Bardzo zdenerwowany mężczyzna stukając do drzwi krzyczy:
- Otwieraj! Ty chuju!!! Wiem, że u ciebie jest moja żona!
Drzwi otwierają się, staje w nich półnagi mężczyzna i spokojnym głosem odpowiada:
- Owszem była tu twoja żona, ale 15 minut temu wyszła; bardzo zadowolona i jeszcze dostała kasę, więc o co kurwa chodzi?

Po trzech latach małżeństwa żona wciąż dopytuje męża z iloma kobietami spał:
- No dalej, nie bądź taki jęczy małżonka powiedz z iloma...
- Kochanie, odpowiada mąż, gdybyś dowiedziała się z iloma, to byś już dawno się ze mną rozwiodła...
I tak to trwało... Aż pewnego razu żona mówi:
- No dobra, umówmy się tak. Ty wyliczysz z iloma kobietami spałeś, a ja się NIE obrażę...
Mąż spojrzał na żonę podejrzliwie, ale powiedział:
- Przysięgasz, że się nie obrazisz?
- Przysięgam! - odpowiedziała żona. A teraz licz!
No i mąż zaczyna wyliczać:
- Raz, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, TY, dziewięć, dziesięć...

Co się dzieje, gdy trzech facetów dowiaduje się, że jedna i ta sama baba zdradza ich wszystkich

Tak w skrócie.
Nudząc się w nocy natrafiłem na ciekawą postać polskiego szpiega, z ogromnym dorobkiem wojskowym i wieloma medalami. Dowodził ułanami podczas wojny polsko-bolszewickiej. Potrójny szpieg, oskarżony o zdradę. Niestety, jak na prawdziwego superszpiega przystało, bardzo mało o nim wiadomo, łącznie z tym jak zginął (prawdopodobnie za swój wkład został nagrodzony przez Polskę kolejnym medalem kalibru 9mm). Zapraszam do lektury:

Jerzy Ksawery Franciszek Sosnowski (ur. 3 grudnia lub 4 grudnia 1896 we Lwowie, zm. 1944 lub 1945 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego, oficer Oddziału II Sztabu Generalnego, który w latach 1926-1934, w Niemczech, kierował placówką wywiadu "IN-3", używający nazwiska Georg von Nalecz-Sosnowski znany także jako Ritter von Nalecz. W ZSRR znany jako Jurek Sosnowski; niektóre źródła błędnie podają Stanisław Sosnowski.

Młodość i służba w WP
Był synem Józefa, inżyniera, współwłaściciela firmy budowlanej we Lwowie i Ady z domu Czarnowskiej. W sierpniu 1914 roku służył w 1 Pułku Piechoty Legionów. W grudniu został skierowany do szkoły oficerów kawalerii w Holicach. Walczył na froncie rosyjskim. Następnie ukończył kurs dowódców broni maszynowej w Bruck an der Leitha, a w marcu 1918 roku kurs lotniczy w Wiener Neustadt.
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodził szwadronem w 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego. Został odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu wojny został przeniesiony do 13 Pułku Ułanów Wileńskich w Nowej Wilejce. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 243. lokatą w korpusie oficerów jazdy. Uczestnik międzynarodowych wyścigów konnych w Paryżu i Berlinie. Żonaty z Aleksandrą Tomerjus, starszą o 18 lat. Małżeństwo zostało rozwiązane krótko po rozpoczęciu przez Sosnowskiego misji szpiegowskiej w Berlinie.

