#patriotyzm

Ogólnie polecam program, bo zawsze coś ciekawego tam się znajdzie.

Wspaniały, pokojowy marsz antyfaszystów, który odbył się dzisiaj w Warszawie.
I te patriotyczne hasła! W sam raz przed 11 listopada.
Nic dodać, nic ująć

Drodzy Sadole to mój pierwszy post.

Znalazłem ostatnio książkę pt:"Dzieje Polski do najnowszych czasów" z 1888r. Ostatnie działy konczą się na Napoleonie.

Przykuwa uwagę i daje do myślenia zakończenie. Cieszmy się z tego co mamy obecnie.

Ciekawy wywiad z autorem pierwszych wspomnień operatora GROM-u „Trzynaście moich lat w JW Grom". Tym razem nie Naval.



Pierwszy temat

Warszawa, rok 2257

Zaczynało się ściemniać. Wiatr szalał poza oszklonymi ścianami drapacza chmur w centrum Warszawy. Profesor Konieczyn, jeden z najwybitniejszych współczesnych fizyków, zebrał w auli Centrum Naukowej Jedności – ośrodka, który powstał przeszło sto lat temu całą armię znamienitych osobistości. Miał zamiar zaprezentować pierwszą udaną próbę podróży w czasie. Sto dwudzieste trzecie piętro tonęło w ciemności, wkrótce miało zacząć się to spektakularne wydarzenie. Od czasu do czasu, błysk piorunów, przypominał o potędze nieokiełzanej natury. Na sali zebrali się premierzy i prezydenci najpotężniejszych mocarstw z Przewodniczącym Chińskiej Partii Komunistycznej na czele. Nie mogło go zabraknąć, Polska wszak była częścią ichniego państwa od prawie pięćdziesięciu lat. To właśnie Przewodniczący zauważył pewien nietakt, ze strony Polskiego profesora.
-Czy nie można by uciszyć tej burzy? – Zapytał po chińsku, znudzonym głosem, lecz profesor bez problemu zrozumiał jego słowa. Od pięćdziesięciu lat, każdy „Polak”, znał chiński.
-Oczywiście, oczywiście. Proszę wybaczyć mi ten niuans. Już się tym zajmuję.
Za pomocą niewielkiego przycisku na pilocie, ustawił pogodę bardziej normatywną. Burza po chwili ustała, a słońce leniwie wisiało na czystym, błękitnym niebie. Polskim niebie, pomyślał profesor. Całe pomieszczenie nagle lepiej oświetlone, odsłoniło olbrzymią maszynerię. Zebrani na trybunach naukowcy, wojskowi i przywódcy jednak nie zareagowali w żaden sposób, czekając cierpliwie na pokaz. Chiński przewodniczący odchrząknął, po czym naukowiec zaczął prezentację.
-Jak zapewne wiecie, największym problemem, który spędzał sen z powiek największym technokratom, ba, całym technopolis, od około wieku są teleportacja i podróże w czasie. Wciąż pracuję nad tym pierwszym. – Po auli przetoczył się nerwowy chichot. – Natomiast to drugie, jest o wiele prostsze niż się wszystkim wydawało.
Gwałtowne protesty, sprzeciwy, wokół zapanował gwar. Tak zachowywali się przedstawiciele najlepszych kadr badawczych dwudziestego trzeciego wieku.
-Czy pan chce umniejszyć naszą pracę? – Warknął młody naukowiec z Doliny Krzemowej.
-Ależ skądże. Nie, zupełnie nie o to mi chodzi. – Profesor uśmiechnął się z przekąsem, po czym kontynuował. – Wyobraźcie sobie rzekę. Jest regularna, ma zabetonowane brzegi, woda płynie stałym, odwiecznym, równym tempem. Nie przybiera i nie traci, jej nurt jest równy. A teraz, spójrzcie jak kłoda porusza się względem rzeki. Zauważcie, że jest nieruchoma. Natomiast rzeka, jest w ciągłym ruchu, tak samo jak kłoda. Wykreujmy sobie człowieka, który stoi na takiej kłodzie. Kłoda symbolizuje świat, człowiek nas wszystkich, a rzeka czas. W tej metaforze, można zawrzeć wiele informacji.
Profesor oblizał spierzchnięte wargi. Zawsze był uważany za ekscentryka, jednak jego prace były cenione w wielu krajach. Cóż, we wszystkich pięciu istniejących. Unia obu Ameryk, Państwo Nowego Świtu, jak mówiono na Chińskie imperium, Emiraty Afryki, Niepodległe Państwo Australii oraz Rosja, dziś najmniejszy kraj, któremu dzień za dniem Chińska armia odbierała kolejne terytoria. Gdy więc ogłosił swoje odkrycie, do Warszawy zjechało bardzo wiele person, ze świata nauki i polityki. W tym cały sztab Chińskich wojsk, okupujących ziemie Polskie.
