Najdziwniejsze sowieckie auta sportowe

Radziecki samochód sportowy – to wyjątkowo absurdalne stwierdzenie, bardzo trudne do wyobrażenia. Ale skoro ZSRR wysłało człowieka w kosmos być może i stworzyło super samochody? Jak więc wyglądał sowiecki przemysł super samochodów?

ZIS-101A-Sport

W 1938 roku radzieckie kierownictwo w osobie Stalina zatwierdziło oraz zezwoliło na zbudowanie samochodu sportowego ZIS-101A-Sport. Auto miało zostać skonstruowane w oparciu o podzespoły limuzyny VMS-101A. I to właśnie dlatego ZSRR nie produkowało sportowych samochodów. VMS-101A był bowiem 6-metrową, ociężałą limuzyną o wadze 2,5 tony!


ZIS-101A-Sport

Pod maską ZIS-101A-Sport mieścił się 6-litrowy silnik o mocy 141 KM, który był tak długi i ciężki, że miejsca dla kierowcy znaleziono dopiero daleko z tyłu. Mówiło się, że auto było nie gorsze od Betleya i Mercedesa z tamtych czasów. Kto tak mówił? Ano ci, którym Stalin pozamykał rodziny w więzieniach…

Pobieda Sport

Pobieda nam kojarzy się przede wszystkim z garbatą Warszawą, którą dostaliśmy do produkcji w imię wiecznej miłości pomiędzy narodami. Dostaliśmy to może złe słowo. W każdym razie Pobieda Sport powstała w 1950 roku. Za projekt głową (dosłownie) odpowiadał Aleksiej Smolin – projektant samolotów, skuterów śnieżnych i amfibii.


Pobieda

Po zakończeniu prac trudno było się doszukać w prototypie linii znanej Pobiedy. Nadwozie wykonano z aluminium, dach obniżono o 160 mm, a samochód został wyposażony w gigantyczne jak Matka Rosja owiewki.

Napędzany był 2,5 litrowym silnikiem o mocy 75 KM zasilanym dwoma gaźnikami. Samochód ważył zaledwie 1,2 tony.

GAZ – Torpeda

Oto kolejna myśl techniczna. W tym przypadku konstrukcja nie została oparta na produkowanym samochodzie. Torpeda została skonstruowana przez znanego już nam A. Smolina (Pobieda Sport) od podstaw. Nadwozie zostało wykonane z aluminium.


Gaz-Torpeda

Torpeda była napędzana 2,5 litrowym silnikiem o mocy 105 KM z turbodoładowaniem. Napęd przekazywany był przez trzystopniową skrzynię biegów – co ważne w pełni zsynchronizowaną. Prędkość maksymalna to 191 km/h.


ZIS-112

W 1951 roku pojawił się jeden z najbardziej szalonych radzieckich samochodów sportowych. Nawet teraz jego linią można nazwać awangardową. W latach 50-tych mogło to być podciągnięte nawet pod zdradę narodową


ZiS-112

Przód samochodu był wyposażony w potężny reflektor wokół którego skupił się cały projekt.

Auto ważyło 2,4 tony i było pierwotnie napędzane 140 konnym silnikiem. Dopiero potem zamontowano mocniejszą, 6-litrową jednostkę o mocy 183 KM dzięki której samochód przyspieszał do 204 km/h.

W 1954 roku przebudowano samochód – silnik został wyposażony w dwa gaźniki, moc zwiększyła się do 192 KM, a prędkość maksymalna wzrosła do 210 km/h.

Sowieci to jednak mieli łeb ! albo mocną wódkę (za mocną).

Aż się łezka w oku kręci jak widzi się takie fury rozwalone.



Jak było to mam to w dupie.

bogate araby i ich zostawione i niepotrzebne auta ;/

Chciałbym wam pokazać co ciekawego istnieje na jednym z ogródków w Grodzisku Mazowieckim. Jednym słowem cmentarz legend motoryzacji.
Zdjęcia z 2006 roku.

Byłem tam 19 maja 2010 roku, i samochody są totalnie rozszabrowane ale i tak widok jest oszołamiający. Nie dziwię się ze zostało wszystko rozkradzione skoro sąsiadka widząca nas na placu pomiędzy samochodami z aparatami powiedziała ze byśmy brali co nam potrzebne bo to wszystko zgnije.

Kolejne zdjęcia 11 Maj 2011 rok.





















I tak dochodzimy do końca tej smutnej historii. Koniec roku 2012.















Naprawdę kawałek dobrej historii motoryzacji

Na początek dobry materiał ale niestety ucięty w samym finale.


... i dla tych co chcieli konkret uderzenie, akcja od 0:10 :

Kurczę skąd ludzie mają pieniądze na takie fury

Prezentuje Wam owoce pracy artysty, który "maluje" swoje dzieła na brudnych szybach samochodowych.
Przedstawia głównie twarze znanych osobistości.
Jak sam przyznaje, zdarza mu się malować na szybach aut będących w korku.

Oto kilka jego prac:



Jak się spodoba to dodam więcej w komentarzach.

chuj z autem

Prędkość ustawiona na 87km/h. Gdy jest podnoszony do okna i fotoradar go widzi, myśli że jedzie samochód i robi zdjęcie, nawet dwa myśląc że to dwa samochody ( przy podnoszeniu i opuszczaniu jammera).

Później jammer jest cały czas w oknie, a przełącznik w jammerze jest ustawiany na dodawanie i odejmowanie prędkości .
Przełącznik przesunięty w lewo odejmowanie, przełącznik w prawo dodawanie i fotoradar wówczas robi zdjęcie. Warto zwrócić uwagę jak fotoradar jest czuły i szybki nawet drobne wachania sygnału przy podnoszeniu i opuszczaniu jammera powodują nawet dwa zdjęcia. Dwa szybkie samochody jadące jeden za drugim będą miały fotki - gratulacje dla Zurada i jego specjalistów. Na filmie drugi błysk jest z reguły słabszy ( w rzeczywistości jednakowe "na oko") jest to efekt bezwładności zapisu mp4 i kamery komórki.

Dodatkowo fotoradar zurad bardzo dobrze rozpoznaje kierunek ruchu gdyż samo przełączanie dodawania i odejmowania prędkści powoduje zdjęcie tylko przy dodawaniu ( jammer i samochód jest nieruchomy, więc przełączanie dodawanie i odejmowanie jest równoznaczne z ruchem do przodu i do tyłu) - dobra robota Zurad.

Kilka nowych bryczek do powstającej czwartej odsłony Mad Max'a