piękna to był uroczystość...

Nie oszczędzaj na pochówku.
Wybierz firmę pogrzebową już dzisiaj

Sadole,

myślę, że to świetny przykład absurdów dnia codziennego, ale może jetem debil i się mylę.

Za zgodą zainteresowanego.

Koledze zmarł dziadek, 97 lat. Zmarł z powodu starości i braku dostępności do służby zdrowia. Od 2 miesięcy czuł się bardzo źle, i nie chciał jeździć po różnych ośrodkach bo i tak wszędzie telefon kończył się fiaskiem. To znaczy - zamknięte, bo covid i co nam zrobisz.

Od 2 tygodni kolega wiedział, że jest już końcówka - płytki oddech, wybroczyny, żółte białka, znaczne osłabienie, problemy z przyjmowaniem pokarmów i samo nastawienie dziadka, że on już umiera i chuj. Nie zrobisz nic, decyzja zapadła, pytanie tylko kiedy.

No i dziadek sobie zmarł. Kolega 1 telefon jaki wykonał, nie był telefonem do lekarza a do zakładu pogrzebowego w okolicy. Dlaczego? Był na tyle przezorny, że poczytał iż lekarze stwierdzają fałszywe zgony na covid bo kasa i covid. Zakład pogrzebowy podał orientacyjny koszt 2 500 zł, chyba, że zgon covid to 3 500 - 4 200.

W to wchodzi przewóz nieboszczyka, do 3 dni chłodni, karawan, odkopanie grobu, opuszczenie trumny, zasypanie. Jednak zakład zaznaczył, że 3 dni może nie wystarczyć w chłodni, bo jest teraz więcej zgonów i może się okazać, że będzie konieczna dopłata (95 zł za dzień).

Cena trumny, od 1 000 zł w górę.

Niestety problemem kolegi jest też sytuacja rodzinna. Jego rodzice pracują za granicą, od grudnia mają problem z przelewami zagranicznymi (to nie jest standardowa sytuacja a kwesta kraju w jakim pracują i ograniczeń covidowych). W grudniu nadali dwa przelewy do kolegi i oba zostały odbite. Bank tłumaczył się złym opisem transakcji (?).

+ niestety koledze obniżyli bardzo mocno pensje (jeszcze w czerwcu) bo covid.

W związku z tym sama sytuacja finansowo nie jest fajna dla kolegi. Ktoś może zapytać czy dziadek nie zostawił jakiegoś grosza? Ano zostawił, ale wszelkie plenipotencje ma syn, czyli ojciec kolegi, który ze względu na lockdowny ma problem z powrotem do Polski.

To taki wstęp. Prawdziwa jazda zaczęła się jednak z proboszczem i lekarzem.

Lekarz został wezwany w poniedziałek do zgonu o 12. Nie stawił się jednak i powiedział, że przyjedzie jutro czyli we wtorek, bo nie ma czasu. We wtorek także nie chciał przyjechać i przyjechał... W środę o godzinie 5 rano.

Stwierdził covid. Nawet nie zbliżył się do ciała. Jak skończyła się sprawa z covidem? Tak, że lekarz przez godzinę nie został wypuszczony przez kolegę z domu i było blisko wezwania policji. W końcu lekarz, gdy obaczył, że kolega nie odpuści, wpisał przyczynę - "niewydolność krążeniowo oddechowa, przyczyny naturalne" i poszedł wkurwiony.

Kolega od razu poszedł do proboszcza którego dziadek znał (i nie lubił, bo "hitry sukinsyn"). By poinformować o zgonie. Proboszcz jak przystało na duchownego, zachował się w porządku. Ugościł kolegę, poczęstował herbatą i ciastem, dał mu wsparcie duchowe i ofiarował wszelką pomoc, rezygnując przy tym z części wymaganych pieniędzy.

A gucio

Proboszcz jak usłyszał o zgonie to podczas godzinnej rozmowy nie zapytał się o dziadka, nie zapytał o zdrowie kolegi i jego stan emocjonalny. Prowadził rozmowy niczym wytrawny businessman.

Poinformował kolegę, że opłata dla kościoła za pogrzeb to 1 500 zł bo covid. I cięzki rok i duzo remontów - iks De.

