#architektura

Pewien Chińczyk (Zhang Biqing) mimo, że mieszka w centrum Pekinu zapragnął mieć własną górę. Koleś jest bogatym lekarzem tradycyjnej medycyny chińskiej i mieszka w penthousie 26-cio pietrowego wieżowca w centrum stolicy. Nad jego mieszkaniem, znajguje się ponad 1000m2 dachu, no i właśnie na tym dachu Pan Zhang zdecydował sobie zbudować upragnioną górę...

Budowa zajęła mu 6 lat. Nie pytał się o zgodę sąsiadów, architektów ani władz, tylko sobie znosił kamyczki i sadził drzewka. Jaki tego efekt? Fotki poniżej a na koniec również krótki reportaż o ślicznej nielegalnej górze

















Kilka dni temu, władze planistyczne Pekinu dały Panu Zhang 15 dni na: udowodnienie, że jego góra jest legalna, albo jej usunięcie. W innyym wypadku, teren zostanie przywrócony do stanu pierwotnego przez wynajęte do tego ekipy, a pan Zhang poniesie tego koszty. Znając jednek życie, bogaty kolo po prostu komuś da w łape i sprawa się rozmyje.

źródło: scmp.com/news/china-insider/article/1296116/beijing-man-builds-illegal...

Ciekawie ukazany materiał o warszawskim niebotyku i aspiracjach międzywojennej Polski

Film z kanału Ale historia

Czym właściwie jest Makabryła? Otóż, Makabryłą może zostać budynek, pomnik, czy rzeźba. Coś brzydkiego, źle wpasowanego w otoczenie, ogólnie nie udane, wszystko za sprawą głosowania internautów, dostajemy kilka najgorszych budowli z minionego roku i głosujemy na najgorszy, ten który wygra dostaje tytuł Makabryły roku
Plebiscyt prowadzi pewna strona (link na dole) od 2007 roku, jakie budynki zasłużyły sobie na to miano w poprzednich latach?

2007:

Wieża widokowa w Gorzowie Wielkopolskim.



Autorska Pracownia Projektowa Format Architekci

Liczba głosów: 2862

Jej oficjalną nazwą jest Info Glob, a w świadomości mieszkańców pozostanie jednak chyba na zawsze Pająkiem. Wieża choć widokowa z definicji, to w rezultacie krzykliwy w swoich barwach postmodernistyczny potworek.

Co ciekawe Złote tarasy w Warszawie zajęły zaszczytne 3 miejsce z liczbą głosów 1054.

2008:

Nowy budynek TVP, Warszawa.



proj. Czesław Bielecki

Liczba głosów: 2786

Inaczej zwany jest wieżą Babel. Budynek przypomina muszlę ślimaka i jest zwieńczony spiralną dwunastopiętrową więżą ze szkła. Konkurs na jego budowę TVP zorganizowała w 1997 r.

2009:

Kompleks budynków mieszkalnych na Zakrzówku w Krakowie



proj. Oleksy & Polaczek

Liczba głosów: 2786

Rynny wewnątrz klatki schodowej, gąszcz niewielkich balkoników, usytuowanych tak blisko siebie, że lokatorzy mogą podać sobie ręce, miejsca parkingowe na zakładkę. To osiedle przypomina oszczędnościowe bloki wznoszone za czasów Władysława Gomułki.



2010:

Dżizas ze Świebodzina


Pomysł proboszcza świebodzińskiej parafii - ks. Sylwestra Zawadzkiego

Liczba głosów: 4444

Od kiedy w Świebodzinie wyrosła olbrzymia statua Chrystusa, miasto jest kojarzone głównie z tym kuriozalnym pomnikiem. Mieszkańcy Świebodzina, czy tego chcą czy nie, muszą oswoić się z obecnością megastruktury w codziennym życiu, bo pomnik widać niemal z każdego miejsca.

2011:

Secesyjny transformer.



Liczba głosów: 4339 internautów

To przykład wyjątkowo brutalnego niszczenia zabytków. Prezentowane zdjęcia pochodzą z budowy, lato 2011. Na zabytkową bryłę budynku nałożono olbrzymią kubaturę mieszkaniową, bezpowrotnie niszcząc rytm i proporcję starej kamienicy.

