"Ambasador Watykanu przy ONZ Silvano Tomasi powiedział w wywiadzie, że użycie siły może być niezbędne, by chronić mniejszości religijne przed agresją ze strony Państwa Islamskiego. To dość niezwykła deklaracja, zważywszy, że Watykan do tej pory potępiał użycie przemocy.

W rozmowie z amerykańskim katolickim portalem Crux arcybiskup Silvano Tomasi powiedział, że bojownicy Państwa Islamskiego popełniają ogromne okrucieństwa, na które świat musi zareagować.
– Musimy powstrzymać to ludobójstwo – powiedział Tomasi. – Inaczej będziemy w przyszłości rozpaczać, dlaczego pozwoliliśmy na coś tak okropnego, dlaczego nic nie zrobiliśmy – dodał.

Zastrzegł, że oczywiście najpierw należy użyć wszelkich rozwiązań dyplomatycznych i osiągnąć porozumienie bez rozlewu krwi. – Ale jeśli nie będzie to możliwe, konieczne stanie się użycie siły – podkreślił."



Źródło:
tvp.info/19264462/niespotykana-deklaracja-watykan-poparl-uzycie-sily-w...

Jeden z bojowników ISIS po egzekucji zaczął z nudów kopać odciętą głowę swojej ofiary. Koledzy, widząc to, przyłączyli się do niego. Tak im się nowa zabawa spodobała, że od tamtego czasu po każdej egzekucji kopali głowy swoich ofiar. Z czasem zaczęli tymi głowami żonglować, robić triki, podania, wrzutki, drybling. Wbili w ziemię dwa karabiny jako bramkę i ćwiczyli akcje, rzuty rożne oraz wolne, dośrodkowania...
I nawet nie zauważyli, kiedy Państwo Islamskie wyprzedziło Polskę w rankingu FIFA.

Biegnie lis przez las i napotyka pawiana. Ten go zaczepia:
- Lis, gdzie tak gnasz?
- Wprowadzili progresywny podatek na futra. Boję się, że mi ostatni włosek z grzbietu zedrą.
Pawian, ledwie to usłyszał, zaczął biec. Lis za nim, dogania go i pyta:
- Te, pawian, a ty się czego boisz?
- Ja już znam ten nasz las. I podatek od futer będą najpierw z gołodupców ściągać.

Szyickie bojówki w Iraku masowo porywają i mordują sunnitów - alarmuje Amnesty International. Mszczą się w ten sposób za brutalność sunnickich radykałów z islamskiego kalifatu.

"Wróciliśmy z meczetu, wypiliśmy herbatę. Nur powiedział, że wpadnie do chorego wujka, wróci za kilka minut. Nie wracał, nagle sąsiedzi zaalarmowali, że podjechało kilka samochodów, że ktoś go porwał. Po godzinie znaleźliśmy jego ciało - miał skute z tyłu ręce i dziurę po kuli w głowie, tak samo jak dwa inne ciała leżące obok. Dlaczego mu to zrobili? Nur w życiu nikogo nie skrzywdził, całe dni pracował w szpitalu, wieczorami zajmował się rodziną i uczył, chciał dalej studiować" - opowiada krewny 28-letniego pielęgniarza i młodego ojca z Kirkuku.

Historia Nura i wiele podobnych znalazły się w najnowszym raporcie Amnesty International (AI), zatytułowanym "Absolutna bezkarność. Rządy bojówek w Iraku". Raport szczegółowo opisuje ataki na tle religijnym, przeprowadzane przez szyickie bojówki w Bagdadzie, Samarze i Kirkuku latem i wczesną jesienią br. Według autorów to właśnie w tych miastach znaleziono w ostatnich miesiącach setki niezidentyfikowanych ciał, najczęściej ze związanymi z tyłu rękoma i z ranami postrzałowymi w głowach, co sugeruje doraźne egzekucje.

Zemsta za okrucieństwo radykałów

Nie zawsze porwani giną od razu - czasem dopiero po wpłaceniu przez rodziny żądanego przez porywaczy okupu.

Jak dwaj kuzyni: 31-letni Madżid pracujący w ministerstwie edukacji, ojciec trójki małych dzieci, i Nadżif, 30-letni inżynier. Zostali porwani pod koniec maja pod Bagdadem, w trakcie przeprowadzki - właśnie przewozili meble. Zabrali ich "mężczyźni w wojskowych mundurach, w wojskowym samochodzie". Chociaż rodziny dostarczyły uzgodniony okup - równowartość blisko 100 tys. dol. - następnego dnia znaleziono ciała obu mężczyzn.

