Na wstępie zaznaczę, że temat będzie o "bezsensownej" moim zdaniem całej akcji WOŚP.

Jak kogoś ten temat drażni, powoduje złość, ból dupy itp. to proszę bardzo:

ukryta treść

łap tubkę i scrolluj dalej

Przeglądając internet, zacząłem szukać informacji na temat tego w jakim stopniu WOŚP faktycznie wspiera budżet NFZ, znalazłem ciekawe zestawienie gdzie ukazane jest porównanie z rocznym budżetem oraz długiem publicznym... W połączeniu z reportażem Maxa faktycznie odnoszę wrażenie, że cała ta impreza jest co najmniej przereklamowana...



12 stycznia 2014 roku Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy zagra po raz dwudziesty drugi! Po raz kolejny na ulicach pojawi się kilka tysięcy wolontariuszy, Polska zaklejona zostanie kolorowymi serduszkami, a na koniec zapłonie światełko do nieba. W tej niesamowitej atmosferze na chore dzieci zebrana zostanie pokaźna sumka, która w tym roku przekroczy prawdopodobnie 50 milionów złotych. Jak napisał jeden z portali: „To swoisty fenomen w skali światowej”.


Istotnie. Fenomenem tej akcji jest przede wszystkim to, że przez dużą część społeczeństwa zaczęła być ona postrzegana jako ostatnia deska ratunku dla polskiej służby zdrowia, bez której szpitale nie miałyby sprzętu, a chore dzieci należytej opieki specjalistów. Łukasz Woźniacki z Akademii Medycznej pisze:

„Polska służba zdrowia zaniedbywana przez dziesięciolecia i permanentnie niedofinansowywana stanęła nad przepaścią. Tę sytuację postanowiła zmienić grupa ludzi.”


Brawo za chęci, ale spójrzmy na liczby! Około 50 milionów złotych, jakie prawdopodobnie zbierze w tym roku WOŚP, stanowi zaledwie 0,075% (sic!) budżetu Narodowego Funduszu Zdrowia, który na 2014 rok zaplanowany został na poziomie około 67 miliardów złotych.

Rysunek 1: Porównanie rocznych przychodów WOŚP i NFZ



Nie trzeba być szczególnie bystrym, żeby zorientować się, że zwiększenie wydatków na służbę zdrowia o niecały promil niczego nie zmieni. Ciśnie się raczej na myśl gomułkowskie: „staliśmy nad przepaścią i… zrobiliśmy krok naprzód”, bo jak inaczej nazwać dolewanie wody do przeciekającego dzbana, zanim się go wpierw nie uszczelni i podreperuje konkretnymi reformami. A o tym, że nadużyć w sektorze zdrowia jest wiele i jest co uszczelniać przekonuje choćby lektura raportu firmy doradczej Ernst & Young „Ocena możliwości poprawy działania polskiego systemu ochrony zdrowia”, gdzie sygnalizowana jest pilna potrzeba reform instytucjonalnych, które poprawią efektywność systemu. A tymczasem zamiast reform mamy jedynie personalne zmiany na stanowisku dyrektora NFZ i ojcowskie grożenie palcem Donalda Tuska w stronę Ministra Arłukowicza, któremu premier dał kilka miesięcy na zmniejszenie kolejek. A czasu na realną debatę o służbie zdrowia nie ma, a już na pewno nie ma na nią miejsca w telewizji, no bo przecież pokazać trzeba jak Wielka Orkiestra gra. A pokazywać jest co, gdyż aby uzbierać owe 50 milionów złotych cała Polska dosłownie staje na głowie. W tym roku stanie prawdopodobnie wyjątkowo okazale, gdyż prezydenci miast nie będą oszczędzać na koncertach i fajerwerkach – w końcu będzie to świetna okazja aby pokazać się z dobrej strony i powiedzieć „Siema” do Jurka Owsiaka w telewizji roku wyborczym – wszystko za publiczne pieniądze rzecz jasna.

A tymczasem gdy opadnie kurz, ulice zostaną sprzątnięte, a Polacy wrócą dumni do domów z serduszkiem na piersi, okaże się że za „koncert kapeli Donalda Tuska” odegrany po cichu za drzwiami gabinetów muszą zapłacić kwotę ponad trzykrotnie większą niż przekazali na WOŚP.

Rysunek 2: Dług publiczny kontra WOŚP



Uzasadnienie: Szacunkowa wielkość jawnego długu publicznego, po uwzględnieniu wahań kursu złotego, rośnie obecnie z 927,5 mld zł na koniec czerwca 2013 r. do 959,1 mld zł na koniec grudnia 2013 r., czyli o przeszło 172 mln zł na dobę (za FOR)

O ile jednak Wielka Orkiestra gra do końca świata i jeden dzień dłużej, o tyle każdy dzień dłużej koncertu w wykonaniu tego rządu przybliża nas do „końca świata”, a przynajmniej do końca marzeń o wysokim wzroście gospodarczym i inwestycjach, bo jak tu je finansować, skoro na samą obsługę długu publicznego wydajemy rocznie około 40 miliardów złotych, czyli kwotę, za jaką moglibyśmy zbudować około 1100 km autostrad. Ale żeby w Nowy Rok nie wchodzić zbyt pesymistycznie — zatrzymajmy się nad grafiką Wasiukiewicza i ucieszmy, że są obszary, w których doganiamy Europę.





