Takie tam znalezione gdzieś w czeluściach
Może było, nie wie, nie sprawdzałem

politycy od innej strony
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=v96obAvXkM4[/YOUTUBE]

Po ostatnich aferach w łonie PSL-u przypomniała mi się pewna zagadka o nim, którą kiedyś słyszałem:

Dlaczego PSL-owców nazywają arbuzy?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bo na zewnątrz zieloni a w środku czerwoni

Sierpem i młotem czerwoną hołotę

A ilu z Was spotkało się z taką sytuacją? Każdy powód jest dobry, aby pracownika.

O ekspansję polityczną Unii Europejskiej jak lwy walczą od paru dni wszyscy polscy politycy. Od wyekspediowanego na pierwszy front konfliktu Jarosława Kaczyńskiego po gorące słowa poparcia przesyłane przez Adama Michnika, polityków Platformy Obywatelskiej, czy straszenie Sławomira Sierakowskiego Putinem i “putinoidami”.

Ta zadziwiająca zgodność w walce o poszerzenie strefy wpływu Unii Europejskiej idzie na wskroś polskich opcji politycznych, które w praktyce okazują się być zupełnie identyczne pod względem polityki międzynarodowej, zagranicznej i wizji Polski na świecie.

Sytuacja na Ukrainie jest skomplikowana. Wygnany i odepchnięty przez “Pomarańczową rewolucję” przywódca powrócił by rządzić w ramach demokratycznych wyborów i demokratycznej władzy. Janukowycz stał się pełnoprawnym przywódcą Ukrainy i stoi na czele demokratycznego i suwerennego państwa ukraińskiego. Mimo to politycy prounijni i wspierający kolonializm Unii Europejskiej nadal nie są zadowoleni i tak samo jak trwa ciągła nagonka na Władimira Putina i Aleksandra Łukaszenkę (obaj posiadający większościowe poparcie społeczne zgodnie ze wszystkimi sondażami) tak też trwa polityczna nagonka na Ukrainę.

Dla Sławomira Sierakowskiego, Adama Michnika i unijnych neoliberałów świat dzieli się na dwie jasne części. Jedna to świat demokratyczny, bynajmniej nie imperialistyczny i "wolny" w skład którego wchodzą: Stany Zjednoczone jako najjaśniejsza gwiazda światowej demokracji, bogate państwa zachodnioeuropejskie oraz dodatki. Druga część to świat totalitarnych dyktatorów, przypominająca rysowaną niegdyś przez George'a Busha i CIA “oś zła”, w składzie ze wszystkimi państwami nie poddającymi się zachodniemu imperializmowi.

Jasnym jest, że to, co złe jest w tym przypadku tam, gdzie kapitał amerykański i zachodni nie ma swobody działania. Dlatego też Indie, Bahrajn, czy skrajnie wyzyskiwane kraje Trzeciego Świata, w których jednak zachodni kapitał realizuje swoje interesy, nie przyciągają uwagi “bojowników o wolność”. Przedmiotem zainteresowania są więc przede wszystkim: strefy wpływu rosyjskiego i ewentualnie chińskiego, przeczące wizji “pax americana” i “końca historii” o którą to wizję środowisko polskich liberałów walczy (za darmo lub za drobne) od 1989 roku.

Ukraina z perspektywy unijnego imperializmu nie jest więc bytem podmiotowym, a jej władza jest “demokratyczna” tylko na tyle na ile Janukowycz zgadza się z koniecznością wstąpienia Ukrainy do Unii Europejskiej. W konkrecie chodzi więc wyłącznie o przyłączenie Ukrainy do UE, bez względu na społeczne i ekonomiczne konsekwencje.

Jaka integracja?

Zwolenników rychłej integracji mało bowiem obchodzi jaki będzie charakter tej integracji i co dalej się z Ukrainą stanie. Tak jak mało kto interesuje się sytuacją gospodarczą Rumunii w ramach Unii Europejskiej i tak jak demokratycznym standardem jest wleczenie się Polski w ogonie cywilizacyjnym Europy, drenaż siły roboczej i masowa prywatyzacja. Głębszy plan dla Ukrainy nie istnieje, tak jak nie istniał żaden racjonalny, głębszy plan stojący za planem prywatyzacji, likwidacji polskiego przemysłu i własności społecznej. Tego planu nie ma dla społeczeństwa, istnieje on natomiast całkiem realnie i w rzeczywistości jako plan kapitału.

Kapitału, który w ramach europejskiej wspólnoty potrzebuje coraz większej ilości taniej siły roboczej.