-Zanim przejdę do meritum, dziękuję naszym szanownym władzom za dostarczenie niezbędników do moich badań. – Tu, skłonił się przymilnie chińskim władzom zebranym na sali. – Kontynuując utracony uprzednio wątek, przygotowałem specjalistyczną maszynerię, której działanie, no cóż… Jest dość skomplikowane. Nie będę zadręczał szczegółami i obliczeniami naszej drogiej władzy ludowej, niechaj tym zajmą się naukowcy po prezentacji. Zastanawiałem się, jak najskuteczniej pokazać działanie mojego wynalazku, przyszła mi do głowy pewna książka z przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Chodzi o tak zwany efekt motyla. Zmienię jedną daną w przeszłości by zupełnie inna, niezwiązana z nią uległa zmianie. Przyjrzyjmy się mapie świata. Do 2207 roku, w ty miejscu istniał niewielki, niemal zapomniany kraj. Kraj, o przeszło tysiącletniej kulturze, odrębnym języku, tradycji… Cóż, istniał. Władza, od tamtego czasu tłumi krwawo liczne powstania, pali polską literaturę, niszczy tradycję, profanuje kulturę! – Niespokojne szmery podniosły się w trybunie rządowej. Przewodniczący gestem nakazał zdjąć profesora ze sceny. Ten jednak, dopiero się rozkręcał. – Zalali tandetą, skazili pół globu, doprowadzili do braku surowców naturalnych, nie wynaleźli żadnych alternatyw. Manipulowali, oszukiwali, zabijali.
Gdy strażnicy byli tuż tuż, by uspokoić niegrzecznego badacza, a kto wie, może przymknąć go do obozu koncentracyjnego, aby dostał nauczkę, w jego dłoni błysnął detonator.
-Zaprezentuję wam teraz, efekt hipopotama. Proszę się nie zbliżać, jestem uzbrojony. Czym różni się efekt hipopotama, od efektu motyla? Powiem wam, bando zakutych łbów. Tym, że nie da się podróżować w czasie w sposób konkretny. Nie ma siły we wszechświecie, która kazałaby rzece wpłynąć do źródła. –Widząc, że komunista chce mu przerwać, zgromił go wzrokiem. – Nawet Chiny tego nie dokonają. O czym to ja mówiłem? – Zapytał wyraźnie zdenerwowany profesor. Zaczął się obficie pocić, a jego szare oczy nerwowo biegały po zebranych. – Efekt hipopotama, no tak, oczywiście. A więc, będzie to wyglądało następująco. Ja uruchomię aparaturę. Gdy skończę, będziemy już w przyszłości. Kilka kliknięć z drugą ręką wciąż mocno zaciśniętą na detonatorze, po czym Konieczyn zwrócił się do zebranych.
-Dziękuję bardzo za przybycie. Właśnie przesunęliśmy się w czasie do przodu o piętnaście sekund. Gratuluję wam, pierwszym świadomym podróżnikom w czasie.
-Przecież to nie była prawdziwa podróż w czasie! – Wykrzyknął znów ten sam młodzieniec z Unii obu Ameryk. – Po prostu odczekałeś piętnaście sekund!
-Nie? – Profesor zdawał się czuć gorzej i bardziej niestabilnie z minuty na minutę. – Nie?! – Wybuchnął gromkim śmiechem, a sparaliżowana publika tej tragifarsy patrzyła to na jego twarz, to na detonator. – Przecież czas upłynął. Przenieśliśmy się w przód. Na zakończenie przedstawienia, zaprezentuję wam jeszcze, jak podróżować wstecz. Na przykład, do wolnej Polski.
Gwałtownie obrócił się na pięcie, zakrył ciałem detonator. Strzał z lasera, wystrzelony przez jednego z chińskich ochroniarzy nie zdołał uszkodzić detonatora, a już po chwili, budynek runął. Potężny wybuch zmiótł naukowców, wojskowych i rządzących wraz z profesorem. Nie dało się w żaden sposób przed tym uchronić, ogromna maszyna, którą skonstruował profesor była bowiem jedną wielką bombą. Atak ten, dał znak do największego powstania w dziejach ziemi. Miliony bojowników, w najróżniejszych częściach Imperium Nowego Świtu, ruszyło na barykady. Jednak najzacieklejsze walki toczyły się w Polsce. Kraju, który tracił niepodległość już tyle razy, że kolejne zabory zdawały się być rutyną. A trzeba przyznać, że Polacy walkę mają we krwi.