Ale to tylko jakaś msza i stosowna dokumentacja. Złożenie ciała na cmentarzu z wykupionym miejscem - 480 zł. Opłata dla pomocnika księdza co łaska 200 zł. Na pytanie co to za pomocnik i co to za opłata, ksiądz powiedział, że do sprawy kościelne i nie musi się SPOWIADAĆ.

Kolega gdy stwierdził, że te ceny są chyba jednak mocno za duże, bo jak ksiądz zauważył jest kryzys, to ksiądz powiedział, że przecież "rodzice szanownego kolegi pracują od lat za granicą i nie są biedni". I to jest cytat dosłowny.

Kolejna rzecz, ksiądz stwierdził, że parafianie to chcieliby mieć pogrzeby za darmo i zasiłki z zus brać do kieszeni i, że to jest wstyd odmawiać zmarłemu ostatniej podróży. I niech kolega się cieszy, że Bóg go nie słyszy.

Kolega powiedział księdzu, że chyba bo kukle swędzą (bardziej dyplomatycznie) bo na pogrzebach kto jak kto ale kościół zarabiać nie powinien, to ksiądz stwierdził, że z bezczelnym młodzieńcem rozmawiać nie będzie. I że ceny są ustalone i kolega ma szybko z hajsu wyskakiwać póki ciało ciepłe.

Dopełnieniem tej sytuacji było to, że ksiądz podał wizytówki dwóch zakładów pogrzebowych i że "innych na cmentarz nie wpuści bo mu zniszczą". Na pytanie co zniszczą, odrzekł gburowato, że pokój duszy zmarłych

Kolega już wykonał telefony do zakładów i sama "ceremonia" droższa o 10% od tego co znalazł w sieci... Ale cena trumien zaczyna się od 1 600 zł przy czym dostępność najtańszych może być problemem i powinien celować w te droższe.

Wrócił więc bohater opowieści do księdza i poinformował, że on wybiera zakład nr 3, ten który sam znalazł. Ksiądz powiedział, że wykluczone i że on nie wpuści oszustów na cmentarz, miejsce spoczynku parafian i, choćby kolega to nic mu to nie pomoże. Ostatecznie kolega pokłócił się z księdzem, zagroził kurią i sprawa póki co utknęła w punkcie martwym.

Następna sprawa, kolega rozmawiał o śmierci dziadka z sąsiadką. Sąsiadka w podobnej sytuacji, 4 miesiące temu zmarła jej mama. Oczywiście pocieszyła kolegę informując, że gdy wszystko dopnie z księdzem, chwile przed ceremonią dowie się, że jeszcze musi uiścić opłatę dla organisty by ten zagrał i zaintonował pieśni żałobne
Na ile ceni się organista? Sąsiadka płaciła tylko 560 zł, bo miała dobre układy z proboszczem. Ile zapłaci bezlebub? Nie wiadomo.

No i jeszcze 1 opłata ukryta Ksiądz pobiera 100 zł za wydanie klucza do cmentarza dla zakładu pogrzebowego.

Czy parafianie coś z tym robią? Nie.

Czy rodzice kolegi wkurwili się? Połowicznie, ojciec toczy pianę a matka kolegi, dewotka, mówi, że trzeba pogrzeb wyprawić jak najładniejszy bo cała wieś będzie paczyć na dziadka - byłego wójta. Jeszcze za 1 rozbioru Polski.

Jeszcze 1 smaczek, ksiądz może pojawić się na stypie, co sam proponuje. Ile to kosztuje? Kapłac ceni sięjak dobra roksa za całą noc

I tak to się żyje i umiera w Polsce Anno Pandemii 2020/2021. Małopolska niecovidowane.

Ziomki z zakładu pogrzebowego wpadły na pomysł, że to ostatnia szansa na zdjęcie z legendą



[ Komentarz dodany przez: Angel: 2021-02-03, 12:31 ]

Chore czasy mamy. Wziąłem na siebie wszystkie sprawy związane z pogrzebem teściowej. Ogarnąłem większość spraw, w miarę szybko poszło. Ale przez strach przed wirusem ta cholera nie chce wyjść z domu, a miało wyglądać na potrącenie.

Pożegnanie babci.

