„Phantom Killer”
Witam drodzy sadole,
W pierwszym zdaniu tego tematu, chce poinformować, że nie zawiera on zdjęć nagich kobiecych piersi.
Dziś chciałbym przedstawić postać jednego z najbardziej tajemniczych seryjnych morderców w USA. Zabójcy nie udało się schwytać. Prasa nadała mu wiele pseudonimów, takich jak: wspomniany już Phantom Killer, Phantom Slayer itd. Wszystkie zbrodnie dokonano w okolicach Texarkana. Pierwszy atak miał miejsce 22 lutego, ostatni 3 maja 1946 roku(wszystkie miały miejsce w weekendy). W ciągu dziesięciu tygodni morderca zaatakował osiem osób(pięć zginęło). Miasto ogarnęła panika, po zachodzie słońca ulice pustoszały, mieszkańcy wykupowali ze sklepów broń palną, a policja patrolowała okolice.
Pierwszy atak-Jimmy Holis oraz Mary Jeanne Larey.
Jimmy i jego dziewczyna, 22 lutego postanowiła pojechać samochodem na tzw. „drogę kochanków”. Zaparkowali przed północą i zaczęli baraszkować. Około dziesięciu minut później do auta podszedł mężczyzna trzymający w ręku latarkę. Chłopak był przekonany że jest to policjant, jednak zauważył iż osoba ma na głowie biały worek z wyciętymi otworami na usta i oczy. Mężczyzna trzymając pistolet, kazał opuścić parze samochód. Jimmy został pobity tępym narzędziem, następnie napastnik uderzył Mary i kazał jej uciekać. Dogonił ją, twierdząc że biegnie w złym kierunku nakazał poruszać się drogą. Napastnik dogonił ją ponownie, powalił i zgwałcił lufą karabinu. Przerażona dziewczyna zdołała uciec, schronienie znalazła w domu na obrzeżach miasta. Para miała dużo szczęścia, gdyż przeżyła atak. Mary miała kilka siniaków i zadrapań, Jimmy miał połamaną czaszkę w trzech miejscach. Według zeznań dziewczyny napastnik był czarny, jednak chłopak przekonywał że był to bardzo opalony biały mężczyzna. Śledczy sądzili, że Mary znała zamaskowanego przestępcę, jednak nie udało się tego udowodnić.
Drugi atak- Richard Griffin oraz Polly Ann Moore
Zwłoki odnalazł kierowca, który zauważył stojące na poboczu auto. Gdy podszedł bliżej zauważył, mężczyznę siedzącego na przednim siedzeniu, oraz kobietę leżącą z tyłu. Zaalarmował lokalną policję, która stwierdziła, że morderca zabił swoje ofiary strzałem w głowę. Śledczy nie stwierdzili, czy kobieta była wykorzystywana seksualnie. Pozostawiona na miejscu zbrodni pocisk, świadczył iż napastnik używał Colta. Według policja brak broni w samochodzie, wykluczył możliwość popełnienia zbrodni przez jedno z pasażerów. Śledczy przesłuchali około 200 podejrzanych, jednak nikomu nie postawiono zarzutów.
Trzeci atak-Paul Martin oraz Betty Booker.
Ciała nastolatków odnaleziono w niedzielę, 14 kwietnia 1946 roku. Zwłoki Paula znaleziono w pobliżu drogi, postrzelono go cztery razy. Natomiast ciało Betty, znajdowało się około dwóch kilometrów dalej na północ(postrzelono ją dwukrotnie). Śledztwo policji wykazało, że napastnik użył Colta, a dziewczyna była wykorzystywana seksualnie. Samochód Paula odnaleziono trzy kilometry od jego zwłok. W tym przypadku przesłuchano około 500 osób, żadnej nie postawiono zarzutów. Opierając się na zeznaniach znajomych dziewczyny, policja przyjęła że morderca zabrał jej saksofon. Twierdzili oni, że wsiadając do auta Paula zabrała instrument ze sobą. Znając markę i numer seryjny, lokalni śledczy szukali go w lombardach, w sklepach, jednak bez skutku. Dopiero sześć miesięcy później, robotnik J.F. McNief odnalazł w zaroślach futerał z saksofonem , około stu metrów od miejsca gdzie znaleziono ciało dziewczyny.
