Piękne i niezwykłe stworzenie.

Crossota millsae - “the psychedelic medusa”.







Czy wiedzieliście, że 94% życia na Ziemi odbywa się właśnie w głębinach morskich? Do tego ludzie jak dotąd poznali około 5% geografii podwodnego świata. Mamy lepsze mapy powierzchni Marsa niż dna oceanów!

W swoim ogromie jest tylko jeden prawdziwy ocean na Ziemi. Ten połączony zbiornik wodny otacza kontynenty i jest podzielony na pięć głównych regionów, a mianowicie oceany: Spokojny Atlantycki, Indyjski, Arktyczny i Południowy. (Morze Czarne i Kaspijskie są zamknięte przez ląd tworzący Europę i Azję.) Reasumując, oceany zajmują ponad 70 procent powierzchni Ziemi i sprawiają, że z kosmosu planeta wygląda jakby była z niebieskiego marmuru.

Głębokie wody tych wszystkich oceanów skrywają skaliste góry, rozległe płaskowyże, aktywne wulkany i pozornie bezdenne rowy. Te podwodne krajobrazy trwają w niekończącym się cyklu budowy i zniszczenia, na skutek tworzenia się nowej skorupy wzdłuż grzbietów śródoceanicznych i spychania starej skorupy w głąb ognistego płaszcza ziemskiego.

Oceany pojawiły się setki milionów lat temu, gdy Ziemia chłodziła się po dzikim i gorącym okresie dojrzewania. Kolejne warstwy skał opadały, a ogromne ilości wrzącej pary, które wulkany emitowały do atmosfery skondensowały się do pary wodnej, skropliły się i spadły w postaci deszczu. A deszcz zrobił swoje. Przez tysiące lat, padające deszcze napełniły gigantyczne depresje - tworząc pierwsze na świecie morza.

Skorupa kontynentalna jest mniej gęsta i grubsza niż powierzchnia dna oceanu. Przejście z ziemi do morza zaczyna się na szelfie kontynentalnym, łagodnie nachylonym, zanurzonym przedłużeniu kontynentu. Szelf kończy się gwałtownym załomem, którego zwiększony kąt nachylenia nazywa się zboczem kontynentalnym. Stok prowadzi w dół do otchłani oceanu i jego równin, płaskowyżów, gór, grzbietów i rowów - ukrytych przed naszym wzrokiem z wyjątkiem szczytów niektórych formacji, które wznoszą się ponad powierzchnię wody jako wyspy.

Wiecznie młoda skorupa.

Najstarsze skały w oceanie mają zaledwie 200 milionów lat, co w porównaniu z całą planetą, której wiek szacuje się teraz na 4,5 miliarda lat, jest młodym wiekiem. Nowa skorupa stale wypiętrza się ku powierzchni oceanu wzdłuż systemu grzbietów śródoceanicznych, tworzących gigantyczny podwodny łańcuch górski, który wije się przez oceany, jak szwy na piłce. Podczas narodzin nowej skorupy ziemskiej, jej fragmenty zwane płytami są odpychane od siebie.

Pod naporem tych sił stara skorupa oceaniczna na brzegach płyt tektonicznych wpada na krawędzie innych płyt. W miejscu zderzenia ze skorupą kontynentalną, gęstsza skorupa oceaniczna wsuwa się niżej w procesie zwanym subdukcją. Po wniknięciu głęboko w płaszcz ziemski, skorupa rozgrzewa się i przeistacza w magmę, po czym z powrotem wypływa na powierzchnię wzdłuż grzbietu śródoceanicznego lub w wulkanie.

Strefy subdukcji są oznaczone przez głębokie rowy, za którymi często wypiętrzają się łuki wyspowe, jak Japonia, a także góry, jak Andy w Ameryce Południowej. Szczególnie głębokie rowy tworzą się tam, gdzie zderzają się kawałki skorupy oceanicznej. Rów Mariański na Północnym Pacyfiku, w Głębi Challengera, najgłębszym miejscu na Ziemi, schodzi na 10 994 metrów poniżej powierzchni oceanu.

Roman Fiedorcow jest rybakiem dalekomorskim. Na co dzień pracuje na statku -trawlerze, który służy do połowu ryb dennych. Siedzibę ma w mieście portowym Murmańsk w Rosji.
Łowiąc ryby w wielu regionach świata, Fiedorcow publikował w mediach społecznościowych zdjęcia głębinowych stworzeń, które zaplątały się w jego sieci. Większość z nich została zrobiona w Morzu Barentsa i Atlantyku.

