#ratownik

Ciekawa historia znaleziona w internecie:

"Dostałem prośbę o opisanie nietypowych sposobów udzielania pomocy. To opisuję.

Wezwanie do wsi, na granicy rejonów. Daleko, droga kiepska, oględnie mówiąc. Wzywający dodzwonił się do sąsiedniej stacji Pogotowia, która potrafiła nam przekazać tylko tyle, że jedziemy do starszego pana z bólem w klatce piersiowej...
Wezwanie powszechne, może być poważne, ale możemy się natknąć na zgagę albo bóle kręgosłupa...
Do tego, Dyspozytor wysyła nas w kodzie drugim.
Wyjaśniam: kod pierwszy to bezwzględnie sygnały, bo dramat. Kod trzeci w zasadzie nie powinien dotyczyć zespołu ratunkowego, bo to wizyta dla lekarza POZ (akurat...).
Kod drugi to zmora dla zespołu. Bo oznacza: jeżeli kierownik ma ochotę, to lećcie na gwizdkach, a jak nie, to na spokojnie.
W wolnym tłumaczeniu: nie udało mi się zebrać porządnie wywiadu, więc zrzucam odpowiedzialność na was. Miłego wyjazdu, chłopcy

Ponieważ miejsce zdarzenia było naprawdę daleko, no i miałem jakieś złe przeczucia, poleciłem jazdę na szybko. Czyli błyskoteka, wyjce i cała naprzód.
Przypominam: wezwanie do bólu w klatce piersiowej, najpewniej zawał...
Wpadamy na podwórko, potem do chałupy.

Widoku, jaki się nam ukazał, nie zapomnę nigdy:
na podłodze pokoju leży facecik, wyjący z bólu jak potępieniec. Na brzuchu ślady bieżnika opon, jakieś duże, tak na oko. Więc pytam:
- Co dolega, co boli?
- Uuuuuuu... wszystko, panie wszystko!!!
- A od kiedy tak jest?
- A od kiedy mnie traktor przejechał!!!
Ból w klatce, nieprawdaż....
Sytuacja była poważna, choć groteskowa.

Nasz Dziadunio kierował pojazdem rolniczym. Nawalony jak szpak. A że ciągnik nie zapewnia dawki adrenaliny podobnej do prowadzenia Ferrari, usnął sobie słodko na siedzeniu...
I wypadł prosto pod to wielkie kolisko z tyłu ciągnika.
Rodzina była oczywiście również zanietrzeźwiona tak solidnie, że zorientowali się w sytuacji dopiero, kiedy traktor zatoczył na polu wielkie koło i wracając do domu walnął w ścianę stodoły.
Wtedy rozpoczęto poszukiwania pechowego operatora.
I tu zaczyna się piekielnie skuteczna pomoc medyczna ze strony rodziny...

Znaleźli. Wydłubali wbitego w pole dziadka ŁOPATAMI...
Trzymając za połamane i zwichnięte kończyny donieśli do domu.
A tam, najpierw wezwali karetkę, podając jedyny powód wezwania, jaki pamiętali. Bo jak sąsiad tak wzywał, to przyjechali, więc działa.
I - jako, że dochtór miał przyjechać - trza było dziadka wyszykować...

Kiedy weszliśmy, jedna osoba próbowała oskrobać mu oblicze brzytwą, na sucho, druga polewała powstałe rany wodą kolońską "Czar pegeeru", zaś dwie kolejne w pocie czoła prostowały powykręcane nogi celem upchnięcia ich w nogawkach świątecznych (do szpitala w końcu jedzie, do miasta) portek...
Byli tak zapamiętali w dziele przerabiania biedaka na modela, że musieliśmy siłą odsunąć ich od ledwo żywego z bólu człowieka, żeby unieruchomić pogruchotane kończyny i podać środki przeciwbólowe...
Udało nam się pozbierać pechowego traktorzystę.

Niestety, historia bez happy endu. Na skutek wielomiejscowych złamań miednicy i kończyn, starszy pan zmarł w szpitalu, na stole operacyjnym...
Do dziś nie wiem, na ile przyczyniła się do tego fachowa i pełna oddania pomoc, jaką otrzymał od najbliższych...
Na moją wyobraźnię działa zwłaszcza obrazek podważania dziadka łopatami, celem wydobycia z dziury w glinie..."

A Ty złapałbyś się?

