#kościół

ale chyba od wczoraj już nieczynny...

Zbieranie "na tacę" w czasach zarazy odchodzi do lamusa...



Ale samochodzik mądry, od czarnego pieniędzy nie wziął

Zabawa w chowanego – polski film dokumentalny z 2020 roku w reżyserii Tomasza Sekielskiego, opowiadający o wykorzystywaniu seksualnym małoletnich przez księży katolickich w Polsce i ukrywaniu tych praktyk przez kościelnych hierarchów, będący kontynuacją tematyki poruszonej w dokumencie Tylko nie mów nikomu, który został najpopularniejszym polskim filmem w 2019 roku na YouTube.

W filmie ukazany jest proceder przenoszenia księży oprawców z parafii na parafię. „Gdy wybucha afera to ksiądz znika, ale pojawia się w innym miejscu.” Nie bez powodu tytuł kojarzy się też z zabawą z dzieciństwa. Tytuł filmu jest identyczny jak tytuł piosenki, śpiewanej przy końcu filmu i na napisach końcowych przez piosenkarkę Korę z tekstem jej autorstwa, piosenki właśnie pod tytułem „Zabawa w chowanego”. Piosenka jest szczególnie gorzka, gdy się połączy pozornie beztroską muzykę i tekst z osobistymi przeżyciami piosenkarki, która w dzieciństwie była molestowana przez księdza.
W filmie ukazani są dwaj bracia, którzy mieszkali razem z rodzicami i dwójką rodzeństwa w mieszkaniu służbowym w domu parafialnym – ich ojciec był kościelnym organistą. Bracia byli wykorzystywani seksualnie prawie w tym samym czasie przez tego samego księdza, o czym dowiedzieli się po latach. Gdy byli wykorzystywani mieli 8 i 13 lat. Jeden z braci stwierdza, że ma mniejszy żal do księdza, a większy do wszystkich dorosłych, którzy byli wokół i prawdopodobnie (raczej na pewno) wiedzieli o jego czynach, a nie reagowali.

Z dokumentacji kurii wynika, że na księdza wpływały skargi z różnych miejscowości. Duchowny przyznał się przed rodzicami jednej z ofiar, że molestował ich syna – tłumaczył, że kusił go diabeł i że pokutuje za swoje grzechy.

W filmie przedstawiono dowody na to, że biskup Edward Janiak pomimo wiedzy o czynach księdza nie zgłosił jego sprawy do Watykanu, jak nakazuje prawo kościelne. Nie pozbawił też duchownego prawa do pełnienia posługi kapłańskiej.

Według zarządzenia Prokuratury Krajowej prokuratorzy mogą przekazywać dokumentację toczącej się sprawy przedstawicielom Kościoła, co oznacza, że kurie posiadają pełen dostęp do materiałów dowodowych i mogą wykorzystywać tę wiedzę do przygotowania się do procesu

Piękny śpiew sakralny podczas kwarantanny. Jak było do wysłać do piekła.

W zasadzie chuj mnie to co on miał w głowie, każdy ma prawo do wolności wyznania


Ale uzależnienie się ujawniło

Cuda się dzieją
Bonus (klik)

Psalm. Dawidowy.
Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity. Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.

widocznie mają monopol na czary mary

Jeden z wielu , miejsca w kostnicach brak