Działalność wywiadowcza w Oddziale II Sztabu Generalnego
W 1926 roku został zwerbowany przez kpt. Mariana Chodackiego do pracy w Oddziale II Sztabu Generalnego. Po krótkim przeszkoleniu został wysłany do Berlina i stanął na czele placówki wywiadu głębokiego "In-3". Podawał się tam za polskiego bogatego barona, Ritter von Nalecza, niechętnego Józefowi Piłsudskiemu, zwolennika nawiązania przyjaznych stosunków z Niemcami oraz członka ponadnarodowej organizacji do walki z bolszewizmem.
Szybko zdobył popularność w berlińskich kręgach towarzyskich. Nawiązał romans z Benitą von Falkenhayn, powinowatą szefa niemieckiego Sztabu Generalnego w latach 1914-1916. W grudniu 1926 roku namówił ją do współpracy z polskim wywiadem. Benita, dzięki swoim znajomościom, była dobrze zorientowana w sytuacji Reichswehry. Kolejnym agentem Sosnowskiego został, poznany na wyścigach konnych, Günther Rudloff, oficer Abwehry w Berlinie. Rudloff zgodził się na współpracę, gdyż był zadłużony u Sosnowskiego. Szybka zgoda wysokiego oficera Abwehry, który na dodatek ujawnił część niemieckiej agentury działającej w Polsce, wzbudziła wątpliwości zwierzchników Sosnowskiego. Kolejne sukcesy szpiega uspokoiły Oddział II Sztabu Generalnego WP. Następnymi agentami Ritter von Nalecza zostały Irene von Jena, pracownica oddziału budżetowego Ministerstwa Reichswehry oraz Renate von Natzmer z działu inspekcji niemieckiego naczelnego dowództwa. Tę pierwszą zwerbował dzięki, kolejnej już, zmianie tożsamości. Irene von Jena nienawidziła Polaków, wobec tego Sosnowski początkowo podawał się za fikcyjnego brytyjskiego dziennikarza, Gravesa. Po przyzwyczajeniu agentki do swojej osoby ujawnił prawdziwą tożsamość[1].
Kolejnymi agentkami zostały prawdopodobnie Lotta von Lemmel i Izabela von Tauscher, również pracownice naczelnego dowództwa Reichswehry.
Zwerbowana agentura dostarczała polskiemu wywiadowi cennych informacji i dokumentów. W 1929 roku, za pośrednictwem Renate von Natzmer, Sosnowski zdobył kopię planu gry wojennej przeciwko Polsce - "Organisation Kriegsspiel". Za plan ten chciał najpierw uzyskać kwotę 40 000 marek. Zwierzchnicy, podejrzewając Sosnowskiego o zmowę z agentką, nie zgodzili się na tak wysoką zapłatę. Ponadto uważali, że dokument nie jest autentyczny, a cała sprawa została zainspirowana przez Abwehrę. Ritter von Nalecz obniżył cenę, a gdy i to nie dało efektu wysłał plan do Warszawy za darmo.
Do 1934 roku placówka "In-3" uważana była za główne źródło informacji polskiego wywiadu o Reichswehrze. Przez cały okres swojej działalności pochłonęła 2 miliony złotych.

Zdemaskowanie i powrót do Polski
Jesienią 1933 roku Abwehra wpadła na trop polskiej siatki wywiadowczej. O wydanie Sosnowskiego był podejrzewany porucznik Józef Gryf-Czajkowski, podwójny agent, współpracownik niemieckiego wywiadu, a wcześniej poprzednik Sosnowskiego na stanowisku w Berlinie. Do rozpracowania Ritter von Nalecza została użyta także aktorka Lea Kruse, jego kolejna kochanka.
W dniu 27 lutego 1934 roku Gestapo aresztowało Sosnowskiego w jego berlińskim mieszkaniu przy Lützowufer 36 w trakcie odbywającego się tam hucznego przyjęcia. Po kilku dniach do aresztu trafiło kilkadziesiąt osób, w tym Benita von Falkenhayn, Renate von Natzmer i Irene von Jena. Aresztowania uniknął inny agent Sosnowskiego, Günther Rudloff, który twierdził, że znajomość z Sosnowskim miała mu pomóc w uzyskiwaniu informacji wywiadowczych. Proces Sosnowskiego i jego agentów rozpoczął się w lutym 1935 roku, wyrok zapadł 16 lutego. Benitę von Falkenhayn i Renate von Natzmer skazano na karę śmierci przez ścięcie toporem. Jerzy Sosnowski i Irene von Jena otrzymali wyroki dożywotniego pozbawienia wolności.
W kwietniu 1936 roku Sosnowskiego wymieniono na 7 agentów Abwehry. Został awansowany do stopnia majora i osadzony w areszcie domowym. Wkrótce odżyły stare wątpliwości Oddziału II Sztabu Generalnego co do lojalności Sosnowskiego. Abwehra podjęła działania dezawuujące jego działalność w Niemczech. Zastanawiano się także nad charakterem stosunków łączących go z Rudloffem, który nie został aresztowany. Jerzy Sosnowski został oskarżony o nierzetelność finansową i łatwowierność, później dodano także zarzut zdrady głównej. 29 marca 1938 rozpoczął się proces przed Wojskowym Sądem Okręgowym w Warszawie. Oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów.
17 czerwca 1939 Sosnowski został skazany za zdradę i współpracę z Niemcami na 15 lat pozbawienia wolności i 200 000 złotych grzywny. Wyrok był nieprawomocny, nie doszło do rozpatrzenia sprawy w kolejnej instancji, gdyż wybuchła wojna.
Dzisiaj historycy wątpią w słuszność tamtego wyroku.

