Szanowni Sadole!

Ostatnio przeglądałem sobie stare rodzinne pamiątki i natknąłem się na mały dzienniczek, który mój ojciec prowadził w czasie swej służby wojskowej w latach 80. W dzienniczku tym znalazłem dziesiątki "krótkich form lirycznych" dość barwnie opisujących wojskową codzienność

Oto część tych mądrości:

Lepiej w domu mieć barana niż w rodzinie kapitana

Nawet w śledziu nie ma ości, gdy się myśli o wolności

Lepiej mieć stosunek z owcą niźli w wojsku być kierowcą

Za te noce nieprzespane
Za te "chuje" oberwane
za tę kaszę, za tę zupę
Chuj wam trepy wszystkim w dupę

Nie chodź z dziewczyną w wojsku, na Boga miłego
Ty przyjdziesz z plecakiem, a ona z kolegą

Żadna w wojsku piękna chwila
nie zastąpi ci cywila

Gdy dowódca bierze krzykiem
weź go olej i leż bykiem.

Stoi żołnierz na warcie i myśli uparcie:
"Co lepsze? Panna czy żarcie?"
Dobra jest panna, dobre jest żarcie
Ale przejebane jest stać na warcie.

Kiedy ranne wstają zorze
Ukarz trepa Panie Boże
A najbardziej ukarz tego
co mnie złapał pijanego

Wódka, wino i kobiety to cywila są zalety

Wolę namiot na polanie niż dwie gwiazdki i mieszkanie!

Lepiej zostać psem cyrkowym niż być w sztabie plutonowym.

Niech szlag trafi tego gnoja, co skierował mnie do woja

I co, Sadole (niektórzy) nadal jesteście za przywróceniem obowiązkowej służby w woju?

Jak się spodoba, to wrzucę więcej i dołączę skany.
Nie było, bo własne