Według AI porwania i mordy mają być zemstą na sunnitach za działanie skrajnie sunnickich radykałów z Państwa Islamskiego - samozwańczego kalifatu utworzonego latem na terenach zachodniego Iraku i wschodniej Syrii.

Dwa dni przed publikacją raportu radykałowie potwierdzili w swoim internetowym magazynie, że w Iraku porywają i zniewalają kobiety i dzieci z religijnych mniejszości - głównie chrześcijanki i jazydki. W sierpniu tysiące jazydów uciekły przed inwazją radykałów w rejonie góry Sindżar na północy Iraku. Setki trafiły do niewoli.

Bojówki sycą się bezprawiem

Jednak, jak przekonują autorzy raportu, nie tylko chęć zemsty jest powodem polowania na sunnitów. Szyickie bojówki, jak Asaib Ahl al-Hakk, Brygady Badra, Armia Mahdiego czy Kataib Hizbullah - pozwalają sobie na więcej, bo w ostatnich miesiącach wyraźnie urosły w siłę, szczególnie odkąd iracka armia pierzchła przed zdobywającymi kolejne miasta radykałami z PI, a bojówki przejęły na siebie walkę z kalifatem. Poza tym strasząc radykałami, łatwiej im rekrutować tysiące nowych chętnych.

AI twierdzi, że bojówki wykorzystują panującą w kraju "atmosferę bezprawia". Autorzy raportu wzywają iracki rząd do ich "natychmiastowego okiełznania i przywrócenia w kraju rządów prawa".

Krwawa wojna religijna powróci?

To może nie być łatwe, bo według AI bojówki działają bezkarnie, a wręcz za cichym przyzwoleniem armii i władz.

Autorzy raportu cytują przedstawiciela administracji, który tłumaczy motywy morderców. "Młodzi, sprawni, nadający się do walki sunnici z terenów przejętych przez Państwo Islamskie, przez szyickie bojówki są postrzegani jak terroryści. Inni to po prostu ofiary zemsty. Obawiam się, że wracamy do sytuacji sprzed siedmiu czy ośmiu lat, kiedy takie rzeczy były codziennością" - dodaje. Urzędnik ma na myśli krwawą wojnę religijną toczącą się w Iraku w latach 2007-08, w której co miesiąc ginęło średnio 3 tys. ludzi.

Autorzy raportu stwierdzają, że nie ma dowodów, żeby porwani i zabici sunnici mieli jakiekolwiek związki z Państwem Islamskim albo z przeprowadzanymi przez radykałów atakami. Jednak - jak zaznaczają - nawet gdyby tak było, po ich złapaniu szyickie bojówki mogłyby bez trudu przekazać podejrzanych policji. "W tych okolicznościach porywanie i przeprowadzanie doraźnych egzekucji stanowi zbrodnię wojenną" - czytamy w raporcie.

Cała prawda o tym jak działa każdy socjalistyczny system.

Witam Sadole!
Jako, że sadol uczy i bawi, tak przynajmniej się mówi (niektórym pomaga także w masturbacji, ale można to uznać za zabawę), pomyślałem, że właśnie można by się skupić na kwestii, która jest bliżej tego co UCZY. Ostatnio tematem numer jeden jest oczywiście wielka wojna i ruscy. Media aż huczą i wszędzie jest to właściwie jedyny poruszany temat. Ale są przecież jeszcze rzeczy przyziemne. Może sprawa, nie tak przyziemna co prawda jak wcześniej wspomniane dążenie do ejakulacji na dziale hard, ale mimo to coś co nas dotyczy codziennie- gospodarka. Zbliżają się wybory do europarlamentu, a za rok na rodzimym podwórku. Jako, że poglądy użytkowników tego portalu są rozciągnięte dość szeroko na ogólnym podziale lewica-prawica i zazwyczaj dyskusje na tematy polityczne i gospodarcze to przekrzykiwanie się i skakanie od podatków do "jebać tuska" pomyślałem, że można by porozmawiać w jednym temacie na dany temat, po czym tworzyć nowe tematy, na w których poruszano by inne, konkretne zagadnienia.

No chyba, że nikogo to nie interesuje, ale to się okaże. Najwyżej nie dostane piwek

Pierwszy temat jaki chciałbym poruszyć to płaca minimalna, więc do rzeczy...

