Wiersz tego Pana pod tyutułem "Pocałujcie mnie wszyscy w dupe" pewnie już się tu pojawił, więc dzisiaj chce wam przedstawić pare jego przemyśleń, które by się tu w miare nadawały
"Murzyni mówią, że na początku świata wszyscy ludzie byli jednego koloru.
Nastał dzień, kiedy Bóg rzekł do Kaina: Co zrobiłeś ze swoim bratem Ablem ?
I Wtedy Kain zbladł ze strachu"
"Znam 94-letniego starca, który całe życie pił, dziś jeszcze pije i jest zdrów jak ryba. Brat jego natomiast nie brał nigdy kropli do ust i zmarł, mając dwa lata."
"Najpierw zaszło słońce, potem zaszedł fakt, a w rezultacie i ona"
"Aby się poznać z najdalszą rodziną, wystarczy się wzbogacić"
"Jaka szkoda, że nie poznałem pani dwadzieścia kilo temu."
"Znałem kobiete z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu"
"Życie to męka. Najlepiej się wcale nie urodzić. Ale to szczęście ma jeden na tysiąc"
A to jeden z jego wierszy do pewnej kobiety:
"Piotr miał cię za swą dziką żądzę,
Jan za to, że jest piękny ciałem.
Alojzy miał cię za pieniądze,
Ja zawsze cię za ku*wę miałem."
I na koniec, na godzine przed śmiercią Juliusz Tuwim zapisał notatkę:
"Dla oszczędności zagaście światło wiekuiste, gdyby miało mi kiedyś zaświecić"
"Murzyni mówią, że na początku świata wszyscy ludzie byli jednego koloru.
Nastał dzień, kiedy Bóg rzekł do Kaina: Co zrobiłeś ze swoim bratem Ablem ?
I Wtedy Kain zbladł ze strachu"
"Znam 94-letniego starca, który całe życie pił, dziś jeszcze pije i jest zdrów jak ryba. Brat jego natomiast nie brał nigdy kropli do ust i zmarł, mając dwa lata."
"Najpierw zaszło słońce, potem zaszedł fakt, a w rezultacie i ona"
"Aby się poznać z najdalszą rodziną, wystarczy się wzbogacić"
"Jaka szkoda, że nie poznałem pani dwadzieścia kilo temu."
"Znałem kobiete z takim zezem, że jak płakała, to łzy ściekały jej zza uszu"
"Życie to męka. Najlepiej się wcale nie urodzić. Ale to szczęście ma jeden na tysiąc"
A to jeden z jego wierszy do pewnej kobiety:
"Piotr miał cię za swą dziką żądzę,
Jan za to, że jest piękny ciałem.
Alojzy miał cię za pieniądze,
Ja zawsze cię za ku*wę miałem."
I na koniec, na godzine przed śmiercią Juliusz Tuwim zapisał notatkę:
"Dla oszczędności zagaście światło wiekuiste, gdyby miało mi kiedyś zaświecić"