Ale ja nie rozumiem tych wszystkch biednych, wyzyskiwanych ludzi. Piszecie: "nie stać Cie na pracownika to pracuj sam i nie zatrudniaj" albo "jak nie umiesz prowadzić działalności to nie prowadź i weź się do uczciwej pracy". I wszystko z tym w porządku, można mieć taką opinię, gówniana ale swoja. Ale teraz odwróćmy to: na chuj pracujecie u wyzyskiwaczy? Przychodzi jakiś koleś z pałą, staje nad taką biedną sierotką i mówi "zapierdalaj do tego wyzyskiwacza co płaci minimalną albo wpierdol"? Czy jak? Bo jak przedsiębiorca płaci za mało, to się mu dziękuje grzecznie i wychodzi. I gdzie tu problem? Oni OFERUJĄ pracę na pewnych warunkach a wy możecie ją przyjąć lub też nie. Chyba że teraz to nowy socjalizm? Teraz to "masy pracujące" decydują kto ma prawo do wystawienia takiej czy innej oferty pracy? Toć to jest OFERTA! Równie dobrze zakazujcie sprzedawać bananów powyżej 10 zł/kg! Bo jakiś biedny człowiek może takie kupić i zostać wyzyskany przez tego złego kapitaliste!
Najpierw rzucają pierdyliard kłód pod nogi ludziom prowadzącym firmy, potem robią kontrole, potem robią PIPy i inne badziewia, do tego wrzucają stawki minimalne. Pracodawca jest od tego, żeby myśleć nad zwiększaniem wydajności, ogarnianiem sprzedaży dóbr czy usług, mysleniem nad strategią firmy ITD. A zamiast tego w Polsce ma mysleć co powiedzieć na kontroli, bo przepisy są takie że każdemu kare dowalają.
Historia z pewnej firmy: Firma zatrudnia 7 osób + prezes. Każdy na umowie o prace na kwotę minimum 3500 netto + procent od zysków. Tak, żeby było okej i motywowało. Prezes zamiast myslec jak poszerzać horyzonty, jak zwiększyć zatrudnienie, jak zapracować kampanią reklamową to użera się z urzędnikami: tu pieczątka za słabo odbita, tam podpis niewyraźny, tutaj wszystko dobrze ale trzeba czekać. I przychodzi inspekcja pracy, siedzą miesiąc. Krótko. W karierze zdarzyło się dłużej. Papiery w porządku przynajmniej według księgowego, który jest księgowym całe życie i to dla wielu różnych firm. Na koniec pan z inspekcji przychodzi, dziękuje za "gościnę", na co prezes pyta: "ile?". I nie, nie chodziło o łapówkę. Pan inspektor mówi, że przeprasza, no ale on też ma przełożonego, muszą być wyniki i nawet jak wszystko jest okej...no to on musi. Więc wypisał kwita na kilkanaście tysięcy - dość ulgowo - i tyle. Pracodawca zapłacił, bo nie ma czasu ganiać po sądach w przegranej sprawie, bo przepisy są interpretowane tak jak komu sie podoba. Pytanie "ile?" wynika z tego, że owy pracodawca żyje już jakiś czas w tym kraju i wie jak to działa. A to działa tak, że skąd mogą to ciągną. I robią tak ile tylko mogą.
Historia prawdziwa.
P.S. W tej firmie też dyrektor pytał "ile chciał by pan zarabiać" i gwarantuję, że gdyby usłyszał "nooo 2000 netto" to by takiego (gdyby był w miare ogarnięty) zatrudnił za te 2000 netto. Nie jego broszką jest walczyć o wynagrodzenie. Jego broszką jest utrzymać je na jak najniższym poziomie, ale takim, przy którym będą tam chciały pracować ogarnięte osoby. Więc to kwestia pracownika, żeby sobie wywalczył. Jak widać ogarnięci dostali przyzwoite pensje a jak firmie się powodzi to nawet bardzo dobre pensje
I nie, nie pracuje tam, nie moja branża.
A "pracownicy" w wielu przypadkach jeszcze przyklasną tym grabieżom, choćby wiwatując na cześć tych wszystkich programów socjalnych z pińcet plus na czele. Ale już wzrost cen na rynku to nagle Ci pracownicy "płaczą", że za wysokie ceny. Ale nie widzą chyba, że jak ma dostawać 200 złotych więcej, to produkt musi być droższy, żeby to wyrównać. I nie widzi tych miliardów podatków nałożonych na jego, pracodawce i każdego innego człowieka. Nie widzi.
Dla takich świat jest prosty: dajcie mi bo mi sie należy.
Gówno się wam należy. A jak się zgadzacie na prace za 1300, to jest wasza sprawa i macie do tego prawo. Ja się nie zgodziłem i nie mam do nikogo pretensji.
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 20:05
