Skąd wiadomo, że żaden Polak jeszcze nie był w kosmosie?
-Wielki Wóz jeszcze tam jest.

*Śmieszne, aczkolwiek zapomnieli o Hermaszewskim!

Był tu kiedyś taki komiks o operacji na NFZ, to teraz coś nowego. Coś pięknego





Jakby ktoś chciał więcej, to źródełko

Przeczytałem dzisiaj pewien post na onecie i całkiem mądrze facet mówi, myślałem, że się tym z Wami podzielę.

"~polski prezes : Poradnik dla poszukujących pracy...

Zacznijmy od tego, że 90% pracodawców to oszuści. Konflikt interesów jaki występuje w relacji pracodawca-pracownik jest źródłem problemu. Tylko idealiści próbują wymyślać różnorakie humanistyczne teorie o wspólnocie interesów, o rozwoju osobowości poprzez pracę, zaspokajaniu potrzeb, samorealizacji, i inne tego typu dyrdymały. Praca jest koniecznością, bo aby żyć nie wystarczy oddychać – trzeba też jeść. W istotę pracy wpisany jest wysiłek, a motorem napędowym podejmowanych w tym zakresie działań jest zwyczajna ludzka chciwość, chęć posiadania, dominacji i władzy. Kluczowym momentem dla przyszłych relacji obydwu stron jest czas negocjacji warunków zatrudnienia. Polecam wszystkim pracownikom, aby ten proces przeprowadzić dokładając należytej staranności, unikać pośpiechu i pochopnych decyzji, o ile to tylko możliwe wyłączyć z tej fazy rekrutacji procesy emocjonalne i chęć zrobienia komuś na złość /np. dotychczasowemu pracodawcy/. W interesie przede wszystkim pracownika jest to, aby zasady świadczenia pracy i wynagradzania za nią były maksymalnie proste i przejrzyste. Pracodawca z reguły o to nie dba, wręcz w jego interesie jest je zagmatwać, aby potem móc dokonywać dowolnych interpretacji, naginać je lub bez twojej zgody zmieniać. Tak więc jeśli chcesz na dłużej pozostać w firmie i mieć przy tym dobre samopoczucie, a wraz z tobą twoja rodzina, przyjaciele i znajomi, posłuchaj kilku sprawdzonych rad:

1.Nie bierz nigdy pierwszej lepszej pracy, nawet jeśli od jakiegoś już czasu jesteś bezrobotny i kończą ci się środki do życia. Niejednokrotnie przypadkowy wybór przekreśla karierę zawodową i zatruwa całe twoje życie osobiste.

2.Nie gódź się nigdy na pracę za ochłapy, za najniższą stawkę pod dyktat pracodawcy, nawet na okresie próbnym. Mów jasno i wyraźnie ile chcesz zarabiać i jeśli pracodawca nie chce spełnić twoich oczekiwań zdecydowanym „nie” zakończ negocjacje. Bardzo częstym trikiem jaki stosują pracodawcy jest oferowanie wynagrodzenia „na początek”, a potem zobaczymy. Najczęściej po okresie próbnym stawka jest taka sama jak na początku /niekiedy taka sama pozostaje aż do końca zatrudnienia w danej firmie/, ty nie masz dokąd wrócić bo w byłej pracy zdążyli już kogoś zatrudnić, a znaleźć nową pracę wcale nie jest łatwo. Dowiadujesz się przy tym, że jako pracownik jesteś beznadziejny, ale pomimo to firma zatrudnia cię dalej. Dlaczego? Przecież żadna firma nie jest instytucją charytatywną, a żaden biznesmen filantropem. Po prostu: jesteś tani! Ktoś przecież musi pracować na te bryki z paką i na egzotyczne wakacje trzy razy w roku. Dodatkowo twoja pozycja negocjacyjna jest już dużo słabsza niż na początku. Musisz być bardzo ostrożny, aby swoimi żądaniami nie urazić pracodawcy. On będzie ci dawał do zrozumienia, że chcesz go oskubać, a przecież firma ma takie duże koszty i nie stać go na podwyżkę. To nic, że właśnie buduje dom dla córki, drugi na handel, a syna wysłał na zagraniczne studia. Do tego „jest kryzys i może wkrótce będą zwolnienia”. W związku z tym siedzisz cicho i ani mrukniesz.