Różne wersje dalszych losów Jerzego Sosnowskiego
Sosnowski ewakuowany z więzienia na wschód miał zostać zastrzelony 16 września 1939 roku przez konwojentów w okolicach Jaremcza. Niektóre źródła podają, że stało się to 17 września w okolicach Brześcia nad Bugiem. Miało się to stać na mocy ustnego polecenia dla Służb Więziennych, ażeby w razie wybuchu wojny po cichu "zlikwidować" więźniów, których uwolnienie wskutek działań wojennych, bądź przez obcy wywiad, mogło być niebezpieczne dla państwa polskiego. Nie zachowały się jednak żadne pisemne potwierdzenia rzeczonego rozkazu, część więc historyków podaje w wątpliwość prawdziwość tych przypuszczeń.
Wedle innej wersji konwojenci jedynie postrzelili Jerzego Sosnowskiego, a później w szpitalu przejął go radziecki wywiad. Miał zostać aresztowany 2 listopada 1939 i przetransportowany do więzienia na Łubiankę. Tam pod wpływem współwięźnia, byłego oficera radzieckiego wywiadu, Piotra Zubowa oraz śledczej Zoji Woskriesienskiej rzekomo został przekonany do współpracy z radzieckimi służbami. W efekcie Sosnowski przekazał wywiadowi ZSRR dwa nierozpracowane przez Niemców źródła informacji oraz służył jako ekspert w sprawach polskich. Między innymi w1940 roku miał uczestniczyć w przesłuchaniach generała Mieczysława Boruty-Spiechowicza oraz zasugerować zwerbowanie księcia Janusza Franciszka Radziwiłła.
Krążące pogłoski, jakoby po podpisaniu układu Sikorski-Majski nie został zwolniony, a przeniesiony do więzienia w Saratowie, podjął głodówkę i zmarł na skutek wycieńczenia oraz zatrucia żołądkowego wywołanego zapaleniem jelita nie odpowiadają prawdzie. W świetle dostępnych publikacji, jeszcze przed układem major Sosnowski zadeklarował się jako przeciwnik ustroju przedwojennej Polski i podjął współpracę z NKWD jako oficer do zadań specjalnych. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej kierował szkoleniem szpiegów i dywersantów w Saratowie, gdzie w 1942 roku awansował do stanowiska zastępcy kierownika obwodowego urzędu NKWD. W 1943 awansował do stopnia pułkownika.
W 1943 roku Sosnowski został skierowany do okupowanej Polski, gdzie prowadził zadania specjalne na rzecz Armii Ludowej. Nie jest jasne, czy po scaleniu Armii Ludowej z Ludowym Wojskiem Polskim pozostał w polskiej służbie. Zoja Woskriesienska-Rybkina twierdzi, że tak się stało, ale dostępne materiały archiwalne tego nie potwierdzają.
We wrześniu 1944 Jerzy Sosnowski przedostał się z Pragi do lewobrzeżnej Warszawy z zadaniem specjalnym, po czym zaginął bez wieści. Zoja Woskriesienska-Rybkina pisze, że "zginął podczas wyzwalania Warszawy", ale nie podaje bliższych szczegółów. Iwan Sierow utrzymuje, że został rozstrzelany na rozkaz kierownictwa Armii Krajowej. Paweł Sudopłatow podczas śledztwa w 1958 roku winą za śmierć Sosnowskiego obarczył Nikitę Chruszczowa i podał, że stało się to w 1945. Oskarżenie to Sudopłatow powtórzył w swojej książce wydanej w 1996. Działalność Sosnowskiego stała się kanwą scenariusza niektórych odcinków emitowanego serialu telewizyjnego - "Pogranicze w ogniu", w reżyserii Andrzeja Konica.