Głosowanie na makabryłę roku 2012 nadal trwa, ale puki co prowadzi Kamienica w Olsztynie.



Żaden Architekt nie chciałby aby jego realizacja znalazła się na liście potencjalnych kandydatów, w tej branży jest to jedna z najgorszych nagród jakie można dostać.

Żródło:
KLIK

Brutalizm jeden z bardziej kontrowersyjnych kierunków w architekturze powstały w końcu lat 40. XX wieku.
Jego nazwa wywodzi się od francuskiego określenia „brut” czyli surowy nawiązującego do surowego betonu w oparciu o który obiekty były budowane.
Prekursorem stylu stał się słynny architekt Le Corbusier projektując w 1947 Jednostkę marsylską zwaną przez architektów "maszyną do mieszkania" sugerując, iż znajduje się w nim wszystko czego potrzeba człowiekowi do życia, wśród szarych obywateli zyskał jednak miano "Domu wariatów". Prócz funkcjonalności charakterystyczną cechą budynku była właśnie żelbetowa konstrukcja. Patent ten otworzył wrota fantazji nowemu pokoleniu architektów.
Poniżej kilka takich pojechanych betonów

Jednostka Marsylska
forresters.pl/wp-content/uploads/2010/04/Unite-d-Habitation.jpg

Siedziba Banku Gruzji


SESC Pompéi [Marcelo Carvalho Ferraz] Sao Paulo 1977


Blok mieszkalny Nakagin Capsule Tower [Kisho Kurokawa] Tokio 1972



Museum of Art Herbert F. Johnson [Ieoh Ming Pei] Nowy Jork 1973


Budynek mieszkalny Habitat 67 [Moshe Safdie] Motreal 1967



Geisellibrary [William Pereira] San Diego 1969


zdjęcia Wikipedia, Skyscrapercity tekst własny

Sadol bawi i uczy
Było o architektonicznych ekscesach Sowietów, to teraz dla odmiany, pomysły pana z wąsem.

Materiał własny.

Germania - „Stolica Świata"

„Jako stolica świata Berlin powinien być porównywalny tylko ze starożytnym Egiptem, Babilonem i Rzymem! Czym jest Londyn, czym jest Paryż w porównaniu z tym!”
Adolf Hitler


Projekt

W 1933 roku wybory parlamentarne w Republice Weimarskiej wygrywa Narodowo Socjalistyczna Partia Pracy Niemiec pod kierownictwem Adolfa Hitlera, późniejszego Führera Tysiącletniej Rzeszy Niemieckiej. Już 13 marca, tego samego roku utworzono „Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda" ("Ministerstwo Rzeszy ds. Oświaty Ludowej i Propagandy") pod kierunkiem Josepha Goebbelsa (ministra propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera, członka ścisłego kierownictwa partii narodowosocjalistycznej, w ostatnich dniach swojego życia kanclerza Rzeszy. Jeden z najbliższych współpracowników oraz doradców Hitlera.) Rozporządzeniem z 2 września 1933 utworzono Izbę Kultury Rzeszy. Siedem izb obejmowało muzykę, teatr, piśmiennictwo, prasę, radio i film oraz sztuki plastyczne. Do izb przyjmowano tylko ludzi o niemieckim obywatelstwie i o „aryjskim” pochodzeniu. Tylko członkom izb pozwolono na uprawianie twórczości.

Plan "Germania"

Zlikwidowany zostaje między innymi Bauhaus, którego architektura była utożsamiana z Republiką Weimarską. Analogicznie jak w Związku Sowieckim, architektura była pośrednikiem ideologicznym, potwierdzającym i sankcjonującym absolutną i niepodważalną dominację partii nazistowskiej i jej niepodzielną władzę. Była też świadectwem autorytetu i potęgi tej władzy. Od teraz uznawano jedynie sztukę służącą głoszonym ideom. Architekci musieli się podporządkować do wymagań nowej władzy, a jeśli nie chcieli tego uczynić, zmuszeni byli opuścić kraj. (Jak np. Ludwig Mies van der Rohe, który z powodu braku zleceń w 1937 roku, opuszcza Niemcy i emigruje do USA) Obok oficjalnej architektury nazistowskiej nie miała prawa istnieć architektura niezależna.

