Cytat:
Opis
Zwyczaj wdychania rozpuszczalników organicznych stosowanych do rozpuszczania kauczuku, farb, lakierów, klejów, tworzyw sztucznych, itp. rozpowszechnił się pod koniec lat sześćdziesiątych w Stanach Zjednoczonych, głównie wśród dzieci i młodzieży z raczej biednych środowisk miejskich. W Polsce, tak jak i w innych krajach, po ten rodzaj narkotyków najczęściej sięgają dzieci i młodzież.
Łatwa dostępność do wziewnych środków odurzających bierze się z dwóch powodów:
większość z nich jest legalna i w związku z tym pozostaje w ciągłej sprzedaży
cena ich jest relatywnie niska w stosunku do innych substancji odurzających
Wiele produktów, w które zaopatrzone jest każde gospodarstwo domowe zawiera rozpuszczalniki mogące służyć jako środki odurzające.
Substancje aktywne
Wachlarz stosowanych substancji jest bardzo szeroki - od benzyny i gazu turystycznego, poprzez kleje i rozpuszczalniki, farby i lakiery, do dezodorantów i środków piorących. W produktach tych występują związki chemiczne takie, jak octany alifatyczne, toluen, benzen, ksylen, aceton, cykloheksan, tetrachlorek węgla, trichloroetylen, acetan amylu, chlorek metylenu i wiele innych.
Działanie fizjologiczne
Tak zażywane substancje chemiczne już po kilku głębokich wdechach (w ciągu kilkunastu sekund) przedostają się do układu krwionośnego, a następnie powodują gwałtowne uczucie euforii.
Większość ze stosowanych w ten sposób środków powoduje zburzenia świadomości, które charakteryzują się:
euforią z tendencją do fantazjowania
omami i halucynacjami
zamglonym widzeniem
dzwonieniem w uszach i nadwrażliwością na światło
Oprócz wyżej wymienionych nieco później występują takie objawy, jak:
bóle głowy
niezborność ruchowa i spowolnienie
zamazanie mowy
Odurzeniu towarzyszy przyspieszenie akcji serca i nieregularny oddech. Mimo że doznania szczytowe trwają zaledwie od kilku do kilkunastu minut - niektóre z wyżej opisanych objawów mogą utrzymywać się nawet do godziny od inhalacji, a po ich ustąpieniu następuje zwykle senność, przygnębienie i znieruchomienie, w skrajnych wypadkach nawet stupor.
Formy występowania i sposoby przyjmowania
Substancje te przeważnie są w postaci płynnej, a stosowanie ich przyjmuje najróżnorodniejsze formy. Często są one wylewane na szmatkę, chusteczkę i przykładane do nosa, a następnie wdychane. Mogą być również wdychane przez usta, co ponoć jest "wydajniejsze". Najpopularniejszym sposobem przyjmowania wziewnych substancji odurzających jest wdychanie oparów z worka foliowego, tak aby obejmował on nos i usta lub po założeniu go na głowę.
Właściwości uzależniające
Oprócz wysokiego ryzyka uzależnienia psychicznego lotne środki odurzające mogą powodować w niektórych przypadkach uzależnienie fizyczne, którego wyrazem są objawy zespołu abstynencyjnego. Pobudzenie, drażliwość, zaburzenia snu i utarta łaknienia - to objawy zespołu abstynencyjnego, pojawiającego się u niektórych uzależnionych. Objawy te szczególnie dotyczą długotrwałego nadużywaniu toluenu.
Zewnętrzne oznaki używania
wyraźny zapach rozpuszczalników
zaburzenia mowy (mowa zamazana, bełkotliwa)
zapalenie spojówek
nieporadność ruchowa
gadatliwość
nadwrażliwość na światło
katar lub krwawienie z nosa
kichanie i kaszel
ożywienie i podniecenie
U osób, które inhalują środki wziewne regularnie i przez dłuższy czas mogą w okolicach nosa i ust występować krosty i wrzody, na wargach - pęknięcia.
Na co należy zwrócić uwagę:
-tuby kleju, smary
-torebki plastikowe z klejem
-pojemniki, chusteczki
Nazwy slangowe: solwent, rozpuchol, budzio
Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa
Przewlekłe stosowanie wziewnych substancji odurzających, w zależności od rodzaju związku chemicznego, intensywności wąchania, częstości i czasu inhalacji doprowadzić może do wielu schorzeń.