Żywcem zerżnięte z wikipedii.

Od siebie dodam, że doczekał się też książki autorstwa Mariana Zacharskiego (emerytowanego generała, byłego funkcjonariusza wywiadu) pt. "Operacja Reichswehra" o której nie mogę wiele napisać, bo dopiero planuję się w nią zaopatrzyć.

Dodatkowo istnieje strona poświęcona staraniom niektórych osób o rehabilitację Sosnowskiego, z kilkoma dodatkowymi informacjami i zdjęciami. Adresu niestety nie wkleję, bo nie mam 20 postów Jednak każdy, kto zainteresuje się tematem może łatwo na nią trafić przez google.

A na koniec streszczenie w formie filmiku:

Jak kartele okradają państwa?

Aby zrozumieć transformacje w Polsce po likwidacji systemu komunistycznego, należy dowiedzieć się więcej o sposobie działania instytucji międzynarodowych. W latach dziewięćdziesiątych przedstawiciele karteli finansowych pomagali wprowadzać do Polski kapitalizm. Te same kartele, które doprowadziły do uzależnienia Polski od kredytów, zniszczyły wcześniej kraje Afryki i Ameryki Południowej. Przedstawiam metodę działania karteli finansowych.

Autentyczność poniższych materiałów potwierdza TVP Info, która w 2009 roku wyemitowała film „Spowiedź Agenta”

Jaką mieli metodę działania ?
1 – Wybierali państwo „trzeciego świata”, które posiadało bogactwa naturalne potrzebne danym korporacjom.

2 – Udzielali wybranemu państwu olbrzymich kredytów z Banku światowego lub Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

3 – Pieniądze z kredytów trafiały do amerykańskich firm budowlanych lub do ich podwykonawców. Firmy amerykańskie dostawały kontrakty na budowę całej infrastruktury na terenie każdego państwa, którym udzielono kredyty. Budowali fabryki, kompleksy przemysłowe, porty, drogi itd.

4 – Agenci gospodarczy mieli za zadanie pilnować wydatków w ramach udzielonego kredytu. Była to bardzo istotna funkcja, ponieważ celem było doprowadzenie do zwiększenia kosztów budowy całej infrastruktury. Tu nie chodziło o racjonalność wydatków, a o maksymalne zwiększenie udzielonego kredytu. Suma kredytu wraz z odsetkami, miała doprowadzić kraj do bankructwa.

5 – Kiedy dany kraj prosił o redukcje części długów czy zaciągnięcie nowego kredytu, aby spłacić poprzedni, następowało przechodzenie do realizacji celów akcji jakim było – uzależnianie państwa. Za kolejne kredyty nakazywano na przykład: poprzeć USA podczas ważnego głosowania w ONZ, tanio sprzedawać ropę korporacjom, siłę roboczą czy inne bogactwa, wysłać wojsko do kraju który USA podbija, sprywatyzować zakłady: wydobywcze, energetyczne czy wodociągi i sprzedać je korporacjom itd.

