Wirus HIV, który może doprowadzić do choroby AIDS, był jedną z największych bolączek drugiej połowy XX wieku. Najczęściej nękał mieszkańców Afryki oraz Azji – przeważnie występował wśród ludzi pochodzących z nizin społecznych – ale wirusem zakażali się także bardzo popularni ludzie, którym było daleko do ubóstwa.
Choć wiedza na temat choroby AIDS stale rośnie, to przez wiele lat ludzie zakażeni wirusem HIV byli piętnowani przez społeczeństwo. Na skutek tego bardzo niewielu znanych ludzi przyznawało się publicznie do nosicielstwa. Ci, którzy zdecydowali się poinformować opinię publiczną o swojej słabości, wydatnie przyczynili się do rozpropagowania walki z wirusem oraz chorobą, a także wydatnie wpłynęli na zmianę postrzeganie ludzi chorych na AIDS.
Poniżej prezentujemy dziesięciu znanych i, w zdecydowanej większości, niezwykle odważnych ludzi, którzy przyznali się do tego, że są nosicielami wirusa HIV. Niestety, wszyscy już nie żyją.
Kevin Peter Hall
Kevin Peter Hall nie był nadzwyczajnym aktorem, ale często trafiał do filmów dzięki niesamowitemu wzrostowi (220 centymetrów). To sprawiło, że w 1987 r. najpierw zagrał w popularnej komedii „Harry i Hendersonowie”, a niedługo później wcielił się w postać Predatora z filmu o tym samym tytule. Hall zagrał u boku Arnolda Schwarzeneggera, a film okazał się prawdziwym hitem. Słynny odtwórca ról potworów i niedoszły koszykarz zaraził się wirusem HIV podczas transfuzji krwi. Zmarł w 1991 r. w trakcie kręcenia serialu „Harry i Hendersonowie”.
Howard Greenfield
Howard Greenfield miał dar do pisania tekstów piosenek. Wiele utworów, których treść wypłynęła spod jego pióra, osiągnęło bardzo wysokie notowania zarówno na amerykańskiej, jak i brytyjskiej liście przebojów. Z jego pomocy najchętniej korzystał Neil Sedaka – artysta, który w ciągu swojej blisko 60-letniej kariery napisał, skomponował lub nagrał ponad 500 utworów. Greenfield zasłynął także z tego, że nie ukrywał swoich homoseksualnych preferencji. Zmarł 4 marca 1986 r. na skutek powikłań związanych z AIDS. Kilka dni później z tego samego powodu śmierć poniósł jego partner – piosenkarz kabaretowy Tory Damon.
Anthony Perkins
Choć już w 1957 r. Anthony Perkins został nominowany do Oskara za drugoplanową rolę w filmie „Przyjacielska perswazja”, to prawdziwą sławę przyniosła mu rola Normana Batesa w „Psychozie” Alfreda Hitchcocka. Perkins wystąpił jeszcze w wielu znanych produkcjach („Proces”, „Paragraf 22”, „Morderstwo w Orient Ekspresie”), co zawdzięczał głównie swoim umiejętnościom aktorskim i przyjemnej aparycji. Przez kilka lat zmagał się z wirusem HIV, ale nie przeszkadzało mu to w występowaniu w filmach. Zmarł w 1992 r. na skutek powikłań związanych z AIDS. Jego gwiazda znalazła się w Hollywoodzkiej Alei Sław.
Denholm Elliott
Trudno wskazać drugiego aktora, który dysponowałby równie imponującym dorobkiem filmowym i telewizyjnym jak Denholm Elliott. Rodowity Londyńczyk wystąpił w ponad 120 produkcjach i choć nie zdobył takiego rozgłosu, jaki osiągnęło wielu jego rodaków, to jego gra aktorska doceniana była przez krytyków. Elliott może pochwalić się zdobyciem czterech nagród Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA), a także nominacją do Oskara za rolę w filmie „Pokój z widokiem”. Był dwukrotnie żonaty, choć uchodził za osobę biseksualną. W 1987 r. dowiedział się, że jest nosicielem wirusa HIV. W 1992 r. zmarł na gruźlicę.
Makgatho Mandela
Makgatho Mandela był drugim synem Nelsona Mandeli, byłego prezydenta RPA i laureata Pokojowej Nagrody Nobla. Bycie potomkiem jednego z najbardziej wpływowych ludzi na świecie nie uchroniło go przed masą przykrości, które spłynęły na niego i jego rodzinę. Druga żona Makgatho, Zondi Mandela, zmarła w 2003 roku w wieku 46 lat. Początkowo uważano, że zmarła na zapalenie płuc, ale jakiś czas po jej śmierci Mandla Mandela – syn Makghato i Zondi – przyznał, że właściwą przyczyną jej śmierci było AIDS. Dwa lata później zmarł natomiast Makgatho. Po jego śmierci dla wielu zrozumiałe stało się zaangażowanie Nelsona Mandeli w walkę z AIDS, którą podjął w 2000 r.
