#fekalia

Jakby kto pytał o tytuł: "Euphoria", ogólnie polecam całe, strasznie ryje banie

Taki oto tytuł zaserwowała dziś gazeta wyborcza, niestety nie ma możliwości komentowania. Osobiście uważam że to hipokryzja i skurwysyństwo. Jak Ekonomiści mogli wiedzieć że to tak intratny interes i nie dać tego do publicznej wiadomosci wcześniej... Z drugiej strony czy nasi ekonomiści są tak słabi że nie widzą tego co Kanadyjscy?

W przeciwieństwie do Gazety zapraszam do komentowania (konstruktywnego), proszę o sensowne opinie. Uprzedzam że za wulgaryzmy i szerzenie mowy nienawiści w moim poście mogę poczuć się urażony. Czekam na Państwa opinie.

wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,19301601,samoloty-z-uchodzcam...

Pierwsze samoloty z syryjskimi uchodźcami dotrą do Kanady już w przyszłym tygodniu. W oczekiwaniu na migrantów lokalne społeczności przygotowują mieszkania, zajęcia i stypendia w szkołach. A ekonomiści liczą korzyści.
Premier Kanady Justin Trudeau
Premier Kanady Justin Trudeau (Fot. TIM IRELAND / AP Photo)
Premier Kanady Justin Trudeau - miniatura
Premier Kanady Justin Trudeau - miniatura
Zobacz zdjęcia (3)
Chcesz wiedzieć szybciej? Polub nas
Zgodnie z planami rządu federalnego do Kanady ma przylecieć do końca grudnia 10 tys. uchodźców, a do końca marca 2016 r. - kolejnych 15 tys. To osoby sponsorowane zarówno przez rząd federalny, jak i instytucje oraz osoby prywatne. Docelowo Kanada może przyjąć nawet 50 tys. migrantów - pod warunkiem, że przybędzie prywatnych sponsorów.

Politycy wielokrotnie podkreślali, że najistotniejszą sprawą jest znalezienie miejsc zamieszkania. Na wszelki wypadek przygotowano 6 tys. miejsc w bazach wojskowych na terenie Ontario i Quebecu, jednak z założenia uchodźcy mają trafiać bezpośrednio do docelowych mieszkań i domów.

Ekonomiści liczą wkład imigrantów w gospodarkę

Organizacyjne przygotowania do napływu uchodźców z Syrii widać nie tylko na rynku nieruchomości. Wiele uchodźczych dzieci trafi do szkół, i to w trakcie roku szkolnego.

W Kolumbii Brytyjskiej, do której przybędzie ok. 2,5 tys. uchodźców, policzono też długofalowe skutki finansowe ich przyjęcia. Spółdzielcza kasa kredytowa Vancity szacuje, że w ciągu 20 lat wkład syryjskich imigrantów w gospodarkę prowincji wyniesie przynajmniej 563 mln dolarów kanadyjskich.

Autorzy raportu zwrócili uwagę, że w początkowym okresie po osiedleniu uchodźcy starają się jak najszybciej urządzić, co wiąże się z kupowaniem dóbr, zakładaniem firm, wreszcie - z kupowaniem domów i mieszkań oraz z płaceniem podatków.

Urzędnicy weryfikują każdego uchodźcę

Kanada zamierza pomóc przede wszystkim pełnym rodzinom, zagrożonym kobietom, osobom z najbardziej prześladowanych grup niezależnie od wyznania, a także osobom ze środowiska LGBT. Rząd federalny w ciągu sześciu lat wyda 678 mln dolarów kanadyjskich na program przesiedlenia oraz pomocy w integracji uchodźców.

Dossier uchodźców przyjmowanych przez Kanadę są wstępnie przygotowane przez urząd Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) lub rząd Turcji. W ramach weryfikacji pracownicy kanadyjskich służb imigracyjnych przeprowadzają indywidualne rozmowy z uchodźcami, są też pobierane dane biometryczne, a Kanada sprawdza własne i amerykańskie bazy danych. Uchodźcy przechodzą też badania lekarskie.

Organizacyjne działania Kanady, szczególnie te dotyczące kwestii przetwarzania wniosków azylowych i zapewnienia bezpieczeństwa, są uważnie analizowane. Jak mówił w wywiadzie dla dziennika "The Globe and Mail" Bruno Saccomani, kanadyjski ambasador w Jordanii, taki model działania na rzecz uchodźców nie był jeszcze stosowany, więc dyplomaci krajów zachodnich bardzo interesują się procedurami stosowanymi przez Kanadę.

Co mówi Szejk w kasynie ?

Stawiam na blondynkę 

Ciekawa rozmowa o pracę w szambie



A wy mieliście jakieś ciekawe historie związane z rozmową kwalifikacyjną ?

