"Droga do zniewolenia" jest najsłynniejszą książką Hayeka. Wydana w roku 1944 przyniosła mu sławę międzynarodową, miała kilkadziesiąt wydań w kilkunastu językach. Hayek wskazuje w sposób jasny i przekonujący, że wszelki socjalizm prowadzi nieuchronnie do utraty wolności, stanowi też historyczne źródło totalitaryzmu."

Pisana prostym językiem, przyjemnie się czyta, vademecum orania socjalistów, niezbędnik każdego wolnościowca

Polecam!

Swoją drogą gość musi mieć ciekawą definicję pojęcia "sprawiedliwość", którym przecież tak chętnie żonglują lewicujący politycy.

Kapitalizm: Od pucybuta do milionera
Socjal demokracja: Pucybuta zamknęli bo nie miał licencji i dali mu zasiłek, bo mu się należy

- Czego socjaliści używali przed świecami?
- Elektryczności.

- Czym się różnią socjaliści od komunistów?
- Komuniści od razu strzelają w łeb, a socjaliści męczą przez całe życie.

- Kto to jest socjalista?
- Człowiek, który przeczytał dzieła Marksa i Lenina.
- A kto to jest antysocjalista?
- Ten, który je zrozumiał.

Mój pierwszy temat, więc jebać jak psa w komentarzach. Jak było to chuj mi w dupe. Materiał własny, zajebany z kfejka.

Zasięgając po świeże wiadomości z kraju i świata natknąłem się na osobliwy news:

Francuski Sąd Najwyższy pozytywnie zaopiniował wprowadzenie 75-procentowego podatku dla najlepiej zarabiających. Sztandarowy pomysł prezydenta Francoisa Hollande’a może wejść w życie.

Rok temu Rada Konstytucyjna sprzeciwiła się wprowadzeniu podatku, przez co projekt został zawieszony. Po kilku poprawkach (m.in. obciążenie – w sensie formalnym - nowym podatkiem pracodawcę, a nie pracownika), 75-procentowy podatek zyskał akceptację.

W myśl nowego projektu, pracodawcy będą płacić 50 procent podatku od wypłaty wynagrodzeń przewyższających milion euro. Wraz z innymi podatkami i składkami, skala podatku wyniesie upragnione przez Hollande’a 75 procent. Kwota podatku nie będzie mogła przekroczyć 5 proc. rocznych przychodów przedsiębiorstwa.

Podatek będzie dotyczyć dochodów za lata 2013 i 2014. Jego wprowadzenie już wcześniej władze w Paryżu motywowały nadzwyczajnymi okolicznościami i koniecznością walki z kryzysem.

Projekt wprowadzenia 75-procentowego podatku dla najbogatszych od początku budził we Francji sporo kontrowersji. Po dojściu do władzy Francoisa Hollande’a nasiliło się zjawisko emigracji podatkowej (w tym słynne przypadki aktora Gerarda Depardieu czy najbogatszego Francuza Bernarda Arnaulta), strajk przeciwko wprowadzeniu podatku zapowiedziały też francuskie kluby piłkarskie.

Źródło: Bankier.pl

Więc co o tym myślicie? Czy taki los grozi również obdartej już do cna Polsce? Czy socjalizm należy postrzegać oficjalnie jako synonim złodziejstwa? Czy grozi nam imigracja z Francji? Francja upadnie?

Nie pozostawajmy obojętni. To może grozić również naszej ojczyźnie.



Jak było to jebać ciapatych.

Tłumaczenie dla nieznających języka: Panie kierowniku, poratuj pan------------Jasne

A oto i przedstawienie lewaków przez bożyszcze sadistica - MNQ, czyli autora słynnego "Człowieka Skurwiela" i wielu innych dzieł trafnie opisujących rzeczywistość w krzywym zwierciadle. Jest to tylko wpis z dzieła zwanego "Ilustrowany Atlas Nienawiści", którego premiera planowana jest na I kwartał 2014 roku. Pysznie.

