoją przygotowane samoloty, wybieramy dwa pierwsze, dostaję numer 56, lubię ten samolot, jest miękki w sterowaniu, trzeba trochę uważać na kąty i przeciążenie, można na je przekroczyć, poza tym ma dobrą stację. Krótki walk around, w tym czasie technik uzbrojenia montuje na hełmie celownik, ciężkie cholerstwo i częściowo ogranicza ruchy głowy w kabinie, odczuwam to tym bardziej, że latam na podniesionym fotelu prawie dotykając głową osłony kabiny.
Silniki po uruchomieniu równiutko grają, systemy działają, zapaliła się lampka USKOR GOTOW, czyli nawigacja jest i mogę kołować, kciuk w górę, to samo lider i w radiu słyszę „TOWER, SMOKER ONE REQUEST TAXI TO HOLDING POINT RUNWAY 30, TWO SHIP FORMATION”
„SMOKER ONE, TOWER, TAXI APPROVED TO HOLDING POINT, RUNWAY 30” pada jeszcze krótkie “SMOKER ONE” i kołujemy. Trzymam się blisko, jak para to para. Po wkołowaniu na pas podkołowuję blisko prawie na zakładkę, wiem, że Budyń tego nie lubi, ale trudno, wstecznego nie mam, a on nie podkołuje do przodu. Sygnał gotowości i start, spokojnie samoloty rozpędzają się, równiutko trzymam się blisko, podwozie w górę, za chwilę klapy i meldunek „SMOKERS AIRBORN”. Zmiana częstotliwości i nawiązujemy łączność z nawigatorem odpowiedzialnym za naszą strefę, lekkie drżenie głosu zdradza, że facet nie często ma do czynienia z naprowadzaniem myśliwców, ale zobaczymy jak sprawdzi się „w boju”. W strefie zajmujemy wysokość 4550 m przechodzimy do LineaBreast i ustawiamy się na HOT w kierunku zagrożenia, nawigator nie widzi żadnego celu. Minuta w tym kierunku i na COLD do CAP-a. Nagle nawigator podaje: „SMOKER, CONTACT BULLSEYE BARNABA 90 25 HOSTILE”. Energicznie kręcimy na HOT stacje włączone, analiza odległości cele powinny pojawić się na odległości 100 km, jeszcze za daleko, ręka do przodu zwiększamy prędkość, zniżam lot by zachować separację wysokości, nagle widzę słaby kontakt na stacji. Rzucam w radio „SMOKER TWO, CONTACT 310 95.” Lider podaje “THE SAME”, mówiłem, że 56 ma dobrą stację, ale żeby aż taką.
„DECLARE TARGETS” wrzeszczy Budyń w radio do nawigatora, a tam... cisza, po czym odzywa się „50”. Nie wytrzymuje i pytam „CO (Qrwa – milczące) 50?!” i od tego momentu chłop się zagubił i nie pomógł nam nic. Lecieliśmy mając dane tylko z naszych radarów, wyprzedziłem lidera o około 8 kilometrów, ponieważ on szukał innego celu na innym azymucie, na odległości 30 km przechwyciłem cel zameldowałem o tym Bydyń potwierdził przechwycenie tego samego celu, na 25 poszło ALAMO i zrobiłem pumpa, w tym czasie Budyń podświetlał moją rakietę pozostając sam poza zasięgiem AMRAAM-ów, po podejściu na 25 km odwrócił o 180 stopni, a ja znowu wszedłem na bojowy odległość stopniała do 20 kilometrów poszedłem na północny offset, a Budyń wrócił na bojowy tak że znowu byliśmy w LineaBrest. Nagle słyszę TALLY TWO LOWER, TRACKING NORTH. W tym samym momencie zauważyłem dwie szesnastki jedna z nich poszła na Budynia, a druga osłaniała pierwszego, mnie nie widzieli wracałem z offsetu. By nie bawić się za długo zdjąłem tego co atakował Budynia i to mnie kosztowało element zaskoczenia, drugi zaczął zachodzić mnie od lewej strony, dopalanie, w górę przeciążenie pod 10g i stanąłem dziób w dziób z gościem, miałem nahełmowy więc bez problemu przechwyciłem go i odpaliłem FOX2 (Archera), gość nie wymiękł, mijając się widziałem jego pasy w kabinie, to był Duńczyk....