Jeden z naszych ulubieńców naoglądał się filmów.

na koledze z autyzmem

Mój kolega był na wyjeździe sportowym ze swoimi ziomkami z drużyny i innymi znajomymi spoza ekipy. Do pokoju pięcioosobowego wziął siebie i swoich trzech ziomków, po czym powiedział opiekunowi że może tam kogoś dopisać, nieistotne kogo, bo oni komplet mają. I tutaj się wszystko zaczęło... Dopisali im koleszkę, dajmy mu imię Maciek
Maciek, jak pewnie podejrzewacie, nie jest casualowym chłopcem. Ma adhd, padaczkę, cukrzycę i uwaga, grande finale: wodogłowie. Ogólnie wygląda jak kosmita na dragach, przez ten wielki łeb i tabsy, które bierze, do tego jak mu spadnie cukier to leci na ziemię, dostaje ataku i tańczy brekdensa w rytm przerażonych krzyków osób w pobliżu. Kiedyś jak nie wziął tabletek w szkole na uspokojenie i innych takich, to wbiegł do kibla, urwał kran i porozpierdalał wszystkie lustra i kilka szyb, więc dobre jazdy robi.

Cool story zaczyna się niepozornie, ziomki siedzą w pokoju, wyciągają wódeczkę (Maćkowi piwko, bo mówił, że nie może wódki, bo go kopie za mocno) i zaczynają imbe. Ogólnie to nie zdawali sobie sprawy z tego jak można się upierdolić jednym piwem. Gdy reszta była w połowie flaszki, Maciek skończył swoje piwko, siedział w ciszy i słabo kontaktował. Reszta ekipy piła dalej, po czym dostali esemesa od loszek i uznali, że trzeba je odwiedzić, bo też piją, bo też wiksa. Wymyślili, że kosmitę zostawią samego w pokoju, żeby siary i przypału ewentualnego nie odjebał. Wtedy Maciek się ocknął, zaczął pierdolić, że idzie z nimi, że on nie może sam zostać, że co to kurwa za koledzy jak go zostawiają i tak dalej, w końcu wybiegli z pokoju, a ten zaczął napierdalać czymś w drzwi, butami rzucać i drzeć japę, żeby chociaż do kibla go puścili, bo zaraz mu zwieracze jebną. Nie posłuchali go i poszli do loszek,a Maciek cały czas wołał...

Po paru godzinach, jeszcze bardziej upierdoleni jak przed wyjściem, wracają do pokoju. Otwierają drzwi, jeszcze nie zapalają światła, a na wejściu czuć okropny smród, metr od drzwi leży firanka. "Dobra chuj", myślą, "idziemy". Zapalają światło a ich oczom okazuje się widok wszechobecnego gówna. Na podłodze, na butach, w butach, rozsmarowane ręką na ścianie i firankę ujebaną po brzegi oraz wąską rozsmarowaną stróżkę gówna idącą w głąb pokoju, a dokładniej do łóżka, gdzie spał Maciuś z wypiętą dupą w stronę sufitu, ujebany na plecach i nogach w gównie i łóżko także.

Jak to się stało? Po wyjściu tak mu zaczęło cisnąć na dupę, że postanowił wysrać się do śmietnika, ale nie zdążył, więc oparł się o ścianę i zaczął srać nie patrząc gdzie. Kątem oka celował do swojego buta, ale że był pijany to skończyło się na gównie w promieniu metra na podłodze i butach. Gdy już się wysrał, postanowił sprawdzić "czy to już" i przetarł się ręką po rowie, po czym obejrzał upierdoloną rękę i wytarł ją w ścianę. Stał tak przez chwilę i pomyślał, że nieźle odjebał. Speszony i wystraszony zerwał firankę i zaczął nią wszystko wycierać ze ściany, ziemię zostawił w spokoju. Jeszcze nie skończył roboty, a od wdychania tych fekaliów zrobiło mu się niedobrze i poszedł spać, przypominam, przez cały czas miał opuszczone spodnie, więc 5-metrowa przechadzka dla pijanego typka z wodogłowiem i powiększonym McZestawem chorób nie było zbyt łatwe. Zasnął i jeszcze przez sen się zesrał, jakby na dokładkę.

Ogólnie ziomki sprzątały wszystko w czwórkę od 3 do 9 rano, nie zdążyli wytrzeźwieć nawet do rana, więc nie szło najlepiej. Nie udało im się wyczyścić dwóch par butów, ani firany, którą wyjebali, a pokój na stałe przesiąkł zapachem soczystego gówna. Opiekun pytał o co chodzi, to tłumaczyli się tylko, że kosmita się źle poczuł i zesrał przez sen i porobił zamieszania, więc całą sprawę udało się ukryć.

Zdarzenie miało miejsce dziś rano.
Po przybiegnięciu na dworzec PKS ujrzałem nowy rozkład jazdy (od dziś obowiązujący). Pod wpływem nerwów i aktywności ruchowej zachciało mi się srać. W oddali ujrzałem obok torów ruderę z wielką tablicą z napisem "W.C" i uznałem to za cel poszukiwań.

W środku było zimno jak w lodówce mimo kartki na drzwiach, która informowała, że pomieszczenie jest ogrzewane (chyba pierdami).
Tylko jedna kabina była "czynna", niestety pozbawiona zamykania oraz ze ścianami płaczącymi brązowymi łzami (znaczy się gównem ktoś malował ).
Z wielkim bólem w sercu siadłem na tronie gdy wbiegł jakiś facet, otworzył drzwi kabiny, spojrzał na mnie, na ścianę i z okrzykiem "O kórwa, pierdolony!" wybiegł.
Najgorsze te spojrzenia ludzi na dworcu gdy już wyszedłem.

scena będąca fragmentem większej całości.
Pełna wersja wkrótce.

Bo gdy naprawdę się nudzi - najlepsze jest sranko z dachu