Pistolet Vis wz. 35
Vis – polski pistolet samopowtarzalny wz.35, konstrukcji Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego. Pierwotna nazwa pistoletu WiS, utworzona od pierwszych liter nazwisk konstruktorów, została na żądanie Departamentu Uzbrojenia zmieniona na Vis (łac. – siła).
Według niektórych źródeł (m.in. czasopisma Guns & Ammo), pistolet ten jest jednym z najlepszych pistoletów wojskowych kiedykolwiek wyprodukowanych.
Dane podstawowe:
Państwo - Polska
Producent - Fabryka Broni w Radomiu
Rodzaj - pistolet samopowtarzalny
Historia:
Prototypy - 1930
Produkcja seryjna - od1935 do 1945
Wyprodukowano - ok. 350 000 egz.
Dane techniczne:
Kaliber - 9 mm
Nabój - 9 x 19 mm Parabellum
Magazynek - 8 nabojów
Wymiary:
Długość - 200 mm
Wysokość - 140 mm
Długość lufy - 120 mm
Długość linii celowniczej - 156 mm
Masa:
broni - 950 g (bez magazynka)
- 1120 g (z magazynkiem załadowanym)
Inne:
Prędkość pocz. pocisku - 345 m/s
Energia pocz. pocisku - 446 J
Szybkostrzelność praktyczna - 10 strz./min.
Zasięg skuteczny - 50 m
Historia
Pierwszy prototyp powstał w 1930. Projekt zgłoszono do Urzędu Patentowego w Warszawie 15 stycznia 1931, patent nr 15567 przyznano 8 lutego 1932. Pistolet wzorowany był na Colcie M1911. W 1936 Fabryka Broni w Radomiu rozpoczęła produkcję seryjną. Równocześnie wprowadzono pistolet na uzbrojenie kadry zawodowej Wojska Polskiego.
Do wybuchu wojny wyprodukowano 49 400 sztuk pistoletów.
Po przejęciu fabryki przez Niemców w 1939 produkcję kontynuowano, stopniowo przenosząc ją do fabryki Steyr w Austrii. Niemcy wyprodukowali 312 tysięcy Visów dla własnych potrzeb. Niemieckie Visy były wytwarzane w kilku wersjach, różniących się wykończeniem i szczegółami konstrukcyjnymi. Ich jakość była niższa od Visów wyprodukowanych przed wojną. Wyprodukowane dla Wehrmachtu Visy nosiły oznaczenie Pistole 35(p).
Pistolet był także montowany w warunkach konspiracyjnych, z części wykradanych z fabryki.
Od 1992 był produkowany w Zakładach Metalowych Łucznik w Radomiu, głównie dla kolekcjonerów broni – zgodnie z informacją z oficjalnej strony internetowej Fabryki Broni "Łucznik" – Radom Sp. z o.o. pistolet Vis nie znajduje się już w ofercie handlowej.
Opis techniczny
Vis działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Lufa jest związana z zamkiem za pomocą dwóch rygli na górnej powierzchni lufy współpracujących z wycięciami ryglowymi w zamku. U spodu lufy znajdował się występ współpracujący ze szkieletem, zapewniał on obrót lufy podczas ryglowania. Mechanizm spustowo-uderzeniowy kurkowy bez samonapinania (SA). Kurek można zwolnić bez strzału za pomocą dźwigni zwalniacza umieszczonego po lewej stronie tyłu zamka. Vis posiada samoczynny bezpiecznik chwytowy na grzbiecie rękojeści, uruchamiający się po zniesieniu nacisku dłoni. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Stałe przyrządy celownicze składające się z muszki i szczerbinki. Magazynek 8 nabojowy, jednorzędowy.
Wyposażenie dodatkowe
W przedwojennym Wojsku Polskim pistolet wydawano w zestawie ze skórzaną kaburą. Kaburę żołnierz nosił na pasie głównym, po prawej stronie ciała niemal na biodrze. Wyjątkiem była 10 Brygada Kawalerii, gdzie pistolety noszono na tzw. sposób niemiecki – czyli kaburą po lewej stronie pasa. Do kabury dołączony był pas naramienny. W kaburze poza pistoletem było miejsce na dwa zapasowe magazynki oraz na mosiężny wycior do czyszczenia broni. Niemcy opracowali własny model kabury, produkowano go do zakończenia działań wojennych.
