#żmija

Chyba to jego nie pierwszy raz.

Indie, w Bhagalpur do szpitala przybył mężczyzna, trzymając w rękach żmiję Russella która go ukąsiła.
Pomimo początkowej niechęci personelu medycznego ze względów bezpieczeństwa, leczenie rozpoczęto po zabezpieczeniu węża w torbie. Pacjent w ciężkim stanie otrzymał antytoksynę i jest obecnie pod obserwacją

timesofindia.indiatimes.com/city/patna/bhagalpur-man-brings-venomous-s...

Oryginalny tekst tutaj:
news.nationalgeographic.com/2018/06/texas-man-bit-decapitated-rattlesn...

Dla leniwych i niekumających angielskiego, tłumaczenie z translatora:

Pewien człowiek z Teksasu robił podwórko, kiedy zauważył grzechotnika o długości czterech stóp. Ściskał węża łopatą - ale kiedy poszedł się go pozbyć, odcięta głowa ugryzła go.

Według doniesień mediów, mężczyzna otrzymał ogromną dawkę jadu węża. Stał się poważnie chory i musiał zostać podwieziony do szpitala, gdzie wymagał dużej dawki antysens. Tydzień później pozostaje w stabilnym stanie. Wąż został uznany za westernowego grzechotnika z diamentów.

Ta historia może nie jest tak niezwykła, jak może się wydawać, ponieważ węże - podobnie jak wiele innych gadów - zachowują swój refleks nawet w kilka godzin po śmierci. Odruch brania jest wyjątkowo silny w jadowitych wężach, ponieważ ich instynkt polega na szybkim ugryzieniu, odsuwaniu się i czekaniu na działanie jadu. Na nieszczęście dla Teksańczyka ten odruch brania może zostać uruchomiony kilka godzin po śmierci węża.

Ciała węży często wiją się przez jakiś czas po śmierci, mówi Bruce Jayne, profesor biologii na Uniwersytecie w Cincinnati. Odruch podobny do tego, w którym bezgłowy kurczak może biegać przez krótki czas, mówi Jayne. Mechanizmem stojącym za tym dziwnym zachowaniem jest system nerwowy zaprogramowany do wykonywania pewnych ruchów bez konieczności wysyłania sygnału przez mózg. A zdekapitowana jadowita głowa węża jest oczywiście zaprogramowana, by ugryźć się w odpowiedzi na bodziec - taki jak ktoś, kto próbuje go podnieść, powiedział.

"Zdarza się dość często. W rzeczywistości badacz został ostatnio ugryziony w tę stronę "- powiedziała Jayne, która pracowała z morskimi wężykami w Azji, które mają szczególnie śmiertelny jad.

Traktuje martwe jadowite węże, zabijając drogi lub marynowane w słoiku, z taką samą ostrożnością, jak żywe. "Możesz łatwo złapać palcem kły długiego martwego węża i być skażonym" - powiedział.

Ogromna większość ukąszeń węży w Stanach Zjednoczonych jest wynikiem ludzi bawiących się z istotami, które są generalnie nieśmiałe i starają się unikać ludzi. Zwykle są łatwe do uniknięcia i nie poruszają się szybciej niż szybki spacer, powiedziała Jayne.

Najlepiej po prostu zostaw jadowitego węża samemu, mówi Jayne. Jeśli chcesz przenieść go ze swojej nieruchomości lub obszaru publicznego, zadzwoń do eksperta, aby poruszył nim w sposób humanitarny, radzi. W skrócie, węże pełnią cenną rolę w ekosystemie i zasługują na szacunek jako dzikie zwierzęta.

Żmija lub inny tego typu pełzający obrzydliwiec terroryzuje mieszkanie

Niee, albo dobra.

Będzie na kolację

Szwagry ogarniają żmiję. Akcja od początku, be carefull.

Ostatnimi czasy miałem pewne problemy z korzonkam, no cóż tu dużo opowiadać...napierd..bolało jak jasna cholera.

Przychodzi niedziela, na obiad zapowiedzieli się teściowie, ale, że plecy spokoju nie dawały zająłem najbardziej dogodną "niedzielną" pozycję (nie licząc tych łóżkowych) a mianowicie leżąca na kanapie przed telewizorem. Nagle dzwonek do drzwi- wchodzi do najpierw obraz nędzy i rozpaczy- mamusia a zaraz za nią moja ostoja normalności w ten dzień- teściu.

Mamusia widząc mnie na kanapie zadaje pytanie: Teściowa [T], Ja [J]

[T]- co Ci jest zięciu?
[J]Plecy mnie bolą..
[T] aaa to ja stosowałam taką rosyjską maść z jadem żmii i pomagało..

długo się nie wahając odpowiedziałem:
"To niech mamusia napluje"

Miana teściowej i mojej żony bezcenna

Riposta i kuriozum całej sytuacji jak w skeczu Czarka Pazury

Dowcip z wężem jest stary, jak same plastikowe węże. Spopularyzowany przez polskich robotników drogowych, ale przez Romana Atwooda zaprezentowany w nieco zmodyfikowanej wersji.

Scena z brytyjskiego serialu "Czarna Żmija" (Black Adder) z Rowanem Atkinsonem w roli głównej, przedstawiająca sposoby zarabiania pieniedzy przez duchownych w średniowiecznej Anglii.