Z tej perspektywy rola Polski w Unii Europejskiej wydaje się być dość jasna. Jako kolonia bogatej, niemieckiej gospodarki i bezpodmiotowa fabryka taniej robocizny na eksport, nasze, Polaków, dziejowe powołanie jest w miarę jasne. Czy takie samo będzie to powołanie dla Ukraińców?

Dotychczasowa strategia gospodarcza Unii Europejskiej to drenaż Europy Wschodniej, deindustrializacja i ekonomiczne uprzedmiotowienie. Ukraina nie znajdzie jednak swojego miejsca u boku Niemiec. A wspólnota europejska powinna zająć się swymi wewnętrznymi problemami, kwestią europejskiej płacy minimalnej i strategią wyrównywania poziomu życia. Ucieczka na Wschód w poszukiwaniu większej liczby tanich rąk do pracy być może pomoże rozwiązać problemy europejskiej burżuazji, ale nie pomoże europejskiej klasie pracowników najemnych, którą w ostatnich miesiącach przy pomocy cięć pozbawia się wszelkich zdobyczy socjalnych i społecznych praw.

Porozumienie zaproponowane Ukrainie ma także swoje, widoczne na pierwszy rzut oka, głębsze wady. W krótkim okresie czasu spowodowałoby ono zanik konkurencyjności ukraińskiej gospodarki, także zaproponowane Ukrainie 610 mln euro to żart, zaś wymuszanie podpisania umowy z Międzynarodowym Funduszem Waultowym również nie ma charakteru innego niż kolonialny i przypomina nam najczarniejsze scenariusze światowego amerykańskiego imperializmu.

Jaka może być więc racjonalna polityka wspólnoty europejskiej?

Przede wszystkim Unia Europejska na dziś to Unia europejskich kapitałów, z przewagą tego niemieckiego, francuskiego oraz brytyjskiego. Jeżeli Unia Europejska ma w przyszłości stać się rzeczywistą wspólnotą ludzi to rządy w niej przejąć musi większość, muszą to zrobić pracownicy. Z naciskiem na tych pracowników, którzy w chwili obecnej ponoszą największe ofiary na ołtarzu unijnej polityki kapitalistycznej.

Rozwiązaniem dla Ukrainy nie jest więc jak najszybsza integracja z Unią Europejską przypominająca bezwarunkową kapitulację. Unia i jej neoliberalizm to nie jedyna siła w świecie i z perspektywy Ukrainy bliższa współpraca z Rosją, czy pośrednio z Chinami może przynieść większe korzyści gospodarcze. Polska nie powinna stawiać się w roli adwokata unijnego neoliberalizmu, wybór Ukrainy powinien być natomiast suwerennym wyborem opartym na prostym rachunku ekonomicznym, z pełną świadomością konsekwencji integracji m.in na przykładzie Polski.

Problemy wewnętrzne Unii Europejskiej nie pozwalają dziś na ślepy euroentuzjazm, tak jak opłakana sytuacja gospodarcza Polski nie może służyć za reklamę poziomu życia w ramach UE. Pozbywając się ideologicznych haseł i bredni o baśniowej walce świętej zachodniej demokracji z diabelskim wschodnim totalitaryzmem patrzmy w stronę przyszłości opartej na gospodarczym porozumieniu świata pracy. Strategia konfrontacyjna, którą UE i USA starają się narzucić Polsce przeciw Rosji to strategia leżąca w interesie kapitału zachodnich potęg, a nie wyzyskiwanych mas pracujących w Polsce i w Europie, które w przypadku transformacji, ekonomicznej i imperialistycznej kolonizacji rzadko mają cokolwiek do powiedzenia.

Polscy, groteskowi bojownicy o wolność na Ukrainie są więc nikim innym jak rzecznikami neoliberalnej ekspansji europejskiego imperializmu. Ślepymi nawet na własne podwórko i dyspozycyjnymi niczym etatowi agenci uświęconego, kapitalistycznego porządku.

Wobec walącego się mitu PO, PiS, SLD i PSL, nie wspominając o próbie walki Palikota o stołki poprzez Twój Ruch, na horyzoncie objawia się świetlista postać człowieka, który pracą się nie skalał – przyznał to podczas związkowych Dni Protestu, stwierdzając, że mimo 72 lat nie pobiera emerytury – bo nigdy nie płacił na ZUS, czy OFE, stąd wniosek, że nie pracował[1]. Dodatkowo jego najwięksi przyjaciele dają przykład, że sami też pracować nie zamierzają, ale wiedzą, ze ludziom "trzeba dać szansę"[2].

