Symulator magnetohydrodynamiczny, który zawiera pojemnik plazmowy. Symulator magnetohydrodynamiczny zawiera również pierwszy jonizujący gaz zasadniczo zawarty w pojemniku plazmowym. Ponadto, symulator magnetohydrodynamiczny zawiera również pierwszą pętlę umieszczoną w sąsiedztwie pojemnika plazmowego, przy czym pierwsza pętla zawiera szczelinę, pierwsze połączenie elektryczne po pierwszej stronie szczeliny, drugie połączenie elektryczne drugiej strony szczeliny, Oraz pierwszy materiał mający co najmniej jedną niską podatność magnetyczną i wysoką przewodność. Pierwsza pętla może być złożona z zespołu jednego lub wielu lub cewek pętli drutowych. W takich przypadkach połączenia elektryczne są wykonywane przez końce przewodów zwojowych. Symulator magnetohydrodynamiczny zawiera ponadto elektrycznie przewodzącą pierwszą cewkę nawiniętą wokół pojemnika plazmowego i przez pierwszą pętlę.
Niniejszy wynalazek odnosi się zasadniczo do urządzeń i sposobów użytecznych do powielania magnetohydrodynamiki występujących w różnorodnych obiektach astrofizycznych. Bardziej szczegółowo, niniejszy wynalazek dotyczy urządzeń i sposobów użytecznych do wykonywania takiej replikacji w niskoenergetycznym, kontrolowanym środowisku laboratoryjnym.
Do tej pory urządzenia te wykorzystywały płyny (tj. Ciekły sód) lub naładowane ciecze (tj. Naładowany ciekły sód) do modelowania dużych astrofizycznych plazm. Urządzenia te opierały się również na wykorzystaniu silnych pól magnetycznych do prowadzenia jonów w cieczy lub naładowanych cieczy wzdłuż ścieżek, w których następowałyby jony w osoczu.
Powyższe, z założenia, rzeczywiste plazmy są gazowe. Innymi słowy, rzeczywiste plazmy nie zawierają materii w ciekłym lub naładowanym cieczy, a użycie jonów w cieczy lub naładowanych cieczach do powielania zachowania jonów w osoczu może mieć uchybienia. Zgodnie z tym, pożądane byłoby dostarczenie nowych urządzeń zdolnych do symulowania magnetohydrodynamiki wielkomoramiennych plazm w środowisku niefiltrowym.
Przy czym kluczowe tu będzie:
Do tej pory urządzenia te wykorzystywały płyny (tj. Ciekły sód) lub naładowane ciecze (tj. Naładowany ciekły sód) do modelowania dużych astrofizycznych plazm
Powyższe, z założenia, rzeczywiste plazmy są gazowe. Innymi słowy, rzeczywiste plazmy nie zawierają materii w ciekłym lub naładowanym cieczy, a użycie jonów w cieczy lub naładowanych cieczach do powielania zachowania jonów w osoczu może mieć uchybienia(a tego by raczej nikt nie chciał).
Oraz:
Niniejszy wynalazek odnosi się zasadniczo do urządzeń i sposobów użytecznych do powielania magnetohydrodynamiki występujących w różnorodnych obiektach astrofizycznych. Bardziej szczegółowo, niniejszy wynalazek dotyczy urządzeń i sposobów użytecznych do wykonywania takiej replikacji w niskoenergetycznym, kontrolowanym środowisku laboratoryjnym.
A teraz zapytam ciebie i oczekuje odpowiedzi.Załóżmy,że nie wiem o co mu chodzi także wytłumacz mi w kilku prostych słowach:
Na czym polega jego teoria jednolitej unifikacji pola i jak do niej doszedł.
Jeśli nie napiszesz to tylko oznacza,że nic nie oglądałeś lub czytałeś z wrzucanych przeze mnie materiałów lub też poprostu nie zrozumiałeś co tylko by świadczyło jakim prowokacyjnym debilem jesteś.