Eazy-E
Eazy-E, a właściwie Eric Lynn Wright, był jednym z najpopularniejszych raperów przełomu lat 80. i 90. W wieku 24 latach pochodzący z legendarnego i owianego złą sławą Compton muzyk założył N.W.A (Niggaz Wit Attitudes) – jedną z najpopularniejszych grup hip-hopowych w historii, w skład której wchodzili m.in. Dr Dre, Ice Cube czy Arabian Prince. Zespół wydał cztery albumy, które przyniosły mu międzynarodową sławę i zagwarantowały zaszczytne miejsce w historii muzyki. Po rozpadzie grupy Eazy-E kontynuował solową karierę, którą przerwała nagła śmierć na skutek powikłań związanych z AIDS. Eazy-E rozpoczął inicjację seksualną w wieku 12 lat, a w ciągu swojego krótkiego życia dorobił się siedmiorga dzieci z sześcioma kobietami.
John Holmes
Holmes był jednym z najbardziej znanych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych aktorów pornograficznych w historii. Przez lata uchodził za posiadacza największego penisa w branży, który gotów był podjąć się każdego seksualnego wyzwania. Gwiazda Holmesa przestała błyszczeć pod koniec lat 70., kiedy zaczęły się jego problemy z narkotykami. Aktor zmagał się z uzależnieniem od kokainy. Na dodatek w 1981 r. wraz z żoną został wmieszany w poczwórne zabójstwo. Choć został uniewinniony, do dziś trudno ustalić, czy Holmes brał udział w morderstwie, w którym śmierć ponieśli czterej członkowie gangu z Wonderland. W 1986 r. dowiedział się, że jest nosicielem wirusa HIV. Z początku nie przyznawał się do tego, lecz z czasem, kiedy zachorował na AIDS i nie dało się ukryć znamion infekcji, ujawnił przyczynę swoich problemów zdrowotnych. Zmarł w 1988 r. na skutek powikłań.
Arthur Ashe
Arthur Ashe jest najlepszym czarnoskórym tenisistą w historii. Amerykanin z powodzeniem rywalizował zarówno w rozgrywkach singlowych, jak i w turniejach deblowych. Wygrał trzy turnieje wielkoszlemowe (Australian Open, Wimbledon i US Open). Oprócz niego tylko jeden czarnoskóry tenisista zdołał wygrać zawody zaliczane do Wielkiego Szlema, a był nim Yannick Noah, który w 1983 r. triumfował we French Open. Po zakończeniu kariery Ahse zmagał się z problemami zdrowotnymi, które doprowadziły w 1979 r. do ataku serca. 9 lat później Amerykanin dowiedział się, że podczas transfuzji krwi zakaził się wirusem HIV. Na początku lat 90. Ashe przyznał się do nosicielstwa i zaangażował się w akcje, które miały na celu zwrócenie uwagi na problem AIDS. Zmarł w 1993 r. na zapalenie płuc.
Althea Flynt
Kiedy 17-letnia Althea Leasure poznała Larry'ego Flynta, jej życie uległo diametralnej zmianie. Flynt swoją katorżniczą pracą i pasją doprowadził do powstania „Hustlera” - ilustrowanego magazynu erotycznego, który wstrząsnął Stanami Zjednoczonymi i stał się obiektem sporów obyczajowych w USA. Althea stała się współwydawcą czasopisma, a w 1976 r. wyszła za Flynta. Po słynnej strzelaninie z 1978 r., podczas której redaktor naczelny „Hustlera” został ciężko ranny, na skutek czego stracił czucie w kończynach dolnych, Flynt uzależnił się od stosowania środków przeciwbólowych. Razem z nim po medykamenty sięgnęła Althea, która z czasem uzależniła się od heroiny. W 1983 r. dowiedziała się, że jest nosicielką wirusa HIV, choć do końca życia uparcie twierdziła, że zaraziła się podczas transfuzji krwi, kiedy usuwano jej macicę, a nie na skutek doświadczeń z narkotykami. Zmarła w 1987 r.
Freddie Mercury
Farrokh Bulsara, znany lepiej jako Freddy Mercury, był wybitnym artystą, być może największym popowych wykonawcą w dziejach. Mercury zadziwiał świat pięknym głosem i kapitalnymi umiejętnościami scenicznymi, które wzniosły zespół Queen, którego był frontmanem, do poziomu kultowej grupy lat 80. Mercury był biseksualistą, choć pod koniec swojego życia czuł większy pociąg do mężczyzn. Ostatnie lata spędził w towarzystwie Jima Huttona. Irlandzki fryzjer zaopiekował się artystą, kiedy ten w 1987 r. dowiedział się o tym, że choruje na AIDS. 23 listopada 1991 r. Mercury, stroniący od dzielenia się swoimi sprawami prywatnymi, napisał oświadczenie, w którym przyznał się, iż choruje na AIDS. Dzień później zmarł.
KD
szybkajazda.pl