#patriotyzm

Pamiętajcie - walenie gruchy wzmacnia paluchy. Pan na filmie to wie. Swoją drogą ciekawe kiedy ujawni kobietę pana majora Suchodolskiego.

Film wstawiam ponieważ zauważyłem że na sadolu wielu niedouczonych gimbusów którzy myślą że są "cool" gdy walną jakieś rasistowskie hasło i że to patriotyczne.

Na sadolu jestem od samego początku ale konta nigdy nie zakładałem, niby strona wygląda tak samo ale treść komentarzy spadła do poziomu ulicznej prostytutki.

Witam, drodzy Sadole, chciałem podzielić się z Wami pewnymi przemyśleniami na temat artykułu znalezionego dzisiaj na temat nowej premiery filmowej "Historia Roja"

Na krytyce politycznej i innych stronach.

Takich artykułów krytycznym pojawia się wiele więc chciałem pokrótce odpowiedzieć autorowi i zwrócić uwagę na ten problem.

Czytają bełkot autora zastanawiam się nad tym, czy oglądał ten sam film? Śmiesznym jest, że streszczając historię Wyszomirskiego, "publicysta" nie zwrócił uwagi na fakt, że to AK wydało na niego wyrok i przeprowadziło śledztwo, jedynie walka z okupantem doprowadziła do zniesienia kary. Nie wszyscy Wyklęci są sobie równi i trzeba to jasno i stanowczo powiedzieć. Stawianie w jednym Szeregu Burego i Inki to pomyłka.
Natomiast jeśli chodzi o metritum, podejście "ugodowe" z komunistami dla AKowców znaczyło śmierć, ew. wieloletnie więzienie i zesłania rodzin, splamienie honoru i złamanie przysięgi (i tutaj tkwi haczyk kiedyś "słowo hornoru" miało konkretne znaczenie, a dzisiaj?), tak tego honoru który był tak ważny, honor jest rzeczą niemającą swojej ceny, jak powiedział Beck. Człowieka można obedrzeć ze wszystkiego, ale z honoru obdziera się tylko on sam. Mając w pamięci naszą tragiczną historię postąpenie inaczej jest zdradą i nie bójmy się powiedzieć, to komuniści wpierali przez całe lata i prali mózgi odwrotnym podejściem. Natomiast dla ludności cywilnej ułożenie się z kolejnym okupantem to szybki awans idiotów i nieuków, szubrawców i sprzedawczyków (to samo co w przypadku okupacji nazistów) bo takich komunizm lubił, łatwo można było ich ustawić, wytłumaczyć, wpoić nową ideologię.
Nie było dobrego wyjścia, było wyjście honorowe i wyjście które ten honor odbierało. Każdy mógł wybrać zgodnie ze swoim sumieniem, dlatego że wygrała wizja współpracy i dlatego dzisiejsze elity wyglądają tak jak wyglądają, były prezydent nie bardzo rozumie kim są żołnierze wyklęci, żenujące. I tak samo jest z dzisiejszą młodzieżą, na temat wyklętych jest wzmianka, ciekawostka w podręczniku od historii. Na czym my mamy budować naszą historię, na Bierucie, Kiszczaku i Jaruzelskim? O których jest cały rozdział, to są bohaterowie o których warto pamiętać? Pokłosiem ugodowej polityki był okrągły stół, żenująca ustawa lustracyjna i brak rozliczenia z przeszłością, bo to samo bagno które było wybija i będzie wybijało przez lata.
Nie piszę tego jako agitator obozu rządącego, absolutnie bo narodowy socjalizm któremu przewodzi koalicja zjednoczonej (prawicy?) jest głupotą. Przez to wszystko mamy taki naród jaki mamy pęknięty na pół i zdecydowanie widać którędy to pęknięcie przechodzi. Póki nie zmieni się mentalność i myślenie narodu póty nie będzie nic, nic się nie poprawi, wiecznie będą kłótnie i spory.
Nowe pokolenie musi przejąć stery nie starzy komuniści, robotnicy bez wykształcenia i najemni idioci. Pokolenie które rozliczy, powie co jest czarne i co jest białe zgodnie z prawdą. Nie będzie wybielało zbrodniarzy będących w AK, bo tacy też byli, odetnie się od nich i uczyni znowu POLSKĘ Wielką, w takim wymiarze na jaki zasługuje patrząc przez pryzmat całej Naszej historii.
Film bardzo dobry, trochę za dużo strzelania, ale jeśli ktoś zna legendę Roja, to wie że było kilka(naście?) akcji związanych z atakami na funkcjonariuszy UB więc rozumiem to jako przedstawienie ilości przedsięwzięć. NZW odgrywało najbardziej znaczącą rolę w historii powojennej walki o niepodległość, więc nic w tym dziwnego, że jest przedstawione w taki a nie inny sposób.
Co dalo śmierć tych wszystkich milionów istnień?
Niektórzy odpowiedzą, że nic, że to tylko głupia strata, ale patrioci zawsze kończyli tak samo, czy to podczas rozbiorów czy historii powojennej ginęli, bo byli niewygodni. I Ci którzy tak odpowiedzą są przegrani, bo to wpisuje się do narracji zachodnieurpejskiej państw bez narodów, bez bohaterów bez historii, bo historia to rasizm, nacjonalizm a stamtąd bardzo blisko do nazimu. Właśnie tacy ludzie rządzili po wojnie tym krajem, po zaborach i dla takich ludzi już miejsca nie ma.
A Ci którzy odpowiadają, że została pamięć są prawdziwymi patriotami rozumiejącymi naszą tragiczną historię. Bo pamięc niezginie nigdy! To wartość niezrozumiała dla większości ludzi na kuli ziemskiej, według nich pamięć to rewizjonizm, kończyć chyba nie muszę : )
CHWAŁA BOHATEROM!