Politycy często stosują zagrywkę na płacę minimalną. Jest to oczywiście typowa kiełbasa wyborcza. Władza co rusz się chwali tym, że "za naszej kadencji płaca minimalna wzrosła", niegdyś była to domena lewicy na czele z niejakim napierniczakiem, znanym szerzej jako Napieralski. Było to o tyle zrozumiałe, że lewica zawsze zabiegała o głosy mas robotniczych. Obecnie wyniki sondaży wskazują na zdecydowaną przewagę PiSu, który o dziwo proponuje między innymi nic innego jak właśnie płacę minimalną na poziomie 50% średniej krajowej, czyli jakieś 1900 na tę chwilę.

Co to oznacza?
Obecnie płaca minimalna wynosi 1680 brutto, czyli pracownik dostaje na rękę jakieś 1230, a pracodawce kosztuje to ok 1990.
W przypadku gdyby płaca min wynosiła 1900, pracownik- ok. 1390, pracodawca ok 2250.
Nawet średnio rozgarnięty w cyferkach student kulturoznawstwa zauważy, że pracownik dostanie na rękę jakieś 150 zł więcej, pracodawce to kosztuje 250 zł. 100 zł ginie, bo to efekt takich działań pewnie
Co to oznacza w praktyce?
1. Pracodawca musi zapłacić większą cenę za tą samą usługę(czyjąś pracę), której jakość nie wzrosła, ani też czas się nie wydłużył. Dość oczywisty wniosek.
2. Pracodawca ma określone pieniądze (fundusz płac), który może przeznaczyć na pensje, zatem nasuwa się wniosek, że dawanie pracy staje się dla niego mniej opłacalne.
3. Oczywiście pracodawcy potrzebują pracowników, więc aby zrekompensować straty, muszą podnieść ceny towarów/usług lub pogorszyć ich jakość aby zaoszczędzić.
4. Za droższe towary zapłaci w końcu pracownik(konsument) lub ucierpi na pogorszeniu ich jakości.
5. Nawet jeśli stanie się tak jak pisałem w puntach 3) i 4) czyli wyższa płaca zostanie w jakiś sposób zrekompensowana, to pracodawcy ubędzie pieniędzy na usprawnianie wydajności pracy(technologie, szkolenia), aby ludzie pracowali bardziej efektywnie, co naturalnie podniosło by ich płace albo przynajmniej pracowali by lżej lub mniej za tą samą płace.

6. O wiele trudniej będzie dostać prace. I ten, ostatni punkt zilustruję przykładem:
"Człowiek po 5 latach pracy w wyniku podwyższenia płac minimalnych traci ją. Załóżmy, że wcześniej pracował w fabryce. Musi z czegoś żyć więc szuka czegokolwiek, więc załóżmy idzie do restauracji, żeby pracować na przysłowiowym zmywaku. I tam pracodawca mówi mu "dałbym panu tu pracę... ale nie pracował pan wcześniej w gastronomii, więc mógłbym panu płacić 1000 na rękę, no ale nie mogę, bo zgodnie z prawem muszę zapłacić 1200, więc już poczekam na kogoś z jakimkolwiek doświadczeniem". Po nieudanych próbach, nasz przykładowy koleżka staje się zarejestrowanym bezrobotnym i inkasuje co miesiąc 600. Jest to niewątpliwie większa strata dla gospodarki z kilku oczywistych przyczyn no i oczywiście psuje moralnie człowieka.
Oczywiście można też dojść do wniosku, że wówczas uczciwa praca jest warta 600, bo nie robiąc nic i tak 600 się dostanie za frajer.

Myślę że w tych kilku przykładach prosto wyjaśniłem dlaczego, mit płacy minimalnej nie działa. Tak wiem, ktoś napisze, że niczego szczególnego nie odkryłem, ale można się zdziwić ilu ludzi w to wierzy i na to głosuje. Jestem więc ciekaw argumentów zwolenników płacy minimalnej z kuźni towarzysza szumlewicza, których jest tu trochę, ale zazwyczaj ich argumenty kończą się na "nie znasz życia, młody jesteś, zaczniesz pracować to zobaczysz".
Więc jeśli są tu tacy to zapraszam do dyskusji, jeśli się mylę to wytłumaczcie, w którym punkcie.
I odpowiedzcie mi na pytanie jeszcze... Czy dalej chcecie głosować na swoje bezrobocie?
[mb]

Czyli poświęć 10 minut i sam zobacz (uświadom sobie) jak PAŃSTWO robi Cię w balona

Po obejrzeniu tego filmiku stwierdzam, że konto już niezaprzeczalnie musi być założone...

Rosja - Sochi 2014

Mamy najniższy przyrost naturalny od czasu zakończenia II wojny światowej!


