#psychopata

filmik rozbraja!

Adam K. (35 l.) uznał, że odbierając życie swoim córeczkom Laurze i Natalce najbardziej jak tylko można ukarze żonę za to, że chciała z nim się rozwieść. Prawdopodobnie morderca zaplanował wszystko bardzo dokładnie. Czekał tylko na odpowiedni moment. Dopiero teraz mieszkańcy przypominają sobie, że pijąc piwo pod sklepem powiedział niedawno, że nigdy po rozwodzie nie odda Małgorzacie K. (29 l.) córeczek.

Nikt jednak nie przypuszczał co może mieć na myśli ten do niedawna spokojny i zrównoważony mężczyzna. Że w jego głowie kiełkuje zbrodniczy plan zarąbania dzieci i popełnienia samobójstwa

We wsi Zamch (woj. lubelskie), gdzie doszło do zbrodni sprawa ciągle budzi ogromne emocje. Sąsiedzi mają przed oczami siedzącego przed domem Adama K. Na jednym kolanie trzyma Natalię, na drugim Laurę. Mocno je przytula.

- Moje maluśkie, tak was kocham - mówił uśmiechając się. Ludzie nie mogą wprost uwierzyć, że ten czuły ojciec był zdolny do tak potwornej zbrodni.

Pokryty niebieską blachodachówką dom, gdzie rozegrał się horror został wysprzątany przez najbliższą rodzinę zmarłych. Zakrwawione ubrania pościel i meble spalono na placyku przed domem. Zniknęły policyjne taśmy, zagradzające wjazd. Okna zostały szczelnie zakryte roletami przed ciekawskim wzrokiem gapiów. Pozostałej części dobytku pilnuje uwiązany na łańcuchu przy budzie pies.

- Ładny domek ale raczej nikt tutaj nigdy nie zamieszka. Kto by miał odwagę? Przecież krew tych niewinnych dzieci wsiąkła w ściany, w podłogę. Najlepiej byłoby to rozwalić - mówi pracujący w ogrodzie kilkaset metrów dalej mężczyzna.

On podobnie jak większość mieszkańców tej części Zamchu znał Adama K. od najmłodszych lat. Do niedawna miał o sąsiedzie jak najlepsze zdanie. Że jest pracowity, opiekuńczy, miły, rozmowny, nigdy nikomu nie odmawiający pomocy. Że ponad wszystko kocha swoją młodszą o kilka lat, piękną żonę. Z Małgorzatą K. ludzie nie mieli za bardzo kontaktu. Mimo, że mieszkała w tym miejscu od kilku lat, większych przyjaźni nie nawiązała. Nie pasowała tutaj, bardziej nadawałaby się do miasta.
- Przecież rozwód to nie koniec świata. Ludzie się rozstają, tak było i będzie zawsze. To nie powód żeby komuś odbierać życie. Jak już chciał pójść na tamten świat to powinien siebie zabić a nie Laurę i Natalię - dodaje jedna z sąsiadek.

Źródło: fakt.pl

Agent FBI grasujący po jednej z dzielnic Opola



źródło: 24Opole.pl

Zapraszam do zapoznania się z chorym i groteskowym klimatem gry Bioshock, którą zresztą bardzo polecam. Dzisiaj wizyta u szalonego chirurga plastycznego.

Coś w sam raz na niedzielne popołudnie z rodzinką.

Film mistrza makabry zza Odry - Jorga Buttgereita, powszechnie uznawany za jeden z najbardziej zwyrodniałych i najmocniejszych filmów gore w historii. Ale czego innego spodziewać się po facecie, który kilka lat wcześniej nakręcił słynnego Nekromantika
Sam obraz to mroczna, momentami psychodeliczna wręcz podróż wgłąb umysłu tytułowego bohatera Lothara Schramma - z pozoru szarego obywatela, a w rzeczywistości psychopatycznego mordercy. Najmocniejsze punkty to gęsty, sugestywny, niepokojący klimat, doskonała muzyka i naturalnie iście kapitalne sceny gore (jak na tak niszowe dzieło wykonane są naprawdę wybornie, Nekromantik się chowa).
Moim zdaniem to nie tylko najlepszy film w dorobku Buttgereita, ale również jeden z najlepszych filmów gore w ogóle. Kto nie widział niech nadrabia.

Mix piosenek o ulubionym bohaterze Ala Bundy'iego

"Młody imago wydostał się właśnie z pękniętego kokonu tkwiącego w wilgotnej ziemi na dnie klatki, wspina się ostrożnie po łodydze wilczej jagody i szuka miejsca, w którym będzie mógł rozpostrzec swoje wilgotne jeszcze skrzydła. Wybiega na biegnąco poziomą gałązkę. Powoli stopniowo skrzydła wypełniają się krwią i powietrzem..." Jest to znak symbolizujący przemianę. Taką przemianę przechodziły ofiary psychopaty Buffalo Billa, który to uprowadzał i znęcał się nad nimi psychicznie. Zdzierał z nich skórę i szył z niej stroje, by zaspokoić swe transseksualne pragnienia. Okrutne zabójstwa młodych kobiet spędzały sen z powiek początkującej agentce FBI, Clarice Starling. Prowadzi ona śledztwo współpracując z przebywającym w szpitalu psychiatrycznym, seryjnym mordercą Hannibalem Lecterem. Ma on na nią ogromny wpływ, gdyż w zamian za informacje o prześladowcy domaga się wiadomości o jej życiu prywatnym. Clarice jest niezwykle ciężko, jednak całkowicie poświęca się sprawie. Wydawać by się mogło, że po pewnym czasie między nią a Hannibalem zawiązuje się pewna więź. Korzysta z podanych przez niego podpowiedzi, które nie zawsze okazują się prawdziwe. Gdy wszelkie tropy zawodzą posuwa się do radykalnych metod, które pomogą jej w rozszyfrowaniu prześladowcy, ale zarazem pozwolą się wydostać Hannibalowi..."

kupiłam książkę na rynku w antykwariacie za 3zł i zaczytuję się w niej obecnie namiętnie
polecać chyba nie trzeba - pozycja ogólnie znana myślę, ale może zachęci kogoś do przeczytania bo na prawdę warto!

Niewinna zabawa z balonikami

uczucie dopada każdego