Mimo tej całej otoczki wolnościowej trzeba jednak zauważyć pewne zbliżenie do NOP i ONR, o WM nie wspominając. Ale właśnie w tym Janusz, zwany w kuluarach Królem, ma rację, co udowodnię, biorąc pierwszy z brzegu artykuł na Interii. Tam znajdziemy historyczne fakty potwierdzające tezy Króla.

Korwin-Mikke nie tak dawno wychwalał niemieckiego ludobójcę, pochodzenia austriackiego, który zresztą tę Austrię, ku uciesze 99,7% społeczeństwa austriackiego,[3] włączył w skład „Tysiącletniej III Rzeszy”, która szczęśliwie dla nas przetrwała raptem lat 11. Dlaczego zatem wychwala tak wódz kuców i podobnych owego kurdupla twierdzącego, że sam należy do rasy panów, choć nie był ani blondynem, ani nawet oczu niebieskich nie miał?

„Po zakończeniu Kampanii Wrześniowej Naczelne Dowództwo Wojskowe Rzeszy wydało decyzję o utworzeniu na terenie Generalnego Gubernatorstwa siedmiu poligonów wojskowych - między Wisłoką a Sanem. Jednym z nich był poligon SS-Truppen Übungs Platz, oznaczony na mapie, jako "Dobra SS, Obóz Puszczański" (SS Gutsbezirk Heidelager), z siedzibą dowództwa w Pustkowie. Niemcy wznieśli w ten sposób nowy, tajny, położony w ustronnym miejscu poligon. Konieczny był dostęp do miejscowej siły roboczej oraz do sieci kolejowej, za pomocą której dostarczano by wszystko, co było potrzebne do funkcjonowania dużego ośrodka badawczo-szkoleniowego. Na nim zamierzano testować zarówno nowe typy uzbrojenia, jak i szkolić oddziały. Tym samym powstała rozległa baza szkoleniowa z licznymi podobozami, rozciągającymi się na ponad 500 km kw. między Tarnowem a Rzeszowem.”[4]

Jak widać, Korwin ma rację mówiąc, że Hitler spowodował spadek bezrobocia w Polsce! Nierobów wystrzelano, pasożytów zagazowano, a pozostałym dano pracę. Co prawda przymusową, ale wobec braku pracy... dziś to Polacy, sami, jadą na Zachód. Nie trzeba nikogo przymuszać, niektórzy wręcz zatrzymywaliby siłą.

„Jesienią 1943 r. z odległego o 8 km obozu koncentracyjnego w Pustkowie codziennie dowożono więźniów, którzy budowali drogi, baraki, schrony i magazyny dla nowych jednostek oraz na potrzeby poligonu rakietowego (Artilleriezielfeld-Blizna).” – Więźniowie, jak sam Korwin odkrył, zatrudnieni byli na umowę o pracę. Naczelny nazista znów wykazuje swój kunszt w walce z pasożytami, lewakami i związkowcami, którzy nie chcieli przyjąć do wiadomości, że czasy nieróbstwa się skończyły i trzeba walczyć o wielki kapitał i kapitalizm za wszelką cenę. Zwłaszcza cenę biedaków. To, że wielu z tych etatowców zginęło, było zapewne wyłącznie winą ich samych.

„Dla zakwaterowania skierowanych na teren poligonu oddziałów Waffen-SS zbudowano wzdłuż szosy prowadzącej do Ocieki cztery tzw. Okręgi (niem. Ring). Po obu stronach szosy wybetonowano w lesie cztery drogi w kształcie podkowy, skierowane zaokrągloną częścią w stronę lasu. Długość każdej drogi wynosiła 2 kilometry. Wszystkie Ringi urządzone były w ten sam sposób. Po zewnętrznej stronie postawiono ponad 50 baraków wojskowych, po wewnętrznej garaże i stajnie. Każdy barak mieszkalny był zelektryzowany oraz wyposażony w urządzenia wodno-kanalizacyjne.” – kolejny przykład, ze Hitler był wielkim wodzem dbającym o ludzi prawicy i pracy – oni już wtedy mieli węzły sanitarne w domach i prąd. Nie to co w lewackich krainach.

A tego w ogóle nie warto komentować: „Obóz posiadał dość gęstą sieć komunikacyjną zarówno drogową, jak i kolejową.” Myślę, że KNP jest w stanie zagwarantować podobne sieci komunikacyjne w swych planowanych obozach dla lewactwa.

Dlaczego więc nie damy w końcu szansy młodym spod znaku kuca, berła i Korwina?

