#obcasy

Cóż za poświęcenie - wino całe

Teraz są już twoje

High Quality Content

1:0 dla przyrody

Gdy moda wokół szaleje...

Im wyżej nieba tym mniej na ziemi

Jak zwykle, chciałbym poddać specjalistycznej analizie zdarzenie, tym razem z USA...

To nie jest ślad z buta.

Przez dziewięć lat prowadzenia z seksuologiem Andrzejem Depką radiowego programu o seksie nasłuchałam się wielu opowieści o nieudanych związkach, o tym, jak brak szczęśliwego życia seksualnego wpływa na funkcjonowanie w pracy, w relacjach międzyludzkich, w życiu. Wyobraźmy sobie np mężczyznę, hipotetycznego. W sile wieku, zdrowego, powiedzmy, 60-latka. Mężczyzna jest sam. Nigdy nie był w związku. Nigdy nie czuł się przez nikogo, poza rodzicami i ewentualnym rodzeństwem, kochany. Jakoś sobie radzi - sublimuje popęd - żyje swoimi pasjami, wiarą, dużo czyta, prowadzi aktywne życie intelektualne i zawodowe, ale wieczorem wraca do pustego domu i kładzie się sam do łóżka. Nie doświadcza dobrodziejstwa udanego seksu, nie wydzielają się mu hormony przyjemności: endorfina, dopamina i serotonina. Nie uprawia też sportu, który czasami pomaga rozładować napięcia. Choć dr Depko twierdzi, że nie da się sportem zastąpić przyjemności płynącej z udanego życia seksualnego. Napięcie seksualne można rozładować tylko w jeden sposób - aktem seksualnym. Można oczywiście radzić sobie regularną masturbacją, ale świadomość, że jest się na nią skazanym, jest równie, jeśli nie bardziej, frustrująca niż brak współżycia. Frustracja przekłada się w oczywisty sposób na emocje i zachowania naszego hipotetycznego mężczyzny. Ma coraz gorszą samoocenę, czuje się odrzucony i osamotniony. Denerwuje go to, że inni są pogodni. Źle traktuje współpracowników czy podwładnych, jest chimeryczny. Taki mężczyzna może być piekarzem - zapewne jego chleb nie będzie należał do najsmaczniejszych - chamskim motorniczym w tramwaju, wściekłym kierowcą, mobbingującym szefem. Należy tylko mieć nadzieję, że nie zostanie najbardziej wpływową osobą w jakimś państwie, która będzie miała decydujący wpływ na wszystko - na ustawodawstwo, sądy, spółki skarbu państwa, media publiczne, prezydenta, wojsko i premiera, służby specjalne i politykę zagraniczną.
W takim państwie minister obrony nie musiałby wypożyczać bomby atomowej, nasz hipotetyczny bohater by wystarczył.

Ewa Wanat
Wysokie Obcasy nr 50 19 grudnia 2015

Świąteczna fotka musi być!

Tak czy siak

Wydaje mi się, że protestuje przeciw czemuś tam.



Dla cierpiących na obstrukcję od 0:55