W spojlerze dorzucam tekścik Adrianny Gąsiorek odnośnie bezsensu WOŚP

ukryta treść

"Wielka Orkiestra Świątecznej Paranoi

Jeszcze niedawno zasiadaliśmy do wigilijnego stołu, a świąteczna i rodzinna atmosfera wypełniała nasze domostwa. Nastał nowy rok, a wraz z nim wiele nadziei, planów oraz postanowień. Jednym z nich bywa chęć pomocy bliźniemu, zaangażowanie się w akcje charytatywne. Nieprzypadkowo właśnie w tym okresie do czynienia mamy z kolejnym finałem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Idealny pretekst do jednorocznego określenia siebie jako darczyńcy i podniesienia swojego „ego”.

Cała Polska wspiera przecież Owsiaka, nasi rodacy przechadzają się z naklejonymi na każdej części garderoby serduszkami. Media serwują nam zakłamany obraz fundacji i wzbudzają naszą wrażliwość reportażami o rodzicach i ich uśmiechniętych dzieciach, oczywiście dzięki pomocy WOŚP. Wszystko jest dobre, piękne i bez zarzutów.

Jak na złość pojawiają się, kolejny już raz „faszyści” i mówią „ Nie dajemy na Owsiaka”. Oczywiste wnioski, przecież są źli, nie chcą pomagać, obrażają wartościowego człowieka. Nikt jednak nie pyta, co nami kieruje i jakie mamy argumenty.

Nie wspieram WOŚP, nie dlatego, że jestem skąpa, brakuje mi wrażliwości, czy brzydzę się altruizmu. Wymagam jednak od innych poważnego traktowania, nie dam sobą dyrygować. Uważam za odrażające wykorzystywanie ludzkiego współczucia i dobrego serca.
Wbrew temu, co głoszą media tak ochoczo sprzyjające Owsiakowi, jego działalność nie jest skierowana ku potrzebującym. Cały sprzęt oklejony serduszkami trafia do zadłużonych i często nieprzygotowanych, na przyjęcie darów, szpitali. Obowiązkiem naszego państwa jest zapewnienie nam godnej opieki zdrowotnej, wyposażenie punktów medycznych i szpitali. Wszak za to płacimy i powinniśmy tego wymagać. Nikt nie wie, jak wybierany jest konkretny sprzęt do danej placówki – ktoś jeszcze pamięta skandal, jaki wywołała odmowa dyrektora jednego ze szpitali, na przyjęcie specjalistycznych foteli rehabilitacyjnych ? Placówka była odwiedzana przez media, pracownicy szykanowani i oskarżani o złe wykonywanie swoich obowiązków. Wyjaśnienie okazało się proste – szpital nie posiadał sali, w której taki sprzęt mógłby być wykorzystany, zgłosił natomiast chęć przekazania wspomnianych foteli zaprzyjaźnionej placówce, która przyjęłaby podarunek. Nikt nie zadbał o przywrócenie dobrego imienia dyrektorowi, pracownikom czy samemu szpitalowi.

Ponad połowa zebranych pieniędzy idzie na koszt samej imprezy – lokale, samochody, przeloty samolotem, wsparcie spółki „Złoty Melon”, której Owsiak jest prezesem. Jako fundacja, WOŚP pieniądze uzyskane ze zbiórek publicznych, aukcji, darowizn czy imprez, może wydać na dowolny cel. Nie wiemy również, czy akurat nasz akt dobrej woli nie zasili imprezy „Przystanek Woodstock”. Festiwal, którego hasłem jest „ Róbta, co chceta” to zaprzeczenie wolności, o którą ciągle walczymy. Stado brudnej, pijanej młodzieży nie jest nawet jej namiastką. Oczywiście nie generalizując, osoby szukające wartości i muzycznych inspiracji również się tam pojawiają, niestety w mniejszości.

Owsiak to człowiek związany z środowiskiem lewicowym, nie dziwi zatem jedna z tegorocznych atrakcji, jaką jest kolacja z posłem Biedroniem. Prowadzący WOŚP wiele razy pokazał, że jego dowcipna, przyjacielska postawa to kolokwialnie pisząc – bujda. Manipuluje młodymi ludźmi, a starszych odesłałby już na drugi świat. Taki z niego „wielki” człowiek.
Pojawiają się w konsekwencji pytania – jak pomagać i czy w ogóle warto pomagać.

Często Caritas podawany jest jako kontra do WOŚP. Jest jednak inna opcja, której osobiście jestem zwolennikiem – sprawdzona działalność wśród znajomych osób, mająca określony cel. Zarówno jako studentka, jak i działaczka Obozu Narodowo-Radykalnego czy Sekcji Kobiet Ruchu Narodowego wzięłam udział w licznych akcjach pomocy. Organizować można zbiórki dla domów dziecka, domów samotnej matki, schronisk dla zwierząt itd. Dokładnie wiemy - ile udało się zebrać, znamy odbiorców naszych darowizn i mamy pewność, że pomoc trafi tam, gdzie jest potrzebna. Zachęcam do świadomego niesienia pomocy."

Adrianna Gąsiorek

Oczywiście - jak ktoś chce niech wrzuca do puszek pieniądze garściami, ja nie zamierzam to Wasza decyzja... Jak chcę wspomóc dzieciaki to dołączam do jakiejś akcji motocyklistów i odwiedzam je w szpitalach i domach adopcyjnych





Cały artykuł znajduje się na stronie: wmeritum.pl/wosp-vs-wielka-kapela-donalda-tuska-polityczny-plecak-szwarockiego/