Długotrwałe odurzanie się środkami inhalacyjnymi prowadzi do poważnych uszkodzeń wątroby i nerek.
Niektóre z tych środków uszkadzając szpik kostny zaburzają wytwarzanie komórek krwi co prowadzi do anemii, nierzadko nieodwracalnej.
Szczególnie narażonym, przy długotrwałym używaniu substancji lotnych, narządem jest mózg. Często w takich przypadkach dochodzi do tzw. zespołu organicznego, charakteryzującego się zaburzeniami pamięci i intelektu. Nierzadko osoby stale używające tych środków mają zaburzenia koordynacji ruchowej, których widocznym efektem jest charakterystyczny chód.
Stosowanie wielu lotnych substancji odurzających bez wątpienia może prowadzić do zgonu.
Butan - gaz do zapalniczek - powodując silne opuchnięcie gardła niesie niebezpieczeństwo uduszenia. Tak dochodzi do ponad połowy zgonów wywołanych używaniem lotnych substancji odurzających.
Zaburzenia rytmu pracy serca aż do całkowitego zatrzymania to ryzyko stosowania aerozoli i nie tylko, gdyż dużo lotnych substancji odurzających powoduje niemiarowość i zmniejsza wydolność pracy serca.
Do śmierci może również dojść na skutek urazów będących następstwem niebezpiecznych zachowań. Znane są przypadki spalenia (w związku z równoczesnym paleniem papierosów), uduszenia (gdy dochodzi do utraty przytomności podczas wdychania z torebki nałożonej na twarz) czy wreszcie wypadków w ruchu ulicznym (w wyniku nie dających się przewidzieć zmian w zachowaniu).
Strona opracowana w oparciu o materiały udostępnione dzięki uprzejmości
Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie oraz Polskiej Sieci Redukcji Szkód.
Dodam jeszcze od siebie, że najbardziej narkotycznym składnikiem kleju jest obecnie wycofany w Polsce trichloroeten.
No to teraz po takiej dawce suchych faktów przejdźmy do opinii użytkowników kleju.
Na samym początku wrzucę trip report który mnie najbardziej natchną do dalszego drążenia tematu, jak również wybrania jego tytułu.
Cytat:
To był pierwszy raz, wcisnąłem do samary 2 srebrne tubki kleju do dętek, zacząłem kirać. Smak dziwny, ale nie nieprzyjemny i nagle słyszę dziwny dźwięk ( w tym czasie nie zdawałem sobie z niego sprawy, albo nie przywiązałem do niego wagi, nie wiedziałem, że będzie towarzyszył mi już na zawsze podczas kirania), w jednej chwili następuje przeogromna cisza, znikają wszelkie dźwięki, i rozlega się ten jeden (ciężko go opisać, ale bardzo podobny do przeciągłego dyszenia takie gardłowe "shaaaaaaaaaaaaa", nie wiadomo skąd dobiega, jakby zewsząd, napływa z góry, z dołu czujesz, że wypełnia całą przestrzeń i jednocześnie wiesz, że jest skierowany tylko do ciebie, brzmi jak powitanie (niestety nigdy nie udało mi się "ustalić", od kogo lub czego, to tak jakbyś wchodził do innego świata i cały ten świat tak cię witał, przywitanie beznamiętne, bez emocji, później doszedłem do tego, iż być może nie było to nawet przywitanie, ale ostrzeżenie dla kogoś z tego innego świata (dla kogo ?) że wszedł do niego ktoś), czuję drżenie ziemi, czuję każdy krok innych ludzi, którzy przechodzą w pobliżu, jadące samochody, wszystkie te drgania zbierają się w jednym punkcie i przebiegają przez mój kręgosłup, następuje wibrujący, stonowany ale nieprzeszywający dźwięk (cos jak ukończenie levelu w Lode Runner na zx spektrum, heh czy ktoś pamięta te czasy ?) i w tym momencie wiem ze jestem w tym świecie.