P.S dzięki, że przeczytaliście i info dla Sherlocków, Jan Olbracht to ja
Miłego dnia!

Do czego doprowadzi skrajna tolerancja?
Czego Norwegowie mogą się nauczyć od Polaków?
A czego Polacy od Norwegów?
Krótka wizyta w Norwegii - fakty i mity Państwie dobrobytu.

Aby odetchnąć, choć na chwilę od "brudnych" filmików przedstawiam patriotyczną grę

Powstanie Styczniowe: Gra Strategiczna to pierwsza polska gra strategiczna czasu rzeczywistego na platformie Google Android rozgrywająca się w okresie Powstania Styczniowego. Gracze mogą w niej wcielić się w dowódców historycznych oddziałów partyzanckich walczących z armią Imperium Rosyjskiego na całym obszarze zaboru rosyjskiego.



Strategia
Powstanie Styczniowe: Gra Strategiczna jest jedną z niewielu gier symulujących XIX wieczne działania partyzanckie. Ponieważ wróg posiada przewagę liczebną i lepsze uzbrojenie, otwarta walka z reguły nie ma szans powodzenia. Gracz zmuszony jest do używania podstępów i zasadzek, ukrywania się w lasach, wciągania wroga w okrążenie. Zastosowana sztuczna inteligencja oddziałów rosyjskich jest jednak na tyle zaawansowana, by poruszać się w stałej formacji, patrolować teren, lub nawet aktywnie poszukiwać ukrywające się polskie oddziały. Specyficznym aspektem gry są misje, w których gracz mimo podejmowanych wysiłków, zmuszony jest ponieść porażkę (zawsze dotyczą one historycznych porażek). Gracz, podobnie jak polscy dowódcy walczący 150 lat temu, staje przed nierealnymi celami strategicznymi, których nie jest w stanie wypełnić. W tego rodzaju bitwach największe znaczenie ma minimalizowanie strat i szybkie wycofanie się, gdy tylko nadarzy się ku temu okazja. Duże znaczenie ma również zwiad. Jednostki wroga pozostają niewidoczne, dopóki nie znajdą się w zasięgu wzroku armii gracza. Kiedy jednak do tego dojdzie, może być już za późno na właściwe przygotowanie się do walki. Warto więc wykorzystywać wyspecjalizowane jednostki zwiadowcze, których znikoma siła bojowa jest rekompensowana przez mały zasięg wykrywania. Mogą one zbliżyć się do wroga i ujawnić liczebność i pozycję wroga.