Schemat działania karteli w krajach Afryki i Ameryki Południowej:

1 – Agent gospodarczy

Po wybraniu danego kraju przez korporacje, u prezydenta pojawia się agent gospodarczy. Proponuje łapówkę w kwocie kilku milionów dolarów. Jeżeli prezydent weźmie łapówkę, złoża przejmowane są przez korporacje.

2 – Agent CIA – Szakale

Kiedy prezydent danego kraju okazuje się patriotom, który nie ma zamiaru ograbić swoich rodaków, do akcji przystępują agenci CIA. Ich zadaniem jest dokonanie przewrotu – rewolucji. W tym celu przekupują i finansują opozycje, która przeprowadza liczne manifestacje i głosi kłamliwą propagandę. Wystarczy namówić kilka tysięcy ludzi do silnych protestów, aby propaganda telewizyjna przerobiła bunt na rewolucje całego kraju. Po obaleniu uczciwego prezydenta, na jego miejsce opozycja wystawia swojego kandydata, który jest całkowicie podporządkowany korporacjom.

3 – Interwencja militarna

Gdy agenci CIA ponoszą porażkę, do akcji przystępują politycy, instytucje międzynarodowe, rząd USA i ich sojusznicy. Przykład takiego działania mieliśmy w Iraku.

Kto bierze udział w zorganizowanym oszustwie ?

Z analizy działań całego mechanizmu w krajach Ameryki Południowej, Afryki czy Iraku możemy precyzyjnie określić schemat uczestników:

schemat

Rys.1 Schemat uczestników systemu mafijnego

Całym organizatorem przedsięwzięcia pod nazwą „uzależnianie państw” są bankowcy/finansjera.

Dlaczego oni ?

Ponieważ, po przejęciu władzy nad całym systemem monetarnym w 1913 roku, decydują o każdym wydanym dolarze. To oni wybierają prezydentów i kontrolują partie polityczne. Bez pieniędzy na kampanię, żaden polityk w USA nie jest w stanie wygrać prezydentury czy gubernatora. (Bardzo dokładnie omawiam ten temat w książce.)

Finansjera używa potęgi i autorytetu Ameryki, do podbijania krajów.

Po drugiej wojnie światowej, Ameryka przyczyniła się do powstania szeregu organizacji międzynarodowych takich jak:

ONZ
Bank światowy
MFW
NATO
Unie (w tym Unia Europejska)
I wiele innych.
Jeżeli jest to błędne założenie, to dlaczego powyższe organizacje nie działają w celu poprawy sytuacji danego kraju czy poprawy ekonomii światowej ?

Widzimy bezsensowne prowokowanie walk przez USA czy ich sojuszników (Izrael). Po kompromitującym Iraku, nawet zindoktrynowane społeczeństwo amerykańskie nie popiera interwencji zbrojnych. Amerykanie nie chcą by ich żołnierze walczyli na Bliskim Wschodzie.

Nasuwa się kolejne pytanie:

Czy tak trudno pomóc krajom Afryki w pozbyciu się biedy ?

Propaganda telewizyjna mówi o bandach zorganizowanych w krajach Afryki, które zabijają swoich rodaków. Gdyby USA i wiele innych krajów chciało pomóc Afryce, to w jeden rok wyeliminowaliby problem. Nikt tego nie chce zrobić. Wysyłają im pomoc w postaci zmodyfikowanej genetycznie żywności, nasion, zwierząt. My tych dziwactw nie chcemy używać, ponieważ wiemy jak bardzo szkodzą zdrowiu. Ale organizacje międzynarodowe nakazują jeść te trucizny, dzieciom krajów Afryki.

Przyjrzyj się bliżej temu zagadnieniu, a sam/sama stwierdzisz, że tu nikt nikomu nie chce pomóc. I nie wynika to z braku organizacji, pieniędzy czy pomysłów.

Jaką rolę w tym mechanizmie pełnią korporacje ?

Właścicielami korporacji finansowo-handlowych są bankowcy. Dlatego to korporacje czerpią największe korzyści z powyższego mafijnego procederu.