Na początku klej właściwie nie dawał żadnych przeżyć duchowych, oczywiście wszelkie haluny były ogromnym i fascynującym przeżyciem. Dużo dźwięku, wszelakiego, własny głos, który narastał do ryku, unosił się nad miastem, pamiętam jak się bałem, gdy to się stało, cale miasto słyszało, o czym rozmawiamy;), przeraźliwe cisze, które następowały jakby cały świat wymarł i zamarł zarazem, świsty, szelesty, dudnienia i wibracje, przenikanie dźwięku przez ciało i wszystko, dźwięk zamieniany na napisy niczym w scrollu, co do halucynacji bardzo barwne, rzekłbym disneyowskie, pojawiające się wszelkie rzeczy w świecie realnym, ożywione, realne i fantastyczne. Sama rzeczywistość pozostaje niezmieniona lub lekko zdeformowana. Przy zamkniętych oczach, bardzo ciężko "złapać film", przynajmniej na początku, obrazy płaskie, przeważnie w bezgranicznej czarnej przestrzeni, monokolorowe, głęboka czerń przestrzeni i zielonkawe postacie, obiekty, obiekty od normalnych rozmiarów do megahiperekstrawielkich, występuje poczucie odległości i uczucie lotu, gdy zbliżam się do nich.
Taki był mój początek, zaledwie wstęp do tego, co ukazał mi klej. Sama całościowa faza kirania, składa się z wizji i przerw, przerwy wyraźne, w czasie nich opowiadamy sobie, co widzieliśmy, utrata czasu, brak jego poczucia.
W dalszym czasie granice miedzy filmami a przerwami coraz bardziej stopniowo się zacierały, do tego stanu, że cała faza była jednym wielkim filmem, ale to już opowieść na dalsze odcinki.
Opisane efekty są pobieżne, nie napisałem o specyficznym klimacie, jaki osiąga się w grupie kumpli podczas kirania, osiągania wspólnych wizji. Klej umożliwiał "sterowanie" halunami, przynajmniej tymi disneyowskimi : ). Powroty w stare wizje, jednym słowem klej snuł swoją opowieść, rzucając, co jakiś czas coraz głębszymi doznaniami, towarzyszyły mi skrajne uczucia od euforii po bezgraniczny strach, występowało dużo motywów UFO, skoki w czasie, ogólnie bardzo dużo z kosmologii, gigantomachia, telepatia ( heh do dziś nie wiemy czy to był film czy prawda, po prostu później klej wprowadził tak specyficzny klimat, subtelny, że trudno było odróżnić rzeczywistość od halucynacji) Jeżeli kogoś to zainteresuje to postaram się napisać więcej.
Pozdrawiam
Pozus
Opiszę jedno z ciekawszych przeżyć, które doświadczyłem po kleju. Osiagałem je stopniowo (za każdym kiraniem coraz bogatsze w szczegóły, głębsze, ciekawsze tym bardziej, iż był to cev.)
Zaczęło się niewinnie, ot kilka punktów zielono-złotych, te punkty zaczęły pojawiać się coraz częściej przy cevach w trakcie innych wizji. Najpierw rotowały wolno i właściwie bez jakiegoś uporządkowania czy ładu, później przybrały wyraźną formę, jakby kilku nici helisy, przeplatających się ze soba, przenikajace siebie, jednocześnie nici te złożone już z setki tysiecy punktów tworzyły jakby korytarz. W początkowym stanie widziałem go niejako z zewnątrz i tylko wycinek, wiedziałem że jest długi wręcz nieskończony, ale widziałem tylko jego fragment z boku, tak było przez długi czas (względnie miarą mogą być kolejne kirania). I wtedy pewnego dnia stało się.
Kiralem przy zamkniętych oczach, pojawiły się złoto-zielone punkty i nagle niesamowita jazda, punkty ułożyły się w tunel ale tym razem byłem już wewnątrz nieskończonego tunelu, bez żadnego przestoju poczułem każdą końcówką ciała, każdą komórką ba! każdym atomem niesamowite przyśpieszenie, dosłownie pędziłem całym ciałem przez ten tunel, niesamowite uczucie pędu, helisy z których zbudowany był tunel rotowały gwałtownie jak szalone, jednocześnie było czuć jakby drugi o wiele wolniejszy obrót tunelu. Ogarnęła mnie euforia i jednoczesne przeczucie że to coś więcej niż tylko film, inny poziom doznań i nagle koniec, tunel się rozpłynął, ogromne uczucie pustki i jakiegoś żalu, tęsknoty? Nie wiem, ale czułem się zawiedziony.