Odległość pomiędzy nami oceniam na około... 30...40 metrów, wyraźnie słyszę pracę jego silnika, całe to „buble” określane na 1000 fitów jest fikcją. Żaden z nas nie zgłosi naruszenia warunków bezpieczeństwa, nie leży to w duchu myśliwca. Zastanawiam się co gość myśli o widoku przelatującego tak blisko MiG-a, drgające żaluzje górnych wlotów z tej odległości wyglądają jak nozdrza węszącego psa szukającego ofiary by ją zagryźć. Po minięciu głowa na wprost i drążek na siebie, Duńczyk poszedł w prawo, więc robię to samo, wskazówka przeciążeniomierza stabilizuje się na czerwonym zakresie znowu w okolicy 10, nieźle szef BL (bezpieczeństwa latania) znowu będzie miał o czym mówić, kask wciska się na głowę przyciskając ją w kierunku kolan, odwrócenie głowy grozi natychmiastowym black out’em. Spokojny oddech, przeciążenie delikatnie schodzi w dół, wysokość około 5000 m. Zaczynam szukać viperka, znajduję go w miejscu w którym się tego spodziewałem, niedaleko przede mną na 12, skierowany swoim dziobkiem w moją stronę, obydwaj straciliśmy prędkość, obydwaj przechodzimy w nurkowanie, kółka celownika nahełmowego kładę na cel naciskam MRK i słyszę przyjemny damski głos PUSK RAZRIESZON, Natasza kocham cię w takich chwilach, w radio posyłam SMOKER 2, FOX 2, KILL. Jeszcze muszę podać pieprzoną pozycję wg bulsa, na chwilę odrywam wzrok od szesnastki i odczytuję wartości azymutu i odległości podając je przez radio jako uzupełnienie poprzedniego meldunku. Drugi raz mam okazję zajrzeć mu do kabiny, mam nadzieję, że widział moje NWU, ta myśl poprawia mi humor. Odnoszę wrażenie, że nie odzyskał prędkości, tym razem po minięciu delikatniej bez gwałtownej utraty energii zawijam w poziomie, kątem oka widzę Budynia wijącego się z drugim viperem, są około 4...5 kilometrów ode mnie, odnajduję „swojego” zrobił to samo co ja, został na tej samej wysokości by odzyskać prędkość, czyli miałem rację, nie miał jej. Z prędkością około 750 kilometrów na godzinę mam największą prędkość kątową i w tej chwili wykorzystuję to powoli dochodząc do jego „szóstej”, wiem, że mnie widzi, dodatkowo demaskuje mnie pieprzona stacja, nie wyłączyłem jej i sieję fale jak szalony, a przecież mam termonamiernik, który jak doskonała kochanka, nie zdradza mnie. Cóż trzeba płacić frycowe. W nurkowaniu Duńczyk szybciej nabiera prędkości i szybko odrabia straty, dociągam do kursu na szesnastkę i wchodzę w nurkowanie, odwraca i zaczyna wchodzić pode mnie, skracając mi pole manewru, w nurkowaniu odwracam samolot na plecy i szarpię drążek na siebie natychmiast zaczyna odbijać SOS, sygnalizując, że przekroczyłem kąty natarcia, przez chwilę trzymam samolot na tym zakresie, no cóż od opierdzielu jeszcze nikt nie ogłuchł, a za kolejne przekroczenie parametrów na pewno dostanę. Prędkość pomimo lotu bliskiego pionowemu zaczyna padać, Viperek ładnie wybiera nurkowanie bez straty prędkości i jak brzytewka pnie się do góry, nie ma co straciłem taką ładną przewagę. Dociągam do lotu poziomego, wysokość około 1000 metrów, prędkość podchodzi