Tutaj prezentacja kremacji zwłok a poniżej opis ichnejszych zwyczajów.

Hindusi uważają, że śmierć jest czymś radosnym i pozytywnym czego nie należy się wcale bać. Są przekonani, że człowiek, który dobrze spędził swoje życie, zbliża się o krok do Brahmy. W Indiach uroczystość pogrzebowa musi odbyć się możliwie szybko. Jak wygląda pogrzeb i stypa (konsolacja) w Indiach?

Przygotowanie do pogrzebu
Hindusi uważają, że śmierć jest czymś radosnym i pozytywnym czego nie należy się wcale bać. Są przekonani, że człowiek, który dobrze spędził swoje życie, zbliża się o krok do Brahmy. W Indiach uroczystość pogrzebowa musi odbyć się możliwie szybko. Jak wygląda pogrzeb i stypa (konsolacja) w Indiach?

Kremacja zwłok
Hinduiści mają wiele rytuałów, których zadaniem jest pomoc umierającemu na drodze ku śmierci. Tak jest na przykład w przypadku wlewania do ust osoby umierającej wody. Woda ta powinna być najlepiej zaczerpnięta z Gangesu, a więc świętej rzeki hinduizmu. Wlewa ją lub inni krewni umierającego. W założeniu woda ta przynosi ulgę i błogosławieństwo. W tym czasie pozostała część rodziny oraz znajomi czy przyjaciele śpiewają żałobne pieśni i mantry wedyjskie. Mają one uspokoić osobę umierającą i ukoić jej bliskich.

Co ciekawe, Hindusi wierzą, że przed śmiercią jest jeszcze jedna szansa na przywrócenie do żywych. Gdy do rodziny należy mnich może on wyrecytować mantry, które przywrócą umierającego do świata żywych. Jeśli się to nie uda, mnich ogłasza śmierć. Wówczas też odbywa się rytuał oczyszczenia. Ciało obmywa się i namaszcza wonnymi olejkami. Ponadto brodę i włosy strzyże się. Dopiero na tak przygotowane ciało nakłada się czyste, odświętne ubranie.

Kremacja nad rzeką Ganges
W kulturze hinduskiej praktykuje się przede wszystkim kremowanie zwłok. Hindusi wierzą, że spopielenie zwłok to najlepsze, co można zrobić dla odchodzącej duszy. Wierzy się bowiem, że dopóki ciało jest widzialne, dusza zmarłego pozostaje w pobliżu i to nawet przez wiele miesięcy. Wynika to ze związku duszy ze światem doczesnym, który trzeba zerwać. Kremacja jest dla duszy uwolnieniem. Potem może ona już bez przeszkód wyruszyć w swoją podróż.

Kremacja nad rzeką Ganges
W Indiach zmarłych najczęściej pali się nad brzegiem rzeki lub w jej pobliżu. Szczątki zmarłego można potem wrzucić do wody. W czasie procesji, która prowadzi na miejsce kremacji, żałobnicy odmawiają wersy, które wzywają do pomocy boga śmierci i zmarłych. Wołają też władcę piekła Jamę. Po dotarciu na miejsce, ciało osoby zmarłej umieszczane jest na specjalnie przygotowanym drewnianym stosie pogrzebowym, który ozdobiony jest kwiatami. Tak przygotowany stos podpala się. Na ogół dokonuje tego najstarszy syn zmarłego lub jego inny krewny. Zawsze musi być to mężczyzna. Warto pamiętać o tym, że w hinduizmie status kobiety jest gorszy niż status mężczyzny. Dlatego też w chwili gdy umiera mąż, żona może przy nim czuwać, ale w pozycji siedzącej. Wstać może dopiero wówczas, gdy pozwoli jej na to kapłan. Syn zmarłego powinien także trzy razy okrążyć stos i polewać go świętą wodą. Zebrani w tym czasie żałobnicy modlą się i odczytują fragmenty ksiąg. Dodatkowo intonują mantry wedyjskie. Po spaleniu ciała, zbiera się prochy zmarłego iw rzuca je do rzeki.