Możesz bardzo łatwo zauważyć działanie potężnych sieci handlowych czy finansowych na świecie. Kiedy inwestują w danym kraju, to otrzymują idealne warunki do funkcjonowania. Urzędnicy dziwnie nie dostrzegają, w jaki sposób korporacje handlowe niszczą rodzimy przemysł.

Działają one ponad jakimkolwiek prawem międzynarodowym. Gdy, któraś z wielkich firm dostaje karę za dany przekręt, to odszkodowanie do wypłacenia jest procentem zarobionych zysków na oszustwie.

Mamy wiele dowodów na brak jakichkolwiek zasad moralnych w zasadach korporacji. Wielkie firmy w krajach Tajlandii czy Chin zatrudniają dzieci przy produkcji swoich wyrobów. Zbudowały przez pośredników obozy pracy i pozwalają, aby pracowników traktować poniżej ludzkiej godności. Zamiast same ustanawiać wyższe standardy od panujących w danym kraju, to infantylnie przerzucają odpowiedzialność za haniebne warunki na pośredników. To jest ich etyka i chciwość pieniądza.

Duże korporacje są bogatsze od wielu krajów świata. Osiągają potężne zyski, które mogą dowolnie inwestować. To one sponsorują kampanie wyborcze polityków, nie tylko w USA.

Czy myślisz, że za darmo ?

„Dlaczego oni nas nie nienawidzą ?”

Prezydent George Bush po zburzeniu World Trade Center nie mógł znaleźć odpowiedzi na pytanie – „Dlaczego Oni nas nienawidzą…?”.

Abstrahując od tego kto zburzył wieże w Nowym Jorku, należy przyznać, iż Ameryka zapracowała sobie na tytuł najbardziej znienawidzonego państwa świata. Najgorsze jest to, że kraj ten buduje swoją potęgę metodami mafijnymi od ponad 60 lat. Przez ten okres Amerykanie nie byli zdolni zrozumieć prawdy. Nie mają na tyle samokrytyki, aby pojąć, że ich piękny kraj został w jakieś części zbudowany na krwi i biedzie niewinnych ludzi. Nigdy USA nie posiadałaby tak potężnych korporacji, gdyby one nie wyzyskiwały Afryki, Ameryki Południowej, Europy czy Bliskiego Wschodu.

Jak nas zniszczyli ?

Wbrew pozorom, to nie Solidarność rozpoczęła wprowadzanie zmiany systemu ekonomicznego, a komuniści. W 1988 roku George Soros spotkał się z Wojciechem Jaruzelskim i zaproponował mu radykalną zmianę systemu. Utworzył Fundacje Batorego, która pomogła w opracowaniu nowej ustawy. 23 grudnia 1988 roku została wdrożona tzw. „Ustawa Wilczka”. Wprowadziła ona kodeks handlowy z 1934 roku czyli koncepcje liberalnego kapitalizmu.

„Ustawa Wilczka” została zatwierdzona przez biuro polityczne PZPR. Paradoks tutaj jest oczywisty. Komunizm w swoim założeniu walczy z kapitalizmem po to, aby zbudować socjalizm. W tym przypadku, to partia komunistyczna wprowadziła kapitalizm w Polsce.

Głównym reżyserem polskich przemian był George Soros wraz z Jeremy Sachs. Działali oni pod władzą MFW i Banku światowego.

Sachs w książce „Koniec z nędzą” opisał przebieg konsultacji z polską stroną. Chciał rozmawiać z działaczami Solidarności, którzy znają się na gospodarce. Kuroń, Michnik, Geremek czy Wałęsa nie mieli żadnego pojęcia o procesach gospodarczych. Całkowicie zaufali programowi Sorosa i Sachsa. Była to celowa lub nieświadoma zdrada Polski. W tym okresie potrzebowaliśmy polityków z patriotycznym kręgosłupem moralnym, a nie sprzedawczyków polskich firm.