pod 700 kilometrów na godzinę, postanowiłem zagrać vabanque, energicznie przechodzę do lotu pionowego, kadłub zasłania mi szesnastkę, w pionie odpycham drążek od siebie kontrując taki lot, odwracam samolot kabiną w kierunku przeciwnika, dopalanko hula, paliwo jeszcze jest, mam czas na zaobserwowanie tego bo „29” strasznie wolno obraca się przy mniejszych prędkościach. Prędkość podchodzi do 300 km/h. Bingo! Nie spodziewał się takiego manewru i zaczął mnie szukać niżej wykonując manewr ode mnie, dał mi przestrzeń, którą zabrał na dole, zgrabnym ruchem drążka wyprowadzam w jego kierunku, odzyskuję część utraconej prędkości, tym razem wejdę na czystą „6”. Kolejny jego manewr jest dość zaskakujący odbija na zewnątrz mojego manewru, wystawiając się do strzału, cóż za ułatwienie. Naglę słyszę SMOKER!! BREAK!!! BREAK!!!, cholera drugi, a może i trzeci dobiera mi się do dupy, chwila zawahania co do wyboru kierunku, i wybieram... podejść do mojego celu jak najbliżej, nikt nie strzela rakiet, gdy samolot przeciwnika jest mniej niż 1000 fitów od swojego, rakieta na podczerwień może nie odróżnić który jest który. Jego „6” daje mi enklawę bezpieczeństwa. Po podejściu na około 100 metrów zaczynam rozumieć sens szkolenia kręcenia akrobacji w ugrupowaniu pary, na własnej skórze tego doświadczam, ale trzymam się dzielnie, nie dając szans na strzelanie z działka temu co jest za mną. Chwila łamańców i słyszę, SMOKER 1, TRACKING GUN, Budyń jakoś dorwał gościa na moim ogonie. Po chwili pada komenda powrotu na CAP, ponieważ mamy BINGO FUEL, delikatnie odchodzę w górę i na zewnątrz lekko kołysząc samolotem dając tym samym znak TERMINATE. Wracam zadowolony, dopiero teraz czuję lekkie drżenie nóg, nie wiem, czy to od przeciążeń, czy od emocji, raczej od tego pierwszego, łapię głębszy łyk tlenu i w końcu mam czas by obetrzeć pot z twarzy.
Pod mami przesuwa się zieleń ziemi kujawskiej, wlatujemy nad Wielkopolskę, z lekkim rozrzewnieniem spoglądam na zasadniczy kurs podejścia w Pile, teren znam jak własną kieszeń, nie raz spocony wracając znad poligonu, pozbawiwszy się 1 tony bomb, widziałem te załamania lasu, rzekę Gwdę, okoliczne miejscowości, latałem wtedy na innym typie. Tamte czasy też były piękne.
Mieliśmy potwierdzone przez Duńczyków trzy zestrzelenia, Jedno moje ALAMO, dwa w dogu, byli kompletnie zaskoczeni naszą obecnością w strefie ich działania. Oni nie zameldowali żadnego strzału.
Bohater tej ustawki to Witold "Toyo" Sokół, były pilot Miga 29 ze słynnej "Warszawskiej" eskadry z Mińska Maz.
@Juust1ce
Hmm ok, a 16 to nowa jest twoim zdaniem? Obie maszyny są od wielu lat udoskonalane a przypadek tych ćwiczeń jest autentyczny i warto zauważyć że nasi dysponowali migami z dużo starszej produkcji niż amerykanie 16. Praktycznie sprawa wygląda tak że to są po prostu samoloty innej klasy: 16 jest wielozadaniowcem a mig myśliwcem przechwytującym (są też wersje szturmowe ale te z kolei słabo nadają sie do walki w powietrzu). Dlatego w walce powietrznej jest duża dysproporcja na rzecz miga.