Oficjalna architektura niemieckiego nazizmu była realizowana w uproszczonym stylu neoklasycyzmu, tak więc stanowiła kolejny, świadomie sterowany powrót historyzmu, mającego za zadanie pełnić określoną polityczna rolę. Ponadto, Hitler był zafascynowany architekturą starożytnego Rzymu (Nieprzypadkowo hitlerowskie pozdrowienie: Heil Hitler! - „Chwała Hitlerowi”, ma swoje źródło w powitaniu Rzymskich legionów – „Ave Cesar"). To Vaterland był jedynym krajem, którego dyktator był tak żywo zaangażowany w sprawy architektury. Stalin czy Mussolini - nie interesowali się sztuką, a jeśli nawet, to stopniu bardzo umiarkowanym. Hitler dość dobrze orientował się w sprawach architektury, a co więcej – sam miał ambicje twórcze, co przy braku zdolności miało opłakane skutki. Wizje przeszłego Berlina jako „Stolicy świata” - Welthauptstadt Germania i innych miast, gdyż Führer, umiłował nade wszystko dwie cechy architektury: jej gigantyczne rozmiary i pseudoklasycystyczny styl.

O planie wprowadzenia zmian architektonicznych w Berlinie wspominał Hitler już w „Mein Kampf". Uważał, że miasto powinno obfitować w symbole, "Pomniki Dumy" (niem. „Monumente des Stolzes“), a władze państwowe powinny wkraczać w strefę publiczną za pomocą budynków, które będą podkreślać ich intencje. Uważał, że rzeczą istotną jest planowanie monumentalnej zabudowy, która będzie spełniać propagandowe cele państwa nazistowskiego.

W 1937 roku Albert Speer mianowany przez Hitlera generalnym inspektorem budowlanym stolicy Rzeszy (Generalbauinspektor für die Reichshauptstadt) i na jego zlecenie przygotował plany przebudowy miasta na Wetlhauptstadt Germania. W 1940 roku, po udanej inwazji wojsk niemieckich na Francję, Speer wraz z Hitlerem odwiedza Paryż by omówić plany budowy miasta, które swym rozmachem ma przyćmić rozmachem stolice podbitego kraju.


Makieta osi kompozycyjnej

Układ urbanistyczny nowej stolicy miał się opierać osi północ - południe, która przecinałaby dzisiejszą dzielnicę parlamentarną. Na północy dominowałaby przeznaczona na partyjne wiece Volkshalle - Hala Ludowa (hala zgromadzeń), naśladująca rzymski Panteon o kopule w wysokości 300 metrów. Pod kopułą miało się zmieścić 180 tys. osób. (wg. samego Speera tak duża ilość ludzkich oddechów, spowodowałaby zjawisko powstawania małej chmury deszczowej i związanych z tym opadów wewnątrz obiektu.) Na południu miał stanąć potężny łuk triumfalny, (odpowiednio większy od francuskiego łuku triumfalnego) za nim w dwóch rzędach działa zdobyte przez Wehrmacht na wrogich armiach.


Przekrój poprzeczny


Rzut

Przestrzeń między halą a łukiem wypełniałyby potężne dworce i gmachy rządowe. By móc wyburzyć dużą część berlińskiego centrum, Speer osobiście nadzorował na przełomie październik 1941 – kwiecień 1942, deportację z Berlina 23 tysięcy Żydów, których mieszkania potrzebne były dla przesiedlenie mieszkańców z wyburzanych budynków. Po rozpoczęciu Planu Barbarossa w czerwcu 1941 roku, Hitler spodziewał się całkowitego zwycięstwa w wojnie w 1945 roku. Następnie po ukończeniu wszystkich planów architektonicznych dla Berlina chciał zorganizować Światową Wystawę w Berlinie w 1950 r., a następnie przejść na emeryturę i osiąść w Linzu.


Volkshalle - Kadr z filmu "Vaterland"

Łuk Triumfalny, także kadr z "Vaterland"

[i]Makieta z filmu: "Upadek", w tle Albert Speer

Ostatecznie, w związku z przegraniem przez Hitlerowskie Niemcy wojny, projektu nigdy nie zrealizowano. Albert Speer stanął przed trybunałem w Norymberdze w 1946. Został skazany na 20 lat więzienia.

