#okręt

Wiecie jaka jest ulubiona wódka marynarzy ?
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Luksusowa bo się nie turla po pokładzie.

nie jeden z nas pewnie chciał mieć taki w dzieciństwie

Oto koleś nie jaki William Terra z USA który postanowił sam sobie zbudować takowy okręt spełniając swoje marzenie z dzieciństwa.

Model przedstawia niemiecki krążownik ciężki Admiral Graf Spee w skali 1:20

dorzucam jeszcze kilka informacji na temat modelu w języku angielskim gdyż nie chce mi się tego tłumaczyć. myślę że jeśli ktoś zna angielski na poziomie podstawowym spokojnie ogarnie o co kaman.

Additional Information
The model is scratch build like a canoe using 2,54 - 10,16 cm (1 - 4 in) bass wood strips and then covered with fiberglass.
Estimated weight 318 kg (700 lbs).
The beam is 1,32 meter (52 in).
The length is about 9,1 meter (30 foot).
It can carry 2 persons.
The model is powered by a 15 hp (11,2 kw) outboard engine under rear gun turret.
It can sail 24 kilometer per hour (15 mph).
Furthermore the model has a music system build in.
While William Terra cruise the lakes of Maine he enjoy listen to Wagner.
The Commander-in-Chief in the photographs below is William Terra.
William Terra would like to see more models build in this scale.

Construction time 4 years, so far. It is estimated to require at least two more years of work to make the model complete.

Był okres zimnej wojny
Siedzi młody Abd al-Salam nad zatoką Arabską
Aż tu nagle wynurza się okręt podwodny, otwiera się nadbudówka i wychyla się 3 Amerykanów spojrzeli w prawo, w lewo, zamknęli właz i ponowne zanurzenie
Nie minęło 5 minut wynurza się znów okręt podwodny tym razem Rosyjski
Otwiera się właz na nadbudówce i wychyla się Kostia i zwraca się do Abd al-Salam`a
-Amerykanie byli ??
-Byli-odpowiada przestraszony chłopak
-Gdzie popłynęli ?
-Na południowy-wschód-----odparł
-Nie wymądrzaj się tylko palcem pokaż-wrzasnął Kostia

.

Było wiele dziwnych pomysłów na skonstruowanie broni, która zapewniłaby przewagę podczas zmagań drugiej wojny światowej. Jeden z nich to lotniskowiec Habakkuk.

Aby zrozumieć desperację Brytyjczyków, planujących wdrożenie tego pomysłu w życie, warto przypomnieć realia tamtego okresu. W 1942 roku wydawało się, że państwa Osi są na dobrej drodze do wygrania wojny, a konwoje, zaopatrujące Wielką Brytanię w sprzęt i surowce, były nieustannie atakowane.

W listopadzie 1942 roku alianci na samym Atlantyku stracili – głównie w wyniku działania U-bootów – 150 statków z zaopatrzeniem. Brakowało sił i środków, aby zapewnić konwojom wsparcie z powietrza. Na sposób rozwiązania tego problemu wpadł Geoffrey Pyke, Brytyjczyk oddelegowany do Kwatery Głównej Operacji Połączonych w Stanach Zjednoczonych.

Jednym z jego pomysłów było wykorzystanie w roli pływających lotnisk ogromnych gór lodowych z doczepionymi silnikami. Pyke słusznie zakładał, że do realizacji swojej wizji nie może użyć dużych ilości deficytowych, strategicznych surowców jak stal czy aluminium.

Niestety, góry lodowe miały istotną wadę – mimo znacznej odporności na uszkodzenia były bezbronne wobec temperatury. Propozycję obejścia tego problemu podsunął Pyke’owi Max Perutz, austriacki emigrant-naukowiec.

Rozwiązaniem okazała się mieszanina, składająca się z 86 proc. wody i 14 proc. trocin którą nazwano pykretem. Po zamrożeniu masa ta miała wytrzymałość zbrojonego betonu.

Odporność tego materiału dobrze pokazuje film poniżej.



Opracowano ponadto mieszaninę jeszcze odporniejszą – superpykret – składający się z wody oraz… sprasowanych gazet. Poza odpornością na uszkodzenia istotny okazał się fakt, że pyrket topi się wyjątkowo wolno, co udowodniono w praktyce budując model lotniskowca.



Testowy statek o wyporności 1000 ton wyposażono w niewielki silnik o mocy 1 KM, zasilający aparaturę chłodzącą. Próby zakończyły się sukcesem – statek okazał się nie tylko odporny na uszkodzenia, ale nie topił się, choć testy przeprowadzono w lecie.

Projekt gigantycznego lotniskowca o nazwie Habakkuk został przedstawiony Churchillowi, który początkowo odniósł się do niego z wielkim entuzjazmem. Okręt rozmiarami przewyższał wszystko, co kiedykolwiek pływało po oceanach. Miał mieć 610 metrów długości, potężne uzbrojenie artyleryjskie i grupę lotniczą składającą się z 300 samolotów.

Wielkość Habakkuka dobrze pokazuje poniższy szkic. Przedstawiono na nim w tej samej skali współczesny lotniskowiec klasy Nimitz, Habakkuka oraz pancernik klasy Iowa.



Ambitne plany szybko zostały zweryfikowane przez wojenne realia oraz kwestie techniczne. Mimo ograniczenia użycia deficytowych surowców okazało się, że problemem będzie dostarczenie odpowiedniej ilości drewna – potrzeby szacowano na 300 tys. ton.

Gwoździem do trumny Habakkuka okazała się coraz gorsza sytuacja strategiczna III Rzeszy. W grudniu 1943 roku ostatecznie zrezygnowano z budowy okrętu – gigantyczne, pływające lotnisko przestało być potrzebne.

Wydarzenie miało miejsce wczoraj około godziny 7 rano w samym sercu Mediolanu. Według źródła jest to część kampanii reklamowej biura ubezpieczeń z hasłem "Wszystko się może zdarzyć"






Mogę dodać jeszcze kilka jak ktoś chce.

Jest moc

Nasi wschodni sąsiedzi też mają swoje atrakcje.



A kapitanem pewnie kobieta była.

Skubaniec wielki

Wyobraź sobie: bezmiar oceanu, wzburzona woda i Ty na okręcie.

Bitwy morskie IIWŚ.