Kilka historii z życia. Mają po kilka lat, wrzucałem je wcześniej na Joemonster. Jak teraz czytam, to sam twierdzę, że niektóre suche w chuj.

Znawca
Obok mojego bloku kiedyś kopali głębokie rowy, by dostać się do jakichś rur z gazem i coś wymienić. Rowy te były dobrym miejscem na zabawy dla mnie i kumpli, gdyż mieliśmy wtedy od 10 do 14 lat. Bawiliśmy się w komandosów, nasza "misja" polegała na wejściu do rowu w jednym miejscu, podłożenie "ładunku wybuchowego" i wyjściu w innym miejscu. Po podłożeniu "ładunku" pozostało nam wyjść, wspiąłem się po prawie pionowej ścianie i gdy już wychodziłem jeden z kumpli krzyknął - Granat! - po czym rzucił we mnie bryłką ziemi. Spadłem na dno rowu, gruchnąłem plecami o glebę i zacząłem się dusić. Kumple przerażeni, w końcu się pozbierałem. Na pytanie co się stało że się dusiłem, odpowiedziałem, iż siła upadku zadziałała na oskrzela i nie mogłem złapać oddechu.
- Ale ty głupi jesteś, oskrzela to ma ryba - skomentował jeden z kumpli.

Ładowanie baterii
Miałem kiedyś ruską gierkę z Wilkiem i Zającem, chodziła ona na baterie, takie małe i okrągłe. Grałem w nią zbyt często i baterie się wyczerpały. Wiedziałem że można lekko podładować baterię gdy się ją podgrzeje. Trzymanie baterii na kaloryferze było zbyt czasochłonne, a ja byłem zbyt niecierpliwy. Odpaliłem więc gaz, baterię wziąłem w kleszcze i podgrzewam. Podgrzewam, podgrzewam a tu nagle BUM. Padłem na ziemię, nie wiem co się dzieje. Matka wbiega do kuchni przerażona, pyta - Co tu się stało? - a ja jej na to - Baterię ładowałem.

Pokemony
W czasach kiedy był szał na Pokemony, gdy zebrało się kilka(naście) etykiet z butelek pewnych napojów gazowanych, można je wymienić w sklepie na pokeball. Pewnego razu kupiłem dwulitrowy napój, w kuchni odcinałem etykietę za pomocą żyletki. W pewnym momencie musiałem za mocno przycisnąć narzędzie do butelki, gdyż ta eksplodowała a na domiar złego była wcześnie mocno wstrząśnięta. Dwa litry napoju o smaku i kolorze pomarańczowym zafundowało nowy wystrój ścian na kilka miesięcy, potem została położona boazeria.

Niechcący się dopowiedziało
Wracam autem z uczelni i przy okazji podwożę kumpla. Przejeżdżamy osiedle, a tam pijany pan w podeszłym wieku idzie środkiem ulicy. Powiedziałem właściwie sam do siebie, żeby zszedł na chodnik po czym go wyminąłem. Kumpel wtedy wybuchnął śmiechem. Czy ja powiedziałem coś śmiesznego? - zastanawiałem się. Kolega mi potem wyjaśnił. Akurat leciało nagranie Vavamuffin - Jah jest prezydentem. Akurat skończył się refren, który leci:
"Jah jest prezydentem
Jah jest kierownikiem
JahJah jest trenerem
ja jestem jego zawodnikiem",
i wtedy ja mówię:
"Dziadzia, kurde, idźże chodnikiem."

Walenie konia
Dzieciństwo. W bloku miałem wielu starszych kolegów. Kiedyś wszyscy śmialiśmy się z jednego z nich, który podobno "walił konia" w zbudowanym przez nas domku na drzewie. Również się śmiałem, choć nie mogłem zrozumieć skąd on wziął tego konia, jak zatargał go na drzewo no i dlaczego go bił...

