#sztuka

Street art Evol: Jak zamienić nudny krajobraz w kontekstowej grze iluzji.

Street artEvol.

Evol jest utalentowany projektant i artysta uliczny z Berlina. Myślał, że nie było zbyt dużo nudnych miejskich powierzchnie i postanowił przekształcić te. Tylko przez drukowanie powtarzalny wzór budynków na papierze i wklejanie ich do skrzynek elektrycznych i plantatorów małych lub innego rodzaju urządzeń ulicznych, Evol nadaje miastu niesamowity efekt magiczny. Rzeczywiście, Evol okazuje losowy instalacji elektrycznej w przekonujący reprodukcji wieżowców miasta. On wykonuje swoją sztukę w różnych miastach, może w swoich ulicach. Pamiętaj, aby odwiedzić jego stronę, aby odkryć jego dzieła sztuki projektowania i instalacji ulic.

Tworzenie przez malowanie postaci Bruce'a Lee na ścianie techniką "karate"

na prześcieradle

Shain Erin od dzieciństwa fascynowała się sztuką, jednak sama zaczęła czerpać inspiracje do swych małych dzieł sztuki z malarstwa, rzeźby i mediów cyfrowych, dopiero w ciągu ostatnich lat. Prawdziwą pasją Erin zawsze były mumie, które, według niej, są niczym "kapsuły czasu starożytnych kultur i informacją o życiu poszczególnych ludzi. Są jak książki, które czekają na czytelników."

Artystka studiowała w San Francisco Art Institute, i niedawno otrzymała tytuł Bachelor of Fine Arts. W ciągu ostatnich lat, Erin stworzyła kilka serii figurek, które były wystawiane w Stanach Zjednoczonych, Australii, Anglii, Norwegii, Francji, Niemczech i Kanadzie.

Tak sama artystka mówi o jednym ze swoich dzieł: "Sabelia jest jedną lalką z serii "Monsters Exquisite" inspirowaną antykami woskowych modeli medycznych i próbek reprezentujących anomalie genetyczne i choroby. Jednak wszystkie te postaci są całkowicie wytworem mojej wyobraźni i nie przedstawiają konkretnych zjawisk czy osób. Wynikają one z mojej fascynacji biologiczną abstrakcją i surrealizmem, tak jak to jest wyrażone w przyrodzie i wyrażone przez kulturę ludzką."

A oto dzieła:











więcej?

coś pięknego

W serii obrazów o nazwie Atlas, artysta dokonał integracji postaci ludzkich i zwierzęcych z mapami fizycznymi świata, nadając miejscami polityczne, miejscami mitologiczne znaczenie. Seria urzeka kolorystyką, jaką zastosował artysta, starając się zachować barwy zbliżone do barw atlasów fizycznych.




reszta w komentarzach

Jason de Caires Taylor urodził się w 1974 roku. Artysta ten wychowywał się częściowo w Europie, częściowo w Azji, dużo czasu spędzając na nurkowaniu i podziwianiu raf koralowych u Wybrzeży Malezji. Jest instruktorem nurkowania. Woda jest jego żywiołem i stała się także naturalnym otoczeniem jego rzeźb.

Ponadto te prace naprowadzają też na świat fantazji, mogą nasuwać skojarzenia ze światem zatopionej Atlantydy, z historiami o zaginionych rozbitkach, z podróżami do wnętrza ziemi, do tego, co niedostępne lub funkcjonujące jedynie w świecie wyobraźni.



W 1988 roku Taylor ukończył Instytut Sztuki w Londynie, później kształcił się jeszcze w rzeźbie w tradycyjnym kamieniu. Zachwycony podwodnym światem, zauważa zarazem jego degradację, do której przyczynia się zresztą między innymi turystyczne nurkowanie. Chodzi o nurków, którzy podziwiając rafy koralowe, dotykają je i tym samym niszczą. I dlatego Jason de Caires Taylor postanowił tworzyć podwodną sztukę, aby odciągnąć turystów od raf koralowych. Jego rzeźby przeistaczają się w sztuczną rafę, porastają glonami, stają się siedliskiem dla żywych organizmów i w ten sposób wtapiają się w podwodny świat.





