#urbex

Co wspólnego ze sobą mają magazyny Wehrmachtu i fabryka wyrobów czekoladopodobnych? Otóż okazuje się, że całkiem sporo!

Mimo iż twardo stąpam po ziemi i staram się racjonalizować te wszystkie historie o zjawiskach paranormalnych w opuszczonych miejscach, to ta opowieść zrobiła na mnie wrażenie, nie mogę tego ukrywać. Jest ona inna od sobie podobnych, tajemnicza i zagmatwana. Występują w niej postaci, które zazwyczaj nie pojawiają się w tego typu opowiadaniach.



nieustanne-wedrowanie.pl/nawiedzony-dom-diabla/

Tym razem inny film z opuszczonego miejsca niż zwykle możemy obejrzeć na YT. Kilka ujęć plus nastrojowa muzyka pasująca do miejsca.

W tym domu mieszkał Adam Napieralski — polski redaktor, wydawca, polityk, poeta oraz autor powieści, a także działacz narodowy i społeczny. Na pewnym etapie jego kariery nazwano go „królem polskiej prasy na Górnym Śląsku”.

Wycieczka do fabryki była dziełem przypadku. Zupełnie bez planu, przy okazji — skorzystaliśmy z uprzejmości przyjaciół, którzy zdradzili lokalizację i dowieźli na miejsce. Już samo wejście na teren zwiastowało, że „dziś nie damy rady”. Mieliśmy po prostu za mało czasu na zwiedzanie ogromnego obszaru względem zmroku, który był już za pasem.

Pierwszy zachwyt padł łupem strzelistych kominów majaczących na horyzoncie, słusznie zresztą. Jeden z nich jest obecnie najwyższym punktem w Europie, z którego organizowane są skoki na linie. Tego nie spróbujemy nigdy — oj, nie ma mowy — ale za to z chęcią zagłębiliśmy się w okoliczne zabudowania. Tradycyjnie: od strychu, aż po piwnice.

a my jesteśmy jeszcze dziećmi... Gdzie są kurwa rodzice?

Czasami najgłupsze pomysły przeradzają się w czyny. Nie inaczej było tym razem, kiedy postanowiłam zostać sama na noc gdzieś na dolnośląskiej wsi, w opuszczonym pałacu. Było zimno, straszno, a za wybitymi oknami dało się słyszeć odgłosy polowania…

Jakiś czas temu odwiedziłem opuszczone gospodarstwo. Przed domem gospodarza, który tam kiedyś mieszkał stoi stary kamper. Jest już mocno nadgryziony zębem czasu, musi stać tam bardzo długo, bo koła już prawie wgryzły się w ziemię. Właściciel chyba musiał być do niego bardzo przywiązany skoro nie chciał go sprzedać do końca swoich dni. Piękny jest taki domek na kółkach z chęcią bym sobie takiego kupił i pojeździł trochę po świecie
Ponoć te samochody są nie do zajechania, jestem ciekaw, czy jakbym naładował akumulator, czy on by odpalił

Więcej zdjęc na moim blogu szaryburek.pl/?p=2928

Już dawno nie odwiedziłem tak dobrze zachowanego, nieczynnego obiektu. Jadąc tam nie do końca wiedziałem, czy dobrze zlokalizowałem jego położenie przed wyjazdem. Gdzieś w necie rzucił mi się film z tego ośrodka i postanowiłem do niego dotrzeć. No i się udało .

Kiedyś był dobrze prosperującym ośrodkiem wypoczynkowym w Bieszczadach. Na tą chwilę od kilku lat jest zamknięty i popada w ruinę. W ośrodku znajdowała się między innymi, sauna, kawiarnia, bilard, sala konferencyjna, sala gimnastyczna, blisko 200 miejsc noclegowych i ogromny kryty basen. Na terenie stoi też kilka, w tym momencie mocno zarośniętych domków, które kiedyś można było wynająć. Wspomniane domki były zamknięte tak jak i niektóre pomieszczenia w ośrodku. Sfotografowałem tylko te, do których udało się swobodnie wejść.

Tak się złożyło, że bardzo blisko tego ośrodka był darmowy parking. Można było tam spokojnie zaparkować kampera, którym podróżowałem wspólnie z dziewczyną. Przez chwilę się nawet zastanawialiśmy, czy by nie nocować po prostu w tym ośrodku skoro tam takie luksusy . Jedynie czego tam brakowało to wody, bo prąd normalnie tam jeszcze był. Ostatecznie postanowiliśmy nocować w domku na kółkach.

Więcej zdjęć z tego ośrodka na moim blogu szaryburek.pl/?p=2668
Instagram instagram.com/szary.burek/

Mała Moskwa to jedno z największych miast duchów na Węgrzech. Była to radziecka baza wojskowa zamieszkiwana przez radzieckich żołnierzy i ich rodziny do czasu wycofania się wojsk w 1990 roku.
W odróżnieniu od podobnego obiektu, który znajduje się w Polsce w Dobrowie, ten Węgierski posiada na 36 akrach miasteczko z całą infrastrukturą mieszkalną.
My swoje starania skupiliśmy nad eksploracją bunkra, co i tak prawie skończyło się grubą skwarą. Teren jest nadal pod pieczą Węgierskich Sił Zbrojnych.









Źródło informacji i zdjęć:
szellemvarosok.blog.hu/2014/09/19/ahol_a_szovjetek_az_atomot_taroltak_724