Co:
Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w tym roku zajmie się sprawą spalonych żywcem żołnierzy 4. Pułku Strzelcu Podhalańskich, którzy we wrześniu 1939 roku wyruszyli z odsieczą miastu Lwów. Do zbrodni doszło 22 września we wsi Urycz (wtedy Województwo Lwowskie). Naziści wespół z ukraińskimi nacjonalistami zamknęli w stodole ok. 100 polskich żołnierzy (dane mówią o liczbie między 70 a 150, ekspedycja ma dokładnie zbadać miejsce kaźni) po czym podpalili ją, robiąc z tej okropności widowisko. Z relacji dwóch ocalałych żołnierzy Jana Marka i Antoniego Dobija wiemy, że do tych nieszczęśliwców, którzy ratowali się ucieczką strzelano z kaemów, dobijano narzędziami.

Historycy nie ustalili, który oddział niemiecki dokonał zabójstwa jeńców. Przypuszczalne miejsce pochówku żołnierzy w czasie prywatnej podróży w tamte rejony odkrył Rybotycki. Wskazał mu je ukraiński mieszkaniec wsi, który pamięta tamtą tragedię

- Planujemy prace na cmentarzu w Hołosku koło Lwowa. Z badań sondażowych wynika, że mogą się tam znajdować szczątki ok. 150 żołnierzy. Chcemy też odnaleźć miejsce, gdzie zostały złożone szczątki żołnierzy zamordowanych przez Wehrmacht w miejscowości Urycz koło Drohobycza. Zostali spaleni w stodole – mówi „Rzeczpospolitej” Maciej Dancewicz, naczelnik wydziału zagranicznego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Historia 4. Pułku:
Oddział piechoty mieszany z Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego II RP, powstały w roku 1920. Protoplastą formacji jest założony w obozie La Mandria di Chivosso we Włoszech, 6 Pułk Strzelców im. Zawiszy Czarnego w 1918. W następnym roku przeniesiono oddziały do Francji. Z chwilą przyjazdu do Polski (sierpień 1919) 19 Pułk Strzelców Polskich przemianowany został na 19 Pułk Strzelców Pieszych, później do znanej dzisiaj nazwy. Stacjonował w Cieszynie. Sztandar ufundowany przez ludność cywilną otrzymał 5 października 1924.

Źródła:
Polonia Christiana
Nowa Historia
Wikipedia