Biel sukni jak łabędź w oczy się rzucała, lecz kobieta w sukni skrzydeł jak łabędź nie miała, skoczyła z okna w ziemi kierunku i lecąc nie miała już za nic ratunku, leciała ku glebie by mocno w nią gruchnąć, nie mogła najpewniej już chuchnąć i dmuchnąć, bo ziemia przyciąga i w ziemi jest siła, skacząc ku ziemi śmierć uczyniła.
97
