#homoseksualizm
Lubisz oglądać nasze filmy z dobrą prędkością i bez męczących reklam? Wspomóż nas aby tak zostało!
W chwili obecnej serwis nie jest w stanie utrzymywać się wyłącznie z reklam. Zachęcamy zatem do wparcia nas w postaci zrzutki - jednorazowo lub cyklicznie. Zarejestrowani użytkownicy strony mogą również wsprzeć nas kupując usługę Premium (więcej informacji).
Wesprzyj serwis poprzez Zrzutkę już wpłaciłem / nie jestem zainteresowany
Historia homoseksualizmu w psychiatrii:
1952. Homoseksualizm zostaje sklasyfikowany jako socjopatyczne zaburzenie osobowości w pierwszym wydaniu DSM.
1968. DSM-II klasyfikuje homoseksualizm jako dewiację seksualną.
1969. Zamieszki w Stonewall. Aktywiści gejowscy uznają, że teorie psychiatryczne są główną przyczyną piętna społecznego, którego doświadczają. Postanawiają użyć technik społecznego protestu w celu zmiany diagnozy homoseksualizmu.1970. Wtargnięcie aktywistów na doroczne spotkanie spotkanie Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA) w San Francisco. Jeden z psychiatrów został przez nich nazwany wulgarnie i obelżywie, innego porównali do nazisty, a psychiatrię określili jako narzędzie tortur i opresji. Zapanował chaos. Większość psychiatrów opuściła spotkanie.
1971. Mimo oficjalnego zaproszenia do udziału konwencie APA, działacz „gejowski” Frank Kameny wraz z innymi aktywistami wtargnęli na konwent kilka godzin przed planowanym panelem. Kameny przerwał toczące się spotkanie psychiatrów, zabrał mikrofon i wygłosił deklarację: Psychiatria jest wcielonym wrogiem. Psychiatria wypowiedziała bezwzględną wojnę w celu naszej eksterminacji. Możecie to uznać za deklarację wojny przeciwko wam. W kilka godzin później odbył się panel z udziałem aktywistów homoseksualnych, w tym Kameya. Tzw. geje i lesbijki argumentowali, że nie potrzebują terapii.
1972. Na kolejnym konwencie APA, w Dallas, pojawił się Frank Kameny, lesbijska aktywistka Barbara Gittings oraz homoseksualny psychiatra John Fryer, który jako Dr H. Anonymous wystąpił w peruce, gumowej masce, za dużym smokingu i z mikrofonem zniekształcającym głos. Powiedział: Jestem homoseksualistą. Jestem psychiatrą. Twierdził też, że stu psychiatrów biorących udział w konwencie APA jest homoseksualistami. Kameny i Gittings zorganizowali wystawę “Gay, Proud and Healthy“.
Październik 1972. W czasie zjazdu członków Association for the Advancement of Behavior Therapy w Nowym Jorku działacze Gay Activist Alliance demonstrowali przed hotelem, w którym odbywał się zjazd. Niewielkiej grupce udało się wedrzeć do środka. Na miejscu był Robert Spitzer, członek komitetu nazewnictwa Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, który postanowił zaprosić aktywistów, żeby w 1973 roku wystąpili przed Komitetem i na konwencie APA.
Luty 1973. Komitet Nazewnictwa APA spotkał się z delegacją siedmiu działaczy „gejowskich” z Gay Activist Alliance. Z przyczyn politycznych aktywiści zaprzeczyli, że reprezentują organizację homoseksualną. Ich podstawowym celem było usunięcie homoseksualizmu z klasyfikacji DSM. Chcieli też by zabraniać terapii nakierowanej na zmianę orientacji z homoseksualnej na heteroseksualną, nawet gdy pacjent sam o to poprosi. Część z nich domagała się usunięcia wszystkich zaburzeń seksualnych, jednak obawiali się, że jeśli w tamtym czasie przedstawią takie żądania może to im przeszkodzić w usunięciu homoseksualizmu z klasyfikacji. Charles Silverstein, aktywista „gejowski”, a z wykształcenia psycholog zaprezentował przed Komitetem Nazewnictwa oświadczenia popierające usunięcie homoseksualizmu z DSM, które zostały napisane przez przychylnych gejom psychologów i psychiatrów oraz cytował badania mające dowodzić, że homoseksualizm jest normalny.