Podwodne zespoły rzeźbiarskie tego artysty, tworzone od 2007 roku, znajdują się między innymi w wodach Morza Karaibskiego u Wybrzeży Meksyku, a także u wybrzeży Grenady. Jedna z największych realizacji powstała na terenie Narodowego Parku Morskiego Cancún, Isla Mujeres i Punta Nizuc, gdzie rocznie nurkuje ok. 750 tysięcy osób. Na głębokości dziewięciu metrów zatopionych zostało 400 rzeźb naturalnej wielkości. Jest to część projektu The Silent Evolution, który realizowany jest w ramach działalności MUSA Museo Subacuático de Arte w Cancún.





Oczywiście sztuka Taylora też nie istnieje jedynie w środowisku naturalnym, prezentowana jest przede wszystkim w internecie. Jednak fotografie i filmy, choć znakomite, mogą dać jedynie namiastkę wrażenia, które zapewne sprawiają te rzeźby w rzeczywistości.

Zwraca to więc tym samym uwagę na problem materialnego istnienia sztuki w konkretnym miejscu, na dnie morza. Ciekawy jest też proces, który odbywa się na powierzchni tych rzeźb, które stają się coraz bardziej zarośnięte, przeistaczają się w swoiste hybrydy i zaczynają żyć własnym życiem.

Reszta zdjęć w komentarzach.

Siemka. Na początku chciałbym się spytać dlaczego jest między nami sadystami taka nienawiść? Wiem, że to takie forum no ale bez przesady. Chodzi tu natomiast o muzykę. Zawsze gdy pojawia się temat o obojętnie jakiej muzyce czy to dubstep(czy jakoś tak), metal, rock, rap itd. zaczyna się kłótnie/wyzwiska. Każdy człowiek może słuchać co mu się podoba. Muzyka jest stworzona dla ludzi. Dla nas. Dlaczego tak się dzieje, że się wszyscy tyrają? Ja osobiście słucham rapu ale nie pogardzę innym typu muzyki. Chciałbym żeby inni co słuchają nie rapu wysłali linka do dobrych kawałków obojętnie jakiego gatunku. Pewnie w komentarzach poleci hejt na rap( Najwięcej jest hejtów)

Chciałbym dzisiaj się podzielić także dobrym rapem. Ci którzy hejtowali/nienawidzą rapu szczególnie proszę o przeczytaniu tego tekstu.
Nawinę w tym poście o legendarnej grupie Paktofonika.(tak tak to ten co skoczył z okna)

Paktofonika polska grupa muzyczna wykonująca hip-hop. Powstała w 1998 roku z inicjatywy Wojciecha "Fokusa" Alszera, który do współpracy zaprosił Sebastiana "Rahima" Salberta, byłego członka formacji 3xKlan oraz Piotra "Magika" Łuszcza znanego z występów w zespole Kaliber 44. Grupa Paktofonika została rozwiązana w 2003 roku, w niespełna trzy lata po samobójczej śmierci Piotra Łuszcza.

Pokażę teraz wam klika ich dobrych kawałków:

Chwile ulotne



Priorytety



Gdyby



Mam nadzieję, że przez ten post obniży się ta agresja w was. Muzyka powinna nas łączyć a nie dzielić. Mam także nadzieję, że słuchający innego gatunku niż rap poszerzą swoje horyzonty i gusta muzyczne ale także i na odwrót. Podyskutujmy. Kulturalnie.,

Dziękuje za uwagę mam nadzieję, że nie zanudziłem.

ilustracje stworzone przez Wołgogradzkiego artystę Maxima Veherina. Szkice i obrazy Maxima udowadniają, że odpowiednio skonstruowana wyobraźnia potrafi zamienić każdą rzecz w dzieło pełne makabry.









reszta w komentarzu

Są cycki to pewnie większości się spodoba.



Fajny kawałek czyjejś roboty. Nie wiem czyjej, ściągnąłem to z pierwszej lepszej strony.