Jedynym zrealizowanym elementem Welthauptstadt Germania jest tzw. Schwerbelastungskörper. Był to masywny betonowy blok poprzez który planowano sprawdzić szybkość osiadania przyszłych budynków. Założono, że górną granicą osiadania będzie 6 cm, lecz w ciągu trzech lat budowla osiadła o 18 cm. Pomimo tego, Hitler nakazał kontynuowanie prac. Schwerbelastungskörper powstał w miejscu, w którym miał stanąć Łuk Triumfalny i istnieje do dziś


Współczesna wizualizacja


Porównanie wielkości budynków

BONUS:

Polecam oglądać na full screen.

Bibliografia
1.Wrocławska architektura spod znaku swastyki na tle budownictwa III Rzeszy, Janusz L. Dobesz, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1999
2. Wykop.pl
3. Wikipedia: Plan Germania
4. Wikipedia: Albert Speer

Poprzednie tematy:
Pałac Rad
Centralny Teatr Armii Czerwonej w Moskwie

Zgodnie z zapowiedzią, kolejny temat z zakresu dziwnych budowli.
Materiał własny.

Na wstępnie chciałem zaznaczyć, że w żaden sposób nie sympatyzuję z ta chorą doktryną, która stała za tym obiektem.
Przedstawiony materiał ma charakter ciekawostki i nie jest żadnym manifestem ideologicznym.

Pałac Rad


Projekt

Architektura doby rządów Józefa Stalina niekiedy bywa stalinowskim gotykiem lub klasycyzmem socjalistycznym. Ramy czasowe jej trwania są, nietypowo jak na architekturę, ścisłe i obejmują lata ok. 1933 (kiedy zaaprobowano projekt Pałacu Sowietów) do 1955 (kiedy rozpadła się sowiecka Akademia Architektury). Swoje źródło ma w sztuce socrealistycznej (realizm socjalistyczny) która jako doktryna artystyczna ZSRR została proklamowana w 1934 na Zjeździe Pisarzy Radzieckich w przez Maksima Gorkiego. Architektura miała być wyrazem siły i potęgi państwa robotniczo - chłopskiego, natomiast kwestie estetyczne były uważane za drugorzędne. Budynki cechują się monumentalnym przeskalowaniem, symetrią, osiowością oraz zastosowaniem wielu rozmaitych elementów zdobniczych jak: attyki, kolumnady, pilastry wysokie partery, które nadają bryle charakter monumentalności.


Współczesna wizualizacja


Plan sytuacyjny

Pierwszym istotnym obiektem, który umownie rozpoczyna okres architektury socrealizmu jest Pałac Sowietów, lub Pałac Rad. W roku 1931 zostaje rozpisany konkurs na centrum administracyjno – kongresowe w Moskwie w pobliżu Kremla. 2 czerwca narada przywódców partii postanowiła, że idealnym miejsce dla Pałacu Rad będzie Sobór Chrystusa Zbawiciela, a raczej plac, na którym stał. Nie wiadomo czy kluczowym był fakt, iż świątynia zajmowała reprezentacyjne miejsce w centrum stolicy, czy tez władza radziecka chciała jednoznacznie pokazać swój stosunek do religii - „opium dla ludu" i przeszłości kraju. Faktem jest, że cerkiew postanowiono wyburzyć., a wywóz gruzów zajął ponad rok.

Aby lepiej zrozumieć, co oznaczała ta decyzja, warto przypomnieć czym była ta świątynia. Gdy Wielka Armia Napoleona przegrała z generałem Mrozem, a zdobywca połowy Europy musiał uciekać spod Moskwy ratując już nie honor, ale życie, car Aleksander I postanowił wznieść wielką świątynię jako votum za uratowanie Rosji.

Wyobraźmy sobie, że Mussolini, który w tym czasie rządzi Włochami, poleca zburzyć w Rzymie Bazylikę Świętego Piotra. Wyobraźmy sobie, że Paul Doumer, który jest w tym czasie prezydentem Francji, poleca zburzyć w Paryżu Katedrę Notre Damę. Wyobraźmy sobie, że Marszałek Piłsudski poleca zburzyć w Częstochowie Klasztor Jasnogórski. Czy możemy sobie coś takiego wyobrazić?