Żołnierze
Podstawą obranej taktyki są żołnierze werbowani do oddziału przez gracza pomiędzy bitwami. Początkowo są to jedynie kosynierzy, drągalierzy i uzbrojeni w broń myśliwską strzelcy, lecz wraz z rozwojem akcji pojawiają się bardziej wyspecjalizowane rodzaje piechoty i jazda. W niektórych misjach do oddziału przyłączają się oddziały specjalne o wyjątkowych zdolnościach takie jak nie znający strachu Żuawi Śmierci czy Kosowóz, prototypowa maszyna bojowa zbudowany przez Ludwika Mierosławskiego. Łącznie w grze występuje 15 rodzajów polskich jednostek. Podobnie zróżnicowane są siły Imperium Rosyjskiego. Początkowo gracz zmaga się z lekką piechotą i jeazdą kozacką, by z czasem stawić czoła strzelcom wyborowym, doborowym jednostkom gwardyjskim i ciężkiej jeździe dragońskiej. Duży wpływ na rozgrywkę ma pojawiająca się w połowie gry artyleria, która choć bardzo słaba w bezpośrednim starciu, zasięgiem rażenia i siłą ognia przewyższa wszystkie rodzaje piechoty. Oczywiście przewagę w liczbie i sile artylerii posiada Imperium Rosyjskie. Artyleria powstańcza jest za to lżejsza i bardziej mobilna. Dla wzmocnienia więzi łączącej gracza z podkomendnymi, żołnierze za każdego zabitego wroga otrzymują doświadczeni, które z czasem zwiększa ich możliwości bojowe. To sprawia, że rozkazy wydawać należy rozważnie i wycofywać z pola bitwy szczególnie osłabione walką grupy. Dodatkowym elementem, wymagającym rozwagi jest stosowana przez piechotę formacja. W zależności od sytuacji każdy Pluton może przyjąć postać linii, kolumny bądź kwadratu, co ma istotny wpływ na jego zdolności bojowe.

Opowieść
W trakcie kampanii gracz ma możliwość dowodzić oddziałami operującymi w różnych okresach powstania. Początkowo jest to szykujący się do wybuchu powstania Zygmunt Padlewski wraz ze zbiegłą z Warszawy młodzieżą. Od 22 stycznia 1863 gracz towarzyszy Marianowi Langiewiczowi w jego kampanii, zaczynając od ataku na Szydłowiec poprzez między innymi Małogoszcz, Skałę, by wreszcie rozegrać bitwą pod Grochowiskami. Dodatkowo w międzyczasie poprowadzić należy również partie powstańczą pierwszego dyktatora powstania Ludwika Mierosławskiego stając w nierównej walce przeciw Moskalom pod Krzywosądzem i Nową Wsią. Po rozproszeniu się sił Langiewicza akcja gry przenosi się na kresy w okolice Kobrynia, gdzie pomagamy w działaniach wojennych przyszłemu dyktatorowi Romualdowi Trauguttowi, wtedy jeszcze nikomu nie znanemu, emerytowanemu oficerowi carskiemu. Następnie obejmujemy dowodzenie nad nowo formułującym się II Korpusem Krakowskim. Między innymi towarzyszymy Michałowi Heydenreichowi w zwycięskiej bitwie pod Żyrzynem i porażce pod Kockiem, Karolowi Kalicie w bitwie pod Iłżą i generałowi Józefowi Hauke-Bosakowi pod Jeziorkiem. Ostatnią z historycznych bitew jest Opatów. Klęska Opatowska ostatecznie przekreśla szanse powodzenia powstania, lecz gracz ma również możliwość zmienić bieg historii. Jeśli graczowi uda się zwyciężyć w Opatowie, może poprowadzić Powstanie ku zwycięstwu pokonując Rosjan w kliku kolejnych fikcyjnych już bitwach i ostatecznie odzyskując dla ojczyzny niepodległość.