LEWACTWO
Lewak jest istotą całkowicie pozbawioną godności i rozumu człowieka. Osobnik którego mózg został skażony lewactwem jest święcie przekonany o tym, że każda bzdura, którą można wymyślić powinna być tolerowana i uchodzić za normę społeczną. Lewak istnieje tylko po to, aby siać zidiocenie i głosić swoje demagogiczne przekonania. Poglądy lewaka to mieszanina bzdur i domysłów. W mniemaniu takiej osoby, kwestiami priorytetowym dla społeczeństwa jest obniżenie wieku, w którym można przepchnąć komuś kanał na legalu oraz przebieranie chłopców w kobiece ciuszki Swoją głupotę pogłębiają m.in. dzięki lekturze Gazety Wyborczej, Newsweeka czy Wprost. W świecie lewaka istnieją tylko dwie kategorie ludzi – inny lewacy oraz faszyści. Jeżeli nie jesteś innym lewakiem, to znaczy, że jesteś faszystą i można Cię zgnoić, bo nie łykasz każdego gówna ty nietolerancyjna świnio. Wytykanie innym braku tolerancji nie przeszkadza lewakowi w nieustannym pluciu na ludzi o odmiennych poglądach (to przecież jebani faszyści, więc zasłużyli sobie). Lewak uwielbia sztukę nowoczesną, potrafi godzinami wpatrywać się w biały kwadrat albo wepchnięty w odbyt zardzewiały pilnik rozwodząc się nad uniwersalnością i przekazem dzieła. Im bardziej pretensjonalne i bezsensowne jest owe dzieło, tym większy zachwyt budzi w umyśle takiego delikwenta. Pojęcie lewaka jest bardzo szerokie i obejmuje swoim zasięgiem wiele grup społecznych. Lewakami są np. artyści, ateiści, brudasy, geje, czy radomianie.

Moim zdaniem jak zwykle strzał w dziesiątkę.

Źródło:Fanpage MNQ na Facebooku

Czekam na ból dupy lewaków.

Muzułmańskie dziecko w Skandynawii pyta mamę:
Mamo, co to jest socjalizm i co to jest rasizm?.

Mama: No więc tak, Ali… Socjalizm jest wtedy, kiedy biali ludzie pracują codziennie, żebyśmy my mogli przyjechać do ich krajów i dostawać zasiłki… no wiesz – dopłaty do czynszu, kupony na jedzenie, darmowe leczenie i takie tam. Na tym polega socjalizm.

Ali: Ale mamo, czy ci głupi biali ludzie nie wściekają się, że tak jest?

Mama: Oczywiście, że tak, kochanie. I to jest właśnie rasizm!

// dobrze, że u nas socjal jest taki chujowy

Zeby byc sola w oku prawiczkow i innnego neoliberalnego oszolomstwa przedstawie tu tekst Pana Przemysława Prekla.

Z okazji Międzynarodowego Dnia Wykluczenia Społecznego oraz Światowego Dnia Żywności i Walki z głodem warto uświadomić sobie, że bieda w Polsce istnieje naprawdę. Nie jest wyimaginowanym obrazem „komuchów”, „lewaków” czy uwielbianym przez liberałów sloganem - demagogią. Polskie „elity”, mainstreamowe media oraz liberalne autorytety na temat polskiej biedy odpowiadają krótko – to mit, przecież polskie społeczeństwo się bogaci, ma coraz więcej samochodów, prawe każdy dziś ma swój telefon komórkowy, jest lepiej niż w PRL-u.
Postęp dokonuje się przecież wszędzie, nawet na Kubie, ale to nie znaczy, że bieda i ubóstwo znikają za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Niestety dane i statystyki pokazują zupełnie coś innego. Polska jest na szarym końcu, jeśli chodzi o ubóstwo wśród dzieci, a wykluczenie społeczne jest ogromne.
Liberałowie chwałą się na co dzień wzrostem gospodarczym, co nie przekłada się jednak po równo. Cytują tylko i wyłącznie te dane, które potwierdzają ich złudnie optymistyczne twierdzenia, że w Polsce biedy nie ma, a jeśli jest, to jest wpisana w cechy systemu. Poza tym modne dziś lansowane w neoliberalnym świecie hasła „wyścigu szczurów” także robi swoje. Myśląc o biedzie na pierwszy rzut oka maluje się obraz pijaka, menela, pospolitego lenia, któremu się nie chce chcieć. A w kapitalizmie przecież wystarczy tylko chcieć… Czyżby? Spójrzmy na kilka statystyk, które odbrązowią obraz szczęśliwej i pozbawionej biedy Polski.

W czerwcu br. a dokładnie w dzień Międzynarodowego Dnia Dziecka, dwie organizacje zajmujące się badaniem biedy upubliczniły szokujący raport, z którego wynika, że polskie dzieci znajdują się w najgorszej sytuacji materialnej w Europie! I mit, że tyle młodych osób posiada komórki jakoś nie pomógł… Idźmy więc dalej.
Aż 1,8 mln Polaków poniżej 19. roku życia cierpi z powodu ubóstwa. W naszym kraju, według raportu OECD, na dzieci wydaje się najmniej spośród wszystkich 32 krajów należących do tej organizacji. Sytuacja materialna dzieci w Polsce została również oceniona jako najgorsza spośród 21 krajów europejskich, które uwzględniono w raporcie UNICEF.