3.W negocjacjach zawsze zachowuj godną postawę, miej poczucie własnej wartości, spraw aby pracodawca traktował cię jak współpracownika w interesach, dzięki którego pracy może osiągnąć sukces. Miej świadomość tego, że on potrzebuje ciebie co najmniej tak bardzo jak ty jego. W innym przypadku zatrudniłby żonę, rodzinę, albo dymał sam. Miej poczucie, że tak naprawdę to ty jesteś pracodawcą, ty sprzedajesz swoją pracę, a on jest pracobiorcą, on twoją pracę kupuje tak jak w sklepie. Ty ustalasz cenę za swój „towar”, a on ją tylko akceptuje i płaci. Jeśli się mu nie podoba, zawsze może iść do innego „sklepu”. Jest przecież wolny rynek i konkurencja. Nie pozwól mu jednak wyjść z towarem i zapłacić tyle ile się j e m u podoba.

4.Nie pozwól zwieść się swoim marzeniom o pracodawcy idealnym, dobrodusznym, jowialnym, luzaku, takim z którym tylko konie kraść. O pracodawcy partnerze, powierniku i przyjacielu. Wielu z nich przyjmuje tylko taką pozę, aby pozyskać cię do swojej firmy.

5.Wszystkie ustalenia z pracodawcą muszą się znaleźć w umowie o pracę, bez dwuznaczności. Przede wszystkim nie zgadzaj się pracować na czas określony dłużej niż 3 miesiące. Po to jest okres próbny aby cię pracodawca mógł dobrze poznać, ocenić twoje kwalifikacje i przydatność dla swojej firmy. Jeśli jest niezadowolony rozstańcie się, jeśli chce abyś dalej pracował wówczas żądaj umowy na czas nieokreślony /ten postulat musisz jasno sprecyzować na rozmowie kwalifikacyjnej/.

6.Zanim złożysz wypowiedzenie w dotychczasowej pracy koniecznie podpisz list intencyjny z nowym pracodawcą. Ustal w nim termin rozpoczęcia pracy, stanowisko, wysokość , składniki i zasady wynagrodzenia. Wszystko po to, abyś nie został na lodzie. Jeśli masz np. 3 miesięczny okres wypowiedzenia to wiedz, że przez ten czas wiele może się zmienić u twojego przyszłego pracodawcy, może zmienić się koniunktura, może zmienić się strategia dalszego rozwoju firmy np. poprzez redukcję zatrudnienia, może w tym czasie zostać zwolniony menedżer, który obiecał cię zatrudnić, a jego następca nie będzie chciał o tobie nawet słyszeć. List intencyjny lub zawarta umowa o pracę pomoże ci w razie niepowodzenia dochodzić roszczeń. W przeciwnym razie kiedy po 3 miesiącach zadzwonisz do swojej nowej pracy z pytaniem kiedy masz rozpocząć , możesz usłyszeć że „nie mogliśmy na Pana tak długo czekać” i że „nowa osoba już pracuje”.

7.Nigdy nie zgadzaj się na premie uznaniowe. Premia musi być wpisana na umowie o pracę i wyrażona konkretną kwotą lub procentem czegoś tam co tak naprawdę zależy tylko od ciebie, a nie np. od pana Józka, albo całej firmy razem wziętej, włącznie z portierem. Wtedy znajdzie się co najmniej tysiąc powodów, aby cię oszukać.

