#szkoła

Trochę ją wcięło.

Tylko uważaj żebyś w nas nie trafił.



Dla niecierpliwych akcja od 0:25.

A więc zacznijmy od tego,że niecały rok temu napisałem scenariusz filmu.scenariusz miał być o przemocy w szkole.Ja jednak postanowiłem podejść do tematu w inny sposób,niż robią to inni.Chciałem zrobić film o przemocy w szkole,ale zrobiony w taki sposób,że będzie pokazany nielinearnie (gotowy film można oglądać od różnych momentów i można zawsze znaleźć coś nowego i ciekawego) i będzie pokazywał taki świat „oczami" oczami ofiary.

Zebrałem więc ponad 24 osoby ze szkoły (16 uczniów+8 nauczycieli) i przez następne 4 miesiące (od lutego do czerwca) kręciliśmy film.Potem był montaż i premiera.

OPIS:

„Sześciu" to sześć historii osób,które doświadczyły na sobie przemocy w szkole.Każdy rozdział to odrębna opowieść,jednak wszystkie mogą się łączyć w jedną,uniwersalną opowieść.

Film nie ma głównego bohatera,głównymi bohaterami są tu osoby,które doświadczyły przemocy w szkole.Głównym bohaterem,tyle że zbiorowym,może być szkoła.

Sześć różnych historii,sześć różnych osób i w końcu sześć różnych osobowości-Przedstawiamy film „sześciu"

Na jednym z portali znalazłem taką oto informację:

Nauczycielka wiedzy o społeczeństwie zarządziła obowiązkową lekturę „Gazety Wyborczej” i zobowiązała uczniów do codziennego śledzenia programu informacyjnego TVN-u. Nie było mowy o innych mediach. To indoktrynacja – alarmuje w rozmowie z „Gazetą Polską Codziennie” ojciec nastolatki z jednego ze słupskich gimnazjów.

Także pilnujcie dzieciaków by nie stały się lemingami

Pełny artykuł: niezalezna.pl/59396-w-szkolach-wdrazaja-program-michnika-przymusowa-le...

Co wy na to?

Co tam się odpierdala?

film przedstawia bójkę w szkole między dwoma mulatami
.

- Mamo, mamo dzieci w szkole mówią że ja jestem zazdrosny!
- Jak tak mówią, to złap ich! Niech dostaną wpierdol.
- Mamo, a dlaczego oni tak a ja nie?!

Uprzedzając komentarze, to nie jest materiał własny. Znaleziony w necie

To się zdarzyło parę lat temu jak byłem w liceum. Poprzedniego dnia wieczorem zamówiliśmy chińczyka do domu, smakowało dobrze, ale następnego dnia obudziłem się z bólem brzucha. Jednak mimo tej niedogodności poszedłem do szkoły.

Po nieco ponad 20 minutach lekcji poczułem budujące się we mnie uczucie na pograniczu potrzeby wypuszczenia gazów, a potrzeby zrobienia kupy. Uznałem że doczekam do przerwy, tylko trochę sobie ulżę. Dyskretnie się przechyliłem i wypuściłem bezszelestnego truciciela.

Smród okazał się powalający. Wkrótce usłyszałem szepty “o jezu”, “co za smród” i wzajemne oskarżenia. Świadom starożytnej zasady “kto czuje ten produkuje” odczekałem chwilę, ale fetor był taki silny, że chcąc nie chcąc musiałem się przyłączyć do narzekań.

Mimo, że potrzeba odwiedzenia ubikacji była już bardzo silna, to w tym momencie nie mogłem już wyjść, gdyż byłoby to jawne przyznanie się do winy. Cierpiałem w milczeniu. Ale że i tak już śmierdziało w całej klasie, to kolejne porcje gazów uwalniałem bez skrupułów, choć z dużą ostrożnością, aby się nie posrać.

Wkrótce prawie wszyscy w klasie siedzieli z bluzami i koszulami ponaciąganymi na nosy. Ktoś nawet włożył głowę do plecaka. Nauczycielka kazała otworzyć okna i drzwi, ale nie przyniosło to szczególnego rezultatu. Nie mogło, bo przecież produkcja trwała cały czas. W końcu matematyczka się poddała, zakończyła lekcję 10 minut przed czasem i wyszła. W takich warunkach i tak nikt nie mógł się skoncentrować.

Tak oto wykurzyłem nauczycielkę z klasy. Było to chyba moje największe osiągnięcie z liceum, ale niestety dotąd nikomu nie mogłem się pochwalić.

Walka ze szkolną samowolną modą z niespodzianką na końcu

17-letni Siergiej nie był popularny w szkole i często był zastraszany przez kolegów z klasy, którzy w końcu go zabili. Materiał filmowy pokazuje jak chłopak potyka się (zostaje popchnięty) i niestety uderza gardłem w biurko, łamiąc kości gnykową, co sprawia że powoli zadławia się na śmierć.



Film powinien być przestrogą, że nawet z pozoru niegroźne zdarzenie może doprowadzić do tragedii.