*Hipopotam, uważany za zwierzę niezwykle spokojne, atakuje tylko, gdy jego terytorium zostanie naruszone. Wtedy, staje się agresywny i walczy z niespotykaną zaciekłością.

Jeżeli ktoś chce więcej to zapraszam facebook.com/MortiSpiritus?fref=tck

Z takiej postawy naszych rodaków możemy być dumni!

Wypędzić Romów – wezwali na Facebooku administratorzy profilu "Antyromski Ruch Andrychowski". W ciągu doby zyskał 1,5 tys. fanów. Już jest zamknięty, ale powstał podobny, który w tydzień polubiło ponad 2 tys. osób.

Chodzi o stronę "Nie dla Romów w Andrychowie". Jej autorzy starają się przekonywać, że - jak sami piszą - "nie trzeba być rasistą, kibolem, ksenofobem, by zgadzać się z postulatem zawartym w nazwie". Równocześnie internauci publikują tam zdjęcia Romów z Andrychowa albo np. fotografie ścian z hasłami "Jeb... Polaków".

Młoda mieszkanka Andrychowa, która wytyka internautom rasizm, słyszy: "Ty nie jesteś Polką, tylko mieszańcem, a tacy nie powinni tutaj być. Pożegnam cię jak należy: spier...!".

- Przytłaczająca liczba komentarzy odnosiła się pozytywnie do zaproponowanego "wypędzenia". Były też komentarze wulgarne porównujące Romów do śmieci i zarazy. Całe zło Andrychowa zyskało twarz Roma. Szczególnie mnie dotknęły wpisy ludzi, którzy proponowali "siłowe rozwiązanie problemu" i chcieli zamienić słowa w czyn: wyjść na ulicę i pokazać, do kogo należy Andrychów - mówi anonimowo w rozmowie z "GW" internautka, która skarżyła się na stronę u administratorów Facebooka.

Andrychów to 20-tysięczne miasto na skraju Małopolski. Kojarzone z tym, że leży koło Wadowic, ma też swój własny wyrazisty symbol. To ok. 140 Romów, którzy żyją w zaniedbanych kamienicach w centrum.

Spora część mieszkańców Andrychowa nazywa ich "największym społecznym problemem". Pod koniec sierpnia zażądali, aby Romów wypędzić, po tym, jak 16-letni członek tej społeczności pobił młodszego od siebie Polaka. Zawiązali komitet społeczny Bezpieczne Miasto, który chce wpłynąć na burmistrza, aby "przestał zamiatać problem Romów pod dywan".

W Polsce według różnych szacunków żyje od 12 do 35 tys. Romów.

źródło: onet.pl

Od dłuższego czasu tak właśnie odbieram ten portal. Stał się polityczny... Mało tego, zwabił do siebie typową szarą masę które nie potrafi myśleć, więc myśli za nią Max Kolonko i paru gównianych blogerów z jutuba...

Ból dupy za 3,2,1...

Ile upokorzeń możemy jeszcze znieść jako Polacy, jako naród?

Okazuje się, że bardzo dużo, znacznie więcej, niż stricte(ściśle) komunistycznego PRL-u. Dopadło nas ogólne otępienie i nie dotyczy ono li tylko wyborców Tuska czy Palikota. To zjawisko dosyć powszechne. Jesteśmy ogólnie mniej wrażliwi, mamy poprzez agresywną propagandę spłaszczone widzenie świata, jesteśmy o wiele bardziej obojętni na zło, a nade wszystko znacznie mniej zainteresowani od innych narodów tym, co się naprawdę wokół nas dzieje. Patriotyczne postawy, patriotyczne ruchy, są jak najbardziej zdrowym przejawem troski o państwo, ale patrioci bronią dziś swoich piwnic, a nie ulic i kamienic. To, co wartościowe w Polakach, w naszym narodowym charakterze zostało zepchnięte do podziemia, wręcz do drugiego obiegu. Czym jest bowiem blogsfera, zdominowana przez prawicę, jak nie miejscem zamkniętej dyskusji o Polsce, prowadzonej równolegle do świata rzeczywistego? Jeśli blogsfera wyjdzie z sieci, będzie wtedy naprawdę gorąco, na miejscu Tuska już bym się pakował. Żadne służby nie spacyfikują tego ruchu blogerskiego. Wracając do wątku naszych szczytnych kart historii, do naszych narodowych wartości, ileż to razy w ciągu tych dwudziestu kilku lat III RP zostały one wyśmiane przez Michników, Lisów, Paradowskie i Olejnikowe? Donald Tusk tę ich filozofię posłusznie dalej uprawia, robi to wręcz z prawdziwym uwielbieniem. Ale ponieważ jest tylko wykonawcą, a nie mocodawcą, to zużytego pogonią, gdzie pieprz rośnie, chyba, że go gdzieś przytuli Angela Merkel.

