Choć czasem sztuka ma na celu podkreślenie jej oderwanie od rzeczywistości, Hiperrealizm jest zaprzeczeniem tej drogi. Hiperrealizm, zwany też superrealizmem lub fotorealizmem to kierunek w malarstwie XX wieku, którego celem jest przedstawianie rzeczywistości z jak największą precyzją. Obrazy i rzeźby, stworzone przez hiperrealistów nie będą różnć się od obrazu o wysokiej rozdzielczości, co sprawia, że trudno uwierzyć, iż zostały one stworzony przy użyciu takich narzędzi jak regularne ołówki, pióra, długopisy czy farby.
Obrazy hiperrealistyczne są zazwyczaj od 10 do 20 razy większa od oryginalnego źródła odniesienia (np fotografii), ale pomimo to zachowują bardzo wysoką rozdzielczość, kolor, precyzji i szczegółowości. Wiele obrazów wykonuje się przy użyciu aerografu, używając akryli, farb olejnych lub kombinacji obu.
Malarze fotorealistyczni, korzystając z założeń pop-artu, gloryfikują nieprzekłamaną rzeczywistość. Tematami malarskimi stają się wystawy sklepowe, samochody lub ich fragmenty, zdjęcia paszportowe itp. Wielu artystów rzutuje z pomocą epidiaskopu wykonane przez siebie fotografie na płótno, i maluje stricte według wyświetlanego zdjęcia. Do tego typu celów niezbędne jest absolutne mistrzostwo techniczne, choć z drugiej strony hiperrealiści byli oskarżani o wykonywanie "mechanicznej pracy" i odtwórczość.
Rysunek ołówkiem - Diego Fazio
Akryle - Jason de Graaf
Rysunek długopisem BIC - Juan Francisco Casas
Olej - Pedro Campos
Oleje - Robin Eley
Rysunki ołówkiem - Franco Clun
Oleje- Steve Mills
Rysunki ołówkiem - Paul Lung
Oleje - Roberto Bernardi
Rysunek długopisem kulkowym - Samuel Silva
Oleje - Gregory Thielker
Rysunki ołówkiem - Paul Cadden
Olej - Omar Ortiz
Rysunek węglem - Daisy