Kabura
Wycior
Vis – polski pistolet samopowtarzalny wz.35, konstrukcji Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego. Pierwotna nazwa pistoletu WiS, utworzona od pierwszych liter nazwisk konstruktorów, została na żądanie Departamentu Uzbrojenia zmieniona na Vis (łac. – siła).
Według niektórych źródeł (m.in. czasopisma Guns & Ammo), pistolet ten jest jednym z najlepszych pistoletów wojskowych kiedykolwiek wyprodukowanych.
Dane podstawowe:
Państwo - Polska
Producent - Fabryka Broni w Radomiu
Rodzaj - pistolet samopowtarzalny
Historia:
Prototypy - 1930
Produkcja seryjna - od1935 do 1945
Wyprodukowano - ok. 350 000 egz.
Dane techniczne:
Kaliber - 9 mm
Nabój - 9 x 19 mm Parabellum
Magazynek - 8 nabojów
Wymiary:
Długość - 200 mm
Wysokość - 140 mm
Długość lufy - 120 mm
Długość linii celowniczej - 156 mm
Masa:
broni - 950 g (bez magazynka)
- 1120 g (z magazynkiem załadowanym)
Inne:
Prędkość pocz. pocisku - 345 m/s
Energia pocz. pocisku - 446 J
Szybkostrzelność praktyczna - 10 strz./min.
Zasięg skuteczny - 50 m
Historia
Pierwszy prototyp powstał w 1930. Projekt zgłoszono do Urzędu Patentowego w Warszawie 15 stycznia 1931, patent nr 15567 przyznano 8 lutego 1932. Pistolet wzorowany był na Colcie M1911. W 1936 Fabryka Broni w Radomiu rozpoczęła produkcję seryjną. Równocześnie wprowadzono pistolet na uzbrojenie kadry zawodowej Wojska Polskiego.
Do wybuchu wojny wyprodukowano 49 400 sztuk pistoletów.
Po przejęciu fabryki przez Niemców w 1939 produkcję kontynuowano, stopniowo przenosząc ją do fabryki Steyr w Austrii. Niemcy wyprodukowali 312 tysięcy Visów dla własnych potrzeb. Niemieckie Visy były wytwarzane w kilku wersjach, różniących się wykończeniem i szczegółami konstrukcyjnymi. Ich jakość była niższa od Visów wyprodukowanych przed wojną. Wyprodukowane dla Wehrmachtu Visy nosiły oznaczenie Pistole 35(p).
Pistolet był także montowany w warunkach konspiracyjnych, z części wykradanych z fabryki.
Od 1992 był produkowany w Zakładach Metalowych Łucznik w Radomiu, głównie dla kolekcjonerów broni – zgodnie z informacją z oficjalnej strony internetowej Fabryki Broni "Łucznik" – Radom Sp. z o.o. pistolet Vis nie znajduje się już w ofercie handlowej.
Opis techniczny
Vis działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Lufa jest związana z zamkiem za pomocą dwóch rygli na górnej powierzchni lufy współpracujących z wycięciami ryglowymi w zamku. U spodu lufy znajdował się występ współpracujący ze szkieletem, zapewniał on obrót lufy podczas ryglowania. Mechanizm spustowo-uderzeniowy kurkowy bez samonapinania (SA). Kurek można zwolnić bez strzału za pomocą dźwigni zwalniacza umieszczonego po lewej stronie tyłu zamka. Vis posiada samoczynny bezpiecznik chwytowy na grzbiecie rękojeści, uruchamiający się po zniesieniu nacisku dłoni. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Stałe przyrządy celownicze składające się z muszki i szczerbinki. Magazynek 8 nabojowy, jednorzędowy.
Wyposażenie dodatkowe
W przedwojennym Wojsku Polskim pistolet wydawano w zestawie ze skórzaną kaburą. Kaburę żołnierz nosił na pasie głównym, po prawej stronie ciała niemal na biodrze. Wyjątkiem była 10 Brygada Kawalerii, gdzie pistolety noszono na tzw. sposób niemiecki – czyli kaburą po lewej stronie pasa. Do kabury dołączony był pas naramienny. W kaburze poza pistoletem było miejsce na dwa zapasowe magazynki oraz na mosiężny wycior do czyszczenia broni. Niemcy opracowali własny model kabury, produkowano go do zakończenia działań wojennych.
Kabura
Wycior