Taki stan utrzymywał się przez kilka kolejnych kirań, zawsze byłem po tym roztrzęsiony i zawiedziony, powoli wkradała się myśl iż jest to lot ale dokad? Jaki jest cel? Bardzo pragnęłem się dowiedzieć, niestety był to film, którego nie dało się narzucić, przychodził kiedy chciał i odchodził rownież kiedy chciał jak istota mająca własną wolę.
Kolejne loty były coraz dłuższe, aż znowu nastąpił przełomowy moment, podczas lotu obróciłem się całym ciałem i pęd czułem teraz jakbym leciał w pozycji leżącej na plecach od strony glowy, zaczęło narastać ciche buczenie, bardzo niski dźwięk, przyjemny, jednocześnie prędkość wzrosła do tak niewyobrażalnej że przestałem odczuwać sam pęd, jedynym efektem był teraz narastający dźwięk i uciekający tunel, przedtem zaś pozycja siedząca, cisza i widok mknących poskręcanych helis. Caly czas towarzyszą głębokie uczucia, euforia, podniecenie, świadomość że może wystąpić coś niezwykłego, nie istniało w tym momencie dla mnie nic. I znowu koniec, tunel się rozpłynął, wysiadka była już mniej przyjemna, rozhuśtane emocje, świadomość że dotknęło się czegoś tak niezwykłego, ale nie było dane tego zobaczyć, raz zaniosłem się płaczem po takim locie.
Loty zdarzały się nadal, nieraz krótsze bez obrotu ciała, za każdym razem ogromne emocje, przy starcie zawsze czucie ogromnego pędu. Potem nastąpiły dwa kolejne zwroty a właściwie jeden, czyli dotarłem na koniec tunelu. Jak już mówiłem, po obrocie ciała następowało wyraźne przyśpieszenie i narastający niski, wolno wibrujący dźwięk, tak było dotychczas aż za którymś razem ped uległ tak potwornemu przyśpieszeniu że helisy zniknęły, a ja tak przyśpieszyłem ze osiągnęłem koniec nieskończonego tunelu! Wydaje się to dziwne, ponieważ mam świadomość że tunel jest nieskończony i że nawet lecąc z tak zawrotną prędkością nigdy nie osiągnę końca (zresztą jak może mieć nieskończony tunel jakiś koniec?), ale takie było uczucie, po prostu wszystko zniknęło i za chwilę czułem już jakby hamowanie, kolejny obrót ciała ale już bez mojej świadomości, po prostu byłem w pozycji siedzącej i bardzo wolno płynęłem przez końcówkę tunelu, to co ujrzałem (prosze wybaczyć mi ubogość języka ale nie odda tego żadne słowo), heh śmiesznie nazwać to czymś nieziemskim bo calość po prostu z tym tunelem była nieziemska, tunel wychodzil w czarną przestrzeń, przed moimi oczyma unosił się ogromny obiekt.
Dlaczego pisze obiekt? Rozmiary megagigantowe dosłownie przytłaczał swoim ogromem, to nie oddaje jego rozmiarów, ja po prostu nie widziałem jego wysokości ani szerokości, jego wielkość po prostu się czuło, widzialem za to czarną przestrzeń przed nim, pod sobą i nad sobą ale jak spojrzałem wprost to widziałem tylko jego, niesamowicie skomplikowaną konstrukcję, bardzo bogatą w szczegóły, stan ducha? to już nie była euforia, nie wiem co mnie ogarnęło, ogromne pragnienie aby się do niego zbliżyć, czułem podświadomie że to jest właśnie cel, nie wiedziałem co to jest, ale jak się może czuć jakiś mały punkt zawieszony w czarnej przestrzeni przed czymś tak niewyobrażalanym? I tu znowu przykry koniec, dosłownie wciągnęło mnie do tunelu, który zniknął, poczułem tylko jak lecę znowu leżąc na plecach i czar prysł, po tunelu nie został żaden złoty najdrobniejszy punkt. Pustka w głowie ale już nie ściskał mnie żal, nie czułem tego potwornego smutku i przygnębienia jak po samym tylko locie. Potem nastąpił kolejny i niestety ostatni i niedokończony lot, nie że przerwany ale niespełniony, już mówie dalej.