Ceremonia pogrzebowa w Indiach
Na spaleniu zwłok i ich wrzuceniu do rzeki ceremonia się jednak nie kończy. Tradycja mówi, że rodzina i bliscy zmarłego po powrocie do domu powinni odbyć rytualną kąpiel. Po niej ma miejsce ponowna recytacja ksiąg i złożenie ofiary na ołtarzu rodzinnym. Wszystkie uroczystości pogrzebowe trwają 10 dni. Po upływie trzech dni najstarszy syn wraca na miejsce kremacji, zbiera kości i je zakopuje. Osoby biedne niekiedy wrzucają je do Gangesu. Uważa się, że święta rzeka zapewnia zmarłemu możliwości lepszego odrodzenia się.

Status społeczny zmarłego
W Indiach status zamożności osoby zmarłej można bardzo szybko rozpoznać po materiałach, które zostały użyte do wykonania stosu pogrzebowego i samego spalenia ciała. W przypadku korzystania z drewna, które w Indiach jest środkiem mocno deficytowym oraz drogich produktów łatwopalnych bp. nafty, spirytusu czy benzyny, widać, że zmarły był osobą ważną, szanowaną i zamożną. Biedne rodziny na taki wydatek pozwolić sobie nie mogą. Podczas palenia używają wiec słomy i papieru, co nie zawsze gwarantuje całkowite spalenie ciała zmarłego. Często więc niedopalone szczątki nieboszczyka zawija się po prostu w tkaniny i wrzuca je do rzeki. Dlatego też rzeki w Indiach z Gangesem na czele są pełne ludzkich zwłok.

Ceremonie pogrzebowe w Indiach - jak to wygląda w praktyce?
Tradycyjna ceremonia pogrzebowa jest bardzo kosztowna i niewielu Hindusów może sobie na nią pozwolić. Na spalenie dorosłej osoby, w zależności od jej wagi, potrzeba od 200 do 350 kg drewna, co daje zawrotną w Indiach kwotę nawet 75 tysięcy rupii (około 4 tysięcy złotych). Proces palenia się zwłok trwa na ogół od 2 do 3,5 godziny. Ciało na stosie układają niedotykalni. W razie potrzeby to oni spychają do ognia, wypadające ze stosu części ciała zmarłego. Dobrym znakiem jest eksplodowanie czaszki. Oznacza to, że nieboszczyk poszedł do nieba. W razie potrzeby należy ją natomiast rozbić. Na pogrzebie pojawiają się tylko mężczyźni. Kobiety nie są mile widziane, gdyż za bardzo okazują emocje. Czasami uroczystość obserwują z odległości kilkuset metrów np. z łodzi. Co ciekawe, płaci się za drewno czy za całą ceremonię, ale niedotykalni zapłaty nie dostają za swoją pracę. Dlatego przesiewają oni pozostałe prochy w poszukiwaniu tego co się nie spaliło np. biżuterii. Warto też wiedzieć o tym, że nie wszystkie ciała pali się na stosie. Nie obowiązuje to w przypadku dzieci do lat 10, kobiet ciężarnych, trędowatych, samobójców, zmarłych na ospę czy z powodu pogryzienia przez węże. Wtedy ciało tylko wrzuca się do rzeki.

Dawne zwyczaje
Co ciekawe, aż do roku 1829 częścią obrzędu pogrzebowego w Indiach było sati (dobra żona), a więc spalenie zmarłego mężczyzny z jego żywą żoną. Wprawdzie nie był to obowiązek małżonki, ale tego oczekiwano. Taki czyn dodawał rodzinie prestiżu i szacunku. Wiele kobiet decydowało się na taki los, ale celem wcale nie było wcale uzyskanie prestiżu. Trzeba bowiem pamiętać o tym, że w Indiach status wdowy był i nadal jest bardzo niski. Żona zmarłego nie ma więc co liczyć na to, że spędzi swoje życie w dostatku i wygodzie. Dzisiaj sati nie jest legalne. Za samo mówienie na ten temat można na siedem dni trafić do więzienia.

Pogrzeb zorganizowany w klubie ze striptizem. W sumie też taki zorganizuję. Ja już nie użyję ale ziomki się ucieszą

co za pojebana akcja

Burmistrz Minneapolis Jacob Frey popłakał sobie na jednym kolanie...
Tak, to już koniec ameryki