Ryszard Kapuściński, „Imperium"


Sobór Chrystusa Zbawiciela przed wyburzeniem

Konkurs odbił się szerokim echem po świecie. Nadesłano 160 zgłoszeń, z czego 24 pochodziło z zagranicy. Wśród uczestników były tak świetne nazwiska współczesnej architektury jak Le Corbusier, W.Gropius czy E. Mendelssohn.


Przekrój z widoczną wielką aula dla delegatów bratnich republik

Decydenci stwierdzili, że ducha ustroju najlepiej oddają budowle monumentalne i w pewien sposób nawiązujące do dziedzictwa historycznego. Ostatecznie w 1934 wygrywa koncepcja zespołu projektowego w składzie: B. Jofan, W. Szczuka, W. Gelfreich, zakładająca stworzenie niebotycznych rozmiarów gmachu – postumentu, uwieńczonego stumetrowym pomnikiem Lenina. Ogólna wysokość Pałacu Rad wraz z rzeźbą przewidywana była na 416 m. czyli w ówczesnym czasie jako jako najwyższa budowla świata. Jako ogromna dominanta przez wiele lat była brana pod uwagę jako główny wysokościowy akcent Moskwy i bezpośrednio wpływająca na na perspektywiczne rozwiązania urbanistyczne.

Właśnie w dniu utworzenia ZSRR wystąpił Siergiej Kirów i wysunął projekt wzniesienia Pałacu Rad. Jego symbolikę wyjaśnił następująco: „Ten gmach powinien stać się widomym znakiem przyszłej potęgi, triumfu komunizmu nie tylko u nas, ale i na Zachodzie".Po czym sprecyzował: Pałac Rad należy zbudować po to, żeby właśnie tam wcielić w skład Związku Radzieckiego ostatnią republikę. Nikt wówczas nie przewidywał, jaka to mianowicie republika wejdzie ostatecznie w skład ZSRR: Argentyńska Socjalistyczna Republika Radziecka, czy może Urugwajska SRR. ale wszyscy wierzyli mocno, że kiedyś przyjmiemy je do bratniej rodziny republik. Dlatego więc postanowiono zbudować Pałac Rad.

Wiktor Suworow, „Ostatnia Republika"


Porównanie wielkości budynków...


...i monumentów. Od lewej Robotnik i kołchoźnica, Statua Wolności i 100 - metrowy posąg Leninai

Budowa rozpoczęła się w 1937, jednak wskutek niemieckiej inwazji planu: „Barbarossa” w 1941 została przerwana . W latach 1941-42, gdy Niemcy stali u bram miasta, stalowa konstrukcja budynku została zdemontowana i wykorzystana do budowy fortyfikacji i mostów . Budowy nie wznowiono po zakończeniu działań wojennych. W 1958 wykop pod fundamenty zamieniono w największy na świecie basen odkryty. Po upadku systemu komunistycznego, w latach 1995-2000 odbudowano w tym miejscu Cerkiew Chrystusa Zbawiciela.


Największy odkryty basen świata


Odbudowany Sobór Chrystusa Zbawiciela

Bibliografia:

1. Riabuszyn A., Szyszkina I. Architektura Radziecka, Arkady, Warszawa 1987, s. 30-36
2. Wikipedia - Pałac rad
3. Wykop.pl
4. Suworow.pl - cytaty

Niesamowite zdjęcia

Reszta w komentarzach
Źródło

Rozbiórka budynków przy pomocy materiałów wybuchowych to prawdziwa sztuka. Nie ma tam miejsca na błędy, a każdy etap musi zostać dokładnie zaplanowany, zwłaszcza wyburzanie odbywa się w terenie mocno zurbanizowanym.. Zobaczcie sporą kompilację filmików pokazującą wybuchowe rozbiórki.

Angielski humor z szczypta krwi i masonów, polany duża dawką absurdu -czytaj monty python


Wyjaśni mi ktoś po co mu fartuszek?