#lotnictwo

Akcja w Lidzbarku Warmińskim.
Kolega podejmuje ostateczne decyzję w 0:25.
Film bez dźwięku niestety.

Dobry materiał jako przygotowanie pod nowe filmy talibów jak zaczną "latać" na przejętym amerykańskim sprzęcie.

...a oni się zderzyli:



Pilot i pasażer zginęli po zderzeniu się w powietrzu dwóch helikopterów Guimbal Cabri G2 z tej samej firmy, których czterech członków załogi odbywało szkolenie lotnicze. Obie maszyny wystartowały z lotniska Sultan Abdul Aziz Shah w Kuala Lumpur, kierując się do Genting Sempah a zderzyły się 38 kilometrów od lotniska docelowego.

Jeden z helikopterów spadł spiralnie i rozbił się, ale drugi zdołał odzyskać kontrolę i awaryjnie wylądować na terenie szkoły. Przerażeni mieszkańcy wezwali służby ratunkowe, które pospieszyły na miejsce katastrofy w poszukiwaniu ocalałych, jednak wśród wraków znaleźli ciała byłego oficera Królewskiej Marynarki Wojennej Malezji Mohameda Sabri Baharoma (lat 56) i Mohda Irfana Fikri Mohameda Rawiego (44).

Były dyrektor wykonawczy grupy Malaysia Airlines Datuk Ahmad Jauhari (66 lat) i Tan Chai Eian (lat 51) znajdowali się w helikopterze, któremu udało się bezpiecznie wylądować.

Oficer Ampang Jaya, zastępca dowódcy okręgu policji Mohamada Farouka Eshy, powiedział, że natychmiastowo wszczęto dochodzenie w sprawie katastrofy.

Poniżej poglądowe zdjęcie helikoptera Guimbal Cabri G2:

Miłośnicy tematu wiedzą o co chodzi , więc nie ma potrzeby pierdolić wyjaśnienia.



Ciekawe czy tak łatwo poradziliby sobie z passatem ....

Początkujący pilot, zaraz po starcie, dopuścił do przeciągnięcia maszyny Piper PA-28, czego efekt widzimy poniżej:

Lot od startu do wodowania, na koniec raport z ustaleniami przyczyn katastrofy.

Uważa się, że co najmniej dwie osoby zginęły, a dziesiątki odniosły rany po katastrofie lotniczej w Niżnieangarsku na Syberii Wschodniej.
Lot Angara Airlines do Ułan Ude został zmuszony do lądowania awaryjnego, które zakończyło się zatrzymaniem 100 m za pasem startowym i uderzył w oczyszczalnię ścieków. Dwie osoby, które zginęły to piloci. Kolejne siedem osób, które były na pokładzie, zostało hospitalizowanych, podczas gdy 43 zostało uratowanych.

Linki obu spadochronów- zarówno spadochronu głównego, jak i awaryjnego plączą się. Słychać krzyki spadochroniarki: "kurwa, kurwa, nie chcę dzisiaj umrzeć”. Reggio Emilia (Włochy):



Dziewczyna wyszła z wypadku bez obrażeń

A jak człowiek zgubi bagaż, to nie ma komu...

Ze względu na gwałtownie pogarszające się warunki wojenne w Niemczech w ostatnich miesiącach II wojny światowej, RLM (Reichs Luftfahrt Ministerium, lub po polsku: niemieckie Ministerstwo Lotnictwa) wydało specyfikację dla projektu myśliwca, do którego produkcji użyto by minimum strategicznych materiałów, byłby odpowiedni do szybkiej masowej produkcji i wydajnością dorównywałby najlepszym maszynom tamtych czasów. Ten nowy myśliwiec musiał również ważyć nie więcej niż 2000 kg (4410 funtów), mieć maksymalną prędkość 750 km / h (457 mph), minimalny czas lotu 30 minut, odległość startową 500 m (1604 ') i musiał być przystosowany do użycia w nim turbodoładowanego silnika BMW 003. Projekt znany jako Volksjäger, został wydany w dniu 8 września 1944 roku dla firm Arado, Blohm & Voss, Fiesler, Focke-Wulf, Junkers, Heinkel, Messerschmitt i Siebel.



Chociaż nie wybrano do przedstawienia wzoru, Horten Brothers wymyślił model Ho X (10) spełniający specyfikacje określone przez RLM. Korzystając z podobnej koncepcji, nad którą pracowali ze swoim latającym skrzydłem Horten IX (Ho 229), Ho X miał być zbudowany z rur stalowych pokrytych panelami ze sklejki w środkowej części, z zewnętrznymi sekcjami zbudowanymi z dwuwarstwowych drewnianych belek pokrytych sklejką. Skrzydło zawierało dwa "łamania", około 60 stopni przy nosie, zwężające się do 43 stopni w kierunku skrzydeł. Kontrola nad maszyną miała być zapewniona przez kombinowane lotki na końcówkach skrzydeł. Pojedynczy silnik odrzutowy BMW 003E o sile ciągu 900 kp mieścił się z tyłu samolotu, zasilanego dwoma wlotami powietrza po obu stronach kokpitu. Jedną z zalet tego projektu było to, że można było zastosować różne silniki odrzutowe, takie jak Heinkel-Hirth He S 011 o sile ciągu 1300 kp, który miał zostać dodany później po zakończeniu jego rozwoju. Podwozie miało być w układzie trzykołowym, a pilot siedział w kabinie ciśnieniowej przed komorą silnika. Uzbrojenie składało się z pojedynczej armaty MK 108 30 mm (lub pojedynczej armaty MK 213 30 mm) w dziobie i dwóch karabinów maszynowych MG 131 13 mm, po jednym w każdym ze skrzydeł.



Aby wyznaczyć środek ciężkości pod różnymi kątami odkształcenia, zbudowano modele w skali z rozpiętością skrzydeł 3,05 m (10 stóp). Pełnowymiarowy szybowiec również był w budowie, ale nie został ukończony przed końcem wojny. Dalszy rozwój polegałby na dodaniu silnika tłokowego Argus As 10C o mocy 240 KM w konfiguracji popychacza, a następnie mocniejszego Heinkela-Hirtha He S 011 o nacisku 1300 kp. Z powodu zakończenia działań wojennych w 1945 roku, Horten Ho X nie został ukończony.