znowu zaczął się lot, euforia , podniecenie, czuję znowu tę niesamowitą prędkość, ale teraz czekam na kolejne etapy, jest obrot ciała, dobry znak, wręcz błagam w myślach aby to się nie skończyło, narasta buczenie, tunel znikł, i znowu jestem na końcu tunelu, widzę ten wspaniały obiekt, jego zielonkawa poświata wypełnia końcówkę tunelu, dosłownie chłonę go wszystkim czym się da, jest przeogromny, tam nie mogę okreslić odległości, po prostu rozmiary i odleglości się czuje, tak to najlepsze określenie, odległości się czuje. Tym razem płynę poprzez tę czarną przestrzeń do obiektu i nagle spływają na mnie jakby strumienie uczuć, miłość, podniecenie, euforia, jakże banalnie brzmią te uczucia w tym stanie, który mnie ogarnął
Obiekt zaczyna się otwierać, w tym momencie zdaję sobie sprawę że to jest brama, brama ale jaka brama, tak złożona, tak ogromna, zreszta słowo 'brama' jest zupełnie nieodpowiednie ale tylko tak mogę przybliżyć to coś, zresztą jak już mówiłem język ludzki nie jest w stanie tego opisać (ot to tylko moja nieporadna próba, która właściwie wnosi więcej zakłamania niż prawdy, ale coż staram się), zobaczyłem jak ten obiekt powoli sie otwiera, tryliony uczuć przelatujących przez głowę, czułem jakby drugi świat, który był za tą brama i którego za chwile miałem stać się częścią, cały czas tryliardy uczuć, przestrzeń jakby się obróciła cała razem ze mną i obiektem, leżę na plecach a obiekt jest nade mną, powoli się unoszę w górę, nie widze już przestrzeni, mam tylko przed sobą ten ogromy obiekt, niezwykle złożony, przeważa zieleń i czerń, (chciałbym opisać szczegóły ale są tak złożone, zresztą wydaje się że jest w nim więcej wymiarow niż 3), mam świadomość że jak brama otworzy się to nie będzie odwrotu, ale żadnego niepokoju, zresztą gdzie przy tych przepływających uczuciach, dźwięk który był w tunelu jest teraz dosłownie rykiem, wypełnia przestrzeń, nie drażni po prostu czuję że jest potężny, ogarniają mnie pierwsze elementy tej bramy to nie jest materia to jakby pasma energii, ta zieleń, jednocześnie wiem że to ogromna masywna konstrukcja, po prostu nieziemska technologia, technologia nie z tego wszechświata, jestem atakowany przez zmysły, uczucia nie do opisania, brama cały czas się otwiera, powoli ale to jest megaogrom, (dziś śmiało przyrównałbym to do calego układu słonecznego, przynajmniej takie mam skojarzenie, zresztą nie wiem, ale rozmiar jest ogromny, po prostu go czuję, nie jestem w stanie tego ogarnąć wzrokiem, w tym momencie po prostu czułem), jestem przekonany że jak brama się otworzy to nie wrócę, nie wrócę na ziemie, nie wrócę w to miejsce gdzie siedziałem i kirałem, nagła chwila zawachania, dosłownie przemkneła przez mój umysł i to był koniec, całkowite zerwanie natychmiastowe filmu, siedziałem z workiem w naszym stałym miejscu gdzie kiraliśmy. Byłem oszołomiony, przed chwilą byłem tak blisko czegoś nieziemskiego, czułem że to nie był film, dlaczego sie zawachałem ? co mi strzelilo do głowy ? nie wiem, ten film już nigdy do mnie nie wrócił...
Po latach, ten tekst zresztą też piszę po latach, lubię sobie tłumaczyć iż rzeczywiście było to coś więcej niż zwykły film, w tamtym czasie byłem o tym dosłownie przekonany, uczucie że straciłem coś niebywałego ale co gorsza bezpowrotnie, napełniło mnie goryczą, co by było gdybym się wtedy nie zawachał ? Może ceną, którą trzeba było zapłacić, była śmierć ? Pamietajmy że klej niszczy bezpowrotnie komórki nerwowe, a może to był krzyk umierajacych komórek, nie wiem, ale wiem jedno, chciałbym to przeżyć jeszcze raz - zapłacilbym dowolną cenę.