[1] Złośliwość autora felietonu.

[2] Wypowiedź z programu… Każdy chyba to widział.

[3] Za Wikipedią.

[4] Cytaty z: fakty.interia.pl/historia/news-wlosi-na-pustkowiu,nId,1096211?utm_sour...

"Najgorsi są Ci politycy, którzy udają ekonomistów i twierdzą, że posiedli wiedzę tajemną, że polityka gospodarcza jest taka skomplikowana. A prosta jest jak drut. Tak jak w normalnym życiu liczy się charakter, siła woli i odwaga"
Gazeta Wyborcza
Główny specjalista od okradania podatników i naczelny kłamca, Donald Tusk

Drodzy użytkownicy

Proszę Was abyście poświęcili 3 minuty swojego czasu, który zapewne możecie zapewne spożytkować lepiej (tzn. na oglądanie głupich kotów) i przeczytali ten tekst do końca.

Obserwuję ten portal od kilku miesięcy, największą przyjemność sprawia mi czytanie Waszych komentarzy, szczególnie odnoszących się do sfery polityki i gospodarki. Choć sami oceniacie się jako elita i z pogardą wypowiadacie się o portalach pokroju kwejkpl (jak to określacie jadą gimbazą?). Sami nie odbiegacie od stereotypowego obrazu Polaka.

Wpadacie w samo zachwyt gdy napiszecie je*ać lewaków, ciapatych czy murzynów. Uważacie, że psioczenie na internetowych forach na rząd czy polityków jest przejawem absolutnego buntu i sprzeciwu wobec tzw. elit.

A ja chciałbym zaproponować Wam możliwość wyrażenia sprzeciwu wobec działań naszych polityków. Sprzeciwu zgodnego z zasadami demokracji, dojrzałego, a przede wszystkim nie wymagającego zbytniego wysiłku (ot popołudniowy spacer, bez budowy barykad i wycieczek do Warszawy).

Propozycja brzmi:
1) Pójdźcie na wybory.
2) Oddajcie nieważny głos.

Dlaczego proszę Was akurat o to?
To całkiem proste, gdy ma się elementarną wiedzę z zakresu funkcjonowania państwa.

Po pierwsze, politycy nie są żadną władzą, są tylko przedstawicielami obywateli sprawującymi w ich imieniu władzę (stąd nazwa demokracja przedstawicielska w odróżnieniu od demokracji bezpośredniej). Władzą jesteście Wy! Udział w wyborach nie jest Waszym przywilejem, jest Waszym obowiązkiem. Nie mówcie, że nie macie na kogo głosować. Jeżeli żadna z opcji politycznych nie pokrywa się z Waszym światopoglądem idziecie i oddajecie głos nieważny (np. poprzez oddanie pustej karty). W ten sposób wyrażacie chociażby to, że Wasza wizja Polski nie pokrywa się z wizją obecnej sceny politycznej.

Po drugie, zaniechanie udziału w wyborach jest dla polityków sygnałem, że jesteście obojętni, a ich działania jakkolwiek złe by niebyły są przez Was akceptowane (vide referendum odnośnie odwołania HGW).

Po trzecie, politycy niczego tak się nie boją jak utraty władzy. Demonstrując Wasze zaangażowanie w sprawy kraju, zmuszacie ich do służebności wobec Was, inaczej mówiąc działania na Waszą korzyć (a nie tak jak obecnie na korzyść swojego bezpośredniego otoczenia).

Po czwarte, najbliższe wybory to majowe wybory do Parlamentu Europejskiego, następnie pod koniec roku wybory do samorządów. Zapewne jeżeli akcja odniosłaby sukces w pierwszych wyborach, elity doskonale znające naszą mentalność spróbowałyby przemilczeć fakt kilku, bądź kilkunastu procent głosów nieważnych, bądź wmawiałby, że niema to znaczenia. Dlatego istotne jest by Wasze zaangażowanie nie minęło. By powtórzyć akcję w kolejnych wyborach. By pokazać, że jesteśmy zorganizowani, wiemy czego chcemy i jesteśmy dojrzałym społeczeństwem obywatelskim.

Proszę Was o poświęcenie chwili na rozmowę z rodziną, przyjaciółmi, znajomymi w pracy. Przedyskutujcie pomysł, a przede wszystkim zacznijcie działać i myśleć samodzielnie, bo politycy złożą Wam każdą obietnicę, lecz to od Was zależy jak będzie wyglądała Wasza przyszłość w tym kraju.

Pozdrawiam
Michał