Szwedzi mają dość Rosjan i stosują propagandę



dokładniejszy opis w źródle;
zajebane z

Natknąłem się dzisiaj na ciekawy artykuł.
19-latek, chyba z Wysp, bo ma taki śmieszny akcent zauważył że oceany są strasznie zasyfione plastikiem co prowadzi do tego, że... jest syf, wygląda to okropnie (np. jak wywala całe to gówno na plażę) i zabija zwierzęta (ptaki, ryby) które widząc kolorowe szczątki plastiku, nakrętki itp, biorą to za jedzenie po czym oczywiście giną jak nażrą się takiego gówna którego nie mogą strawić.



Wkleję artykuł, nie będę dublował co tam jest już napisane.


W światowych oceanach znajduje się tyle śmieci, że trudno to sobie wyobrazić. Są to głównie tworzywa sztuczne, które dryfując na falach mogą się łączyć w takie twory jak Wielka Pacyficzna Plama Śmieci - zawiesinę o łącznej masie 3.5 miliona ton. Ostatnio na ciekawy pomysł wyczyszczenia światowych wód wpadł 19-letni Boyan Slat, który twierdzi, że uda mu się to w pięć lat, a jeszcze może przy tym sporo zarobić.

Pomysł Slata nazwany jest Ocean Cleanup Array i polega on na wrzuceniu do wody tysięcy boi łączących ze sobą pływające w pełni automatyczne stacje przetwarzania odpadów. Plastikowe odpady pchane prądami morskimi trafiać by miały samodzielnie do stacji, które automatycznie (zasilane energią słoneczną) mają odseparować sztuczne śmieci od materii organicznej, która mogłaby się tam przypadkiem dostać.



Całość została zaprojektowana tak, że po rzuceniu w okolicy Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci doszłoby do jej wyczyszczenia w ciągu zaledwie pięciu lat.

Slat po raz pierwszy pomysł ten zaproponował w pracy napisanej do szkoły, jednak była ona tak dobra, że dzięki niej wygrał wiele konkursów i zwrócił na siebie uwagę naukowców zajmujących się morskim życiem. Założył on więc organizację non-profit nazwaną Ocean Cleanup Foundation, która ma na celu ambitny plan zrealizować.

Dzięki temu, że całość jest w pełni zautomatyzowana - jest także bardzo opłacalna. Według obliczeń młodego wynalazcy można na morskim recyclingu zarobić rocznie nawet 500 milionów dolarów, jednak aby całość mogła ruszyć konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań, które obecnie są gotowe w około 1/4 części. Dopiero gdy zostaną one ukończone podjęta zostanie decyzja czy plan w ogóle zostanie wcielony w życie.

(filmik po angielsku ale chłopak mówi bardzo wyraźnie więc jeśli ktoś nawet co nieco kojarzy to warto spróbować obejrzeć, koleżka pokazuje tam różne materiały video i foto z jego badań)


źródło: geekweek

Jak dla mnie temat bardzo na czasie, ponieważ to fakt, że Ziemia jest strasznie zajebana odpadami, a to co się dzieje w oceanach czy rzekach to paranoja. Syf kiła mogiła. Przeciętny człowiek się nei zastanawia szczególnie nad tym co się dzieje ze śmieciami, ale pomyślcie ile tego jest jeśli przeciętny dom powiedzmy 3-osobowy generuje kilka worków śmieci tygodniowo, czasami więcej czasami mniej ale OKOŁO. Pomnożyć przez ileś milionów = ZAJEBISTA ILOŚĆ ŚMIECI

A co do samego pomysłu - ludzie piszą, że takie coś nie przetrwa huraganu i fal - właśnie wpadłem na pomysł, że skoro to ma być stacjonarne (przyczepione do dna, jak powiedział w dalszej części swojego wystąpienia) to może mogłoby się na czas sztormów zanurzać o... kilkadziesiąt metrów? Pod wodą chyba nie ma takich ruchów wody nawet jeśli jest zajebisty sztorm nie? Jeśli się ktoś zna to niech powie co o tym myśli (a no i pozostałby problem tego że pod wodą mogłoby tylko wpłynąć na to coś.. większego niż plankton

aha, i nie było -bo muszę się uczyć (tak kurwa kampania wrześniowa ) więc co 10 minut sprawdzam czy na sadisticu nie ma nowych tematów, i widziałem nie było ;d

Krótkie przedstawienie różnorodności naszej planety.


Muzyka: Ludovico Einaudi - Time Lapse

Czyli sprzęt, który poszedł "w pizdu".







Reszta w komentarzach