Teraz nie kupię

Sesja zdjęciowa z niespodzianką

Codzienność w pewnych nowoczesnych i postępowych kręgach.

Kierowcy ciężarówek nie przestają zaskakiwać kreatywnością

Niemcy mają to dalej we krwi

Jak ukraść Spirit of Ectasy z Rollsa?

Wysłałem dziś przez przypadek zdjęcie swojego chuja do wszystkich znajomych. Nie dość, że było to strasznie żenujące, to jeszcze musiałem wydać mnóstwo kasy na znaczki.

Alfa Romeo. Na pierwszy rzut oka nie ma w tym samochodzie nic sadystycznego, co ucieszyłoby oko mitycznego, "prawdziwego sadola". Ale jeśli dobrze przyjrzeć się logu to można dojść do ciekawych wniosków.

Logo składa się s trzech części, pola z napisem ALFA ROMEO, który nas nie interesuje. O wiele ciekawsze są pola z herbami.

W lewym polu znajduje się herb joannitów. Tak zwanych braci maltańskich. Powstali w czasach sprzed krucjat. W czasie krucjat okazali się bardzo przydatni, ze względu na ich siłę militarną. Ich głównym zadaniem była obrona ziemi świętej przed saracenami (w języku sadolowym "ciapatymi"). W tym celu zbudowali na terenach obecnego Izraela, Palestyny i kilku innych państw w tych rejonach, sieć warowni.

O wiele ciekawsze jest jednak prawe pole. Znajdziemy tam węża pożerającego człowieka. Jest kilka legend odnośnie powstania tego znaku. W każdej z nich odnajdziemy jednak jeden wspólny element. Czerwony człowiek to saracen (ciapaty tak zwany). Herb ten jest herbem Mediolanu. Miediolańczycy idący na krucjatę otrzymali prawo noszenia znaku zielonego węża na tarczach. Wracając, na znak zwycięstwa, domalowali do herbu właśnie tego czerwonego człowieka, oznaczającego pokonanego saracena.


Niniejszy tekst nie miał na celu obrażenia żadnej narodowości, grupy kulturowej czy religijnej, przy jego tworzeniu nie ucierpiały żadne zwierzęta, a określenie "ciapaty" zostało użyte jedynie w celu umożliwienia zrozumienia tekstu przeciętnemu użytkownikowi sadola.

Materiał własny:

Siedzę sobie dzisiaj przy kompie, starając się zrobić coś pożytecznego. W tym momencie dzwonek do drzwi - jak się okazuje wizyta listonosza a jako, że to dobry znajomy mojej babci to i Ona mu otwiera. Po paru minutach przynosi list do mojego pokoju zaadresowany na tatę. Na liście znaczek z serii "Ludzie kina i teatru - Eugeniusz Bodo" podpisany wyjątkowo małą czcionką. Babcia z przerażeniem w oczach podaje mi list i mówi: "Do taty chyba jakiś pedał napisał!"

Znaczek wygląda tak:

Takie tam filatelistyczne