@DarthSatanus
Jeśli chodzi o porównanie całości sił zbrojnych to cieżko powiedzieć które lepsze, w przypadku samolotów 2 różne koncepcje bo amerykanie tworzą samoloty silnie skomputeryzowane, wręcz bez komputera nie latające i w tech stealth, z kolei ruscy preferują idealne płatowce, tak by samolot był najlepszy w samej walce w powietrzu, a poza tym zwykle da sie nim sterować nawet po awarii wiekszości systemów z tym walczyć bez komputera. Co jest lepsze trudno sprawdzić bo wojny niet. Poza tym jeśli chodzi o kopiowanie to zauważ że mówiłem o rakietach, np poczytaj o AIM 9X, jak powstał i kiedy powstała do dzisiaj lepsza R-73, ciekawa jest też R-77 i AMRAAM, w obu przypadkach rakiety bardzo podobne jeśli chodzi o parametry, rosyjska skonstruowana wcześniej i do dzisiaj lepsza.
Hmm ok, a 16 to nowa jest twoim zdaniem? Obie maszyny są od wielu lat udoskonalane a przypadek tych ćwiczeń jest autentyczny i warto zauważyć że nasi dysponowali migami z dużo starszej produkcji niż amerykanie 16. Praktycznie sprawa wygląda tak że to są po prostu samoloty innej klasy: 16 jest wielozadaniowcem a mig myśliwcem przechwytującym (są też wersje szturmowe ale te z kolei słabo nadają sie do walki w powietrzu). Dlatego w walce powietrznej jest duża dysproporcja na rzecz miga.
@DarthSatanus
Jeśli chodzi o porównanie całości sił zbrojnych to cieżko powiedzieć które lepsze, w przypadku samolotów 2 różne koncepcje bo amerykanie tworzą samoloty silnie skomputeryzowane, wręcz bez komputera nie latające i w tech stealth, z kolei ruscy preferują idealne płatowce, tak by samolot był najlepszy w samej walce w powietrzu, a poza tym zwykle da sie nim sterować nawet po awarii wiekszości systemów z tym walczyć bez komputera. Co jest lepsze trudno sprawdzić bo wojny niet. Poza tym jeśli chodzi o kopiowanie to zauważ że mówiłem o rakietach, np poczytaj o AIM 9X, jak powstał i kiedy powstała do dzisiaj lepsza R-73, ciekawa jest też R-77 i AMRAAM, w obu przypadkach rakiety bardzo podobne jeśli chodzi o parametry, rosyjska skonstruowana wcześniej i do dzisiaj lepsza.
Kuba,
W prawdziwej walce Mig 29 9.12 (takie posiadamy) zostałby prawdopodobnie zestrzelony zanim doszłoby do walki na noże, to przestarzały samolot i jeśli chciałoby się z niego coś wycisnąć to trzeba by było umożliwić mu wymianę danych z naszymi F-16 za pomocą Link-16 co wiąże się z dużą modernizacją w awionice samolotu, co jest raczej mało prawdopodobne zważywszy na poziom wyeksploatowania wielu maszyn.
Oczywiście w walce WVR (w zasięgu wzroku) ten samolot z pewnością ma swoje zalety takie jak duże kąty natarcia (zadzieranie nosa
), dobry stosunek mocy do masy no i system wskazywania celów za pomocą celownika nahełmowego. Jest też termonamiernik, który można umiejętnie użyć i skrycie podejść do celu bez alarmowania przeciwnika wiązką z radaru ale samolot ma też parę wad:
1. Zapas paliwa (a w zasadzie jego zużycie), który niestety mocno ogranicza czas jego działania.
2. Radar (choć tutaj można zmniejszyć niedostatki)
4. Silniki, które nie są zbyt tanie w eksploatacji, poza tym dymią jak stary diesel (co czasami można obrócić w zaletę).
5. Płatowiec, który ma stosunkowo niski resurs.
6. Ergonomia na poziomie ciężkiej komuny, co w walce ma bardzo duże znacznie.
Gdyby to była konstrukcja zachodnia to pewnie opłacałoby się coś z nią zrobić ale przez swoje pochodzenie modernizacja jest mocno skomplikowana a nawet jeśli możliwa to niestety baaaardzo droga. Rosjanie golą jak za zboże (nie dziwię się im) przy modernizacjach a korzystanie z firm niecertyfikowanych to murowane problemy techniczne i prawne, bo co by nie mówić to ten samolot jest własnością intelektualną biura OKB MIG
Wracając jeszcze do wątki MiG vs F-16 to tutaj najwięcej zależy od tego kto siedzi za sterami i jak "wejdzie" w walkę. F-16 jest bardzo wymagającym przeciwnikiem (powie ci to każdy pilot MiGa), ma naprawdę wiele zalet w walce manewrowej więc tutaj decyduje wyszkolenie i cały system który walczy.
Nadmiar ciągu w Migu to często wykorzystywany argument ale warto pamiętać, że F-16 ma naprawdę potężne kopyto, np. nasze F-16CJ block 52+ mają silnik F100-PW-229 o ciągu ok 13,5 tony, pusta maszyna waży ok 8100kg, zatankowana po korek i z uzbrojeniem pow-pow ok. 11300 kg. Jak widać zapas mocy jest ogromny nie wspominając o tym, że czas działania w powietrzu jest znacznie dłuższy niż Miga.
Pilot którego "przygody" wkleiłem w poprzednim poście opowiadał, że wiele razy miał nierozstrzygniętą walkę, bo w Migu nie wystarczało paliwa i musiał wracać na lotnisko. A F-16 nawet nie musiał dotankowywać tylko czekał aż Fulcrum wróci z powrotem.
W prawdziwej walce Mig 29 9.12 (takie posiadamy) zostałby prawdopodobnie zestrzelony zanim doszłoby do walki na noże, to przestarzały samolot i jeśli chciałoby się z niego coś wycisnąć to trzeba by było umożliwić mu wymianę danych z naszymi F-16 za pomocą Link-16 co wiąże się z dużą modernizacją w awionice samolotu, co jest raczej mało prawdopodobne zważywszy na poziom wyeksploatowania wielu maszyn.
Oczywiście w walce WVR (w zasięgu wzroku) ten samolot z pewnością ma swoje zalety takie jak duże kąty natarcia (zadzieranie nosa
), dobry stosunek mocy do masy no i system wskazywania celów za pomocą celownika nahełmowego. Jest też termonamiernik, który można umiejętnie użyć i skrycie podejść do celu bez alarmowania przeciwnika wiązką z radaru ale samolot ma też parę wad:1. Zapas paliwa (a w zasadzie jego zużycie), który niestety mocno ogranicza czas jego działania.
2. Radar (choć tutaj można zmniejszyć niedostatki)
4. Silniki, które nie są zbyt tanie w eksploatacji, poza tym dymią jak stary diesel (co czasami można obrócić w zaletę).
5. Płatowiec, który ma stosunkowo niski resurs.
6. Ergonomia na poziomie ciężkiej komuny, co w walce ma bardzo duże znacznie.
Gdyby to była konstrukcja zachodnia to pewnie opłacałoby się coś z nią zrobić ale przez swoje pochodzenie modernizacja jest mocno skomplikowana a nawet jeśli możliwa to niestety baaaardzo droga. Rosjanie golą jak za zboże (nie dziwię się im) przy modernizacjach a korzystanie z firm niecertyfikowanych to murowane problemy techniczne i prawne, bo co by nie mówić to ten samolot jest własnością intelektualną biura OKB MIG
Wracając jeszcze do wątki MiG vs F-16 to tutaj najwięcej zależy od tego kto siedzi za sterami i jak "wejdzie" w walkę. F-16 jest bardzo wymagającym przeciwnikiem (powie ci to każdy pilot MiGa), ma naprawdę wiele zalet w walce manewrowej więc tutaj decyduje wyszkolenie i cały system który walczy.
