Pewnego dnia gospodyni na plebani postanowiła ofiarować prezent zaprzyjaźnionej rodzinie na wsi.
- Dziękuje pani Józefino, ale co to jest?
Kobieta odpowiedziała:
- Cholerna szynka
Facet zszokowany, oczy mu wyszły jak żarówki, zdziwiony, że kobieta która mieszka z księdzem używa takiego słownictwa odpowiada:
- Dlaczego pani tak brzydko mówi?
- Tak tak wiem, ale to tylko nazwa firmy
- ohh... rozumiem, dziękuje bardzo.
W godzinach wieczornych, mężczyzna gotuje w kuchni kolację, gdy wchodzi jego żona:
- Mmmm... pachnie wspaniale co to jest?
- To nasza kolacja, piekę właśnie cholerną szynkę
- Nie mów tak do mnie jestem twoją żoną, w tym domu się nie przeklina
- Tak tak wiem, ale to jest nazwa firmy tej szynki
- Aha rozumiem, pachnie świetnie
Księżyc już wschodził, za oknem już ciemno, stół naszykowany. Cała rodzina siadła do stołu, odmówili modlitwę, podziękowali Bogu, że mają co jeść. Facet odzywa się w kierunku żony:
- Kochanie czy mogłabyś ukroić mi kawałek cholernej szynki?
- Pewnie
Podała mężowi talerz i w tym momencie odzywa się mały Jasiu
- To jak już stoisz możesz mi podać jebane ziemniaki
- Dziękuje pani Józefino, ale co to jest?
Kobieta odpowiedziała:
- Cholerna szynka
Facet zszokowany, oczy mu wyszły jak żarówki, zdziwiony, że kobieta która mieszka z księdzem używa takiego słownictwa odpowiada:
- Dlaczego pani tak brzydko mówi?
- Tak tak wiem, ale to tylko nazwa firmy
- ohh... rozumiem, dziękuje bardzo.
W godzinach wieczornych, mężczyzna gotuje w kuchni kolację, gdy wchodzi jego żona:
- Mmmm... pachnie wspaniale co to jest?
- To nasza kolacja, piekę właśnie cholerną szynkę
- Nie mów tak do mnie jestem twoją żoną, w tym domu się nie przeklina
- Tak tak wiem, ale to jest nazwa firmy tej szynki
- Aha rozumiem, pachnie świetnie
Księżyc już wschodził, za oknem już ciemno, stół naszykowany. Cała rodzina siadła do stołu, odmówili modlitwę, podziękowali Bogu, że mają co jeść. Facet odzywa się w kierunku żony:
- Kochanie czy mogłabyś ukroić mi kawałek cholernej szynki?
- Pewnie
Podała mężowi talerz i w tym momencie odzywa się mały Jasiu
- To jak już stoisz możesz mi podać jebane ziemniaki
280
Te kwadraciki to chyba jakaś mielonka, bo psów w okolicy nie było już od dawna 
Podszedł do gościa z rybami i mówi:
- Oj, jaka piękna, duża ryba!
Sprzedawca na to:
- Pięknego skurwiela złapałem, co?
Ksiądz się obruszył:
- Panie, ja wszystko rozumiem - piękna duża ryba, ale żeby zaraz przy księdzu takie epitety wstyd!
Sprzedawca wyjaśnia:
- Ale proszę księdza - skurwiel to jest nazwa tej ryby, tak samo jak płotka, okoń czy pstrąg.
- Aaa no to w porządku. Poproszę tego skurwiela. Przygotuję go na kolację z biskupem.
Przychodzi ksiądz na parafię pokazuje rybę siostrze zakonnej.
Zakonnica:
- O jaka piękna duża ryba.
A ksiądz na to:
- Ładnego skurwiela kupiłem, co?
Zakonnica:
- Ale co ksiądz - takie słownictwo?
A ksiądz wyjaśnia, że to ta ryba się nazywa skurwiel - tak jak inne, płoć czy szczupak.
- Aaaa. to rozumiem.
Ksiądz polecił zakonnicy żeby ta przygotowała skurwiela na kolację z biskupem.
Stoi zakonnica w kuchni, skrobie rybę a tu wchodzi kucharka.
- O jaka piękna duża ryba - mówi kucharka.
Siostra na to:
- Piękny skurwiel, prawda?
- Ależ co siostra? Nie poznaję! - obrusza się kucharka.
A siostra, że ta ryba się nazywa skurwiel - tak jak inne się nazywają, karp czy lin.
Siostra kazała przygotować skurwiela na kolację z biskupem. Wieczorem przyjeżdża biskup, siada przy stole z księdzem i zakonnicą. Kucharka wnosi główne danie - rybę.
Ksiądz biskup:
- Jaka piękna, duża ryba!
Na to proboszcz:
To ja tego skurwiela znalazłem i kupiłem.
Odzywa się zakonnica:
- A ja tego skurwiela skrobałam.
Na to włącza się kucharka:
- A ja tego skurwiela usmażyłam i przyrządziłam.
Ksiądz biskup uśmiechnął się, wyjął z torby litr wódki i mówi:
- Kurwa, widzę, że tu sami swoi!