Maj 1973. Zjazd APA któremu towarzyszy sympozjum poświęcone obecności homoseksualizmu w DSM. W dyskusji wzięło udział 6 psychiatrów: Robert Stoller, Judd Marmor, Irving Bieber, Charles Socarides, Richard Green i Robert Spitzer oraz jeden „gejowski” aktywista – Ron Gold. Za usunięciem homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych opowiedzieli się: Stoller, Marmor, Green i Spitzer, a za jego pozostawieniem w klasyfikacji: Bieber i Socarides. Z jednej strony prezentowano badania dowodzące, że homoseksualizm jest akceptowany w wielu kulturach, że występuje u zwierząt, że homoseksualiści nie wykazują innych zaburzeń psychicznych, a z drugiej strony badania dowodzące, że homoseksualizm to zaburzenie. Ron Gold dokonał krytyki psychiatrii, stwierdzając, że jest ona podstawą systemu opresji wobec osób homoseksualnych, a teorię mówiącą o tym, że homoseksualizm jest chorobą nazwał “kupą kłamstw”. Robert Spitzer – przewodniczący sympozjum, w miejsce homoseksualizmu zaproponował nową diagnozę – zaburzenie orientacji seksualnej, która miała traktować homoseksualizm jako zaburzenie tylko wtedy, gdy dana osoba czuła się z nim źle i chciała zmienić swoją orientację seksualną
Czerwiec 1973. Homoseksualni terapeuci dla homoseksualnych pacjentów otwierają Institute for Human Identity. Gejowscy psychologowie i pracownicy socjalni zaczynają pojawiać się w prasie, radiu i telewizji, gdzie debatują z psychiatrami.
Kilka miesięcy później, Komitet Nazewnictwa Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, choć podzielony, głosuje za wykreśleniem homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych. Kilka innych komitetów i obradujących organów poparło tę decyzję.
Grudzień 1973. Zarząd Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego głosuje za usunięciem homoseksualizmu z DSM i zastąpieniem go zaburzeniem orientacji seksualnej. Psychiatrzy niezadowoleni z decyzji Zarządu postanawiają zorganizować referendum wśród członków Towarzystwa.
Charles Socarides i Harold Voth piszą do członków APA list, w którym wzywają do sprzeciwienia się decyzji Zarządu, twierdząc, że Towarzystwo znajduje się pod kontrolą gejowskich aktywistów. W kontrze do nich, Ron Gold i Robert Spitzer piszą list wzywający do poparcia decyzji Zarządu. Pod ich listem podpisało się wielu znaczących psychiatrów, wliczając w to samego przewodniczącego Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i przyszłych kandydatów na to stanowisko.
Kwiecień 1974. Referendum obejmujące 10 tysięcy z 17 tys. członków APA. 58 procent (5 854) poparło decyzję Zarządu o wykreśleniu homoseksualizmu z DSM, a 37,8 proc. (3 810) zagłosowało przeciwko.
2002. Richard Green, psychiatra, który blisko30 lat wcześniej argumentował za wykreśleniem homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych, ujawnia się jako zwolennik usunięcia pedofilii z DSM, co wzbudza szereg komentarzy innych naukowców.
2008. Charles Silverstein, aktywista homoseksualny i psycholog, biorący udział w wydarzeniach z lat 1969-1974 w liście do redakcji “Archives of Sexual Behavior” zadaje pytanie:
Poza homoseksualizmem DSM wymienia także sadyzm, masochizm, ekshibicjonizm, voyeuryzm, pedofilię i fetyszyzm jako zaburzenia psychiczne. Jeśli nie ma obiektywnego, niezależnego dowodu, że orientacja homoseksualna jest sama w sobie nienormalna, jakie istnieje usprawiedliwienie umieszczania jakiegokolwiek z innych zachowań seksualnych w DSM?
A cele ruchu „gejowskiego” podsumowuje słowami: Mija w tej chwili 35 lat od usunięcia homoseksualizmu z DSM, co było naszym celem krótkoterminowym. Nasz cel długoterminowy – usunięcie z DSM tego, co nazywane jest perwersją seksualną, zaburzeniem seksualnym czy parafilią, w zależności od wydania, nie został zrealizowany.
Powyższe informacje pochodzą w większej części z artykułu “Kulisy usunięcia homoseksualizmu z klasyfikacji DSM” autorstwa wikipedysty Hatamorgana. Zostały one zweryfikowane przez redakcję PCh24.pl , a trafność cytowań porównana z materiałami źródłowymi. Oryginał artykułu w wersji ocenzurowanej dostępny jest pod hasłem “Okoliczności usunięcia homoseksualizmu z klasyfikacji DSM” na wikipedii.
Osobiście uważałem, że kraj ten jest rajem, ale szczerze wolę Polską biedę niż pedała za ojca
Poruszony jest też wątek księży homoseksualistów, więc będzie pożywka dla hejterów.
cz.1
cz.2
cz.3
Mój pierwszy artykuł, proszę o wyrozumiałość
Nie jestem homofobem, nie jestem nawet katolikiem, ale...
Jedną rzeczą jest uznawanie praw mniejszości, inną gloryfikacja nienormalnego zachowania.
Homoseksualizm; jakkolwiek uważany przez poprawnie politycznych kretynów NIE JEST rzeczą normalną. I nie ma tu znaczenia kolor skóry, przekonania, czy religia. Mam znajomych gejów, ale nie obnoszą się ze swoją innością, nie gloryfikują jej; tak samo jak nie robią tego chorzy na np. epilepsję. Ksiądz, który musi borykać się z sądami za głoszenie własnego zdania? To jest nie poważne, to już nawet nie jest poprawność polityczna; to czysty szowinizm w wykonaniu homoseksualistów... Wysyłanie faceta do obozu koncentracyjnego??? to jest KURWA CHORE!!! Pomijam fakt istnienia "demokracji" (najprostsza definicja: Rządy większości przy uznawaniu praw mniejszości [nie na odwrót!]). Teoretycznie temat homoseksualizmy po uznaniu go przez WHO jako nie chorobę, a inną orientację seksualną powinien być zamknięty, ale jest jeden fakt, z którym NIKT nie może dyskutować, jeśli chodzi o uznanie homo za normę.