Rok 2013 był podobno dla rządu Tuska "rokiem rodziny". Okazało się jednak, że w 2013 odnotowano w naszym kraju rekordową przewagę zgonów nad urodzeniami... Droga Platformo Obywatelska - jeśli chcecie, aby w Polsce rodziło się więcej dzieci, to nie zabierajcie nam tyle pieniędzy w podatkach!

Ubiegły rok zapisze się jako początek pandemonium demograficznego w Polsce. Z najnowszych danych GUS oraz szacunków „Rz" wynika, że w ubiegłym roku ujemny przyrost naturalny, czyli przewaga zgonów nad liczbą urodzonych dzieci, będzie największy od 1945 r.

Wyniesie 16–20 tys. Do tej pory najgorzej było w 2003 r. – wtedy odnotowaliśmy 14,1 tys. więcej zgonów niż urodzeń.

GUS podał, że w okresie styczeń–listopad urodziło się zaledwie 343,4 tys. dzieci. Rok wcześniej w tym samym okresie Polacy doczekali się ich 359 tys. Można zatem szacować – na podstawie danych z poprzednich lat i wyników miesięcznych – że w całym ubiegłym roku przyszło na świat ok. 370 tys. młodych Polaków. Liczba urodzeń zmniejszyło się zatem w porównaniu z poprzednim rokiem o blisko 15 tys.

Urząd statystyczny policzył też, że w pierwszych 11 miesiącach 2013 r. zmarło 355,2 tys. osób. Łącznie w całym ubiegłym roku – też przyjmując to, co działo się wcześniej – będzie ich zatem ok. 390 tys.

Nasz fatalny wynik to nie tylko efekt zastraszająco małej liczby rodzących się dzieci, ale także rosnącej liczby zgonów.

Zaczynamy się starzeć. Głównie dlatego, że coraz starsze są osoby urodzone w tzw. powojennym wyżu demograficznym. W tych latach rocznie rodziło się średnio ponad 700 tys. dzieci. Na przykład w 1951 roku urodziło się ich blisko 784 tys.

– Jeśli do tych danych dodamy wielką emigrację i brak imigracji, wyraźnie widać, jak poważna jest nasza sytuacja – ocenia prof. Krystyna Iglicka, demograf, rektor Uczelni Łazarskiego. Zwraca też uwagę, że z danych GUS wynika, iż w ubiegłym roku bardzo niewiele było małżeństw, a liczba rozwodów utrzymuje się wciąż na wysokim poziomie. – To, co miało się zacząć około 2015 r., czyli gwałtowny proces starzenia się naszego społeczeństwa, zaczęło się niestety już w ubiegłym roku – ocenia prof. Iglicka.

Eksperci biją na alarm, domagając się od rządu zajęcia się na poważnie problemem ludnościowym. – Badania OECD wskazują, że sytuacja demograficzna Polski może być jej główną barierą rozwojową w XXI w. – mówi Stanisław Kluza, ekonomista, b. szef Komisji Nadzoru Finansowego. Tłumaczy, że Polska jest w czołówce krajów, w których struktura demograficzna będzie najmniej korzystna dla podnoszenia konkurencyjności i perspektyw rozwoju gospodarki. – Boję się, że staniemy się domem starców – mówi Kluza.

Łukasz Hardt, ekonomista, ekspert Związku Dużych Rodzin 3+, wskazuje, że bez młodych ludzi gospodarka będzie kreowała mniej innowacyjnych rozwiązań, mniej będzie przedsiębiorców, przełomowych pomysłów. – A to innowacje są motorem rozwoju – mówi Hardt.

Rząd wskazuje, że robi coraz więcej, by poprawić naszą sytuację ludnościową. Poprzedni rok ogłosił nawet Rokiem Rodziny. – Mamy już m.in. roczne urlopy macierzyńskie, składki z budżetu na emerytury dla opiekunów, dopłaty do przedszkoli. Wprowadzamy Kartę dużej rodziny i likwidujemy zbędne, coroczne zakupy nowych podręczników – mówi Władysław Kosiniak-Kamysz, minister pracy i polityki społecznej.

Eksperci wskazują jednak, że polityka demograficzna wymaga całościowego planu, a rząd działa wyrywkowo. – Polityka rządu jest chaotyczna. Nie ma w niej przemyślanych i wprowadzanych konsekwentnie działań. A tylko takie mogą przynieść efekt – mówi Kluza. Prof. Iglicka wskazuje, że najlepszym przykładem na sukces takiego strategicznego myślenia jest Francja. – Tam o polityce na rzecz rodzin myślano już prawie 100 lat temu. Francuzi działają długofalowo i nie zmieniają swoich rozwiązań co kadencję. Mają efekty. Ich współczynnik dzietności oscyluje wokół 2. A by naród nie wymierał, powinien być na tym poziomie – mówi Iglicka.