Wielka ucieczka
Było nas pięciu. Ja i jeden kumpel mieliśmy po 10 lat, trzej pozostali kolejno 11, 12 i 12. Któregoś dnia postanowiliśmy z kumplami z bloku powkurzać robotników budujących most w okolicy opuszczonych działek. Panowie szybko się zdenerwowali (któż by się nie zdenerwował, gdyby nasikano mu do taczki?) i ruszyli za nami w pogoń. Jeden z nich był nawet uzbrojony w łopatę. Uciekliśmy na wcześniej wspomniane działki i (o dziwo, gdyż znaliśmy te działki jak własną kieszeń) straciliśmy orientację w terenie. Ze wściekłymi budowlańcami na ogonie, przebiegliśmy przez krzaki jeżyn. Cali poharatani znaleźliśmy się w potrzasku: z przodu, z lewej i z prawej zardzewiała siatka, a z tyłu krzaki jeżyn i przedzierający się przez nie robotnicy. Nie wiedzieliśmy co robić, jednak gdy łopata rzucona przez któregoś z goniących nas panów śmignęła kilka centymetrów od głowy kumpla, wszyscy jednocześnie rzuciliśmy się na zardzewiałą siatkę. Nie wytrzymała naszego ciężaru i runęła, a my razem z nią. Na nasze nieszczęście, zaraz za nią rosły pokrzywy. Na moje nieszczęście, ostry drut rozciął mi dłoń. Budowlańcy odpuścili, a my znaleźliśmy drogę powrotną do naszej bazy.
Bilans: nogi poharatane na jeżynach, cali w bąblach od pokrzyw, rozcięta dłoń i strach przed zakażeniem, zgodnie z mitem dzieciństwa "Jak przetniesz się zardzewiałkiem to dostaniesz zakażenia".

Ratowniczki
Jesteśmy z kumplem na basenie, w Sosnowcu. Porządku pilnują cztery niezbyt urodziwe ratowniczki. Miały pełne ręce roboty. Pełno dzieciaków - skaczą, biegają, wrzucają się do wody, podtapiają się. Co chwilę któraś musiała lecieć ich uspokoić. Cały czas pełna kontrola. W końcu znalazły chwilę wytchnienia, wracają wszystkie cztery na stanowisko ratowników: Krzywe nogi, nadwaga, małe cycki, z twarzy też nieciekawe. Kumpel skwitował:
- Jakie miasto, taki słoneczny patrol.

Do hejtu... Gotowi... Start!

ciekawe czy go zwolnili

Ratownik zgwałcił pacjentkę w karetce. Odurzył ją lekami.




"Ratownik medyczny z Slagelse na duńskiej wyspie Zelandia został oskarżony o gwałt na pijanej 17-latce, którą wiózł karetką firmy Falck do szpitala - donosi cphpost.dk.

Wszystko działo się w przedziale oddzielonym od kabiny kierowcy. To dlatego jadący z przodu chłopak nastolatki, jak i prowadzący ambulans nic nie słyszeli.

Mężczyzna zaprzecza zarzutom i twierdzi, że dziewczyna sama zgodziła się uprawiać z nim seks. Ta na izbie przyjęć powiedziała jednak lekarzom, że sanitariusz odurzył ją jakimś preparatem.

Louis Honoré, rzecznik prasowy spółki Falck jest zszokowany tym wydarzeniem. Zapewnia, że jego firma udzieli wszelkiej możliwej pomocy 17-latce i jej rodzinie - dodaje portal.

Ratownik został zwolniony. Zdążył przepracować w pogotowiu tylko miesiąc."
więcej info - sfora.pl/Ratownik-zgwalcil-pacjentke-w-karetce-Odurzyl-ja-lekami-a60723

taka pokrewna dziedzina mojego życia...
może użył chloroformu
a tak serio to gnida z niego straszna, zajebał bym.

Jay miał od zawsze przejebane w swoim życiu. Nie dziwne że taki przybity chodzi.

- Po służbie się z wami rozliczymy - usłyszeli od agresywnych plażowiczów ratownicy z kąpieliska Bolko. Wezwali na pomoc policję. - Pewnie chcieli się z wami rozliczyć finansowo - uspokajały ratowników interweniujące policjantki.
Zaczęło się od tego, że ratownicy, którzy w niedzielę pilnowali bezpieczeństwa plażowiczów na kąpielisku Bolko w Opolu, zwrócili uwagę małemu chłopcu, który skakał do wody na główkę.



- Chodziło o to, żeby dziecko nie zrobiło sobie krzywdy - wspomina Grzegorz Nosal, jeden z ratowników. - Wtedy pojawił się rosły mężczyzna, raczej nie związany z chłopcem, i zaczął nas wyzywać. Ewidentnie szukał zaczepki. Po chwili dołączył do niego drugi mężczyzna i grozili nam, że rozliczą się z nami, kiedy skończymy pracę. Nie wiedzieliśmy, co im może strzelić do głowy - wspomina.