Bohaterowie
W przerwach między bitwami gracz ma możliwość odwiedzić miejsca związane z głównymi bohaterami gry (dyktatorami powstania) i zetknąć się z niemilitarnymi aspektami powstania. Część dialogów jest całkowicie fikcyjna i stworzona wyłącznie po to, by przybliżyć graczom realia i dylematy moralne tamtego okresu. Część natomiast powstała na podstawie prawdziwych wydarzeń historycznych takich jak na przykład objęcie dyktatury przez Mariana Langiewicza, czy rozwiązanie Rządu Narodowego przez Romualda Tragutta. W scenach tych biorą udział również drugoplanowe postacie historyczne takie jak adiutant generała Langiewicza, Anna Pustowójtówna czy Apolinary Kurowski szef sztabu II Korpusu Krakowskiego.

Powstanie
Gracze otrzymują również dostęp do mapy Królestwa Kongresowego, gdzie zaznaczone są bitwy, w których biorą udział i miejsca, które odwiedzają. Dodatkowo mogą na niej odnaleźć inne rozstrzygnięte bez ich udziału potyczki i tym samym prześledzić kalendarium całego konfliktu (w sumie 175 bitew).

Materiały Historyczne
W miarę postępu w grze gracz odblokowuje materiały historyczne, które stanowią wybrane fakty związane z aktualnymi wydarzeniami rozgrywającymi się w grze. Celem materiałów jest przybliżenie graczom informacji historycznych, które choć interesujące, z uwagi na ograniczenia techniczne i objętościowe nie znalazły się w grze. Dodatkowym atutem gry są wykorzystane jako dodatkowe ilustracje obrazy polskich i zagranicznych artystów, którzy w swojej twórczości nawiązywali do Powstania Styczniowego. Są to między innymi: Artur Grottger, Józef Brandt, Adam Chmielowski, Maksymilian Gierymski, Józef Chełmoński, Jan Chełmiński, Stanisław Witkiewicz, Juliusz Kossak, Wojciech Kossak, Tadeusz Ajdukiewicz, Władysław Malecki, Ryszard Okniński, Michał Elwiro Andriolli i Aleksander Lesser.

P.S.
W komentarzach na youtube'ie padło pytanie:
"To jest najlepsza gra strategiczna w jaka grałem czy macie jeszcze moze planu na powstanie warszawskie???"

Odpowiedź:
"Szczerze powiedziawszy raczej skłaniamy się ku mniej współczesnym powstaniom, ale z drugiej strony pamięć o powstaniu warszawskim jest w pamięci społeczeństwa najżywsza. Tak naprawdę ostatecznie o wszystkim decydują pieniądze. Jeśli pojawią się fundusze na taką inicjatywę z pewnością podejmiemy ten temat."

Najważniejsze to uświadomieni demonstranci.

Ło Panie co tu sie intelektualnie odjebało

Witam Was serdecznie drogie sadole!

Widzieliście już nowy mini serial o Dywizjonie 303? Pierwszy odcinek jest próbą rekonstrukcji wydarzeń z 2 sierpnia 1940 jakie przytrafiły się płk. Urbanowiczowi. Zapraszam Was do śledzenia kolejnych odcinków. Projekt jest czysto fanowski, warstwa wizualna jest robiona na podstawie gry War Thunder. Dialogi, dźwięki i efekty specjalne to praca kilkunastu świetnych gości. Jeśli Wam się spodobało, dawajcie znać, niedługo będzie wersja anglojęzyczna fanpage-a serialu, fajnie byłoby odświeżyć brytolom pamięć o tym kto im tyłki w `40 ratował.

Profesor Nowak o konieczności prowadzenia przez Polskę przemyślanej polityki historycznej i walki o prawdę.

Pieknie zmontowany, moim zdaniem, film patriotyczny.
Bardzo do mnie trafił i nawet łezka się w oku zakręciła.
Mam nadzieje, że się wam spodoba

Dokument z 2006 roku.