i inne opinie:
Cytat:
podczas pierwszych paru kirań jast tylko dzwiięk ,po jakimś czasie dochodzi się do halucynacji.ja miałem oprócz dzwiękowych haluny zapachowe klej smakował jak truskawki potem jak blant itp,widziałem na fosforyzująco i podczerwień.halunów wzrokowych i pomieszanych miałem mnustwo opisze tylko dwa z nich.Kiramy w starym budynku we dwoje kumpel oglądał łestern na ścianie a ja jeszcze nie miałem snu nagle do nas wchodzi trzech policjantów dwóch dorwało kumpla a ja wyskoczyłem przez niziutkie okno i uciekłem kawałek dalej potem widziałem jak zabrali go do radiolki i na światłach odjechali.po jakichś dwóch minutach wróciłem spowrotem, a kumpel cały czas siedział i oglądał western,pytając mnie dlaczego wyskoczyłem przez okno.SEN2 kiram sam nad wodą zacwilę pojawia sie faza tło przybrało barwe czewoną,po drugiej strony rzeki zapaliło się ze sto ognisk.gwiazdy połączyły się ze sobą tworząc różne postacie które były na wysokości chmur ,nagle poczułem że nie mogę się ruszyć,nawet palcem,zostałem zamrożony potchodzi do mnie jakiś dziwny tym i otwiera mi głowe przekładając mi coć w środku .nikóre sny mogą być nie miłe wręcz straszne.co do telepatii to jest to naprawdę,Klej co sie nadawał do tylko budapren a inne nie działają a rozpuszczalniki są dużo gorsze.sen kóry masz nie odróżniasz od żeczywistości i może to się bardzo żle skończyć.trudno po długotrwałym kiraniu powrucić do normalności czasami jest to już niemożliwe.Więc wiedzcie klej daje ogromne możliwości zmieniając jakby wymiary,stany świadomości ,telepatie ale płacicie za to własnym życiem któro zwykle kończy się bardzo szybko.
Cytat:
jak kirałem to trolejbusy i samochody mi spiewały ,a poxniej loop sie zacieśniał jeszcze mocniej, jeszcze mocnieji jeb!! obczajacie motyw z kamerą zwróconą w ekran telewizora?, albo schiz z dwoma lustrami8 naprzeciw siebie? hyhyhy, a co do telepatii, hyh, k...a to jest prawda!! bez kitu!! zlewanie sie umysłów. wiecie o co chodzi. miałem mega jazdy ale 10 lat temu.tera nie kiram, bo jebie z gęby. ale kop jest niesamowity. ....hmm...tak. duchowe przezycie napewno. pozdr.
Cytat:
no to ja miałem praktycznie to samo gdy kirałem pierwszy raz ten dzwiek...dzwiek nie do opisania no nie wiem ktos tam dobrze napisał WIELKA FABRYKA ALBO nAwET DWIE...zaczełem plakac ze szkczescia było mi tak cudownie nie do opisania.....pozniejsze razy to juz typowe wizuale nie miałem takich halunów po niczym innym...
Cytat:
mnie po kleiku zaslyszalo sie w glowie piosenke kazika z echem w tle kilka razy potem tez slyszalem kazika mysle ze mozg czlowieka odbiera jakies sygnaly z eteru ,moze klej uaktywnia mozg -mozg jako odbiornik sygnalu podprzestrzennego/?
Cytat:
co do jazd po kleju... po zadnym narkotyku (a bylo ich wiele) nie miałem takich jazd jak po budexie, a co do ich duchowego wymiaru, to powiem wam ze moze wielu zaskoczyc...
Cytat:
Czesc ja juz od 8 lat nie wącham,lecz boje sie luster od tamtego czasu bo coś strasznego tam zobaczyyłem.Wąchałem 3 lata! Płacze gdy to przypominam sobie.Od psychiatry dostalem jakieś psychotropy żebym zapomniał.