Przygotowany program przez Sorosa i Sachsa musiał ktoś zrealizować. Wielu ekonomistów odmówiło współpracy ze względu na przewidywane konsekwencje społeczne. Nie zrobił tego Leszek Balcerowicz, który pracował w Instytucie Badań nad Marksizmem i Leninizmem, przy komitecie centralnym PZPR. Jego doradcą był prof. Stanisław Gomułka.

Należy jeszcze raz zaznaczyć, że reformy wprowadzone po dziewięćdziesiątym roku nie były planem Balcerowicza. Leszek Balcerowicz realizował program Georga Sorosa i Jeremy Sachsa czyli osób które reprezentowały politykę Banku światowego i MFW. Tych samych instytucji, które zniszczyły i niszczą gospodarki krajów świata.

Jaki jest efekt ich działania ?

Należy wyraźnie powiedzieć: terapia szokowa Sorosa, Sachsa, Balcerowicza, Gomułki pogorszyła warunki życia Polaków i firm polskich. Przez ich działania osłabiliśmy polską gospodarkę na wiele lat. Kolejne rządy, aby zrealizować budżet państwa musiały i muszą pożyczać co raz więcej pieniędzy od karteli finansowych. Znamy schemat działania tych instytucji. Dlatego dokładnie realizowaliśmy ich strategie.

Doprowadziło to do całkowitego uzależnienia polskiej gospodarki do kredytów. Dzisiaj nie jesteśmy w stanie ich spłacić. Co wiąże się z przymusem uczestnictwa Polski w amerykańskich wojnach, popieraniu dziwnych projektów światowych, niezabieraniu głosów krytykujących w oczywistych sprawach, nieracjonalnemu sprzedawaniu polskich firm czy popieraniu danego państwa/polityki w zależności od nakazów. Jesteśmy marionetką finansjery.

W latach dziewięćdziesiątych, kartele bały się silnej Polski. Tak to było możliwe. Polacy są bardzo ambitnym narodem. Gdyby po komunizmie wprowadzono uczciwe reformy, gdyby rządzili nami patrioci, gdybyśmy nie poddali się finansjerze, to dzisiaj bylibyśmy drugą Szwajcarią.

Tylko, że nikt z wielkich potęg nie potrzebował silnej Polski. A my za dużo mieliśmy i mamy sprzedawczyków, którym nie zależy na zbudowaniu silnej, bogatej i niezależnej Polski.

skradzione w dobrej wierze..

z pressmix eu

Z opisu, który znalazłem wynikało, że mąż po powrocie do domu, zastał swoją żonę z innym facetem.

W tle słychać kamerzystę, któremu należy się Oskar za emocje.

znalezione w miejscowej gazecie

Mąż musiał wyjechać w delegacje na 3 miesiące.
Bał się że jego żona go zdradzi więc ugadał się ze swoim znajomym że gdy to zrobi, za każdym razem ma wyciągać deskę z jego płotu.

Po trzech miesiącach wraca do domu.. Patrzy.. Jednej deski nie ma..
Pomyślał:" W sumie nie było mnie 3 miesiące w domu.. To ten jeden raz jej wybacze.. "

Wchodzi do mieszkania jak gdyby nigdy nic, wita się z żoną, a ona
-Mieciu nawet nie wiesz co tu się działo,jak ciebie nie było, jakieś łobuzy trzy razy płot nam cały rozebrały


Debiut, czy nie debiut kiedyś coś trzeba wstawić.
Ps. Starałem się nie kaleczyć naszego ojczystego języka, a jeśli to zrobiłem to na śmietnik z tym

Znalezione na mordoksiągu.

Ciekawy dokument pokazujący nastroje w Solidarności a także doskonałą, "krecią" robotę zdrajców pokroju Wałęsy. Materiał archiwalny, w tv nie wiedzieć czemu nigdy go nie widziałem ;-]

Zdarzenie w Wenezueli w więzieniu Uribana.
Kobieta przyszła na widzenie do chłopaka, lecz on wcześniej dowiedział się że na wolności go zdradzała.
n i jego koledzy się nią zajęli.