W Polsce wynosi on 1,3, co plasuje nas na 212. miejscu na świecie, na sklasyfikowane przez The World Factbook 224 kraje świata.

Demografia od wojny

Od czasu wojny przewaga zgonów nad urodzeniami zdarzyła się w Polsce jedynie 
w latach 2002–2005. Wtedy ujemny przyrost naturalny wahał się od -3,9 tys. do -14,1 tys.

W latach 1953–1958 przewaga urodzeń nad zgonami wynosiła ponad 500 tys. Wysokie saldo demograficzne odnotowaliśmy także na przełomie lat 70. i 80. Było to tzw. echo wyżu powojennego. Jeszcze w 1993 r. przewaga urodzeń nad zgonami wynosiła 102 tys. Ubiegłoroczny wynik będzie najgorszy 
w powojennej historii.

Źródło

Raport EKPS: Rząd Tuska nie przestrzega praw obywateli do ochrony zdrowia oraz zabezpieczenia społecznego


Raport Europejskiego Komitetu Praw Społecznych (EKPS) miażdży rząd Tuska za nie przestrzeganie praw obywateli do ochrony zdrowia, zabezpieczenia społecznego oraz pomocy socjalnej. Stwierdzono w nim "wyjątkowo dużą" liczbę naruszeń Europejskiej Karty Społecznej, którą nasz kraj podpisał w 1997 roku.

ECSR bada wypełnianie przez państwa należące do Rady Europy zobowiązań wynikających z Europejskiej Karty Społecznej, czyli przyjętej w 1961 r. konwencji Rady Europy, która zawiera katalog praw człowieka o charakterze społecznym i ekonomicznym. Polska przystąpiła do konwencji w 1997 r. Opublikowany dziś raport dotyczy przestrzegania praw obywateli do ochrony zdrowia, zabezpieczenia społecznego oraz pomocy socjalnej. Obejmuje okres od 2008 do 2011 r. Polska została wymieniona w nim wśród krajów, w których stwierdzono wyjątkowo dużą liczbę naruszeń Europejskiej Karty Społecznej w tych trzech dziedzinach; negatywnych jest aż siedem z 13 wniosków dotyczących Polski. Więcej negatywnych ocen zebrały Albania, Gruzja, Mołdawia, Ukraina, Rumunia i Grecja.

- Niektóre przypadki naruszeń Europejskiej Karty Społecznej przez Polskę mają już całkiem długą historię. Szczególnie negatywnie oceniamy m.in. sytuację w ochronie zdrowia w Polsce ze względu na długie kolejki do lekarzy - powiedział główny sprawozdawca ECSR Colm O'Cinneide na konferencji prasowej w Brukseli.

Według ECSR Polska nie gwarantuje równego dostępu do opieki zdrowotnej, bo czas oczekiwania na wizytę u lekarza specjalisty, niektóre badania i zabiegi jest zbyt długi. W raporcie podano kilka konkretnych przykładów. Np. średni czas oczekiwania na operację wymiany stawu kolanowego wynosił w 2011 r. 281 dni w pilnych przypadkach oraz 451 dni, gdy zabieg nie był pilnie potrzebny. Na protezę dentystyczną czeka się w Polsce średnio ok. 104 dni. Według raportu podejmowane przez polskie władze działania, które pomogłyby skrócić kolejki do lekarzy nie przyniosły oczekiwanej poprawy.

Polska nie zapewnia też odpowiedniego poziomu zasiłku dla bezrobotnych. Według raportu minimalna wysokość zasiłku nie przekracza 40 proc. średniego dochodu netto, który według Eurostatu wynosił w 2011 r. równowartość 209 euro. Niezgodne z Europejską Kartą Społeczną było też - zdaniem ECSR - skrócenie czasu, w którym przysługuje zasiłek dla bezrobotnych z 18 do sześciu miesięcy; w niektórych przypadkach do 12 miesięcy.

Prawo do równego traktowania obywateli innych państw stron Europejskiej Karty Społecznej w dziedzinie prawa do świadczeń zabezpieczenia społecznego (jak np. zasiłki rodzinne) również nie jest w Polsce w pełni respektowane z uwagi na brak dwustronnych umów w tej sprawie z niektórymi krajami spoza Unii Europejskiej. Ponadto - wskazano w raporcie - wymagany czas zamieszkania w Polsce, po którym obywatele innych państw stron konwencji mogą uzyskać dostęp do usług i świadczeń pomocy społecznej, jest nadmiernie długi.

Źródło