8.Wyrażaj zgodę tylko na premie miesięczne. Niech nie interesują cię premie kwartalne, roczne i tym podobne gruszki na wierzbie. Jasno sprecyzuj termin wypłaty premii miesięcznej /najlepiej zaraz po zakończeniu miesiąca/. Dlaczego tak. Otóż nasi mili oszuści zwykle wypłacają premie z dużym opóźnieniem, aby cię trzymać w szachu. Wychodzą z założenia, że jeśli odejdziesz z pracy oni nie wypłacą ci premii, bo niby za co? Masz na papierze – dostaniesz. Nie masz? To do widzenia. Niczego nie udowodnisz. Jesteś za kilka miesięcy w plecy, czasem za kwartał lub dwa.

9.Nigdy i pod żadnym pozorem nie zgadzaj się na wypłatę części wynagrodzenia „pod stołem”. Nie pozwól się okradać. Pomyśl przede wszystkim za co będziesz żył jeśli poważnie zachorujesz albo ulegniesz wypadkowi. Pracodawca na pewno o ciebie nie będzie się martwił. Przy tej okazji pomyśl też czasem o przyszłej rencie lub emeryturze liczonej od 1276 brutto, jaką ZUS ci wypłaci niezależnie od swej kondycji.

10.Nie akceptuj żadnych oszustw pracodawcy. Otwarcie i głośno wyrażaj swoje „rozczarowanie”, żądaj wyjaśnień. Albo zdobędziesz jego szacunek, albo będziecie musieli się rozstać.

11.Utrzymuj dobre relacje ze współpracownikami. Jeśli jesteś menedżerem zawsze bądź po stronie pracowników. Pozostaniesz w ich wdzięcznej pamięci. Wesprą cię, gdy będziesz w potrzebie. Dla pracodawcy jesteś tylko towarem. Kiedyś i tak wyrzuci cię do kosza.

12.Wierz w siebie i bądź elastyczny.

13.Obserwuj rynek pracy, który jest jakością dynamiczną i jako taka podlega ciągłym zmianom.

14.Obligatoryjnie zmieniaj pracodawcę średnio co 3 lata, a branżę co 10. Jeśli firma cię zwolni, łatwiej odnajdziesz się w nowej roli, niż gdybyś w jednym miejscu pracował bardzo długo.

15. Dbaj o swoją dobrą opinię. Bądź pracowity, sumienny i dokładny. Szanuj swojego pracodawcę, zawsze zwracaj się do niego z należną atencją, choćbyś był przekonany o tym, że jest on oszustem albo autentycznym debilem."

Jak w temacie. Wygrani konkursu mają szansę spędzić dzień z sadolową bohaterką. Ci od "ruchałbym", "wylizałbym jej piździorę" mają szansę się wykazać. Do dzieła!

Od pewnego czasu na wschodnich rubieżach państwa polskiego można zaobserwować wzmożony napływ uchodźców z wielu republik byłego Związku Sowieckiego. Wśród nich najliczniejszą grupę stanowią przybysze z islamskiej Czeczenii, rządzonej przez przychylnego Rosjanom, wpływowego i niebezpiecznego watażkę, Ramzana Kadyrowa.