To akt prokreacji. Najbardziej prymitywny, najczystszy akt przekazywania swoich genów następnemu pokoleniu. Jakakolwiek grupa homoseksualistów bez dostępu do innej płci wyginęłaby po jednym pokoleniu. Dlatego moja propozycja:
Niech homosie, którzy są tak bardzo przewrażliwieni na swoim punkcie i wierzą w to, że wszyscy dookoła chcą ich wymordować stworzą własne państwa, jedne dla gejów, a drugie dla lesbijek. Jedno pokolenie i mamy problem z głowy.
Sąd w Sankt Petersburgu wydał pierwszy w historii Rosji wyrok za propagowanie homoseksualizmu. Nikołaj Aleksiejew, założyciel organizacji obrońców praw mniejszości seksualnych musi zapłacić grzywnę w wysokości 5 tysięcy rubli, to jest równowartości około 500 złotych.
Prawo zakazujące propagandy homoseksualizmu i pedofilii zostało uchwalone przez władze Petersburga 30 marca. Obrońca praw mniejszości seksualnych Nikołaj Aleksiejew postanowił na własnej skórze sprawdzić jak działają nowe przepisy i zorganizował pikietę przed petersburskim ratuszem.
12 kwietnia został zatrzymany przez policję i oskarżony o propagowanie homoseksualizmu. Jak sam przyznał - teraz gdy został ukarany będzie odwoływał się sądów wyższej instancji aby dowieść niezgodności lokalnych przepisów z rosyjską konstytucją.
Jeszcze dalej chcą pójść w tworzeniu prawa władze Moskwy. Trwają prace nad uchwaleniem przepisów zakazujących jakiejkolwiek propagandy seksu.
W obronie petersburskich homoseksualistów stanęła gwiazda rocka Madonna. Piosenkarka zapowiedział, że podczas swoich sierpniowych koncertów w Rosji będzie przypominała władzom Federacji, że - ograniczając prawa mniejszości seksualnych łamią podstawowe prawa człowieka.
wiadomosci.onet.pl/swiat/rosja-pierwszy-wyrok-za-propagowanie-homoseks...
— Co się stało? Wytrzymaliście Stalina, Chruszczowa, Breżniewa, pierestrojkę i kryzys, a teraz, gdy nareszcie można odetchnąć, chcecie emigrować na stare lata?
— To z powodu homoseksualizmu.
— Przecież u was z tym wszystko w porządku!
— U mnie w porządku, ale widzę co się dzieje. Za Stalina homoseksualistów rozstrzeliwali. Za Chruszczowa wsadzali do paki. Za Breżniewa — przymusowo leczyli. Za Gorbaczowa przestali się nimi zajmować, a potem homoseksualizm zrobił się modny. To ja chcę wyjechać, póki jeszce nie jest obowiązkowy.
Kliknij tutaj aby wyświetlić wpis
Dla niecierpliwych akcja od 0:20
Fragment audycji radia TOK FM pt.: Kochaj się długo i zdrowo z dnia 13.05.2010.
Program prowadzą: Ewa Wanat oraz dr Andrzej Depko.
POBIERZ PLIK MP3
Od lutego w dokumentach Departamentu Stanu USA przestaną być używane słowa „matka” i „ojciec”. Będą za to obowiązywać oznaczenia: „rodzic nr 1” i „rodzic nr 2”.
Departament Stanu wyjaśnia, że poprzednie nazewnictwo nie odpowiada współczesnym realiom - „rodziny” jednopłciowe wywalczyły swoje prawa i w związku z tym całe pokolenie młodych Amerykanów nie powinno czuć się poszkodowane tylko dlatego, że ma na przykład dwóch „ojców”.
Według szacunków z roku 2005, w nietradycyjnych „rodzinach” amerykańskich dorastało ponad 300 tys. dzieci. Można przypuścić, że w ciągu ostatnich pięciu lat liczba ta się zwiększyła.
Jeszcze w 1969 r. miłość homoseksualna była uznawana w USA za przestępstwo, a do 1970 r. za zaburzenie psychiczne, które przymusowo leczono elektrowstrząsami. Teraz parady gejowskie na obu wybrzeżach Stanów Zjednoczonych są popierane przez gubernatorów, prezydent Barack Obama ogłosił jeden z miesięcy „miesiącem dumy gejów i lesbijek”, a tuż przed nowym rokiem
zniósł zakaz ujawniania swojej orientacji w armii.
źródło :invictory.org
taka pedał numer 2
swoją drogą to źle że pedały dostają jakiekolwiek prawa, to powinno być tępione.
Jeśli chcesz wyłączyć to oznaczenie zaznacz poniższą zgodę:
Oświadczam iż jestem osobą pełnoletnią i wyrażam zgodę na nie oznaczanie poszczególnych materiałów symbolami kategorii wiekowych na odtwarzaczu filmów