Czy te statystyki nikogo dziś nie wzruszają?! Bieda wśród dzieci przemawia do wyobraźni chyba najbardziej. Jedną z jej przyczyn jest z pewnością przemoc w rodzinie oraz jej konotacje takie jak alkoholizm rodziców, awantury itd. Na szczęście wprowadzona została, ku wielkim protestom prawicy, ustawa antyprzemocowa, która miejmy nadzieję, poprawi los naszych dzieci. I mimo, że ostatnio, jak podaje GUS, obserwuje się poprawę w zakresie ubóstwa wśród dzieci i młodzieży, to jednak dane przemawiają do wyobraźni. W 2009 roku w Polsce poniżej granicy ubóstwa relatywnego żyło 22 proc. dzieci, a nasz kraj należał do krajów o najwyższym stopniu zagrożeniem ubóstwa wśród dzieci i młodzieży!
Wiadomo nie od dziś, że praca uspołecznia, daje odskocznie, pozwala zaspokoić najpilniejsze ludzkie potrzeby. Już jedna osoba bezrobotna, stanowi duży balans, jeśli chodzi o ubóstwo. Wg. GUS-u w 2009 roku w gospodarstwach domowych posiadających w swoim składzie, co najmniej 1 osobę bezrobotną poniżej ustawowej granicy ubóstwa (czyli kwota, która zgodnie z obowiązującą ustawą o pomocy społecznej uprawnia do ubiegania się o przyznanie świadczenia pieniężnego z systemu pomocy społecznej) żyło ok. 19 proc. osób, z kolei w gospodarstwach bez osób bezrobotnych 7 proc. Stopa ubóstwa skrajnego wynosiła odpowiednio ok.14 proc. i ok. 5 proc. Nasze elity jak mantrę wpijają nam do głowy, że transformacja się nam udała, a przeciwności takie jak bezrobocie, zamykanie zakładów pracy i kiepskie wynagrodzenie, to tylko efekt uboczny. Jednak w niektórych latach transformacji bezrobocie przekraczało 20 proc., i rosły bieguny biedy i bogactwa. Średni zasiłek polskiego bezrobotnego wynosi dziś 601 zł, a minimum socjalne szacuje się na 900 zł miesięcznie. Ale już 30-31 proc. bezrobotnych nie ma zapewnionego minimum egzystencji. Wyobraźmy sobie jak wygląda ich codzienne życie…

Jednak to, co postuluje od lat lewica – godna praca i godna płaca – to dziś mrzonki. Liberałowie podkreślają, że Polska naprawdę rośnie w siłę, że ludziom żyje się lepiej, wzrasta PKB. Jednak nie usłyszymy z ich ust, jak skandalicznie wygląda płaca w naszym kraju, że płaca minimalna ośmiesza nas na tle UE. Choć dzięki zohydzonym w mediach związkom zawodowym udało się podnieść jej wysokość do 1.317 zł. Jednak machina antyzwiązkowa i lobby im przeciwne są ogromne i zbiera to niestety swoje żniwo. Dobrze znane są nam artykuły w prasie, pokazujące jakoby związkowcy byli tylko i wyłącznie „hienami” i „darmozjadami”, którzy rozbijają się luksusowymi autami i żyją ponad stan. Dostaje się zwłaszcza liderom związkowym, którym często przypomina się ich zarobki. Ma to oczywiście na celu zohydzenie związków zawodowych, nie wspomina się, że to pracownicy wypracowują swoje przywileje. Jednak pomija się, co bardziej istotne z punktu widzenia społeczeństw – zarobki prezesów państwowych spółek, które z kolei biją po oczach. Spójrzmy np. na zarobki prezesów PKN Orlen, które sięgają horrendalnych sum. W 2004 roku prezes PKN Orlen zarabiał – uwaga – milion złotych miesięcznie. Dla pobudzenia wyobraźni – to 1.400 zł na godzinę. Nikt nie twierdzi, że to źle. Pytanie tylko czy z punktu widzenia gospodarki to potrzebne i co bardziej zasadne, czy to sprawiedliwe?

Innym ważnym problemem społecznym, z którym III RP nie potrafi sobie poradzić, jest problem bezdomności. Szacuje się, że jest ich wg Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej – ok. 20-30 tysięcy, a z kolei Stowarzyszenie MONAR, które zajmuje się osobami bezdomnymi podaje, że jest ich 300-500 tys.

OTAKE POLSKE WALCZYLIM!!!

I dziwnym trafem takie zjawiska jak niedozywienie dzieci czy doroslych , bezrobocie, wyklucznieie społeczne czy bezdomnosc w PRL nie wystepowały. Ale przecież i tak każdy prawak wie że PRL to najwieksze zło ktore trzeba wymazać z kart historii a ten system obecnie panujacy to najwieksze dobro jakie moglo spotkac nasza ojczyzne