Nadmiar ciągu w Migu to często wykorzystywany argument ale warto pamiętać, że F-16 ma naprawdę potężne kopyto, np. nasze F-16CJ block 52+ mają silnik F100-PW-229 o ciągu ok 13,5 tony, pusta maszyna waży ok 8100kg, zatankowana po korek i z uzbrojeniem pow-pow ok. 11300 kg. Jak widać zapas mocy jest ogromny nie wspominając o tym, że czas działania w powietrzu jest znacznie dłuższy niż Miga.
Pilot którego "przygody" wkleiłem w poprzednim poście opowiadał, że wiele razy miał nierozstrzygniętą walkę, bo w Migu nie wystarczało paliwa i musiał wracać na lotnisko. A F-16 nawet nie musiał dotankowywać tylko czekał aż Fulcrum wróci z powrotem.
DarthSatanus napisał/a:
Większego pierdolenia dawno nie widziałem. F-35 jeszcze nawet do służby nie wszedł, dalej przechodzi testy i ma z nimi spore problemy.@up no właśnie kiedyś, Amerykanie dominują w przestworzach, ich najnowsze F-35'ątki nie mają sobie równych.
Cytat:
Jak wyżej pierdolenie. Widziałeś Ty kurwa oba samoloty?Rosjanie starali się skopiować jego sylwetkę tworząc Suchoja T-50.
Co do porównań F-16 vs MiG 29, to trzeba uściślić, które wersje porównujemy i w jakich zadaniach/warunkach, bo porównywanie, np.: 9.12 z Block 52 mija się raczej z celem.
Btw. Toyo uczy u mnie w szkole.
ohh rly to porównajcie te nasze nowe f-16 a migi 35 (to modernizowane 29') czyli dosłownie oba samoloty dostosowane do dzisiejszych standardów nowa awionika, silniki i takie tam pierdoły i później mówicie że coś jest lepsze jak weźmiemy nasze migi tz z lat 80 a f z lat 80 i piloci się w nich zmierzą (na standardach z lat 80) wyłonimy lepszego
a tak po za tym dziś to chuja sie polata po niebie jak podjedzie ruski w dresie na wyrzutni rakiet i jebnie kilka w powietrze..
ostatnie dobre walki powietrzne oglądałem w 44'
tam się liczył skill pilota jak i doskonałe wyczucie używanej maszyny może i niemcy przegrali nad anglią ale mieli po 300 fragów na ruskich
a tak po za tym dziś to chuja sie polata po niebie jak podjedzie ruski w dresie na wyrzutni rakiet i jebnie kilka w powietrze..
ostatnie dobre walki powietrzne oglądałem w 44'
tam się liczył skill pilota jak i doskonałe wyczucie używanej maszyny może i niemcy przegrali nad anglią ale mieli po 300 fragów na ruskich
sam studiuje w air force i jaram sie na maxa ale nie ma piwa bo ta piosenka kojarzy mi sie z jedna dziwka
Jedynie gdzie moge polatać takim cackiem, to na full detalach w Battlefield 3 ;\...
Dr0mg,
Akurat z Migiem 29 9.12 to i F-16A ADF jest w stanie wygrać w BVR i WVR (porównujemy samoloty z tego samego okresu). Owszem Mig ma tu sporą przewagę jeśli chodzi o celownik nahełmowy i termolokator ale jak pokazały pojedynki w WVR z F-16AM to pilot Miga naprawdę ma trudne zadanie, szczególnie, że te wersje F-16 są jednymi z najlżejszych.