Czwarty atak-Virgil oraz Katie Starks.
Piątkowy wieczór małżeństwo postanowiło spędzić w swoim domu. Zmęczony po pracy Virgil odpoczywał siedząc na fotelu, jego druga połówka pichciła w kuchni. Nagle usłyszała hałas, poszła do salonu i wtedy zobaczyła zakrwawione ciało męża, oraz tułów mężczyzny za oknem. Przerażona pobiegła zadzwonić po policję, jednak wtedy napastnik postrzelił ją dwukrotnie. Pierwszy pocisk trafił Katie w policzek, drugi w szczękę. Pomimo odniesionych ran, kobieta nie spanikowała, słysząc iż napastnik próbuje wejść do domu przez okno, uciekła drzwiami frontowymi. Biegnąc boso, ubrana tylko w koszulę nocną, znalazła ratunek u swoich sąsiadów. Pan Prater wpuścił kobietę do środka, która opowiedziała mu o napadzie. Mężczyzna chwycił za broń, poszedł na ganek i strzelił kilkakrotnie odstraszając mordercę. Panią Starks przewieziono do szpitala, na szczęście przeżyła. Śledczy na miejscu zbrodni znaleźli: łuski od karabinu, latarkę napastnika, oraz jego odciski palców. Szeroko zakrojone działania policji, zaangażowanie prasy i wyznaczenie nagrody za przydatne informacje, nie pomogły w znalezieniu mordercy.
Wiadomość o nieuchwytnym mordercy wywołały wśród mieszkańców Texarkana panikę. Mieszkańcy zaczęli: blokować drzwi, kupować duże ilości broni, bacznie przyglądać się sąsiadom, organizować obywatelskie patrole. Mieszkańcy nie wychodzili z domów po zmroku, ulice opustoszały. Kawiarnie, teatr, kluby nocne, sklepy monopolowe zaczęły przynosić straty.
Zabójca:
-jedynie pierwsza para opisała napastnika(sześć stóp wzrostu, biały worek na głowie z wyciętymi otworami, wiek około 20-30 lat),
- kilka cech łączących ataki: dochodziło do nich weekendy, ofiarami były pary, grasował na obrzeżach miasta, mordował w nocy,
-Według kapitana Gonzaullasa, morderca mieszka/ł w Texarkana, lub w okolicy(może o tym świadczyć dobra znajomość terenu),
-Śledczy twierdzili, że do napadów dochodziło z pobudek seksualnych(żadnej z ofiar nie zabrano pieniędzy czy cennych przedmiotów),
-Sądzono że zabójca może być żołnierzem, lub policjantem(dobrze posługiwał się bronią, niezauważony zakradał się do ofiar, unikał wszystkich obław),
-Wielu psychiatrów, uważało że morderca prowadzi podwójne życie(kochający mąż, ojciec itd.).
Policjanci mieli wielu podejrzanych(około 400), jednak nikogo nie oskarżono. Wielu mieszkańców twierdziło, że widziało podejrzanych mężczyzn poruszających się w okolicach morderstw, lub rozmawiali z osobami które przyznało się do dokonania zbrodni. Jednak w większości przypadków były to osoby szukające uwagi, lub chcące zarobić dzięki wywiadom w lokalnej prasie.
Plotki:
-Według policjantów mordercą był najprawdopodobniej ,Youell Swinney,
-Mieszkańcy podejrzewali, że mordercę udało się schwytać po zabójstwie Virgila Starksa, został on zabity przez policjantów
-Dlaczego napastnik zaprzestał zabijania?...być może zginął, trafił do więzienia, wyjechał z miasta…
-Śledczy byli przekonani, że pani Larey znała mordercę, oraz że zeznawała na jego korzyść(przekonując iż był czarny),
-Kilkoro policjantów, uważa że morderca wyjechał i zmienił metodę „działania”, przyjmując przydomek Zodiac.
Postać wspomnianego mordercy, była przedstawiana w wielu programach telewizyjnych, książkach, filmach.
Wpis zawiera treści oznaczone jako przeznaczone dla dorosłych, kontrowersyjne lub niezweryfikowane