Według oficjalnych szacunków liczba Czeczenów w Polsce oscyluje w granicach 20-30 tysięcy. Nie są to rzecz jasna dokładne dane, gdyż faktyczny stan ilościowy przedstawicieli tejże narodowości w naszym kraju może być zdecydowanie wyższy. Oprócz Czeczenów, coraz większą rolę w życiu codziennym polskich społeczności muzułmańskich odgrywają także imigranci z pozostałych państw arabskich, szczególnie z Arabii Saudyjskiej, gdzie panuje najbardziej radykalna forma islamu, a mianowicie wahhabizm. Na jednej z przychylnych witryn internetowych można znaleźć informacje, iż na terenie kilkunastu ośrodków miejskich w Polsce funkcjonują ośrodki dla uchodźców, gdzie mogą oni nieodpłatnie uzyskać schronienie, pomoc materialną, a w niektórych przypadkach również prawną w kwestii zalegalizowania ich pobytu. Jak pokazują doświadczenia ostatnich lat, placówki te stają z wolna centrami kulturowymi i politycznymi dla szerokich mas imigrantów. Nowi osiedleńcy mając zapewnione podstawowe potrzeby egzystencjalne oraz nieskrępowany dostęp do polskiej przestrzeni publicznej, zaczynają odgrywać coraz poważniejszą rolę w lokalnych społecznościach. W tym miejscu chciałbym zaznaczyć, iż jest ona zdecydowanie niekorzystna dla tubylczej ludności, gdyż Czeczeni w żaden sposób nie poddają się procesowi asymilacji i konsekwentnie wdrażają w życie własną wizję rzeczywistości. Dla nas Polaków jest ona całkowicie obca, a przede wszystkim śmiertelnie niebezpieczna.

Wyznawcy islamu w Polsce Wschodniej nie szanują obowiązującego prawa. Tworzą zorganizowane i uzbrojone grupy przestępcze, które zajmują się wymuszeniami, napadami oraz przemytem. Do najpoważniejszych gangów imigranckich, zwłaszcza czeczeńskich, należą bandy z okolic Łukowa i Radzynia Podlaskiego, Białegostoku oraz stołecznej Warszawy. Szczególnie niebezpieczni są członkowie warszawskich struktur przestępczych, którzy odznaczają się wyjątkową brutalnością i skutecznością działania. Warto przypomnieć, iż to właśnie oni latem 2010 roku stali się obiektem zainteresowania miejscowych organów ścigania po tym, gdy próbowali za pomocą różnych rodzajów broni białej rozstrzygnąć spór z polskimi sąsiadami. Osią sporu między dwiema grupami stała się kwestia dominacji na jednym z tamtejszych osiedli mieszkalnych. Zupełnie przemilczana przez regionalne i krajowe media była sprawa konfliktu, do jakiego doszło w jednej z podlaskich miejscowości Misie, położonej w okolicach Radzynia Podlaskiego. Kilka dni po otwarciu nowej placówki dla uchodźców, Czeczeni dokonali brutalnego ataku na kilku mieszkańców wsi i usiłowali zastraszyć pozostałych. Doszło do zaciętych starć z grupami polskiej młodzieży, które zakończyło przybycie jednostek policyjnych. Czeczeni grozili śmiercią niepokornym wobec ich poczynań Polakom.

Najbardziej bulwersującym faktem jest, iż miejscowi stróże prawa w żaden sposób nie reagowali na zaczepki i prowokacje imigrantów. Przychylność policji wobec wyznawców islamu w Polsce nie jest jednak przypadkowa. W wielu miejscowościach coraz częściej odnotowuje się niejasne powiązania funkcjonariuszy policji z właścicielami muzułmańskich lokali gastronomicznych. Policjanci mogą w nich liczyć na znaczne promocje i rabaty, co przekłada się w późniejszym czasie na wydajność ich pracy w zakresie realizowania obowiązków służbowych.