W 2006 roku miałem okazję rozmawiać z pilotem Fulcruma na temat symulowanych pojedynków z holenderskimi F-16 i dla niego największym problemem były następujące rzeczy:
1. Możliwość utrzymywania 9g przez dłuży czas w F-16
2. F-16 traci mało energii w gwałtownych manewrach.
3. Nawet jeśli ja utraci to potrafi ja bardzo szybko odzyskać, przyspieszenie jest bardzo dobre.
Przewaga (i wada jednocześnie):
1. Brak FBW w Migu (układ sztucznej stateczności i elektronicznego sterowania), dobry pilot może to wykorzystać i wyjść poza zakresy eksploatacyjne
2. Może ciaśniej skręcać niż F-16 na mniejszych prędkościach i wysokościach ale musi uważać, bo F-16 ma dużą prędkość kątową i potrafi ją utrzymać.
3. Celownik nahełmowy choć ta przewaga znikła, bo F-16 też już mają takie celowniki w dodatku działające w szerszym zakresie.
Wnioski:
Wg. niego obie maszyny w walce bezpośredniej mają szanse 50/50.
Akurat z Migiem 29 9.12 to i F-16A ADF jest w stanie wygrać w BVR i WVR (porównujemy samoloty z tego samego okresu). Owszem Mig ma tu sporą przewagę jeśli chodzi o celownik nahełmowy i termolokator ale jak pokazały pojedynki w WVR z F-16AM to pilot Miga naprawdę ma trudne zadanie, szczególnie, że te wersje F-16 są jednymi z najlżejszych.
W 2006 roku miałem okazję rozmawiać z pilotem Fulcruma na temat symulowanych pojedynków z holenderskimi F-16 i dla niego największym problemem były następujące rzeczy:
1. Możliwość utrzymywania 9g przez dłuży czas w F-16
2. F-16 traci mało energii w gwałtownych manewrach.
3. Nawet jeśli ja utraci to potrafi ja bardzo szybko odzyskać, przyspieszenie jest bardzo dobre.
Przewaga (i wada jednocześnie):
1. Brak FBW w Migu (układ sztucznej stateczności i elektronicznego sterowania), dobry pilot może to wykorzystać i wyjść poza zakresy eksploatacyjne
2. Może ciaśniej skręcać niż F-16 na mniejszych prędkościach i wysokościach ale musi uważać, bo F-16 ma dużą prędkość kątową i potrafi ją utrzymać.
3. Celownik nahełmowy
choć ta przewaga znikła, bo F-16 też już mają takie celowniki w dodatku działające w szerszym zakresie. Wnioski:
Wg. niego obie maszyny w walce bezpośredniej mają szanse 50/50.
film zajebisty, ale już mam dość tej muzyki, 90% podobnych filmów jest z sailem, ja pierdacze ;/
PilotDusty napisał/a:
@minetek
Racja, ale bez nich nie mógłby się obronić przed samolotem który siądzie mu na ogonie
a w Top Gunie i Żelaznym Orle nie mieli lusterek i musieli machać łbami
Co Wy tam gadacie , mieszkam pod Malborkiem i jak Oni latają to jest masakr jakaś , siedzisz w niedzielę w kościele godzina 11 łeb Ci pęka po sobocie a Ci jak latać nie zaczną to nawet się nie da w spokoju piwa wypić -,- ale i tak szacun dla nich
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zobligowała nas do oznaczania kategorii wiekowych
materiałów wideo wgranych na nasze serwery. W związku z tym, zgodnie ze specyfikacją z tej strony
oznaczyliśmy wszystkie materiały jako dozwolone od lat 16 lub 18.Jeśli chcesz wyłączyć to oznaczenie zaznacz poniższą zgodę:
Oświadczam iż jestem osobą pełnoletnią i wyrażam zgodę na nie oznaczanie poszczególnych materiałów symbolami kategorii wiekowych na odtwarzaczu filmów