Mężczyźni nie odpuszczali, dlatego ratownicy, w obawie, że agresywni plażowicze zrealizują swoje groźby, wezwali policję. - Przyjechały dwie młode funkcjonariuszki i powiedziały koledze ratownikowi, żeby przyprowadził im tych mężczyzn, którzy nam grozili. Zaskoczyło nas to, ale kolega poszedł. Oczywiście nic nie wskórał, bo tamci mężczyźni odpyskowali mu tylko, że oni nigdzie nie zamierzają się ruszać, bo mają wakacje - relacjonuje. - Policjantki mówiły, że nie ma sensu, żeby one po nich szły, bo zanim dotrą na miejsce, mężczyźni zdążą wskoczyć do wody i odpłynąć - dodaje.

Ostatecznie funkcjonariuszki pofatygowały się do plażowiczów, którzy grozili ratownikom, i pouczyły ich. - Na koniec stwierdziły, że to, co mówili do nas ci mężczyźni, to wcale nie były groźby karalne, bo żeby tak je potraktować, musieliby nam zagrozić, że zabiją nam matki albo połamią kości. Osłupiałem, kiedy dorzuciły jeszcze, że może ci mężczyźni wcale nam nie grozili, tylko mówili po prostu, że się z nami rozliczą pieniężnie - wspomina.

Zachowanie policjantek wprawiło też w osłupienie jednego z opolskich naukowców, który był świadkiem incydentu. - Kiedy usłyszałem, jak każą poszkodowanemu przyprowadzić z drugiego końca plaży osiłków, którzy mu grozili, to pomyślałem, że to nie dzieje się naprawdę - mówi naukowiec. - W Ameryce ci mężczyźni w jednej chwili skończyliby na glebie skuci w kajdanki, a tutaj policja zupełnie zbagatelizowała sprawę - uważa.

Zapytaliśmy w komendzie wojewódzkiej, czy takie są standardy pracy opolskiej policji. „Aby rzetelnie odpowiedzieć na zadane przez Panią pytania, treść maila została przekazana Komendantowi Miejskiemu Policji w Opolu, który zlecił zbadanie okoliczności tej interwencji” - napisał Piotr Pogoda z KWP w Opolu.

Czyli wychodzi że w naszym państwie jeżeli ktoś chce Ci spuścić wpie*dol to musisz sam go złapać, ewentualnie całe zajście jest Twoją prowokacją bo tak na prawdę on chciał Ci tylko wręczyć pieniądze.

Naczelnym i pierwotnym zadaniem dla Grup Ratownictwa PCK jest przygotowanie się w zakresie wiedzy, umiejętności oraz wyposażenia do wsparcia zawodowych służb ratowniczych na wypadek klęsk i katastrof.

Początki GR PCK w Bydgoszczy datuje się na czerwiec 2004 roku, kiedy to kilku pasjonatów pierwszej pomocy i ratownictwa postanowiło zrobić coś z życiem swoim i innych ludzi. Chcieli pomagać, bo czuli, że jest to potrzebne.
7 września 2004 Grupa została oficjalnie zarejestrowana jako podstawowa jednostka PCK. Od tego właśnie dnia zaczęła się ona rozwijać, przyjmując w swoje szeregi coraz to nowych adeptów niełatwej, ale jakże ekscytującej sztuki ratownictwa.

Grupa, w skład której wchodzą ambitni i w pełni oddani swoim zainteresowaniom ludzie, skupia studentów, pracowników służby zdrowia i innych, dla których ratownictwo to pasja, hobby, sposób na życie.

Dzięki swoim umiejętnościom i profesjonalizmowi, Grupa pomagała w zabezpieczeniu medycznym wielu imprez masowych, brała udział w licznych ćwiczeniach, kursach, manewrach i konferencjach.

Są to ludzie zazwyczaj niezauważani przez uczestników imprez. Jednak wykonują oni ciężką pracę w punktach medycznych i patrolach opiekując się każdym kto potrzebuje pomocy medycznej.

Grupa jest otwarta dla wszystkich chętnych, którzy interesują się ratownictwem i wszelkimi innymi pobocznymi elementami związanymi z tą dziedziną.

Zapraszamy na naszą stronę

www.grpck.bydgoszcz.pl

Dobry jest