Powyższe przypadki nie są w żaden sposób odosobnione, gdyż analogiczne sytuacje miały miejsce również w Białymstoku, gdzie czeczeńscy uchodźcy (właściwie to podrzuceni Polsce skazańcy) dokonywali licznych aktów bezprawia, co spotkało się ze zdecydowaną reakcją środowisk patriotycznych związanych z Jagiellonią Białystok. Problemy z muzułmańskimi przybyszami od dłuższego czasu są również utrapieniem mieszkańców Łukowa, gdzie Czeczeni cieszą się pełnią swobód obywatelskich i wręcz terroryzują Polaków. Wzrastająca liczba imigrantów w tym mieście może wkrótce doprowadzić do poważnych zaburzeń społecznych i gwałtownego wzrostu przemocy. Czeczeni w Łukowie dążą usilnie do stworzenia getta, w którym Polacy staliby się elementem niepożądanym i przeznaczonym do stopniowej likwidacji. Jak daleko posuną się mieszkańcy Hotelu Polonia (łukowskiego ośrodka pomocy dla uchodźców), trudno w tym momencie przewidzieć. Według informacji, jakie otrzymałem od jednego z mieszkańców, muzułmanie chcą uczynić Łuków głównym ośrodkiem islamizacji na Podlasiu, gdzie panowałyby ich obyczaje i prawa, rodzimi mieszkańcy traktowani jako potencjalne źródło dochodów (wymuszenia, haracze) lub niewolnicy.

Nieco inaczej przedstawia się problem islamskiej mniejszości w Siedlcach, największym ośrodku miejskim na Południowym Podlasiu. Póki co miejscowe władze nie zamierzają otwierać jakiegokolwiek ośrodka pomocy dla imigrantów. Jest to spowodowane zapewne również tym, iż Siedlce to najbardziej zadłużone miasto na prawach powiatu w Polsce. Nie oznacza to jednak, iż zagrożenie muzułmańskiej w tym mieście nie istnieje. Władze organizują uroczyste zjazdy Czeczenów w budynkach użyteczności publicznej, których inicjatorami są osoby powiązane z lokalnymi strukturami Prawa i Sprawiedliwości. Na przestrzeni kilku ostatnich lat powstało tutaj wiele arabskich, pakistańskich oraz tureckich restauracji. Cieszą się one dużą popularnością wśród mieszkańców Siedlec, którzy nieświadomie w ten sposób przyczyniają się do islamizacji miasta. Od jakiegoś czasu podnoszą się głosy, iż tutejsi wyznawcy Allaha dążą do uzyskania pozwolenia na budowę meczetu, który byłby bez wątpienia poważnym ośrodkiem islamskiej społeczności w Polsce. Największy niepokój budzi rozmieszczenie placówek gastronomicznych muzułmanów, umiejscowionych wokół najczęściej uczęszczanych arterii komunikacyjnych mieście. Prawdopodobnie za działalnością siedleckich muzułmanów stoją członkowie wahhabickiej Ligi Muzułmańskiej, czego widomym znakiem jest logo umieszczone na jednym z lokali w centrum Siedlec, będącym filią dużo większej placówki gastronomicznej w Warszawie. Jednocześnie na ścianach wewnętrznych muzułmańskich restauracji umieszczono inskrypcje w języku arabskim, podkreślające przynależność ich właścicieli do religii i kultury islamskiej.

Od siebie dodam: "o kurwa"

tymczasem na wsi

-Jaką pozycję zajmuje reprezentacja Polski w rankingu FIFA?
-Na pieska.

Witam, pozwolę sobie zaprezentować swoją twórczość na polskim

"sosnowiec"

Tam wszystko ludziom z rąk leci,
noże, progi, kocyki, dzieci.

Tam dzicz jest wielka,
a wystawiona jest na sprzedaż nawet Madzi kołderka.

Tam każdy gorol grosza swego przypatruje,
a ludzi chytrość i brak szarych komórek obejmuje.

Tej ziemi nienawiść nie jest zrodzona z niczego,
tylko z żywota obywateli niegodziwego.

Komu się nie podoba to po honorowe obywatelstwo wsi sosnowiec.

PS Przepraszam że nie ma zdjęcia dziewczyn sadola, ale ograniczam.

Okładka najnowszego Newsweek-a
Trzeba będzie kupić dla potomnych.

Jak dla mnie... coś pięknego szydera pełną gębą.



Jak ktoś lubi czytać to tutaj zapraszam.

natemat.pl/76409,warszawo-za-mna-jaroslaw-kaczynski-jako-powstaniec-na...

polak potrafi