#żołnierze wyklęci

Dla tych co w Ślązakach widzą wrogów [nie licząc RAŚ] co nie utożsamiają się z Polską:










walbrzyszek.com/news,single,init,article,18614

sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/12060_467018153352953_15247972_n.jpg

I wiele innch

Trzech mężczyzn zaatakowało grupę osób w centrum Lublina. Policja podaje, że "motywem ataku mogły być odmienne poglądy ideologiczne”. Zaatakowani wracali z Marszu Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
W piątek, około godz. 23 policjant obserwujący przekaz z kamer monitoringu zauważył w okolicach kiosku przy ul. Długosza kilku mężczyzn w ciemnych kurtkach, którzy na głowach mieli kominiarki, dodatkowo twarze zasłaniali szalikami.

- W rękach trzymali butelki i pałki – informuje Renata Laszczka-Rusek, z KWP w Lublinie. - Mężczyźni zachowywali się dość nerwowo, rozglądali się jakby na kogoś czekali. Ruszyli w kierunku centrum.

Dyżurny komendy wysłał do centrum Lublina wywiadowców i policjantów z Oddziału Prewencji KWP w Lublinie. Gdy patrole dotarły na miejsce, przy ogrodzeniu Ogrodu Saskiego trwała bójka.

- Okazało się, że grupa zamaskowanych osób zaatakowała idących od strony Lipowej młodych mężczyzn – dodaje Laszczka Rusek. - Doszło między nimi do bójki. Uzbrojeni napastnicy byli agresywni, bili i kopali pokrzywdzonych, uderzali ich pałkami i butelkami. Policjanci zatrzymali 7 mężczyzn, zabezpieczyli gaz pieprzowy, pałki oraz rękawice taktyczne.

Zarzuty udziału w bójce usłyszeli trzej mężczyźni w wieku od 30 do 35 lat. W niedzielę zostali aresztowani.

- Jak wynika ze wstępnych ustaleń śledczych motywem ataku podejrzanych mogły być odmienne poglądy ideologiczne – informuje Laszczka Rusek.

Zaatakowani wracali z Marszu Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Wszystko wskazuje na to, że atak nie był przypadkowy. Na filmie widać, że napastnicy przygotowują się do niego: wywijają kurtki na lewą stronę, żeby nie zostać rozpoznanym. Z nieoficjalnych informacji wynika, że podawali się za związanych ze środowiskami lewackimi.

Aleksander Bednarczyk „Adam”, ur. 21 VIII 1913 w Rzekuniu (pow. Ostrołęka). Ukończył podchorążówkę rezerwy piechoty, otrzymując przydział do 33 pp „Strzelców Kurpiowskich” w Łomży. W styczniu 1937 awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. W wojnie obronnej 1939 walczył w jednostkach Obrony Narodowej. Po zakończeniu kampanii wrześniowej powrócił na teren powiatu ostrołęckiego. Od maja 1940 był żołnierzem ZWZ, a następnie AK w Obwodzie Ostrołęka (kryptonimy: „Sęp”, „Jeleń”, „Gruszka”). W komendzie obwodu pełnił różne funkcje, najdłużej – szefa wyszkolenia. W czerwcu 1944 został wyznaczony dodatkowo na stanowisko komendanta II „Ośrodka walki”. Uczestniczył w akcji „Burza” w szeregach 5 pułku (spieszonych) AK. W październiku 1944 jego kwatera we wsi Brzozowa została wykryta przez Niemców, a on sam aresztowany z dwoma współpracownikami. Przewieziono go do obozu karnego w Działdowie, gdzie sąd wojskowy z Ciechanowa skazał go na karę śmierci przez ścięcie toporem. Wyrok miał być wykonany w obozie koncentracyjnym w Stutthof, jednak w trzeciej dekadzie grudnia 1944 ponownie przewieziono go do Działdowa w celu wznowienia śledztwa. Podczas ewakuacji obozu w styczniu 1945 uciekł i powrócił do pracy konspiracyjnej. W listopadzie został awansowany do stopnia porucznika. W lutym 1945 mianowano go na stanowisko komendanta poakowskiej organizacji AKO w Obwodzie Ostrołęka. Od września 1945 kierował Obwodem Zrzeszenia WiN Ostrołęka (krypt. „Dorota”). Od sierpnia 1946 pełnił również obowiązki prezesa (inspektora) Inspektoratu Mazowieckiego WiN obejmującego powiaty (obwody): Ostrołęka, Zambrów i Ostrów Mazowiecka oraz częściowo Radzymin i Węgrów. Jesienią 1946 za pośrednictwem Komendy Obwodu Ostrów Mazowiecka podporządkował sobie pozostałości organizacji poakowskiej – ROAK – w pow. Pułtusk, tworząc na ich bazie nową strukturę – Obwód Pułtusk WiN (krypt. „Paulina”). 1 VI 1946 awansowany do stopnia kapitana. W okresie służby w szeregach ZWZ-AKAKO-WiN odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl., Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Walecznych. Był jednym z najwybitniejszych, a dziś zupełnie zapomnianych, organizatorów ruchu niepodległościowego na Ziemi Ostrołęckiej. W nocy z 19 na 20 XI 1946 został otoczony przez grupę operacyjną UB z Ostrołęki na kwaterze znajdującej się w gospodarstwie Czesława Kruczyka we wsi Gnaty (gm. Lelis). Poległ śmiercią żołnierską od kul funkcjonariuszy UB, próbując wyrwać się z „kotła”. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane.
mjr Aleksander Bendarczyk był dowódcą 5 Pułku Ułanów Zasławskich w latach 1944-1945.

1 Marca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych", wstawiam ten film ku ich chwale. PS. Jeśli ktoś ma się przypierdalać to niech nie ogląda. Bonus dla chcących dowiedzieć się więcej
A na drzewach zamiast lisci beda wisiec komunisci!