Cytat:
no to na mnie kolej.... a wiec pierszy raz jak kirałem, miałem nogi oparte na tafli lodu było to nad jeziorkiem- pierwsze wdechy i strasznie mnie piekło gardło.. no niucham niucham, słysze wszystko echo donosi do mnie dzwięki z drugiej strony jeziora( w miedzy czasie w jeziorze topi sie dziecko, chcielismy je wyciągac ale usyszelismy suki,)zaczelismy spierdalac wrócilismy jak impulsy troszke opadły) i wąchamy dalej po ...... nagle pizd chyba film mi sie urwał , budze sie po kolana w wodzie- towarzysz mojej przygody wyciąga mnie i mówi ze chodziłem jak rak. zero kontroli dobrze ze mi sie nurkowac nie zachiało pod lodem. no i tyle niechce mi sie juz pisac ,czesc
Cytat:
A więc . opowiem wam o moim rząchaniu , które mnie troszkę wystraszyło . A wieć rząchałem se tak rzachałem , czułem że faza powoli natchodzi tzn . taki dziwny KOP , tak jakby mi sie słabo zaczeło robić , obraz robił się troche czarny , faza powoli dawała sie we znaki , póżniej wstałem żeby se pochodzić po mieszkaniu , kręciło mi sie w głowie jakbym był naj...y , serce to mi waliło jak młot i przytym nie mogłem złapać powietrza wyjrzałem przez okno i zaczołem łapać powietrze , łapiąc powietrze czułem sie toszke tak jakby naj...y , troche ospały , aż nadeszła wielka ulga gdy już zaczołem oddychać tym powietrzem , póżniej poszedłem na dwór to miałem nogi jak z waty . Niewiem co to miało znaczyć , jeśli ktoś miał taka stytuację albo zna jej przyczyny jest proszony o odpisanie .
Cytat:
Ja tez kirałem klej dłuzszy czas.Faza jest poprostu nieporównywalna do niczego co brałem(a brałem sporo 
. Razem z kumplami dawalismy ostro jazzu przez pół roku. Jedna faza była najbardziej namacalna i realistyczna.Kirałem az nagle poczułem,ze moje ciało oddziela sie od ducha .W jednej chwili uniosłem sie nad swoim ciałem i widziałem siebie skulonego i tylko dzwiek dzwonów koscielnych i Ten głos, który mi mówi: Teraz zostaniesz w tym stanie.... "Nagle poczułem lęk wewnetrzny wrecz paranoiczny strach przed tym czego nie znam.W tym momencie obudziem sie wybiegłem z temtego miejsca.Juz nigdy nie miałem takiej fazy.Sadze ze stałem na granicy zycia i smierci i wybrałem zycie.Nie napierdalam kleju juz 3 rok,ale cały czas mnie ciagnie do niego. NIE wiem co tym razem wybiorę...........
Cytat:
w tych wizjach nie jesteś sam......dawno , dawno temu ...nie będę się rozpisywał,.,,,,,
bo takich przypadków mieliśmy dziesiątki .,,,,ale to było bardzo dawno temu....jeden z nich :
koles zbiera energię z "nieba" ....nadchodzi burza, descz, kieruje strumień energii w drzewo , w momencie kiedy snop energi osiąga drzewo , trafia w nie piorun burzy.....a dzrzew było setki.,......dziwne, nie ?
Wizja ? może, ale drzewo faktycznie zostąło trafione piorune, zapewne zbieg okolicznosci..... ja mam teorię na to , ale to już inna sprawa,,,,bo widzimy to co chcemy widziec, a narkotyki w jakiś sposób uaktywniają nieużywane części móżgu,,,,,,ale to tylko takie tam moje bzdety . pozdrawiam i sorry za błedy.
Cytat:
Kiram od 7 lat z krótkimi przerwami. To nie orawda że klej niszczy jestem normalmym, zdrowym facetem. Mam dobrą prace,własne mieszkanie i żone. Miałem 1ooo filmów wiele z nich łączyło się w całość, jak seriale, co jedna jazda to dokładna kontynuacja poprzedniej nawet gdy występowały dłuższe odstępy czasu. Miałem wiele filmów w które nikt by nie uwierzył, wydaje mi się że opanowałem sztukę otwierania zamkniętych miejsc umysłu, i niepoznanych żeczywistości do perfekcji. Kirałem chyba we wszystkich ciekawych miejscach, i łączyłem klej z wieloma narkotykami. Chcecie to napiszcie do mnie może czymś się podzielimy... andrzejk102@wp.pl
Mam nadzieję że nikt po przeczytaniu tego tematu nawet się poważnie nie zastanowi nad tym czy nie zacząć kirać, bo jak widzimy nie jest to specjalnie rozsądne, szczególnie jeśli przyjrzymy się wieku wąchaczy. Nie trudno jest się domyślić, że tylko dzieci kirają bo albo śmierć przychodzi po mich szybciej niż zdążą dorosnąć albo przestawaj żeby przeżyć.
Na zakończenie powtórzę jeszcze swoją prośbę o podzielenie się własnymi ewentualnymi przeżyciami związanymi z klejem.
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 20:34
).