Jego wyborcy, niezależnie od wykształcenia, są tak otępiali intelektualnie i moralnie, że można z nimi zrobić praktycznie wszystko, są jak plastelina. To plastusie. Tylko jednego nie można im zrobić: wyznawcom Tuska nie można zabrać kasy i zajmowanych stanowisk. Nie można im zabrać hipermarketów, samochodu i urlopu. Ten status konsumującego jedynie ludzkiego zwierzaka zupełnie im wystarcza do życia w Polsce. Zresztą rzeczą drugorzędną jest, co to jest ta Polska i jak ona się w ogóle ma. Taka jest zdecydowana większość wyborców PO i bez obrazy, bo będę sypał przykładami, jeden za drugim, co mówią, jak myślą i czego chcą w tym swoim zasmarkanym, małym życiu. Otępienie, choć nieco w innym wymiarze dopadło i prawą stronę. Nie wywołała wcale masowych protestów gigantyczna wręcz afera z budową autostrad, która rozłożyła polski przemysł budowlany, w której zniknęło gdzieś bezpowrotnie kilkanaście miliardów złotych. Jak mamy uwierzyć, że przy pięciokrotnie tańszej sile roboczej w Polsce, płaskim na ogół terenie, koszt budowy tysiąca metrów kwadratowych autostrady jest w Polsce o 70% wyższy niż w bogatych Niemczech? Ten koszt rzeczywisty był zbliżony zapewne do niemieckiego, ale złodziejska pajęczyna wokół budowanych dróg zatrzymała kolejne miliardy złotych dla siebie. Nie było też masowych protestów po tym, jak Donald Tusk nakazał Polakom pracować aż do śmierci.

Coś jest nie tak z nami, skoro przy okazji znacznie mniej drażliwych spraw i problemów społecznych, w znacznie bogatszych od nas krajach, na ulice wychodzą setki tysięcy Hiszpanów, a także Francuzów i to w obronie tradycyjnej obyczajowości. Siedzimy w domach, pomstujemy. Dziś w autobusie grupka emerytów obojga płci bardzo żywo i głośno dyskutowała o upadku naszego państwa. Ale jak?! Rzucała liczbami, faktami, ze zgrozą w głosie mówiła o ujemnym przyroście naturalnym. Dla minister Muchy, wtedy jeszcze posłanki, to grupa społeczna, co z byle czym chodzi do lekarza. Oby Pani Musze zdrowie dopisywało….na starość. Z Polski wygoniono dosłownie ponad 4 milionów młodych Polaków, zupełnie tak jak pod koniec XIX wieku. Najpierw był stan wojenny niedawnego „jubilata” Jaruzelskiego, który pogrążył nasz kraj w marazmie. Sfrustrowani szarością i beznadzieją młodzi ludzie uciekali do Szwecji, Grecji, Austrii, a potem emigrowali dalej, za ocean. Za Tuska mamy kolejną falę emigracji. Młodzież nie identyfikuje się z tym systemem, choć identyfikuje się bardzo z Polską.

Nie chce mieć nic wspólnego ze złodziejskim i cwaniackim aparatem partyjnym, z sitwą, która zarządza narodowym majątkiem. Widzi doskonale, że jakiekolwiek miejsce pracy po studiach, trzeba okupić bezgranicznym poparciem dla wodza Tuska lub jego lokalnych aparatczyków, że trzeba być po prostu w układzie. Nie rusza nas jakoś to wszystko zbyt bardzo. Przełykamy. Związki zawodowe szykują protesty, ale spójrzmy prawdzie w oczy: nie ma dziś w Polsce nastroju buntu i atmosfery do zatrzymania tej postępującej degrengolady. Otępienie nasze jest ogólne i coraz bardziej przerażające. Dotyczy w jakimś stopniu także opozycji i samego PiS-u. Nie wiem, czy to czekanie na upadek III RP jest dobrą strategią, to przełykanie kolejnych afer, kompromitacji na arenie międzynarodowej, czy znoszenie ciągłych upokorzeń związanych z wyjaśnieniem Tragedii Smoleńskiej.

