W skład cyklu o Enderze wchodzą następujące pozycje:
1) Gra Endera.
2) Mówca Umarłych.
3) Ksenocyd.
4) Dzieci Umysłu.
a także nie przetłumaczone chyba jeszcze na polski:
5) A war of gifts: An Ender story.
6) Ender in Exile. (tych dwóch nie czytałem, ale właśnie zaczynam polowanie ).
7) Cień Endera,
8) Cień Hegemona,
9) Teatr Cieni,
10) Cień Olbrzyma,
W przygotowaniu jest także:
11) Shadows in Flight.
Wydany został także zbiór opowiadań o Enderze:
12) Pierwsze spotkania w świecie Endera, w którego skład wchodzą:
-Gra Endera (opowiadanie, na podstawie którego powstała powieść gra Endera).
-Chłopiec z Polski (dzieciństwo ojca Endera, Jana Pawła Wieczorka)
-Zmora nauczyciela (spotkanie rodziców Endera)
-Doradca Inwestycyjny (pierwsze spotkanie Endera z Jane).
Pozostałe opowiadania związane z Sagą o Enderze, nie przetłumaczone jeszcze na polski:
-Mazer in Prison
-Pretty Boy
-Cheater
-A Young Man with Prospects
-The Gold Bug
-Ender's Stocking.
Cała ta seria to w moim mniemaniu jedno wielkie arcydzieło. Jest to cykl powieści Science Fiction, opowiadający historię Andrew Wiggina, który od najmłodszych lat swojego życia uważany był ze względu na ponadprzeciętne zdolności za największą nadzieję dla Ziemii w walce z zagrożeniem ze strony owadopodobnych istot spoza układu słonecznego, tzw. robali.
Narrator opowiada wydarzenia z perspektywy małego dziecka o olbrzymiej inteligencji, opisując dokładnie każdą jego myśl i uczucie. Nie chcę tu za dużo pisać, żeby nie psuć przyjemności czytania tej serii. Jest to opowieść dla każdego, od małego dziecka do ludzi starszych. Każdy znajdzie coś dla siebie. Orson Scott Card poruszył wiele moralnych problemów w swoim dziele, a przy tym akcja jest ciekawa, szybka, a fabuła pomysłowa.
W sadze cieni te same historie opowiedziane są z innej perspektywy, a także stanowią uzupełnienie dla Sagi o Enderze.
Warto dodać, że Orson Scott Card za Grę Endera dostał w 1986 roku Hugo i Nebulę - dwie najbardziej prestiżowe nagrody w dziedzinie literatury fantastycznej, a dwa lata później te same dwie nagrody otrzymał za Mówcę Umarłych.
Polecam gorąco całą tę serię wszystkim, nie tylko miłośnikom Science Fiction. Czyta się to z zapartym tchem i trudno się oderwać, a po przeczytaniu jeszcze długo pozostają w głowie różne przemyślenia.
Ja daję 10/10
Dodaję takżę ankietę dla tych, którzy przeczytali wszystko.
1) Gra Endera.
2) Mówca Umarłych.
3) Ksenocyd.
4) Dzieci Umysłu.
a także nie przetłumaczone chyba jeszcze na polski:
5) A war of gifts: An Ender story.
6) Ender in Exile. (tych dwóch nie czytałem, ale właśnie zaczynam polowanie ).
7) Cień Endera,
8) Cień Hegemona,
9) Teatr Cieni,
10) Cień Olbrzyma,
W przygotowaniu jest także:
11) Shadows in Flight.
Wydany został także zbiór opowiadań o Enderze:
12) Pierwsze spotkania w świecie Endera, w którego skład wchodzą:
-Gra Endera (opowiadanie, na podstawie którego powstała powieść gra Endera).
-Chłopiec z Polski (dzieciństwo ojca Endera, Jana Pawła Wieczorka)
-Zmora nauczyciela (spotkanie rodziców Endera)
-Doradca Inwestycyjny (pierwsze spotkanie Endera z Jane).
Pozostałe opowiadania związane z Sagą o Enderze, nie przetłumaczone jeszcze na polski:
-Mazer in Prison
-Pretty Boy
-Cheater
-A Young Man with Prospects
-The Gold Bug
-Ender's Stocking.
Cała ta seria to w moim mniemaniu jedno wielkie arcydzieło. Jest to cykl powieści Science Fiction, opowiadający historię Andrew Wiggina, który od najmłodszych lat swojego życia uważany był ze względu na ponadprzeciętne zdolności za największą nadzieję dla Ziemii w walce z zagrożeniem ze strony owadopodobnych istot spoza układu słonecznego, tzw. robali.
Narrator opowiada wydarzenia z perspektywy małego dziecka o olbrzymiej inteligencji, opisując dokładnie każdą jego myśl i uczucie. Nie chcę tu za dużo pisać, żeby nie psuć przyjemności czytania tej serii. Jest to opowieść dla każdego, od małego dziecka do ludzi starszych. Każdy znajdzie coś dla siebie. Orson Scott Card poruszył wiele moralnych problemów w swoim dziele, a przy tym akcja jest ciekawa, szybka, a fabuła pomysłowa.
W sadze cieni te same historie opowiedziane są z innej perspektywy, a także stanowią uzupełnienie dla Sagi o Enderze.
Warto dodać, że Orson Scott Card za Grę Endera dostał w 1986 roku Hugo i Nebulę - dwie najbardziej prestiżowe nagrody w dziedzinie literatury fantastycznej, a dwa lata później te same dwie nagrody otrzymał za Mówcę Umarłych.
Polecam gorąco całą tę serię wszystkim, nie tylko miłośnikom Science Fiction. Czyta się to z zapartym tchem i trudno się oderwać, a po przeczytaniu jeszcze długo pozostają w głowie różne przemyślenia.
Ja daję 10/10
Dodaję takżę ankietę dla tych, którzy przeczytali wszystko.