Przekonanie, że jak dojdziemy do władzy, to wszystko naprawimy, może się okazać złudne. PiS trafi na społeczeństwo podzielone, wypłukane z inicjatywy, z otwartości i zaangażowania w sprawy publiczne. Nie ma co się czarować, dwadzieścia kilka lat tępienia wszystkiego, co nasze, narodowe, kochane, szanowane dało, oczekiwane przez mocodawców III RP, efekty i czasami nieodwracalne skutki. Polacy są dziś daleko bardziej bojaźliwi i zastraszeni, niż w czasach głębokiego PRL-u.

Jeśli ktoś w to wątpi, to niech zauważy, że wtedy jedna podwyżka cen żywności kończyła się masowym protestem robotników, walką uliczną z milicją i wojskiem, ofiarami. Ludzi wychodzili na ulice mając przecież świadomość, że to może się skończyć ciężkim pobiciem lub utratą życia. Dziś raczej takiej groźby nie ma, a my siedzimy w domach. Jarosław Kaczyński w pojedynkę nie wyswobodzi nas z tego zaklętego kręgu III RP, z tej postsowieckiej narracji, sączonej od upadku komunizmu. Tego otępienia nie da się wyleczyć, w dzień lub dwa. Media posłuszne systemowi grają Polakami jak chcą. Nie wszystkimi, ale znaczną większością. Wrzucają tematy, które są wygodne dla systemu, które go utrwalają. Sprawa Madzi, ks. Lemański, chora wrzawa wokół zdjęć Radwańskiej – tym mamy się na co dzień zajmować, a nie bankrutującym państwem. To jest już prawie samo dno. Wyborcy PO to dno już dawno osiągnęli. Nic już nie zmieni zachowania leminga, który nabrał za rządów Tuska odruchów psa Pawłowa. Głosuję na PO, jak jest papu. Chcę papu i nic więcej mnie nie obchodzi. Najwięcej wrażliwości, empatii, zdrowego buntu jest dziś w starszym pokoleniu i wśród młodzieży. Absolwenci wyższych uczelni kończą studia i widzą ścianę. Ściana jest z betonu, a na niej napis: Jeśli nie jesteś nasz, to won!

Będziemy lizać te nasze rany po rządach Tuska przez długie lata. Będziemy wyciągać Polskę z tego moralnego bagna do jakiego wciągnęły ją rządy Platformy Obywatelskiej. Ale warto to robić dla przyszłych pokoleń. Polska nie kończy się na nas, ani nawet na naszych dzieciach. Sowiecka choroba i postsowiecki system, jaki trwa nieprzerwanie od okrągłego stołu, można przezwyciężyć. Odrodzenie się Polski, prawdziwe, oparte na naszych wartościach i tradycji, jest możliwe. Ale trzeba w końcu się za to zabrać, Panie i Panowie, Rodacy.

Źródło: Ruch Palikota

Możecie sobie wieszać na mnie psy, ale zgadzam się z tą infografiką w 100%.

Mówicie tyle o manipulacji mediów, które pokazują w złym świetle pewne idee i niektórych polityków (np. tzw. narodowych) - i w pełni mam tego świadomość, że są oni przejaskrawiani – ale sami też dajecie się nabrać na ich propagandę i fałszywe przedstawianie Ruchu Palikota.

Ruch Narodowy próbują zaszufladkować jako faszystów, a Ruch Palikota jako partię tylko od gejów i marihuany (a jest bogaty program gospodarczy i pomysł na administrację: przepisnapolske.pl/ ).

Wydaje mi się, że „genetycznie” oba środowiska chcą ogólnie rozumianej pomyślności kraju (uzasadnienie tej tezy napisze niebawem).

Jesteśmy w medialnej pułapce PO-PiSu, gdzie wszyscy inni będą torpedowani, ośmieszani i zgnojeni, aby tylko im się nie udało „dostać”.

Tak wiem wandalizm, kibole i faszyści...